Ceremonie oktober

Rustig liet hij zich helemaal aflikken door zijn moeder, hij stond een beetje grumpy te kijken maar het zal allemaal wel. Na deze ceremonie zal hij dan eindelijk apprentice zijn en zijn trainingen mogen starten en het territorium uit mogen en en- Hij was zo enthousiast. Vrolijk trippelde hij naar buiten, klaar om Everstar te zien stralen.

Het leek wel een eeuwigheid te duren maar dan eindelijk hoorde hij zijn naam, samen met die van Mousekit en zijn mentor- Aspenstorm. Grinnikend knikte hij naar zijn zusje en ging op zoek naar zijn mentor; zoals zijn moeder hem ook had opgegeven. Hoe gemeen hij ook ooit tegen haar geweest was hij hield van haar; en zal haar ook gaan missen gezien ze elkaar nu minder zouden zien. Terwijl hij opzoek was naar een zeker Aspenstorm kwam hij zijn broertje nog in de menigte tegen en kon het niet laten hem een stootje te geven. "Quietpaw! Klinkt fantastisch!" Zei hij vrolijk en knikte trots.

Overal werd ze nagecheckt door haar moeder, maar het was niet zo dat ze het erg vond. Nee, Mousekit vond het hartstikke belangrijk dat ze er goed uit zou zien; ze werd immers maar één keer apprentice en dat was heel erg belangrijk! De groenhoest was al veel minder en ze deed rondom de buurt van Sparrowfeather zo goed mogelijk alsof ze weer helemaal beter was, dus was ook zij nu aan de beurt om apprentice te worden net zoals al haar andere siblings. Gelukkig maar, want anders dan was zij de enige die nog geen apprentice werd! Mouse rilde bij de gedachte. Gelukkig gebeurde dat niet. Zachtjes schraapte ze haar keel toen ze hoorde dat de ceremonie geopend werd. Een apprentice werd warrior, namelijk Sweetheart. Luidkeels riep ze mee met de naam van de warrior. Maar toen was het toch wel tijd voor het spannendere van vandaag; tijd voor de kittens om apprentice te worden. Mousekit kon amper stil zitten, maar probeerde het zo goed mogelijk en sloeg netjes haar staart om haar poten. Ze richtte haar neus naar de lucht op en stak haar borst vooruit. Ze moest een goeie eerste indruk hebben tegenover haar mentor, toch? Dan moest ze eruit zien alsof ze al wat ouder was dan de rest, al wat meer een dame dan de anderen. Ooh, Oceankit kreeg haar mama als mentor! Dat was leuk! Met een grote glimlach keek ze naar Oceank- nee, Oceanpaw, maar keek toen weer snel naar Everstar. Ze wilde niks missen. Quietkit was aan de beurt, die kreeg de mentor Ravenbreeze. Ze had nog nooit van hem gehoord, maar zijn naam klonk wel leuk, dus dan kon het niet verkeerd gaan toch? "Mousekit en Puddlekit," haar ogen stonden wijd van spanning en ze keek vluchtig naar haar broertje. Haar kleine hartje bonkte in haar keel en toen hoorde ze de naam van haar mentor. Aspenstorm. Kende ze niet, maar daar zou snel verandering in komen! En nu heette ze Mousepaw, dat was geweldig! Het klonk perfect. Raptorkit kreeg Northernlight als mentor en met een stralende glimlach keek ze naar haar vriend. Northernlight was vast wel cool.
De ceremonie was afgelopen en met een grote grijns ging ze op zoek naar haar mentor, Aspenstorm. "Aspenstorm?" miauwde ze met haar hoge stemmetje en keek langs alle grotere katten heen. Zelfs haar leeftijdsgenoten waren groter dan haar, maar dat maakte haar niets uit. Ze kwam Puddlepaw tegen die bij Quietpaw stond en ze trippelde op hem af. "Puddle!" miauwde ze, de enthousiasme was duidelijk in haar stem te horen. "Weet jij waar Aspenstorm is?"

