You do not belong here and you know it || Flowerpaw

poot voor poot sloop ze naar de dikke rat toe die ze zonet uit de put zag kruipen, haar maag knorde bij de gedactten om zometeen haar tanden diep in de rat te zetten. Haar nagels schoten uit haar hulzen en zachtjes trok ze haar lip naar achteren zodat haar tanden zichtbaar werd. Nog een kleine stap en dan kon ze het beest makkelijk vermoorden, ze bewoog haar schouder op en neer op de grote spieren onder haar gitzwarte vacht soepel te maken. Met een grote sprong belande ze boven op het grijze lichaampje en zette haar tanden siep in zijn keel, na een paar stuiptrekkingen stopte ze met bijten en keek naar het levenloze lichaam. Met een emtieloze blik pakte ze het stevig vast en liep naar een oude boom, de wolken begon dichterbij elkaar te kruipen zodat de lucht donker werd. Ze hoopte niet dat er een bui zo komen, maar ja.. Ze liet zich bij de stam neervallen en kroop diep de schaduw in, ze ontbloote haar tanden en wou net haar tanden in het lekker ruikende beest zetten. Toen de wind een nieuwe geur mee bracht, ze hief haar kop omhoog en keek met gespleten ogen omzich heen. kat stond verderop, zeker jonger en kleiner dan haar. Maar dat hield haar niet tegen, ze was op Bloodclan territorium en dat pikte ze niet. Ze hees zich met een ruk omhoog en stapte op de kat af, zo te zien was het een poes en aan haar vacht kleefde het vieze geur van windclan. "what are you doing here!?" gromde ze, en haalde krachtig uit naar het gezicht van de jonge poes.

-Only Flowerpaw!
~~sorry voor spelfouten getiept vanaf me telefoon~~

"What are you doing here?!" De stem schalde tussen de twolegnesten door. Flowerpaw draaide zich geschrokken om. Ze zag nog net een zwarte gedaante die opstond en recht op haar afliep. Een rilling trok over haar rug. Was dit een van die moordenaars van BloodClan? "I.. I... Just exploring!" riep ze uit. "Who are..." Haar stem stierf weg toen de poes haar een mep gaf. Een kras vlak boven haar linkeroog verscheen en begon te bloeden, waarna ze nog maar de helft van alles zag. Het schokkende beeld van de kille ogen deed haar rillen. Als dit geen bloodClanner is weet ik het ook niet meer, dacht ze. "Who are you?!" vroeg ze. De geur van dood en verderf verdreef alle fijne greenleafgeuren uit haar neus, en ze hield haar bekje stijf dicht zodat er zo min mogelijk geuren van deze walgelijke clan haar gevoelige neusje binnendrongen. "Are you from BloodClan?"

Als mn engels niet zo goed is.... Not my fault, ik oefen nog Wink

"I'm just exploring! riep de poes uit, zachtjes begon ze vals te lachen. Ze stapte dichetbij de kat zodat haar kop bijna die van haar raakte, ze boorde haar nagels diep in haar poten. you can explore your own blood snauwde ze in haar oor, en drukte haar nagels meer haar poot in. "Who are you?! Are you from Bloodclan?" haar oren gleden haar nek in toen ze haar zo aan sprak, "Als je zo doorgaat ben ik jou dood, en ja poesje lief ik ben van Bloodclan" haar kop was zo dichtbij die van de windclanner dat ze met een makelijke bewging in haar oor beet en er een harde ruk aangaf in de hoop dat er een flinke litteken werd.

