Little tiny baby mouse

Met een geeuw stapte het grijs cyperse katertje de nursery uit. Hij had net lekker geslapen bij zijn adoptie Queen, wat een vrouw. Hij strekte zijn pootjes terwijl hij doorliep. Zijn oogjes vielen op zijn beste vriend van de hele clan, op Mousekit na dan. Al was Mousekit iets anders, Mousekit was belangrijker dan dat. Raptorkit stapte op Tigerkit af en grijnsde. "Én, wat zullen we vandaag eens flikken?" Vroeg hij met zijn gebruikelijke grijns. Hij wiebelde met zijn oortjes en keek om zich heen. Wat konden ze eens flikken. Hij wou iets doen, iets waar anderen, behalve zij twee, niet blij van zouden worden.

De lippen van Raptorkit krulde op tot een gemene grijns toen Tigerkit met zijn ideetje kwam. Wat een geweldig idee! Dat hij daar zelf niet op gekomen was. Maden zoeken en deze in de prooistapel stoppen. "Laten we gaan eten dan! En daarna maden zoeken!" Grauwde hij met een gemene grijns, waarna hij opstond en zonder op een reactie te wachten naar de prooistapel sprintte en een dikke konijn van de prooistapel trok. Deze zou hij niet eens alleen op krijgen, maar het was van hem.

Raptorkit wierp de blik van Tigerkit op en grijnsde breed. Hij nam een hap van zijn haas en genoot. Nog een hap. Oh, wat heerlijk. Het bloed, het vlees, alles. De complete smaak was heerlijk. Na nog een hoop happen zat hij vol en geeuwde hij. "Nu... de maden," miauwde Raptorkit. Echt piepen deed hij niet meer. Raptorkit begon ouder te worden en voor je het wist zou hij Raptorpaw zijn. Hij sprong op en wachtte nu wel op een reactie van Tigerkit.

"Oké. Ze gooien hun botten vaak in de kampwand, of begraven ze in de buurt daarvan. Wedden dat daar wel een paar maden te vinden zijn," suggereerde Tigerkit. Raptorkit knikte. "Ik ben het met je eens, brein," miauwde hij met een knipoog. Raptorkit stond op, zwaaide met zijn dikke, pluizige staart en liep stevig naar de kamp wand en opdat moment hoorde hij gepiep. "Wacht." Raptorkit vernauwde zijn ogen. "Kijk, een muisje," grinnikte hij. Hij keek met een kwaadaardige blik naar Tigerkit.

Raptorkit knikte instemmend toen Tigerkit met het plannetje kwam. Raptorkit sloop links om, het kleine baby muisje in de gaten houdend. Hij volgde intussen de bewegingen van Tigerkit. Dit moest hun lukken. Ze waren geboren jagers! "Nu!" Riep Raptorkit. Natuurlijk was hij nog geen ster in jagen, hij had nog geen enkele trainingen gehad. Doordat Raptorkit zo riep, begon het muisje te rennen, recht op Tigerkit af. Raptorkit sprong er achteraan, zodat het beestje geen kant op kon. Nu was het aan Tigerkit het beestje af te maken.

Tigerkit ving het muisje. Het muisje bewoog nu niet, dus Raptorkit dacht dat het dood was. "Goede vangst! We zijn echt een goed team!" Brulde Raptorkit triomfantelijk. Hij liep op Tigerkit af en bestudeerde het beest. "Zullen we het ontleden?" Vroeg hij met een kwaadaardige glans in zijn ogen en op dat moment zag hij dat het muisje weer bewoog. Raptorkit pakte het beestje op met zijn pootje en beet in de achterpoot. Het pootje kraakte en het muisje krijste het uit van de pijn. "Nu kan het niet meer lopen," grinnikte hij sadistisch.

Het muisje piepte en snakte naar adem toen Raptorkit het op de grond liet vallen. Het beestje zag er nu al gehavend uit. Een gebroken pootje die nu in een onnatuurlijke houding zat. Het muisje probeerde zichzelf overeind te krijgen, maar toen pakte Tigerkit het beestje. Tigerkit trok de oor kapot. En weer piepte het beestje van de pijn. "Het piept nog niet hard genoeg," miauwde Raptorkit bedenkelijk. Hij duwde het muisje naar hem toe en legde het op het rugje. Het muisje leek nu weer levendiger te worden, maar had zoveel pijn. Hij hield het muisje in bedwang terwijl hij met zijn andere poot naar het muisje toe bewoog. Hij stak zijn nagel uit en prikte deze lichtjes in het buikje. Het muisje begon paniekerig te piepen en Raptorkit lachte. "Ochoch, het heeft pijn," merkte hij rustig op.