Lizardpaw was direct recht gesprongen toen ze de oproep van Everstar te horen kreeg. Ze sprintte voor Sparrowfeather de den uit, waarbij ze bijna door haar pootjes zakte. Al snel hervatte ze haar weg naar de open plek. Ze wist maar al te goed wie er nu apprentice zou worden. Quietkit! Eenmaal op de open plek hoorde ze dat Everstar al begonnen was. Toch luisterde de apprentice maar half naar wat de leader te zeggen had, want Lizard was volop bezig met het zoeken van haar vriend. "Oceankit, Quietkit, Mousekit, Puddlekit, Tigerkit en Raptorkit, kom naar voren. Jullie zijn nu zes manen oud, dus is het tijd dat jullie training begint. " Haar oortjes schoten nerveus naar voren toen ze de naam van Raptorkit ook opsomde bij de katten die apprentice zouden worden. Iets zei haar dat dit geen goed iets was. Ze zag de kater niet graag apprentice worden. Hij zou gaan trainen, sterker worden en uiteindelijk de grapjes, die hij nu met haar uithaalde, vervangen door één of andere aanval. Ze zag alle mogelijke scenario's al voor zich. Toch wist ze snel haar kopje van hem weg te draaien en richtte de Medicine apprentice zich op Quietkit, die enkele staartlengtes naar links stond. Ze was natuurlijk wel blij dat hij apprentice zou worden, al wist ze dat ze elkaar nu nog minder zouden zien, nu hij geen kitten meer was. Hij zou constant moeten trainen en Lizard had haar trainingen waar ze zich volledig voor moest geven, moest ze uiteindelijk naar de Moonstone willen met Sparrow. Hij wilde namelijk dat ze eerst de basis al in haar kopje had zitten, voordat hij die stap zou wagen. Toen de apprentices benoemd waren riep ze luid de nieuwe naam van Quietkit, die nu Quietpaw was. "Quietpaw, Quietpaw!" mauwde ze met een klein glimlachje. Toch bleef ze nog even staan waar ze stond, totdat de kater zijn mentor begroet had.

Trots, zelfverzekerd en misschien wat arrogant zat Raptorkit tussen alle andere kittens. Kopje geheven, staart langs zijn poten, borst vooruit. Alles er op en er aan. Hij wachtte op de woorden van Everstar. Vandaag was de dag dat hij zes moons was geworden en apprentice zou worden. De dag dat hij zou gaan trainen, de dag dat hij nog meer respect zou gaan krijgen. En de dag dat hij nog meer kon uitvreten met zijn beste vriend, Tigerkit, straks ook 'paw. Ook was dit de dag dat hij dingen met Mousekit buiten het kamp kon gaan, doen, haar nog beter leren kennen en nog beter bevriend worden, of meer. "Oceankit, Quietkit, Mousekit, Puddlekit, Tigerkit en Raptorkit, kom naar voren. Jullie zijn nu zes manen oud, dus is het tijd dat jullie training begint. Oceankit, nu Oceanpaw, jouw mentor wordt Brindleleaf. Quietkit, vanaf nu Quietpaw, jij zult door Ravenbreeze getraind worden. Mouskit en Puddlekit, nu beiden -paw, Aspenstorm zal jullie mentor zijn. Tigerkit, jouw nieuwe naam is Tigerpaw en je mentor is Lizardtail. Raptorkit, Raptorpaw, jij zult door Northernlight getraind worden." Raptorkit luisterde in stilte naar de woorden. Braaf, een woord die niet bij hem paste. Bij het horen van zijn nieuwe naam en zijn mentor stond hij op en liep naar de poes toe. Bah, een poes. Wat kon een poes hem in Starclansnaam leren? Toch raakte hij de neus van de warrior aan en keek haar vervolgens aan met een brutale, uitdagende blik. "Succes, mevrouw," miauwde hij, met zijn duistere ondertoon. Hij krulde zijn linker mondhoek om hoog tot een scheef lachje en rustig wachtte hij op haar reactie. Hij meende dat de naam 'Northernlight' hem wel wat bekend voor kwam. Als kitten had hij Warriors namelijk nog niet echt leren kennen. Maar hij had opgevangen dat ze een felle poes was. Maar Raptorpaw zal beter worden en snel.

Stormpaw hoorde de oproep en kwam uit the apprentice den, hij kon bijna niet meer wachten om weer te trainen. Het begon nogal saai te worden in het kamp, hij voelde zich bijna weer een kitten. Hij keek op toen Everstar weer begon te praten, alle kittens waren gezegd nu zou hij wel snel aan de beurt komen en ja na Swanpaw en Flashpaw kwam hij. "En tot slot, Stormpaw, zal Lizardtail jouw mentor zijn."Hij keek rond of hij deze witte kater ergens zag, hij keek wurmde zich door de menigte en kwam uiteindelijk bij Lizardtail aan. Hij snorde tegen hem: "Zo dus jij wordt mijn nieuwe mentor, ik kan niet wachten om weer te beginnen."

Hij was laat, laat, laat! Met grote ogen en een gehaaste uitdrukking baande hij zijn weg door de menigte katten die zich allemaal al verzameld hadden. De ceremonie was al begonnen - foxdung. Een poes was warrior geworden. Dat betekende dat ze nog niet bij de apprentices gekomen waren en dat stelde hem al een heel stuk gerust; hij zou er immers één toegewezen krijgen vandaag. Hij had er al eerder eentje gehad maar die waren nu allebei al een heel stuk verder met hun training dan toen ze begonnen. Hij kon niet wachten op zo'n nieuwe, jonge apprentice die nog de onschuld zelve was. Raven hoorde zijn naam, hij maakte oogcontact met 'Quietpaw', de apprentice die hij toegewezen gekregen had. Opgewonden stond hij op toen de ceremonie klaar was. De net nieuwe apprentice werd door twee andere nieuwe apprentices omringt, maar daar liep hij van weg - het was moeilijk om het katertje bij te houden. Uitendelijk stond hij stil, bij Lizardpaw, de Medicine Cat apprentice. Met een glimlachje om zijn enthousiasme besloot Ravenbreeze dat hij de twee maar is moest onderbreken om zijn apprentice is hallo te zeggen. "Hey, ik ben Ravenbreeze," stelde hij zichzelf voor. Toen bedacht hij zich dat hij Quietpaw wel is eerder tegengekomen was, toen had hij nog de belofte gemaakt om hem een keertje uit het kamp te nemen. Hij had alleen de mogelijkheid niet gehad voordat de ander apprentice gemaakt, maar het maakte niet zo erg uit - nu konden ze er alsnog samen op uit trekken.

