|
| |
Julia 906 Actief We are all mistaken sometimes; sometimes we do wrong things, things that have bad consequences. But it does not mean we are evil, or that we cannot be trusted ever afterward
| |
| Onderwerp: Come with me my sonᴥ ma 3 aug 2015 - 13:55 | |
| De blik in haar goudgele ogen richtte zich op de kampuitgang. Zou ze haar kittens meenemen het kamp uit? Misschien was het beter als ze ze één voor één mee zou nemen, want ze hoorde alle vragen alweer die aan haar gesteld zouden worden. Ze hield zielsveel van haar kittens, maar het was druk met vier kleintjes om je heen. Als ze ze apart mee zou nemen zou ze ze stuk voor stuk alle aandacht kunnen geven en dat idee stond haar eigenlijk wel aan. Ze knikte in zichzelf. “Ja, dat ga ik doen.” Fluisterde ze tegen zichzelf, voordat ze opstond om Quietkit op te halen. Eerst was hij aan de beurt om met haar mee te gaan. “Quietkit.” Riep ze terwijl ze haar kop door de opening van de nursery stak. Ze wist niet helemaal zeker of hij daar wel was, want haar aandacht was weer eens heel ergens anders geweest. Sommige zouden haar misschien geen goede moeder vinden, maar ze deed haar best. Ze lette zo veel mogelijk op ze, maar soms was ze even tijd voor haarzelf nodig. Ze was geen kattin die 24 uur achter elkaar geconcentreerd kon zijn. Haar blik gleed over de nesten en bleef hangen bij haar eigen nest opzoek naar haar zoontje.
[Alleen Quietkit] |
| | | Demi 1896 Afwezig "I was not born to be forced. I will breathe after my own fashion. Let us see who is the strongest."
| |
| Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ ma 3 aug 2015 - 23:27 | |
|
Het wit met rosse gevlekte katertje zat verveeld met een mosballetje te rollen. Hij had het gevoel dat hier zo langzamerhand wel te oud voor was geworden, en daarbij verveelde het hem gewoonweg mateloos. Hij rolde het dingetje met zijn poot wat heen en weer, gapend van verveling. Hij wilde iets leuks doen, maar Mousekit lag weer eens in bij de Medicine Cat, Puddlekit was nergens te bekennen en Polarkit vond hij gewoon stom. Ineens verscheen de kop van zijn moeder door de ingang van de Nursery. Ze riep zijn naam, en Quiet sprong overeind. Er was vast iets ernstigs aan de hand! Nee, wacht, zijn moeder's stem had niet bezorgd geklonken. Misschien gingen ze wel iets spannends doen. Hij rende naar de gebronsde kop van zijn moeder toe. "Ja?" vroeg hij met grote ogen en vol verwachting.
|
| | | Julia 906 Actief We are all mistaken sometimes; sometimes we do wrong things, things that have bad consequences. But it does not mean we are evil, or that we cannot be trusted ever afterward
| |
| Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ di 4 aug 2015 - 11:31 | |
| Er brak een brede lach op haar gezicht door toen Quietkit naar haar toe kwam trippelen en haar ogen begonnen te glinsteren. “Ik wil je vandaag meenemen het territorium in.” Ze wenkte haar zoontje met haar staart en gaf hem snel nog een lik over zijn oor. “Wil je mee buiten het kamp Quiet?” Ze verwachtte niet dat hij nee ging zeggen, dus draaide ze zich al om en liep naar de uitgang van het Windclan camp. “Wel bij mij blijven. Ook als je iets raars ruikt of hoort, oké?” Haar goudgele ogen waren streng geworden toen ze hem weer aankeek. Ze wilde hem nog niet kwijt, nog lang niet. Maar dan moest ze er wel voor zorgen dat hij naar deze woorden luisterde. Een ongeluk zat maar in een klein hoekje, helaas wist ze dat zelf maar al te goed. Zo was ze haar broertje verloren en ze was niet van plan datzelfde ook met haar kittens te laten gebeuren. |
| | | Demi 1896 Afwezig "I was not born to be forced. I will breathe after my own fashion. Let us see who is the strongest."
