177 Actief
| |
| Onderwerp: Tumble {Swanpaw} di 22 sep 2015 - 18:37 | |
|
Een konijntje bungelde uit zijn grijze bek toen hij het kamp binnen wandelde. Hij kon inmiddels jagen, maar schaamde zich nog steeds voor zijn vechtkunsten. Het liefst liep hij de hele dag door afgelegen velden, omringt door natuur en vogels. Smokepaw liet het beestje vallen op de prooistapel, en zuchtte kort. Het was tenminste fijn om te weten dat zijn vangst andere zou voeden en helpen. Hij rilde even toen hij een roodborstje in een niet echt charmante pose zag liggen. Vogels waren prachtig met uitgeslagen vleugels, maar als die gebroken waren was het een heel akelig gezicht. Hij besloot aan de rand van het kamp te zitten, hopend te genieten van een rustig middagje. Helaas het het lot andere plannen met hem. Hij draaide zich om, alleen om tegen een andere apprentice aan te botsen. De grijze kater vervloekte zijn lengte en onhandigheid. Hij verloor zijn evenwicht, maar wist uiteindelijk toch nog op vier poten te blijven staan. Een enkel moment schoot het zijn kop te binnen om door te lopen en het ongeval te negeren, maar dat kon hij niet. En dus liep Smoke naar de ander toe, groene ogen vol spijt. "Sorry! Ik zag je niet!" Het klonk paniekeriger dan hij had gewild, maar nu kon hij er niks meer aan doen. De kater dacht hoe hij kon helpen, en tegerlijkertijd bekeek hij de ander eens goed. Witte vacht, groene ogen, Swanpaw, was het niet?
|
|
Pommeline 150 Actief
| |
| Onderwerp: Re: Tumble {Swanpaw} di 22 sep 2015 - 19:20 | |
| Swanpaw was net opweg naar de prooistapel toen hij zowat van zijn poten viel toen een andere apprentcie hard tegen hem aanviel. 'Hé!', wou hij roepen, alleen was er een klein probleem: daar was hij te verlegen voor. "Sorry! Ik zag je niet!", riep de grijze kater tegen hem. Een beetje bibberend van verlegenheid stotterde Swan:"D...dat i...is nnniksss." Met zijn ogen op de grond gericht veegde hij met zijn poot over de zanderige grond. Hij keek op, in de hoop de apprentice te herkennen. "Sssmoke...ppaw, toch?", stamelde de witte kater. Met een verlegen blik keek hij naar de andere, en liep toen naar de prooistapel om even een lekkere muis van de hoop te grijpen. "Ik ben Swanpaw, aangenaam," mauwde hij, alleen vond hij de kennismaking eigenlijk niet zo aangenaam...
|
|