Hey you || Featherkit

Nonchalant trippelde het bruine katertje door het kamp, zijn maag rommelde zacht en rustig wandelde hij naar de prooistapel. Wat is hij klein dacht Bubblekit verbaasd, werd hij maar snel apprentice. Dan zou de kater de prooistapel groter maken dan ooit, natuurlijk samen met zusje. Hij pakte een sappig klein konijntje en liep naar de zijkant van het kamp. Hij zette zich neer en at zijn prooi op. Na een stel malse happen hoorde de kater echter iemand aankomen en zag zijn zusje Featherkit. "hé Feather!" riep hij haar toe en hij wenkte haar met zijn oren, "Hoe gaat het zusje?"

Featherkit trippelde vrolijk door het kamp. Ze werd bijna apprentice... Ze dagdroomde over woeste gevechten en trainingen, om te jagen. Wat keek ze daar naar uit! En bijna... bijna mocht ze het kamp verlaten. "Hé Feather! Hoe gaat het zusje?" vroeg de kater die haar broer was. "Sorry," mauwde ze zich verontschuldigend. "Maar euh... wie ben jij ook alweer?" Een grijns krulde haar lippen en ze keek fronsend in de hemelblauwe ogen van Bubblekit. "Wacht.." Ze deed alsof ze nadacht. "Ooh! Jij bent het! Hey Bubsie!" Ze lachte luid en gaf de kater een likje over zijn wang. Hij werd ook bijna apprentice. Ze hoopte dat ze samen veel op verkenning zouden gaan. Zij twee, spurtend over het gebied. En als ze een race zouden houden zou zij winnen.

"Sorry, maar euh... Wie ben jij nou ook alweer?" zei de poes tegenover haar verontschuldigend. De kater rolde met zijn ogen, "Haha" Feather grijnsde, keek hem aan en mauwde: Wacht.. Ooh jij bent het! Hey bubsie!" Bubble snorde zacht toen zijn zusje hem een lik gaf, ze waren bijna zes manen en dan zouden ze apprentice worden. Dan zouden ze samen het territorium verkennen, jagen en al de andere leuke dingen. Hij zou een geweldige apprentice worden! En daarna een geweldige warrior! "En? Heb je zin om apprentice te worden?" vroeg de bruine kater aan zijn zusje, wat natuurlijk een idiote vraag was, wie wil nu geen apprentice worden. Hij lachte zacht en vervolgde toen: "Wat een domme vraag! Wie wil nu geen apprentice worden,"

Nog één maan, nog één maan. Het bleef maar door haar hoofd spoken. Bijna zou ze gaan leren vechten, bijna zou ze gaan leren jagen. En na die 6 manen werd ze warrior. Een echte, échte warrior. "En? Heb je zin om apprentice te worden?" Haar broer vroeg haar net de meest onnozele vraag aller tijden. Nee, ik heb daar geen zin in, wou ze zeggen. Gelukkig verbeterde hij zich snel. "Wat een domme vraag! Wie wil nu geen apprentice worden." "Blij dat je het beseft," sprak ze nonchalant en keek het kamp rond. De prooistapel was enorm verkleind naargelang de tijd. Nu het Leaf-Bare was zou het steeds kleiner worden. Ze zouden vermageren, dat was zeker. Zelf had ze nog nooit een Leaf-Bare meegemaakt. Naar het schijnt viel er dan sneeuw uit de lucht. Ze zeiden dat het witte vlokken waren, die een witte laag over de aarde vormden eens ze de grond raakten. Het leek haar allemaal zo cool. Featherkit kon niet wachten op de eerste sneeuw. Daar zou ze in spelen en ronddollen. Samen met Bubble.