| |
| Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ di 4 aug 2015 - 12:14 | |
|
Vroeg zijn moeder nou net daadwerkelijk of hij mee wilde buiten het kamp? Hij keek even achterom, om te zien of ze het niet tegen iemand anders had. Dit had hij altijd zo graag gewild, en nu mocht het! Hoeveel kittens waren er nou buiten het kamp geweest? Hij wist er nog geen één, en hij zou er daarom ook flink over kunnen opscheppen. Hij wiebelde enthousiast met zijn oortjes en een glimlach verscheen op zijn gelaat. "Ja, ik wil mee!" riep hij. Dit was de beste dag van zijn nog korte leven. Zo snel als hij kon, rende hij achter zijn moeder aan die al naar de uitgang van het kamp liep. Hij luisterde aandachtig naar haar instructies. Hij moest bij haar blijven, en dat zou hij ook wel doen, waarschijnlijk. Hij had zich al zo vaak voorgesteld wat daar buiten allemaal was, en nu zou hij het gaan zien. "Waar gaan we heen, mam?" Er was zoveel van het kamp dat hij wilde zien, hij wist niet waar te beginnen.
|
| | | Julia 906 Actief We are all mistaken sometimes; sometimes we do wrong things, things that have bad consequences. But it does not mean we are evil, or that we cannot be trusted ever afterward
| |
| Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ di 4 aug 2015 - 14:35 | |
| Ze genoot van het enthousiasme van Quietkit. Ze werd er altijd blij van als haar kittens vrolijk waren, zeker als dat kwam door haar. Dan had ze meteen weer het gevoel dat ze het goed deed en ze wilde het zo graag goed doen. Ze wilde bewijzen dat ze best zonder vader konden, dat dat niks uitmaakte omdat zij ze alles al kon geven. “Wat dacht je van een rondje Moorland en nog even langs Small lake?” Dan hoefde ze niet meteen zo ver weg te gaan, ze wilde hem niet uitputten. Hij mocht best een beetje moe worden, maar een te groot rondje zouden zijn korte pootjes waarschijnlijk nog niet aan kunnen. Toen ze een stukje uit het camp waren stond ze opeens stil. Ze had haar kop iets meer omhoog en bewoog alert haar oren, terwijl ze kort met haar snorharen trok. “Ruik je dat?” De verse geur van een konijn liep vlak langs het pad die zij op het moment volgden. In haar ooghoek keek ze naar haar zoontje, maar ze verloor haar alerte houding niet. |
| | | Demi 1896 Afwezig "I was not born to be forced. I will breathe after my own fashion. Let us see who is the strongest."
| |
| Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ di 4 aug 2015 - 23:10 | |
|
Zijn moeder had hem niet blijer kunnen maken. Al vanaf hij zich kon herinneren wilde hij het gebied buiten het kamp verkennen. Dit verlangen had al eerder gezorgd voor een stel achterlijke ontsnappingspogingen, die lang niet even succesvol waren. Hij vond af en toe nog modder tussen zijn voetkussentjes van zijn camouflagetruc met Raptorkit. "Wat dacht je van een rondje Moorland en nog even langs Small lake?" vroeg zijn moeder toen, en hij keek haar met grote ogen aan, alsof ze zojuist vanuit Starclan op hem neer gedaald was. Toch hield hij zijn mond, er was toch een reden dat hij 'quiet' was genoemd. Hij liep braaf achter zijn moeder aan, en keek ondertussen zijn ogen uit. Alles was zo mooi! Hij rook allemaal geuren die nieuw voor hem waren, zag allerlei planten die hij nooit eerder had gezien. Het was een hele nieuwe aanval op zijn zintuigen. Zijn moeder stond stil, maar Quiet had dit door zijn fascinatie nog niet helemaal door en liep tegen haar achterpoot aan. "Oef," kreunde hij, terwijl hij op zijn achterste viel. Hij krabbelde echter weer snel overeind, en probeerde de geur op te pakken die zijn moeder bedoelde. "Wat is het?" vroeg hij toen. De geur sprong er wel tussenuit, maar hij herkende hem niet.