"You can explore your own blood!" snauwde de poes in Flowerpaws oor en ze voelde hoe scherpe nagels zich in haar poten boorden. "Why... Why would I?" Ze hield haar adem in en probeerde niet te gillen door de pijn die dat met zich meebracht. Op haar vragen over haar identiteit gaf de zwarte kattin antwoord. "Als je zo doorgaat ben ik jou dood, en ja, poesje lief, ik ben van Bloodclan," sprak ze, ineens heel dichtbij. Ze voelde hoe haar oor scheurde en het bloed wat uit de scheur sijpelde kwam in haar andere oog. Ze zag hoe een klein stukje van haar oor in de bek hing van de BloodClanner en angst overspoelde haar. Was Foxpaw hier nou maar! Met zijn tweetjes hadden ze deze vreselijke kat gemakkelijk tegen kunnen houden. Ze zette een klein stapje achteruit. "W-w-waarom zou je m-mij ve-ver-vermoorden?" vroeg ze rillend en ze zette een tweede stap achteruit. Ze dook ineen, haar overduidelijke vijand nauwlettend in de gaten houdend en spande ondertussen haar spieren aan, al zag het eruit alsof ze zich overgaf. Zou haar trucje werken?

ze voelde hij de oor van de poes scheurde, het bloed proefde warm op haar tong en smaakte goed. Het stukje oor hing half uit haar bek en snel spugde ze die op de grond. Ze liet toe dat de ze haar poot lostrok en een paar stappen maar achter deed en vervolgens in een dook. W-w-waarom zou je m-mij ve-ver-vermoorden?" vroeg ze rillend, wat haar juist een beter gevoel gaf. "ahh heb je het niet door? Je bent op mijn territorium!" gromde ze en spring op de poes af, haar nagels boorde ze in haar schouder en haar kaken klapte op en neer toen ze naar haar nek greep. "Van Bloodclan kom je niet zomaar af!" snauwde ze, en trapte met haar achterpoten om haar rug open te krabben.

OCC: hoe krijg je tekst roze!? 0.o its so cute <3

Deze poes was kwaadaardig, dat had ze nou wel door. "Ahh, heb je het niet door? Je bent op mijn territorium!" Daar schrok ze van. De poes sprong op haar af, maar Flowerpaw had haar door en schoot naar voren. Ze miste uiteindelijk de snelheid, waar ze vreselijk om baalde. Ze voelde nagels in haar schouders en kaken om haar hals. "Wist ik veel dat dit jouw territorium is!" riep ze uit. "Van Bloodclan kom je niet zomaar af!" werd er in haar oor gesnauwd en haar rug werd opengekrabd. "Foxpaw... Help... Me...." Haar stem stierf weg. Ze viel flauw, door het bloedverlies.
Daar lag ze dan. Hulpeloos onder de krachtige poten van de BloodClanner. Haar wangen waren nat van het bloed en de tranen. Maar een kracht wekte haar. Een kracht, vooral bestaande uit woede.
"Nee!" schreeuwde ze en ze sprong overeind. In ieder geval, ze probeerde het. Het gewicht van de BloodClanner duwde haar naar beneden, maar het lukte haar om haar kopje om te draaien en naar de poot van het monster te happen. "Ik ga niet dood door BloodClan!"

Bovenaan het typvakje zit er ergens een plaatje met verschillende kleuren. Daar klik je op en dan zoek je een kleur uit waar je dan op klikt, een beetje zoals je tekst dikker maken Wink

Steeds dieper voelde ze haar nagels in de vel van de poes werd gedrukt, het bloed kleefde aan haar gitzwarte vacht. Ze werd overspeold met woestheid maar ook glimp van vedriet kraakte in haar hart, de woorden van de poes klink heerlijk toen ze om hulp riep. En voor ze nog een keer kon uithalen, werd het lichaam slap. Een beetje geschokken keek ze op, was het nu al dood? That is not possible! haar ogen werden groot van schrik, wie was dat? Wie sprak tegen haar? Ze liet de poes onder haar los en snuffelde wat aan het slappe lichaam. she just fainted "Arg! Wie ben jij?" maar haar gedachtens waren in eens stil, ze wou net van het lichaam afstappen toen ze in eens half omhoog speong. Ze drukte snel met al haar gewicht weer op de poes zodat het niet kon opstaan, "Nee!" scheeuwde ze, en draaide haar kop naar haar toe, "Ik ga niet dood door Bloodclan!" en voelde tanden in haar poot werden gedrukt, boos sloeg ze met haar andere poot naar het oog van de kat. En stapte daarna van haar af, "Maar ik wil je ook niet dood, ik wil alleen maar spelen" lachde ze vals, en zakte weer in een voor een sprong.

