A long journey

Onderwerp: A long journey zo 13 sep 2015 - 11:42

Okee lopen ging. Ver? Nee dat niet. Maar het doorzettingsvermogen van de kater had ervoor gezorgd dat hij vanaf dat de zon omhoog was gekomen het nest uit was. Vallen had hij zoveel gedaan dat het hem niet meer kon schelen. Hij moest en zou buiten de nursery komen. Het maakte hem niet uit hoe lang het zou duren en omdat het zo vroeg was en hij zo stil mogelijk bleef kwam hij al aardig ver zonder dat iemand hem terugbracht naar zijn nest vol met poezen. Tja, je kon zeggen dat hij geluk had met een nest vol met mooie jonge poezen, maar als enige kater voelde je je toch heel erg anders. Katers werden anders en zij waren ruwer met elkaar dan poezen. Hij probeerde vaker naar andere nesten te gaan, maar er was nog nooit echt een vriendschap uit gekomen. Helaas. De oogjes van de kater knepen zich geschrokken samen toen de zon ineens op zijn vacht scheen. Hij was er! Trots deed hij zijn borstje naar voren. En nu? Oh, daar had hij niet aan gedacht. Er waren veel plekken om heen te gaan. Eentje waar allemaal oude katten in zaten, eentje voor grote katten, eentje voor half-grote katten en nog wat meer. Maar eentje sprak hem aan. De geur die er vanaf kwam rook wel fijn, maar ergens ook wel raar. Nou maakt niet uit. Dat was de plek die hij had uitgekozen. Voorzichtig schoof hij zijn poten weer onder zijn lijf en duwde zichzelf omhoog. Toen hij zijn balans had gevonden leunde hij voorzichtig naar voren om zo vooruit de gaan. Het ging moeizaam, maar toch kwam hij aan op de plek die hij had uitgekozen. Gelijk viel hem een kater op die hij eerder had gezien. Nu lag hij alleen in een nest. Wat hij wel zielig vond eigenlijk. Daarom ook kwam hij wiebelend bij het nest staan. Waar hij de kater aankeek. Hij zei niks, want hij wist niks om te zeggen. Gewoon met een neutrale blik aankeken was ook leuk toch? Of was dat niet lief? Nou ja, Grey kon dat wel aan.

{ Greykit first

Onderwerp: Re: A long journey zo 13 sep 2015 - 11:56

Greykit lag rustig, aan de geuren was hij immers al wel aan gewent. Het rook allemaal wel vreemd zo hier en daar, ook was het hier erg donker dus had hij weinig zicht nodig. Zijn poten lagen onder hem opgevouwen, wat zal zijn moeder Snowynight wel niet van hem denken als hij daar zo lag. Hij hield van haar en wilde haar geen hart verzakking geven net zo dat hij dat niet wilde met zijn andere sibs hetzelfde aan te doen, toch zag hij hun allemaal wel zelden. Hij was weleens van plan om zijn mama weer eens op te zoeken alleen was het moeilijk om te ontsnappen van deze plek, er was namelijk weinig katten met een grijze vacht plus grijze ogen. Hij wiebelde kort met zijn oor, iemand was naar binnen gestapt. Hij had zijn klauwtjes ontbloot, het was een bruine vlek. Het droeg misschien wel een Shadowclan geur maar hij kende nog weinig katten, hij klapte weer zijn wapens in zijn hulzen en wachten even. Hij staarde even in het rond, de kat wat ongeveer zijn lengte had. Dus deze kat voor hem moest wel een kitten zijn, het stond ergens in het nest waar hij lag. De mos bedekking voelde daardoor ook een beetje ingezakt, zijn ogen tuurde in het rond. Hij wist niet echt precies waar de kater stond, hij opende zijn mond. "Wie ben je en wat doe je hier." Miauwde hij, waarschijnlijk een hele andere richting in. Zijn oren wiebelde hij even waarna hij ging zitten, hij lag namelijk eerst. Hij wist totaal niet waar iemand was, ook lag hij hier maar. Het was waarschijnlijk wel een kater, dat kon je vaak duidelijk ruiken. Poezen maakte zich namelijk vaker schoon, hij kneep zijn ogen samen op die manier kon hij beter zien. Dat was op sommige delen best wel fijn, soms ook totaal niet.