Laatst aangepast door Quietkit op wo 5 aug 2015 - 21:07; in totaal 1 keer bewerkt |
| | | Julia 906 Actief We are all mistaken sometimes; sometimes we do wrong things, things that have bad consequences. But it does not mean we are evil, or that we cannot be trusted ever afterward
| |
| Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ wo 5 aug 2015 - 13:37 | |
| Ze schrok er een beetje van dat Quietkit tegen haar aanbotste, omdat ze helemaal gefocust was geweest op het konijn. Snel herstelde ze zich weer en draaide ze zich om naar haar zoontje. Rustig zwiepte ze met haar staart terwijl haar blik die van hem zocht. “De geur die je het best ruikt, dat is de geur van een konijn. Je kunt ruiken wanneer de geur vers is, omdat hij dan sterker is. Het betekend dat het konijn in de buurt is. Als we hem tenminste nog niet weggejaagd hebben.” Ze grijnsde naar hem en wreef met haar staart over zijn kopje. “Kom we gaan verder.” Ze was niet van plan om het konijn te vangen. Straks raakte ze Quietkit kwijt en daar moest ze echt niet aan denken. Ze zag het al helemaal voor zich haar zoontje alleen over de vlakte struinend, helemaal verdwaald door haar schuld. Nee, ze paste wel op. |
| | | Demi 1896 Afwezig "I was not born to be forced. I will breathe after my own fashion. Let us see who is the strongest."
| |
| Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ wo 5 aug 2015 - 21:07 | |
|
Zijn gele ogen doorzochten het gebied om hen heen, maar hij zag nog niet wat hij rook. Zijn moeder legde uit dat de sterke, nieuwe geur afkomstig was van een konijn, en Quietkit probeerde de geur op te slaan. Hij zou er vast wat aan hebben wanneer hij een Apprentice zou worden. Hij kon het gezicht van zijn toekomstige mentor al zien wanneer hij zou laten zien dat hij al wist hoe hij een konijn moest identificeren. Hij glimlachte naar zijn moeder toen ze met haar staart over zijn hoofd streek. "Kom we gaan verder," zei ze, en Quitkit keek haar geschokt aan. Ze moesten het konijn toch vangen voor de Clan? "Mama, nee!" gierde hij! Door het geluid was het konijn waarschijnlijk toch al weggerend, maar Quietkit had dat niet helemaal door. "We moeten hem vangen! Voor de Clan!" Quiet bleef maar roepen, en rende ondertussen doelloos rondjes om zijn moeder heen, in de hoop dat het daar beter van werd.
|
| | | Julia 906 Actief We are all mistaken sometimes; sometimes we do wrong things, things that have bad consequences. But it does not mean we are evil, or that we cannot be trusted ever afterward
| |
| Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ do 6 aug 2015 - 15:28 | |
| Zachtjes lachte ze om de reactie van haar zoontje. Ze wiebelde geamuseerd met haar oren terwijl haar blik warm werd en zich op zijn gele ogen richtte. “Lieverd, je hebt hem nu sowieso al weggejaagd. Konijnen hebben hele goede oren, misschien nog wel beter dan die van ons. Ze horen ons al op een grote afstand aankomen, daarom moet je ook zo stil mogelijk doen als je een konijn vangt. Je moet ze besluipen en pas op het laatste moment bespringen.” Een hartelijke glimlach ontstond om haar lippen terwijl ze toekeek hoe Quietkit om haar heenrende. “Zullen we kijken of we een ander soort geurspoor kunnen vinden die vers is, dan mag jij mij vertellen wanneer je een verse geur ruikt. We maken er een spelletje van, dan vertel ik wat het is. Een geurenspelletje.” Ze probeerde er overheen te praten. Er werd niet van hen verwacht dat ze prooi zouden vangen, dus deed ze dat ook liever niet. Ze was bang hem uit het oog te verliezen en hem kwijt te raken. |
| | | Demi 1896 Afwezig "I was not born to be forced. I will breathe after my own fashion. Let us see who is the strongest."