Oké, misschien was ze uit de Medicine Cat den ontsnapt toen Sparrowfeather even niet goed oplette. Maar het was dan ook echt wel nodig geweest, want ze hoorde niet zo fijne geluiden van buiten komen en hoorde ook de stem van Raptorkit. Het klonk niet goed en Mousekit was dus verschrikkelijk nieuwsgierig naar wat de andere kitten allemaal uitspookte. Haar hoofd klopte een beetje door de smak die hij een aantal dagen geleden gemaakt had, maar verder dan dat ging het eigenlijk goed met haar. Ze had groenhoest, had ze gehoord van Sparrow. Dan moest je hoesten, maar het was niet zo erg en ook niet aanstekelijk. Hè, nu ze eraan dacht moest ze weer een beetje kuchen. Ze trippelde naar de twee kittens toe en keek met afschuw naar het bebloede en krijsende ding. Het was een muis. Net zoals haar naam. "Wat zijn jullie aan het doen?" fluisterde ze zachtjes - ontzet. Dat deed je toch niet? Dat mocht niet! "Raptor, doe normaal!" miauwde ze nu wat harder en sloeg zijn poot van het muisje weg.
- Hehe, is het erg als ik inval?

"Hoe zou een muizenhart eruit zien?" Vroeg Tigerkit. Raptorkit vernauwde zijn ogen en schudde met zijn kop. "Wacht, nog niet, anders gaat hij dood. Eerst moet hij harder piepen," miauwde Raptorkit een beetje paniekerig toen Tigerkit de buik open haalde van de muis. Goed. Hij was dus te laat. "Wat zijn jullie aan het doen?" vroeg een bekende, zoete stem plots. Raptorkit's ogen werden groot en hij veranderde zijn houding meteen. "Raptor, doe normaal!" Hoorde hij toen. Oh nee, ze mocht hem niet als een monster zien. "Kijk, Mousekit! We hebben onze eerste prooi gevangen!" Piepte Raptorkit enthousiast. Vervolgens keek bij bedenkelijk. "Ik eh... heb nog niet geleerd hoe ik een muis op een vlugge manier moet doodmaken, zoals een echte warrior," ratelde hij. Hij slaakte een zucht. "Het heeft nu vast pijn, zo zielig!" Hij keek naar zijn pootjes waarna hij voorzichtig schuldbewust opkeek naar Mousekit.

Een gilletje klonk uit haar bek toen de buik van de muis zó open gereten werd en ze zette snel een paar vlugge stapjes achteruit. De houding van Tigerkit vond ze niet leuk, dus als dat zo door zou gaan, moest ze er wat aan doen (pas maar op). "Kijk, Mousekit! We hebben onze eerste prooi gevangen!" de vrolijke toon van Raptorkit deed haar verbaasd opkijken. Héh? "Ik eh... heb nog niet geleerd hoe ik een muis op een vlugge manier moet doodmaken, zoals een echte warrior," met een scherpe blik in haar blauwe oogjes keek de rood met witte kitten naar haar vriend. Dan ging ze toch niet eerst zijn oor eraf scheuren? Zelfs zij wist dat dat niet zo moest. "Het heeft nu vast pijn, zo zielig!" Mousekit wiebelde met haar oortjes. Als het alleen Raptorkit was geweest, dan geloofde ze hem misschien nog wel, maar Tigerkit? Echt niet. Dus ging ze een beetje op haar achterpoten staan zodat ze wat groter werd en nog net niet omviel, pakte Raptor bij zijn oor en trok hem daar hard aan zoals ze wel is zag bij queens. Trots liet ze hem weer los. "Niet. Meer. Doen!" miauwde ze hem streng toe en keek toen naar Tigerkit, de perfecte straf aan het bedenkend. Dat was nog best lastig, want ze kende Tigerkit niet zo goed. Hmm.. Ze trippelde naar hem toe, maakte zichzelf groot - waarbij ze alsnog een kop kleiner was , ahum - en zette haar haartjes overeind waarna ze naar hem blies. "Dat is zielig voor de muis en dan ben jij ook zielig! Als in stom zielig!" Puh.

Plots pakte Mousekit hem bij zijn oor en Raptorkit liet een paar keer het woordje 'auw' horen. Bij andere kittens had hij nu die gene aanvallen, maar Mousekit niet. "Niet. Meer. Doen!" Eiste Mousekit toen. Raptorkit glimlachte schuldig. "Oké," miauwde hij. Vervolgens liep Mousekit naar Tigerkit toe en blies naar hem. "Dat is zielig voor de muis en dan ben jij ook zielig! Als in stom zielig!" Waren haar woorden. Raptorkit keek langs Mousekit heen naar Tigerkit en knipoogde buiten het zich van Mousekit. "Volgens mij ben ik niet de gene die zielig is hier," zei Tigerkit tegen Mousekit. Raptorkit vernaude zijn ogen. Tigerkit plaatste zijn pootje op het lichaampje van het muisje en stak zijn nagels er in. Het muisje piepte luid, het beestje was stervende. Raptorkit hield zijn gezicht in plooi om niet te lachen, maar keek juist enorm ernstig. "Laat het, Tigerkit," piepte hij. "Hij vindt het leuk dat ik dat doe," zei Tigerkit tegen Mousekit. "Nee, niet! Ik wou het muisje voor de clan vangen, en als het dood was een gebed naar Starclan sturen zoals het hoorde. Maar het ging mis!" Miauwde hij vlug. Raptorkit ging naast Mousekit staan. "Wil je het ook voelen?" Vroeg Tigerkit toen aan Mousekit. "Tigerkit, laat Mousekit met rust, oké?" Vroeg hij, recht in de ogen van zijn beste vriend kijkend. Hij voelde niks, hij wou gewoon dat Mousekit in orde bleef. Mousekit was van hem.