OCC: Wow Dani dat wat jij net heb geschreven is echt lang, wel goed gedaan!

Onderwerp: Re: A long journey zo 13 sep 2015 - 12:24

De kater voor hem zei iets, maar in een hele andere richting, wat de kater een beetje verwarde. Meestal keek je iemand toch aan als je aan het praten was? Hij kon verstaan wat de kater zei en hij wist precies wat hij wou zeggen. Nou een soort van. Als hij de woorden kon vinden. "Uuuh", zei hij best hard en zelfverzekerd. "Furze!", piepte hij toen blij. "kit" Het laatste kwam er stil uit, want kit klonk niet zo eng. Dus als je het zacht zei viel het minder op. Later zou hij een warrior naam krijgen, die iedereen de angst aan zou jagen. Toen Furze eens goed naar de kater keek herkende ze hem ergens van. Kende hij Crescent niet? Zijn zus was dat. Nou één van zijn vele zussen. Crescent was grijs net zoals deze kat, maar Crescent was klein. Furze had haar al bijna ingehaald! Terwijl hij nog jonger was. Dat was wel heel cool toch? Of Crescent was heel klein. Nee, dat was het vast niet. "Kent Cwessent?", vroeg hij nog even ter bevestiging.

Onderwerp: Re: A long journey zo 13 sep 2015 - 13:56

Greykit ademde in en daarna uit, hij had al best veel hoestbuien gehad. Hij begon enorm hard weer te hoesten, het voelde net of dat hij geen lucht binnen kreeg. Hij probeerde een van zijn pootjes ervoor te houden, hij hijgde daarna toen het afgelopen was. Hij had zijn ogen wijd open staan, hij had het nu nog zelfs moeilijk met hijgen. Hij sloeg zijn oren in zijn nek, hij probeerde zich naar de bruine vlek toe te draaien. Het zou een kitten zijn alleen was het moeilijk om katten te onderscheiden van dingen, hij rook ook vele vreemde geuren. Hele vreemde geuren, gelukkig was die shadowclan geur goed te ruiken. "Uuuh" zei de kitten best hard en zelfverzekerd. Gelijk reisde zijn grijze vacht omhoog, zijn ogen stonden wijd gespreid en zijn oren waren gelijk plat. "Furze!", piepte hij toen blij. Grey had zichzelf al tegen de grond aangedrukt, zijn hele lichaam trilde. Hij besloot recht te gaan zitten, hij probeerde een serieuze normale blik aan te nemen. "kit" Mompelde de kitten daarna, eigenlijk had Grey wel een kwade blik kunnen toe werpen maar dat deed hij niet. Hij was iemand die niet zo snel kwaad werd, hij likte even zijn borst en herinnerde de krab die Reed hem had uitgedeeld. Hij kreeg er al een beetje de rillingen van, wel twee van zijn sibs hadden hem al verwond. Al wel twee, hij bewoog met zijn oren en bleef stil. "Kent Cwessent?" vroeg de bruine vlek kitten, hij haalde kort zijn neus op en snoof even. Wat als hij iets met haar zou doen, straks zou het een vijand van haar zijn. Alleen mocht hij niet zomaar andere katten beschuldigen, "waarvoor wil je dat weten Furze?" Vroeg hij kalm. Het klonk rustig, hij gedroeg zich ook als een elder. Hij ging ook vaak naar Elders toe om met ze een gesprek te voeren, alleen nu zou het een stuk moeilijker gaan.

Onderwerp: Re: A long journey ma 14 sep 2015 - 18:15

De kater voor hem haalde zijn neus op en Furze keek een beetje aarzelend zijn kant uit. Was dat goed overgekomen? Hij wou gewoon even laten zien dat hij wel sterk was, al was deze kater ouder. Maakt niet uit! Hij zou sterk worden, dus het maakte niet uit dat hij nu jonger was dan hem. Een vraag kwam zijn kant uit en hij draaide vragend zijn hoofd. Waarom vroeg hij dat? Crescent was zijn zus, waar had hij het over? "Zuws", kwam er snel uit en met een hele aarzeling. "Jij vwiend?" Had hij het fout? Nee toch? Er waren niet zoveel grijze kittens met grijze ogen op het moment. Wel veel grijze kittens, maar deze kater was anders grijs vond hij. Meer zilver eigenlijk. Meer dan andere katten die hij had gezien. En zijn vacht was langer. Dat moest hij onthouden.