| |
| Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ do 6 aug 2015 - 19:15 | |
|
Quiet hoorde zijn moeder lachen, en begreep niet echt waarom. Ze moesten het konijn toch vangen? Wat zouden de Elders anders moeten eten? Hij keek haar vervreemd aan. Toen kreeg hij te horen dat hij het dier toch al had weggejaagd door zijn gegil, dus het was zijn schuld. Teleurgesteld keek hij naar zijn eigen kleine pootjes. Maar hij zou onthouden wat zijn moeder hem had verteld, zodat hij het de volgende keer beter kon doen. Konijnen konden goed horen, dus je moest ze besluipen en op het laatste moment bespringen. Dat sloeg hij op voor later. Hij wist voor zijn gevoel al behoorlijk veel dingen voor een kitten, zijn toekomstige mentor zou vast onder de indruk zijn! Zijn moeder stelde een spelletje voor, en Quietkit stond haast te springen. Hij zou vandaag geuren gaan leren! Hij voelde zich nu al een Apprentice. Quietpaw. Hij trappelde iets voor zijn moeder uit, en stak zijn neus in de lucht. Allemaal verschillende geuren bombardeerden zijn neus, geuren die hij nog nooit eerder had geroken. Ineens merkte hij een hele vieze geur op. Een rottend iets, iets dat wellicht was gestorven. Het rook heel vies, en Quiet's gezicht vertrok. "Wat is die vieze geur, mama?" Het leek haast alsof er iets aan het sterven was.
|
| | | Julia 906 Actief We are all mistaken sometimes; sometimes we do wrong things, things that have bad consequences. But it does not mean we are evil, or that we cannot be trusted ever afterward
| |
| Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ vr 7 aug 2015 - 13:35 | |
| Ze zag hoe hij teleurgesteld naar zijn pootjes keek, gelukkig toen ze het voorstel van het geurenspel deed fleurde hij weer op. Ontspannen liep ze achter hem aan een vrolijke glimlach om haar lippen. Bij haar kittens was ze een lieve en vrolijke kattin, een kattin die leek te genieten van het leven. Helaas, was ze heel anders als haar kittens niet in de buurt waren dan werd ze gespannen en bits. Ze kon niet zo goed met oudere katten omgaan, simpelweg omdat ze dan altijd het gevoel had dat ze zichzelf moest bewijzen. Dat maakte haar onrustig en chagrijnig. Haar haren gingen al overeind staan, voordat Quietkit ook maar iets gezegd had. Haar snorharen trilden geschrokken terwijl ze instinctief beschermend voor haar zoontje ging staan. Het was de geur van dood vlees, van een dode kat. Het rook naar Rogue of Bloodclan, ze kon het niet zo goed meer ontwarren omdat de rottende lucht zo overheersend was. Het was in ieder geval geen Windclanner. Ze had er niemand over gehoord en haar oren gleden langzaam in haar nek. “Een dode kat.” Haar stem klonk alert terwijl ze met haar neus Quietkit verder van het geurspoor vandaan duwde. “Kom we gaan terug naar het camp.” Dit was niet de bedoeling geweest, ze wilde niet dat haar zoontje hier nou al mee te maken kreeg. Ze hield van zijn naïviteit en zijn speelse karakter. |
| | | Demi 1896 Afwezig "I was not born to be forced. I will breathe after my own fashion. Let us see who is the strongest."
| |
| Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ vr 7 aug 2015 - 14:47 | |
|
Ondanks de verschrikkelijke geur, wilde Quiet alsnog zien wat het was. Misschien wel een prooidier dat al gestorven was? De geur was nog onbekend, maar zelfs hij kon raden dat geen enkel levend dier zo'n verschrikkelijke geur droeg. Zonder er bewust van te zijn, maakte hij kleine stappen in de richting van de geur, maar al snel werd zijn pad geblokkeerd door zijn moeder. Op zijn vraag kreeg hij een duister antwoord, de geur kwam van een dode kat. Hij keek even in stilte naar zijn moeder. Het was toch geen Windclankat? Straks was er een warrior gedood, één die hij kende! Ze moesten toch wel even gaan kijken wat er aan de hand was? Misschien had iemand hun hulp nodig. Zonder iets gezegd te hebben, werd hij al door zijn moeder de andere kant op geduwd. Ze opperde dat ze terug naar het kamp zouden gaan, en Quiet stribbelde heftig tegen. "Mama, nee! Wat als iemand in gevaar is?" riep hij toen. Zijn moeder had verteld dat Quiet's eigen vader overleden was, en misschien zouden ze op dit moment wel iemand ander's vader kunnen redden. "Straks eindigt die kat net zoals papa." Het kwam eruit als een zielig piepje. Hij wilde nog niet terug naar het kamp.
