Why have you do this to me? | Draco

tranen liepen over haar wang heen, waarom had Death dit gedaan? Snikend keek ze om haar heen, ze wou Draco spreken die zou haar wel begrijpen. Misselijk overspoelde haar, en haar hoofd bonkte. Ze had net ruzie gehad met haar partner toen ze zei dat ze veder wou met trainen en dat Draco hun zou komen helpen met het opvoeden van de kittens, maar de kater draaide zijn rug naar haar toe en zei dat ze het nu maar alleen moest doen met hem. En dat ging ze nu ook doen, ze snoof de geur op in de hoop dat de witte member in de buurg was. "Draco!" riep ze zo luid als ze kon, maar viel toen op haar flank toen er een pijnlijke steek door haar buik ging.

Hij had goed gejaagd en kwam tevreden en met een volle maag terug, een muis bungelde uit zijn bek. De geur van bloed zorgde ervoor dat hij Broken's geur pas op het laatste moment opmerkte. Meteen schoot zijn kop op toen hij haar naam hoorde. 'Broken?' Hij spotte haar iets verder op de grond. Hij schoot meteen naar haar toe. Bezorgdheid overspoelde hem. Hij liet zich naast haar zaken en duwde zijn snuit geruststellend in haar vacht. 'Het is oke Broken, ik ben hier.' Hij wist niet was er gebeurd was maar dat ze zijn naam riep en niet Death maakte hem woedend, het had duidelijk iets met de mousebrain te maken.

"Broken?" ze hief haar kop op en zag de witte kater op haar af rennen, ze sloot haar ogen en bedankte wie dan ook dat de member haar had opgemerkt. Ze voelde de snuit van Draco in haar vacht en dat maakte haar rustig, "Het is oke Broken, ik ben hier" ze knikte zachtjes, haar flank rees snel op en neer. Waarom deed het zo veel pijn? Ze zuchtte diep en probeerde te kalmeren, "Dra-Draco.. Death..Deathbite hij hij.." ze liet haar kop op de grond vallen, en sloot haar ogen om de tranen tegen te houden.

Hij gromde woedend toen ze de naam van de kater noemde. Hij was zo dood als Draco klaar was met hem. 'Hij is een sukkel? Ja daar heb je gelijk in. Ik weet niet wat hij gedaan heeft maar blijkbaar deed het je pijn. Daarvoor is hij zo goed als dood.' Hij beet op zijn tong om zichzelf te stoppen voordat hij iets idioots deed door zijn woede. Hij begon haar geruststellend te likken. Waarom kwam hij altijd in dit soort situaties terecht?

'Hij is een sukkel? Ja daar heb je gelijk in. Ik weet niet wat hij gedaan heeft maar blijkbaar deed het je pijn. Daarvoor is hij zo goed als dood.' ze opende haar ogen toen de kater haar gerustellend begon te likken, "i-ik weet niet.. Wat ik moet doen Draco" ze zuchte, haar steken in haar buik werden al minder. En haar ademhaling werd wat rustiger, waarom was haar leven zo moeilijk? Ze dacht dat Death voor haar was, maar dat had hij blijkbaar gelogen.. Ze hief weer haar kop en gaf een lik over Draco's wang als bedankje, waarom kon Deathbite niet zo zijn?

Hij zuchtte nauwelijks hoorbaar. 'Geen idee.' Het was niet alsof hij ook maar iets kon doen op het gebied 'gevoelens'. Behalve dan ze allemaal laten verdwijnen tot een gebeurtenis als dit ze weer terughaalde. 'Ik denk dat je met Death moet praten.' Praten lostte alles op toch? 'En als hij nog steeds zich als een mousebrain gedraagt ga je door zonder hem. Er zijn genoeg katten die wel zien hoe perfect je bent.' Wat was hij toch goed in advies geven voor iemand die zelf nauwelijks gevoelens overhad. En misschien was hij iets te dicht bij Broken maar dat maakte nu niet uit.

"geen idee" begon hij, wat had ze daar aan? Maar gelukkig sprak de kater veder, Ik denk dat je met Death moet praten.' "met hem praten? Ah! Hij komt maar terug kruipen" mauwde ze al weer een stuk zelfverzekerder, ze was alleen maar soft geraakt. Maar nu zal ze weer de oude worden! 'En als hij nog steeds zich als een mousebrain gedraagt ga je door zonder hem. Er zijn genoeg katten die wel zien hoe perfect je bent.' ze snorde bij zijn woorden, "zoals jij" en gaf hem een lik tussen zijn oren, waarom kon Death niet zien wat hij haar aan deez? Draco was tenminste een goeie kater. Hij ging haar helpen wat normaal gesproken haar partner moest doen.