Een krachtige mep raakte haar oog. Ze sperde haar ogen wijd open en staarde de kattin aan. Ze was van haar af en het verfrommelde hoopje vacht dat ook wel bekend stond als Flowerpaw kwam moeizaam overeind. "Maar ik wil je ook niet dood, ik wil alleen maar spelen," lachte de vreselijke poes en ze zakte weer in voor een sprong, al zag Flower deze wel aankomen en ze sprong opzij voordat de zwarte kattin op haar kon landen, waarbij ze tegen een twolegnesthek botste en ineen zakte van de pijn. "Why are you doing this?" vroeg ze zachtjes. Zwakjes stond ze op en probeerde ze weg te strompelen, al zag ze niks en botste tegen een hek aan met een luide knal. Een twoleg keek door het raam, maar liep meteen weer weg. Flowerpaw keek op naar de zwarte kattin en rolde langzaam en onzichtbaar met haar oranje ogen.

Ze sprong naar voren om op de rug van de poes te komen, maar in plaats van dat ze haar klauwen in haar had geboord. Lag ze op de grond, die mormel had haar aanval ontweken! Snel en soepel hees zich zelf omhoog, voor ze weer aanviel keek ze toe hoe de poes tegen een hek aanklapte. Why are you doing this?" hoorde ze haar nog zegen, een valse grijns was als zonet weer op haar snuit gekruld. Met langzaam passen liep ze op haar af, Just give here a scar and let here go ze liet haar kop zakken en legde haar poot op haar flank. "Heb ik je dat nog niet verteld?" mauwde ze gevaarlijk zacht, met haar nagels haalde ze voor de laaste keer goed uit naar haar buik en stapte daarna van haar af. "Onthou goed wie je dit heeft aangedaan" snauwde ze, haar staart zwiepte geirriteerd heen en weer en haar oren wiebelde bij elke geluid. "Voor deze keer laat ik je leven poesje, maar van Bloodclan ben je nig niet af. Jij niet en je hele clan niet!" lachde ze, en draaide zich met een ruk om.

Ze voelde een poot op haar flank. "Heb ik je dat nog niet verteld?" miauwde de poes zacht. Flowerpaw deinsde achteruit, tegen het hek aan. En alsof al de wonden nog niet genoeg waren kraste de zwarte kattin ook nog eens over haar buik. "Onthou goed wie je dit heeft aangedaan," werd er gesnauwd en de zwarte staart zwiepte geïrriteerd heen en weer. "Hoe kan ik dat onthouden als ik je naam niet weet? Ik bedoel, is je naam zo dom dat ik hem niet mag weten ofzo?" vroeg ze. Ze lokte uit en besefte dat maar al te goed, maar dat... monster daar, mocht niet zonder krassen terug naar huis. "Voor deze keer laat ik je leven poesje, maar van Bloodclan ben je nig niet af. Jij niet en je hele clan niet!" lachte de poes kwaadaardig en ze draaide zich om. Flowerpaw sprong op en probeerde te landen op de kattin, waarna ze greep naar de nek. "Monster!"

