Ze had haar nagels in de schors van de tak geslagen en hield haar staart wat uitgestoken voor de balans. Met elke windvlaag wiebelde de tak immers wat waarschuwend, maar ze wist haar balans netjes te houden. De poes hield wel van het hoog zitten, een vreemde hobby voor een Shadowclan kat, maar oké. Als apprentice was ze al altijd aan het klimmen geweest. De stem van een andere kat liet haar naar beneden kijken met een lichte grijns. "Een eekhoorn," reageerde ze rustig op zijn woorden, met een geamuseerde glans in haar ogen. Ze hadden haar Snowsquirrel moeten noemen. Maar nee, Snowfawn was prima. "Maar nachtelijke wandelingen vind ik inderdaad prettig."