Haar woorden brachten een glimlach op zijn gelaat. 'Als die kittypet tenminste sterk genoeg is om te kruipen.' Dat was een van de talenten van de witte kater, perfecte beledigingen. Samen met zijn sarcastische karakter zorgde het ervoor dat je of van hem hield, of een hekel aan hem had. Hij had medelijden met beide. 'Precies' snorde hij als antwoord.

"als die kittypet tenmisnte sterk genoeg is om te kruipen" ze lachte bij zijn opmerking, "We zullen zien, maar voor nu slaap ik maar alleen" sprak ze weer serieus, ze legde haar staart om haar buik heen. Wat moest ze de kittens vertellen? Misschien dat ze van Dravo waren, of toch wel van Death? Ze beet nadenkend op haar onderlip, ze zou wel zien als de tijd er dan was.

Hij knikte en ging tegen haar aan zitten. Misschien dat zijn warmte iets gerusstellends zou hebben, of misschien was hij raar bezig. Either way, ze leek het geen ramp te vinden. 'Sure, ik let wel op.' Zijn oren gingen waakzaam omhoog en hij klapte alvast zijn nagels een beetje uit. Als hij dan toch iets ging doen werdt het vechten. Al was alleen maar om van zijn woede om het DeathBroken ding af te komen.

"sure, ik let wel op" ze keek hem aan toen hij zijn oren spitsde en zijn nagels half uit zijn hulzen gleed. Ze kroop wat dichter tegen hem aan, en snorde goedkeurend. Zijn warme vacht gleed in die van haar zodat ze een veilig en een warme gevoel kreeg. "bedankt Draco" snorde ze, en legde haar kop tegen zijn flank aan. Ze moest even baar ogen sluiten, moeheid kwam nu echt naar boven en al snel viel ze in een korte slaap.

Geschrokken schoten haar ogen open, een beetje verwarend keek ze omzich heen maar als snel werd alles duidelijk. ze was in slaap gevallen toen Deaco over hasr waagde, ze hief haar kop omhoog. Ze schatte ongeveer dat ze een uurtje had geslapen, ze hees zich wat slapjes omhoog en slorg haar staart netjes om haar heen. "Sorry ik was erg moe" mauwde ze toen ze moest gapen.

Gelukkig was hij niet moe in slaagde erin om wakker te blijven. Hij siste zacht naar een mini-hondje dat langs liep. Meteen was het beest verdwenen uit angst voor Draco. Tevreden grijnsde hij. Om te zorgen dat hij zich niet verveelde begon hij zijn leven te herdenken. Het werkte genoeg om drie kwartier lang de verveling te verdrijven. Toen werdt Broken gelukkig ook wakker. "Geeft niet, daar ben ik voor." Hij rekte zijn verstijfde spieren uit en gaapte even. Hij was niet moe maar moest wel even wennen aan het herwinnen van de mogelijkheid om te bewegen. "Heb je goed geslapen?"

"Geeft niet, daar ben ik voor." en rekte zich uit, ze stond rustig oo en deed hem na. Haar nagels klekmde ze in de grond en streekte haar achterpoten zodat haar rug krom werd, "Heb je goed geslapen?" ze knikte en ging weer zitten, "Heerlijk" snorde ze blij, al dagen ner al weken had ze erg selcht geslapen door zie dikke buik. Maar dit middagdatje dit haar goed, nieuw enegergie overspelde haar lichaam, "Zin om iets te doen?" mauwde ze dus ook, en gaf hem een lik over zijn wang. De kater had wel iets verdiend nadat hij voor haar had gewaakt en haar zo goed holp.

Hij snorde vrolijk toen ze meededeelde dat ze goed had geslapen. Hij was goed bezig met een vriend zijn. Wie had dat van hem verwacht? Stel je voor dat iemand een paar manen geleden hem had verteld dat dit zou gebeuren. Waarschijnlijk zou hij die kat voor gek verklaren. Toch was dat wat Starclan deed, right? Boodschappen sturen naar speciale katten. 'Ja!' Hij wou graag iets doen met Broken. 'Kittypets plagen of nog beter, twoleghuizen insluipen!' Zolang ze maar voorzichtig waren hoefde Broken's kits in geen gevaar te verkeren.