|
| | | Julia 906 Actief We are all mistaken sometimes; sometimes we do wrong things, things that have bad consequences. But it does not mean we are evil, or that we cannot be trusted ever afterward
| |
| Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ vr 7 aug 2015 - 21:49 | |
| Ze schudde standvastig haar kop. “Nee Quiet, we gaan er niet heen. De dode kat is geen Windclanner en er is ook geen Windclanner in de buurt. Het is een Rogue of Bloodclanner ik kan het niet goed meer ruiken en voor die katten moet je altijd oppassen. Wanneer we terug zijn vertel ik het aan Everstar of Whitelion en die sturen er een patrouille naartoe. Zij kunnen meer dan dat wij kunnen doen. Misschien is de kat wel gedood door een das en ik wil jou niet in gevaar brengen.” Ze rook namelijk ook een dassengeur en ze vertrouwde het totaal niet. Haar spieren verstrakten onder haar huid na haar zoontjes volgende opmerking. “Hij is al dood.” Snauwde ze harder dan dat ze bedoelde. “Sorry, zo bedoelde ik het niet.” Mompelde ze er zachtjes achteraan en ze zuchtte. “We kunnen nog wel even naar het meer gaan, maar dan via een ander pad. En daarna gaan we terug is goed?” De situatie had haar hele humeur verpest, maar ze wilde Quietkit weer vrolijk zien. Ze wilde niet dat hun uitje verpest werd door een dode kat, al had ze ook nooit verwacht een dode kat tegen te komen dat was nou niet bepaald gebruikelijk. |
| | | Demi 1896 Afwezig "I was not born to be forced. I will breathe after my own fashion. Let us see who is the strongest."
| |
| Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ za 8 aug 2015 - 15:18 | |
|
Zijn moeder gaf een hele verklaring over wat ze moesten en gingen doen, maar Quiet stribbelde alsnog tegen. Hij was eindelijk buiten het kamp! Er was nog zoveel dat hij moest zien en nou was er een dode kat die ervoor zorgde dat hij weer terug moest. Het maakte hem niet uit of er een das in de buurt was, hij wilde buiten zijn. Quiet piepte onophoudelijk, maar hield direct op toen zijn moeder naar hem snauwde. Hij kroop ineen, hij had niet over zijn vader moeten beginnen. Hij wist dat zijn moeder dat niet leuk vond. Hij wilde gewoon weten wie zijn vader was geweest, hoe hij was geweest. Zijn moeder bood haar excuses aan, maar hij bleef ineen gekropen staan. Toen zijn moeder aanbood om nog even naar het meer te gaan, sprong hij echter weer op. "Graag," zei hij zachtjes. Hij was behoorlijk enthousiast over zijn eerste keer buiten het kamp, en vond het daarbij wel fijn om wat tijd te hebben met zijn moeder. Ze waren niet zo vaak één op één. Hij zou alleen niet meer zo spraakzaam zijn voor de rest van de reis.
|
| | | Julia 906 Actief We are all mistaken sometimes; sometimes we do wrong things, things that have bad consequences. But it does not mean we are evil, or that we cannot be trusted ever afterward
| |
| Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ ma 10 aug 2015 - 11:36 | |
| Ze besefte ook wel dat het al verpest was en ze had niet zo moeten reageren, maar terugdraaien kon ze het toch niet meer. Ze zou proberen het nog leuk voor hem te maken, maar zijn korte antwoorden zeiden voor haar genoeg. Ze zuchtte even en gaf hem een lik over zijn oor. “Sorry lieverd.” Fluisterde ze in zijn oor. Toen kwam ze weer overeind en draaide bij de dode kat vandaan. Ze zou er voor zorgen dat ze met een brede boog om de dode kat heen liepen. Als ze een das tegen het lijf zouden lopen zou ze Quietkit niet kunnen beschermen. Ja, ze had haar trainingen af kunnen ronden en was twee manen warrior geweest voordat ze queen was geworden, maar in haar eentje een das klein krijgen was veel te hoog gegrepen. Ze nam daarom ook een heel groot risico om verder te gaan. Toch deed ze het, voor hem, voor haar zoontje. “Als je iets raars ruikt meteen zeggen hè Quiet?” Ook zij had haar bek een stuk open om geen enkele geur te missen. Zo liep ze verder richting small lake. Haar oren draaiden alert en ook haar snorharen trilden oplettend. |
| | | Demi 1896 Afwezig "I was not born to be forced. I will breathe after my own fashion. Let us see who is the strongest."