Ze voelde de gewicht op haar, maar al snel liet ze zich naar achteren vallen zodat ze hard op haar rug viel en dat ze lucht zowat uit de poes ze longen moest perzen. Ze rolde van de poes af en sprong weer op de poes. "Monster!" ze knikte, "Ja dat weet ik" lachde ze, "Fortuna is de naam, maar wees niet verdrietig er zullen wel meer Bloodclanner jou pad bezoeken" ze voelde bloed van haar nek druppen, en nu pas merkte ze dat de windclanner haar een diepe snee in haar nek had gezet. Just go away ze schudde haar kop, Leave! ze zuchtte even, en boorde woest haar ogen in die van haar. "Go back!" grauwde ze weer, en pakte haar nekvel. Ze trok haar omhoog, en gaf een flinke klap op haar achterpoten, "Go away! Of a kill you"

Met weinig moeite gooide de kattin zich achterover waardoor Flowerpaw werd geplet. De kattin rolde van haar af en Flowerpaw haalde diep adem, maar toen ze wou opstaan sprong de kat weer op haar. "Ja dat weet ik," lachte ze. Flowerpaw rolde met haar oranje ogen terwijl ze zich bedacht hoe grappig dit wel niet was. Ze probeerde haar nagels zo diep mogelijk in het vel van de kattin te boren en hapte ernaar. Bloed sijpelde haar bek binnen en ze liet los, waarbij ze het bloed uitspuugde. Een druppel bloed lekte op haar vacht, maar dat was niet van haar! Haar aanval van net had de zwarte kattin wel degelijk verwondt en met hernieuwde kracht gooide ze de kattin van zich af. "Fortuna is de naam, maar wees niet verdrietig, er zullen wel meer Bloodclanners jou pad bezoeken," sprak de kattin, die dus Fortuna bleek te heten. "Wat een stomme naam," lachte Flowerpaw. Toen werd ze omhoog getrokken en met een doffe plof landde ze hard op de stenen. "Go away! Or I kill you!" grauwde de vreselijke kattin. "Never! You can't kill me! You're standing alone, I have WindClan by my side! Especially Foxpaw..," zei ze en haar stem werd zachter toen ze Foxpaws naam uitsprak.

"Never! You can't kill me! You're standing alone, I have WindClan by my side! Especially Foxpaw..," met grote sprongen rende ze op haar af, maar inplaats dat ze op haar sprong maakte ze een soort schijnbeweging dat ze achter haar stond. Met veel kracht haalde ze uit naar haar poten, om haar zo weer op de grond te gooien. "Oh no?" mauwde ze zachtjes, en hapte wild naar haar borst. "We zullen zien als Windclan je komt reden, want zo te zien. Ben je helemaal alleen" mauwde ze met een neppe verdrietige stem, en haalde weer naar haar oog uit. make her blind! nog een keer zwaaide haar poot richting haar ogen toe. In de hoop wat de stem tegen haar zei, om haar blind te maken.

"Foxpaw..." Ze wist zeker dat de kater haar zou redden als hij in de buurt zou zijn. "Oh no?" vroeg Fortuna terwijl ze wild naar Flowers borst hapte. "We zullen zien als WindClan je komt redden, want zo te zien ben je helemaal alleen," miauwde Fortuna zogenaamd verdrietig en een kras raakte het oog dat al gewond was. Zou ze nou nog wel... Niet aan denken, dacht ze waarna ze opzij sprong en achterom keek. "Hier zul je voor boeten, Fortuna. Als de andere clans hiervan horen dan gaan zij ook helpen... Dan sta jij, zelfs met BloodClan aan je zijde, sterk in de minderheid," sprak ze woest. "BloodClan will never win this fight, I promise," miauwde ze waarna ze richting WindClangebied rende.

Een grote valse glimlach krulde haar lippen toen haar nagels over het oog van de poes snee, maar voor ze nog een keer kon uithalen sprong ze opzij. Hier zul je voor boeten, Fortuna. Als de andere clans hiervan horen dan gaan zij ook helpen... Dan sta jij, zelfs met BloodClan aan je zijde, sterk in de minderheid, "BloodClan will never win this fight, I promise," ze keek toe hoe de poes van haar weg remde, ze zette een paar stappen haar richting op. Just let here go ze knikte en draaide zich met een ruk om, maar ze kin het niet laten dat ze het laaste woord had. "We zullen zien hie snel jou clan kapot gaat" Ze vesnelde haar tempo zodat ze rende en verdween in de donkere schaduwen.

-Fortuna topic uit