"Ja!" ze glimlachde, 'Kittypets plagen of nog beter, twoleghuizen insluipen!' ze knikte eftig haar kop, "Jaa! Laten we dat doen" mauwde ze met een kleine valse grijns op haar lip gegruld, ze likte nog snel haar borst voor ze naast Draco ging staan en met hem naar de dichtbezijnde twolegnesten trippelde, "Ik heb wel zin om die twolegs te zien krijsen" mauwde ze, en liep wat dichter tegen hem aan zodat haar vacht die van hem raakte.

Hij koprieerde de valse grijns van Broken en spinde zacht. Dit werd leuk. Samen liepen ze naar de twolegnesten. 'Krijsen zullen ze zeker.' Hij spitste zijn oren en liet zijn bek een beetje openhangen om alle geuren en geluiden op te kunnen vangen. De eerste twee nesten werden afgekeurd. In een bevond zich een hond en in de volgende was een soort bijeenkomst van twolegs. Een kittentwoleg kwam te dichtbij en snel schoot Draco de schaduw in. 'Ik geloof dat het volgende huis geschikt is.' Er was een twoleg maar dat hoefde geen probleem te zijn.

Krijsen zullen ze zeker.' de eerste paar twolegnesten was niks bijzonders te vinden, alleen een viese honden lucht ging rond die nesten. Maar als snel zag ze Draco de bosjes in springen, geen seconde wachtte ze en spring hem achteraan. Ik geloof dat het volgende huis geschikt is.' ze knikte langzaam, en tuurde door de bladeren heen. Veder op zat een kleine twoleg, "Bedoel je dat daar?" en wees met haar staart naar die kleine twoleg ding.

'Jep.' Hij was als een soort leider van deze missie en best trots op zichzelf hiervoor. 'Wacht tot ik het sein geef.' 'Dat heb ik altijd al willen zeggen' mompelde hij erachteraan. Toen kwam hij overeind en liep elegant naar de twoleg. Hij miauwde klagend -dat werkte altijd- en kreeg daardoor de attentie van de Young-One twoleg. Met wat onbegrijpelijk gebrabel knielde de twoleg voor hem en stak zijn poot uit. Verward keek Draco om, wat moest dat betekenen? 'Broken ga nu naar binnen ik kom eraan.' Hij liep voorzichtig naar voren toen de twoleg eten pakte, dat kon hij niet weerstaan.

Ze knikte en keek hij Draco de bosjes uit glipte, vlak bij de kleine twoleg ding ging hij zitten en mauwde met een klagende toon in zijn stem. Broken ga nu naar binnen ik kom eraan.' dit was de teken, met snelle passen sloop ze uit de struikgewas. En sprintte de nest in toen de twoleg zijn aandacht op Draco richtte, nieuwe geuren stroomde hij neus in. Een heerlijke geur liet het kwijl van haar kin druppelen. Ze likte baar lippen en volgde het geur, ze spande haar spieren aan om een grote sprong te maken. Net op het nippertje kon ze op het hoge ding komen maar liet wel een grote ronde ding vallen en hard op de grond kapot viel, geschokken keek ze naar de ingang als er een twoleg aan kwam. En ja hoor, den veel grote twoleg begon naar haar te krijsen en zwaaide krachtig met zijn rare poten. Ze pakte snel het verukkelijke ruikende ding op en sprong een beetje lomp van het hoge ding af, zo snel mogelijk glimpte ze naar buiten maar de twoleg gooide iets scherps naar haar en raakte hard haar oor. Bloed stroomde van haar kop over haar gezicht en prikte pijnlijk in haar ofen, maar ze gaf geen enkele kik en rende veder met het heerlijke stuk eten uit haar bek. "wewg wezwen!!" riep ze nog naar Draco toen ze zo snel mogelijk weg sprintte.

Zijn vacht kwam overeind toen de twoleg zich op Broken richte. 'Don't you hurt her for Scourge's sake.' De idioot verstond hem niet dus Draco moest doorgaan op de volgende optie. Zijn vriendin werd geraakt en bloed stroomde van haar gezicht. "Weg wezen!" Draco schudde zijn kop. 'Hell no.' Kalm liep hij naar de twoleg die blijkbaar geen gevaar in hem zag. Daar zou die mousebrain spijt van hebben. Met een sadistische grijns sprong Draco naar voren en liet zijn klauwen in de hand van de twoleg boren. 'Ha!' met een triomfantelijke kreet liet hij los en sprintte achter Broken aan.

Onderwerp: Re: Why have you do this to me? | Draco