"Lizard! Ik ben Apprentice!" Lizard grinnikte even bij wat de kater zei. "Dat zie ik." zei ze met een glimlach op haar snoetje. Ze was blij voor hem, ook al wist ze dat ze hem nu niet meer altijd kon vinden in de nursery. Hij zou zelf constant weg zijn, maar daar zei ze maar niets over. Dat zou hij wel te zien krijgen. Lizard's oortjes schoven naar voren toen Ravenbreeze bij hen kwam staan, Quiet's mentor. Ze had een flauw vermoeden dat Quiet hem nog niet begroet had, iets wat wel een must was. Ze knikte kort naar de warrior ter begroeting en zette een klein stapje naar achteren, waarna ze kort naar Quiet wenkte, als teken dat er nog iets van hem verwacht werd.

"Swanpaw, Flashpaw en Stormpaw, kom naar voren." Nerveus liep de jonge kater naar de leader en luisterde aandachtig. Eindelijk kreeg hij een nieuwe mentor, daar had hij zolang op gewacht. "Jullie hebben alledrie een nieuwe mentor nodig. Swanpaw, jouw mentor is Brindleleaf." Swan knikte en wierp een blik over de menigte, op zoek naar zijn nieuwe mentor, die hij deelde met Oceanpaw. Hij zag Brindleleaf niet, maar plots schoot de lichte vacht van Oceanpaw in zijn zicht. Hij volgde haar met zijn ogen, het leek erop dat zij Brindleleaf wel had gevonden. Toen zag hij haar, bij de nursery, en wandelde eropaf. De twee leken al in gesprek te zijn. Toen stond zijn nieuwe mentor op en keek over de menigte, zij had hem blijkbaar nog niet gevonden. Hij vroeg zich af hoe het zou zijn om met twee dezelfde mentor te hebben, wie weet konden ze het goed met elkaar vinden, maar dat zou zeker een tijdje duren, hij was ook zó verlegen. Toen hij eenmaal dichtbij zijn mede-apprentice en mentor was vertraagde de jonge kater zijn pas. Wat als ze hem niet leuk zouden vinden? Dat ze hem een idioot zouden vinden omdat hij nog niet zo goed kon vechten, of totaal faalde in jagen? Zouden ze hem uitlachen? Plots kreeg hij de neiging zich om te draaien en weg te lopen. Hij wilde geen nieuwe mentor, hij wilde niet uitgelachen worden. Kon hij maar gewoon verdwijnen.

Oké, nu werd het grijze langharige katertje dus teleurgesteld door Northernlight. Ze was laks en stelde niks voor, dat had hij nu al door. Van deze poes zou hij niet leren vechten, dat wou hij niet eens. 'Hoe heette je ookal weer?' Vroeg Northernlight. Raptorpaw trok zijn lip op. "Had je maar moeten luisteren, mousebrain," siste het katertje. De poes zei dat hij zichzelf maar succes moest werken en dat ze morgenmiddag ergens wel zouden gaan trainen. Ja vast. Hij zou zichzelf wel gaan trainen. Hij luisterde verder niet naar de woorden van de poes over uitslapen en al dat andere foxdung, dus stond hij op, keerde zijn rug naar haar toe en liep weg. Hij liep direct op Tigerpaw af. Tigerpaw zat alleen. "Hé, Tigerpaw," miauwde hij met een grijns. "Ik heb dus echt de meest domme mentor óóit gekrijgen. Ze, ja, zé, is zo laks als wat. Morgenmiddag gaan we ergens wel trainen, eerst uitslapen. Wat een mousebrain," bromde hij. Na dat gebeuren met de muis en Mousepaw was het niet dat Raptorpaw Tigerpaw niet meer had gezien, natuurlijk niet, hij had de kater gewoon nog regelmatig opgezocht, maar nog uitgelegd over hoe en wat had hij nog niet. "Laten we nesten gaan uitzoeken in de apprentice den," stelde hij vervolgens voor. Zijn doel was om dicht bij Mousepaw te komen, maar hij wou zijn beste maat ook dichtbij hem hebben. Dat moest wel lukken, al twijfelde hij of Tigerpaw dat zelf ook wou.

Tag; Tigerpaw