Ana 54 Actief
| |
| Onderwerp: Re: I'm an Acrobat! *kuch kuch* vr 11 sep 2015 - 22:12 | |
| "Laat die andere warriors de boel maar een keer regelen," reageerde hij op haar. "Wij verdienen ook wel eens een vrije dag." Kon dat? Een dagje vrij klonk ergens wel heerlijk in haar oren, lekker in de zon liggen en niks doen. Dat deed haar aan haar kitten tijd denken. De tijd toen je geen verplichtingen had. 'Hmm misschien heb je gelijk..' haar toon klonk twijfelend en ze richtte haar blik weer op het water. Het klonk echt heerlijk in haar oren maar ook apart, misschien moest Daymist gewoon weer leren hoe het was om te ontspannen. Een zachte zucht ontsnapte uit haar mond en ze keek even naar achter naar haar vacht 'het lijkt er op dat ik modder vrij ben! Zo meteen maar even lekker opwarmen in de zon.' NA haar woorden zwiepte ze met haar staart in het water om te kijken of het echt zo was. 'Dat konijn krijg ik wel te pakken wanneer het droog is.' haar blik vernauwde even 'Niemand komt er mee weg.' even bleef haar blik serieus voordat er een glimlach door brak. |
|
Demi 143 Afwezig
| |
| Onderwerp: Re: I'm an Acrobat! *kuch kuch* za 12 sep 2015 - 15:47 | |
| Twijfelend gaf Daymist hem zijn gelijk, al leek ze niet honderd procent zeker van haar zaak. Leopardshade vond echter dat hij zijn vrije dag met teugen verdiend had. Misschien dat hij zijn broer Properfur nog even zou opzoeken: de kater had het niet makkelijk gehad met het verlies van hun moeder en Shade moest hem als grote broer nou eenmaal steunen. Weinig Warriors wisten nog hoe het was om alles te laten liggen en gewoon even helemaal niks te doen. Ze werden er onrustig van. Maar op dit moment was er nog geen echte dreiging voor de Clan. Het dassenprobleem werd geregeld door River,- en Shadowclan en hij had er het volste vertrouwen in dat ze hierin zouden slagen. Vrolijk deelde Daymist mee dat ze moddervrij was, een behoorlijke taak met zo'n lange vacht. "Gelukkig maar," zei Shade grinnikend. Hij zwom weer terug naar het ondiepe deel van de rivier totdat hij zijn poten weer aan de grond kon zetten. Daymist gaf aan dat ze haar prooi nog wel zou krijgen, en zette daarbij een behoorlijk onheilspellende blik op. De kater lachte. "Ik spring zo mijn nest weer in, denk ik," gaf hij toe. Hij had niet het gevoel dat hij de wraak van Butterstar over zich heen zou krijgen wanneer hij een dagje niets deed. |
|