Onderwerp: Re: A long journey wo 16 sep 2015 - 8:31

Greykit staarde hem strak aan, wat wilde deze kat nog meer. Deze kat vroeg iets over Crescent, hoe kon hij deze ook zomaar vertrouwen. Alleen moest hij het wel de andere kat gunnen, "Zuws" Zei de jonge kater vlug met een hele aarzeling. Hij staarde de kitten strak aan, ook niet wetend waar hij zou staan. Hij zwiepte zijn staart om zich heen, "Jij vwiend?" Vroeg de kitten daarna. Even gaf Grey geen enkel antwoord, gewoon zeggen of niet. Misschien moest hij het Crescent zelf gaan vragen alleen zou het vreemd klinken als hij nu haar broer zou negeren, deze kater voor hem was namelijk best groot. Hij snoof even, "ja ik ben inderdaad haar vriend, maar wat vind jij eigenlijk van jouw sibs en van je zus?" Vroeg hij rustig aan deze kater. Als het niet haar broer zou zijn dan zou hij niet op deze vraag kunnen antwoorden, dus hij zou het slim bespelen zoals hij het altijd probeerden. Hij ging recht overeind staan en liep wat dichter naar de kat toe, voordat hij dat wilde doen begon hij weer even te hoesten. Daar gaat je eerste indruk, goed gedaan grey. Hij was wel groter dan de kleine kitten voor hem, een glimlach ontstond om zijn lippen.

Onderwerp: Re: A long journey za 26 sep 2015 - 10:17

"ja ik ben inderdaad haar vriend, maar wat vind jij eigenlijk van jouw sibs en van je zus?" Furze deed zijn borst naar voren. Al de poezen in zijn nestje waren wel lief tegen hem, dus dat was het probleem niet. Hij was de enige kater en hij moest al zijn zusjes beschermen, oh en later ook mama! Deze kater zou toch geen vijand zijn, of wel? "Liewf", zei hij snel nadat hij het woord had gevonden. "Eniwge kater wel" Praten was zo moeilijk! Maar wel heel leuk om te doen.

Onderwerp: Re: A long journey za 26 sep 2015 - 11:42

Greykit probeerde de kater aan te kijken, hij leek iets breder te worden dan eerst. Het was namelijk een grote vlek, misschien spieren misschien vet. "Liewf" zei de kitten vlug. "Eniwge kater wel" Vervolgde Fruze vlak daarna, hij knikten. Grey sloeg zijn staart om zijn lichaam heen, dus dit was de enige kater uit het nest. Interessant, bij het nest wat hij kende was hij en Ash de enige katers. Hij had ook grote zussen maar voor de rest wist hij nog geen kater die hij goed kende, eigenlijk zou hij het liefst naar zijn moeder willen toe stappen en bij haar zijn. Hij wilde niet meer alleen in deze den blijven, hij woonde ergens anders. Hij wilde weer bij zijn sibs zijn, hij wilde ze allemaal wel zien. Het liefst Bitterkit, hopelijk heeft het hun niet geraakt dat hij nu hier is. "Goed zo," Miauwde hij kort met een paar knikjes daarna. "Waarom vertel je niet meer over jouw leven, hoe je, je bijvoorbeeld later ziet?" Vroeg hij, want als de kitten het gesprek niet aan zetten zou hij het doen. Hij begon weer is een paar keer te hoesten, heel erg te hoesten. Hij haatten het hier, hij had bijna niemand. Eigenlijk hier, niemand. Hij wilde weer is naar Acefray toe gaan alleen was hij bang, het was een hele grote vlek. Hij was gewoon een beetje bang om te falen, zijn poten trilde een beetje maar die zaten verstopt onder zijn wollige staart.

Onderwerp: Re: A long journey