| |
| Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ za 15 aug 2015 - 21:16 | |
|
Er viel even een ongemakkelijke stilte, die beide katten lichtelijk leek te overwelmen. Het onderwerp van de vader van Brindleleaf's kittens was altijd aan een gevoelige geweest. Misschien was het iets dat hij maar gewoon moest vergeten: hij had geen vader, en dat was dat. Hij zuchtte zachtjes, het was nog te vroeg om de zoektocht te staken. Misschien wist zijn moeder meer dan ze hem vertelde, en misschien liep zijn vader hier wel gewoon rond. Al geloofde hij dat niet echt. Quiet voelde zijn moeder's tong over zijn oor gaan, en hij drukte liefkozend zijn kopje tegen haar poot aan. Zijn moeder was goed genoeg voor hem, een vader had hij niet eens echt nodig. Voorlopig zou hij vlak naast haar blijven lopen, een das was nou niet bepaald iets dat hij al tegen wilde komen. Misschien als hij een hele grote, sterke warrior zou zijn. Zijn moeder vroeg hem om haar te alarmeren wanneer hij iets raars rook, en hij knikte braaf. "Kun jij van een das winnen, mama?" vroeg hij ietwat bezorgd. Mochten ze er één tegenkomen, dan was hij afhankelijk van zijn moeder voor bescherming. Maar dassen waren uitstekende tegenstanders.
|
| | | Julia 906 Actief We are all mistaken sometimes; sometimes we do wrong things, things that have bad consequences. But it does not mean we are evil, or that we cannot be trusted ever afterward
| |
| Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ ma 17 aug 2015 - 21:04 | |
| Ze leek bijna zachtjes te kreunen door de vraag van haar zoontje, daarna schudde ze langzaam haar kop. “Nee lieverd, niet alleen.” Zei ze toen zachtjes. “Ik ben geen ervaren warrior, want ik ben al op jonge leeftijd queen geworden. Een das is een geduchte tegenstander, zelfs als je wel veel ervaring hebt dan nog kun je beter sowieso met zijn tweeën zijn. Ik kan hem wel een tijdje tegen houden.” Vervolgde ze zo positief mogelijk. “Dus als we ooit een das tegen komen, dan moet je zo snel mogelijk hulp gaan zoeken. Meteen naar het kamp rennen en iemand waarschuwen. Dan komt het allemaal weer goed.” Glimlachte ze naar Quietkit. Toen kwam Small Lake in zicht. Het water glinsterde door de zon die haar lichtstralen op het oppervlak had laten vallen. Zo leken er duizenden sterren in het water te schitteren terwijl het riet zachtjes heen en weer wiegde in het zuchtje wind. “Aanschouw Small Lake Quietkit.” Het was een adembenemend schouwspel voor hen en dat vond ze elke keer weer als ze hier kwam. Het was niet groot, maar daarom niet minder mooi. Het was klein maar fijn. |
| | | Demi 1896 Afwezig "I was not born to be forced. I will breathe after my own fashion. Let us see who is the strongest."
