;; Herb guy | Acefray

Acefray was weer zijn eigen ding aan het doen. Echt een plan had hij niet maar who cares. Tiran Shrewstar? Heus niet. Screw that~ who zwakke woordgrappen. Maar ondanks zijn bui die zichtbaar zei dat hij mentaal veel jonger was dan zijn enorme bouw deed hij niet veel spannends. Hij liep gewoon wat rond, tot er een gevlekte kat tegen hem aan liep en opgeslokt werd in zijn grijze massa. Hij herkende de poes als Echopaw, en het beest wat nu zijn kant op kwam rennen als een Koekoek. Met een schuine grijns keek hij naar beneden; “Jij begint de dag zeker goed” Hierna draaide hij zich om en sloeg met een klap die natuurlijk veel te hard was de vogel weg. Nog voor deze de grond raakte was hij dood dankzij de kracht van de slag. Ace kon het niet helpen, hij was nu eenmaal in tank.

Ace keek letterlijk op de ander neer, maar dat was nu eenmaal iets wat hij moest doen. Hij was groot, breed, en had zo’n dikke vacht dat het allemaal nog verdubbeld leek. Toch leek hij niet te snappen waarom de ander onder de indruk was. Zo speciaal was hij ook weer niet. Bij de vraag moest hij grijzen terwijl de jongensachtige blik in zijn groene ogen opflikkerde. “Ik mag wel mee vechten, als ik ook maar de gewonden help.” Sprak hij opgewekt. Stiekem had hij nooit zijn vechtlust op kunnen geven, maar dat maakte niet uit. “Het was daarbij niet zo moeilijk, die vogel leek jou echt niet te mogen” Voegde hij met een knipoog toe.

Naja, zoiets. Eigenlijk was Ace een van de weinige katten die hun rang niet accepteerde. Vandaar dat hij vaak na of tijdens het planten verzamelde nog wat oefende op zijn vechttechnieken. Maar hij woonde ook met Tall, wat training dus standaard maakte in de ochtend. "Het komt vooral omdat ik eerst Warrior ben geweest en toen pas een Medicine cat werd, maar iedere Medicine cat leert vechten en jagen" Alleen werd dit vaak achtergesteld, daarbij was helen de eerste prioriteit. Hij legde het in ieder geval graag uit, omdat hij het verschrikkelijk vond als andere zeiden dat hij niks van dat vlak af wist. Daarbij vond hij het belangrijk dat iedereen kon vechten. "Ik geef hem gelijk" Ineens lichtte iets op in zijn groene ogen "Maar nu is hij lunch~" Hij hielt van eten, en Koekoek was best te vreten.

Ace stond eigenlijk altijd al met twee poten in twee rangen. Hij leek nooit echt de omslag te kunnen hebben gemaakt, maar dit was niet zozeer een slecht ding. Zijn plan was dus ook om zijn leerling -als hij die freaking ooit vond- ook op te leiden in vechten en jagen. Al was het maar zodat die langer mee ging in een gevecht. Hij grijnsde bij haar woorden. "Ik kan je altijd wat bijles geven als ik toch niks te doen heb in het kamp. Wie is jou mentor trouwens?" Ace liep ondertussen naar Lunch de vogel toe, die hij vrolijk oppakte en voor Echo legde. Hij was ondertussen gewent aan eten pakken wanneer hij wou, om uiteindelijk als hij tijd over had te gaan jagen. Al moest hij zijn eetpatroon wel wat.. minderen, voor de clan's sake. "Heb je verder wat gevangen?" Besloot hij als een goed voorbeeld te vragen. Natuurlijk keek hij niet om naar de regels, had hij ook niet gedaan als apprentice. Heuheu.

Hij grijnsde bij haar antwoord. Hij wou best wat helpen buiten zijn taken om, wie weet kon hij de apprentice nog wel het een en ander bijleren. Hij had zelf veel geleerd door in zijn eentje te trainen. Hij had immers veel mentoren gehad, maar Rowanflame had hem uiteindelijk het meeste meegegeven. Dat was ook de rede waarom de kater ook nog een andere kant dan zijn vrolijke blije, hij was een pestkop geweest, kon andere doden zonder spijt en soms heel koud uit de hoek komen. Gelukkig kwam dit momenteel weinig meer voor, maar het zat er nog wel. Bij het antwoord klaarde zijn blik op, een ondeugende glans in zijn groene ogen. “Lurking? Princess~ Die heb ik nog getrained voor ik Medicine cat werd” Het was een hel geweest, maar hij deed echt zijn best en uiteindelijk leken hij en de gevlekte kat dan toch elkaars back-up te worden. Bij de andere woorden van de poes leek zijn humeur niet te veranderen. “Ach, dat komt nog wel, je moet gewoon leren dat niet iedere vangst een goede word en je moet geduldig zijn” Ace-wijsheid. Er kon nog wel eens wat nuttigs uit die vacht komen.