| |
| Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ di 18 aug 2015 - 19:21 | |
|
Zijn moeder sprak zacht, om één of andere reden die hij niet bepaald begreep. Quiet had zich nog nooit bedacht dat zijn moeder nog niet eens zo lang een Warrior was, aan ervaring had ze nog niet veel opgedaan. Hij sloeg op wat zijn moeder hem vertelde over dassen, en zou het dan ook lange tijd blijven onthouden. Het katertje leerde graag en hij leerde snel, één van zijn beste kwaliteiten. Hij knikte op haar instructie om meteen iemand te waarschuwen wanneer ze een das tegenkwamen. Hij was niet bepaald de moeilijkste kit als het daarop aankwam, hij luisterde meestal wel naar zijn oversten. Zijn mond viel open in een bewonderenswaardige 'o'. Zoiets had hij nog nooit gezien! Zoveel water! En de manier waarop het zonlicht erop leek te breken was adembenemend voor de jonge kitten. Hij wandelde op het kleine meer af, hij wilde het water wel eens aanraken. Hij bleef aan de rand staan, en dipte voorzichtig zijn voorpoot in het water. "Wow," sprak hij zachtjes, toen het water zachtjes begon te rimpelen bij de aanraking. Hij zag ineens zijn eigen spiegelbeeld: nog nooit had hij zichzelf gezien. "Mama! Kijk!" riep hij overdonderd. Hij kon zichzelf zien! Hij wist nu hoe hij eruit zag!
|
| | | Julia 906 Actief We are all mistaken sometimes; sometimes we do wrong things, things that have bad consequences. But it does not mean we are evil, or that we cannot be trusted ever afterward
| |
| Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ wo 19 aug 2015 - 22:03 | |
| Haar ogen begonnen vertederd te glanzen toen ze hoorde hoe overdonderd Quietkit wel niet was. Ze wist nog heel goed haar eerste keer dat ze bij Small lake was geweest. Hun pleegmoeder had hun meegenomen naar het meer, maar toen was Brindleleaf al verbitterd geweest. Ze was op een afstandje van Small Lake neergeploft om op haar kont er vanaf te draaien en haar zusje te negeren die haar enthousiast riep dat ze moest komen kijken. Snel schudde ze het beeld en het gevoel van haar af, om niet de emoties op haar zoontje over te brengen. Ze glimlachte en ging naast hem zitten. “Schitterend is het hè?” Ze legde haar kop op Quietkit zijn kopje en haar spiegelbeeld deed uiteraard hetzelfde. “Dat ben jij nou Quietkit. Je bent prachtig weet je dat.” Ze gaf hem een lik over zijn kop en ging weer normaal zitten, haar staart losjes achter hem. “Maar pas wel op dat je er niet in valt hoor. Het is best wel diep.” Waarschuwde ze toen. Ze richtte haar blik weer op het water en keek naar de kringen die haar zoontje gemaakt had en die langzaam weer wegtrokken, waardoor het water weer vlak werd. Met soms een kleine rimpeling door de wind. |
| | | Demi 1896 Afwezig "I was not born to be forced. I will breathe after my own fashion. Let us see who is the strongest."
| |
| Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ do 20 aug 2015 - 0:21 | |
|
Het feit dat zijn moeder zijn enthousiasme met hem leek te delen, maakte hem alleen nog maar blijer en tevens drukker. Het katertje stond te springen aan de rand van het meer, helemaal ademloos van het feit dat hij zichzelf zojuist had gezien. Like, hij had zijn eigen gezicht gezien, daar in het meer. Dat was hij! Hij liet zijn ogen glijden over zijn roze neusje, zijn witte snuit, zijn groengele kijkers en zijn rode oortjes. Hij was eerlijk gezegd diep onder de indruk van zichzelf. Zijn groeiende ego werd al snel aangespoord door zijn moeder, die hem prachtig noemde. Hij kreeg een gigantische glimlach op zijn gezicht. Nadat zijn moeder over zijn kopje likte, draaide hij zich naar haar toe. "Ik lijk niet op jou." Het was meer een vraag dan een statement, maar het was wel iets dat hem opviel. Zijn moeder had een bronzen kleur over haar gehele lichaam, en Quiet was grotendeels spierwit. Hij vond het maar vreemd, maar hij was alweer afgeleid door de waarschuwing van zijn moeder. Nee, hij zou er niet invallen. Maar wat was er zo gevaarlijk aan? "Kan ik niet zwemmen?" vroeg hij, ietwat geschrokken. Hij dacht dat dat iets was dat je vanzelf al kon. Hij herinnerde zich ook niet meer hoe hij had leren lopen, of leren praten. Waarom moest hij dan wel leren zwemmen?
|
| | | | Onderwerp: Re: Come with me my sonᴥ | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |