Not so good surpise {Grizzlyface}

~~Jep, skip in time dan~~

De poes keek naar de stralen dageraad dat door het bladerdak lukte heen te schijnen. Ze knipperde vele keren tot de slaap weggevaagd was. Naast haar zag ze Grizzlyface. Ze ging weer op haar voorpoten leunen tegen hem aan. De warmte van zijn vacht liet haar bijna in slaap vallen. Ze krulde haar staart om hem heen om hem naar haar toe de duwen. Vervolgens rolde ze tot op haar rug om naar de wolken te kijken. Ze wachtte even af tot Grizzlyface wakker werd. Dan konden ze samen jagen.

De nacht was snel gegaan, want de eerste zonnestralen braken door de bladerdak. even sloot hij nog zijn ogen om veder te slapen maar de poes dacht er anders over, ze krulde haar staart om hem heen en trok hem dichterbij. rustig opende hij zijn ogen een keek haar met een vriendelijke maar ook een uitdagende blik aan, hij opende even zijn kaken om goed te gapen. daarna kroop hij tegen Cloverblossom aan en ging net als aar op zij rug liggen, zijn poten lagen op zijn buik. en zijn staart was om die van de poes geslagen. hij genoot van de warme ochtend en staarde naar de wolken, hij stak zijn poot uit naar de lucht. "Oh kijk! dat lijkt wel een kat" mauwde hij en draaide zijn kop zodat hij zijn ogen in contact kwamen met die van Clover.

De poes grinnikte bij het zien hoe de kater wakker werd. Ze gaf hem een likje over zijn wang als begroeting en keek toe hoe de kater ook op zijn rug ging zitten. "Oh kijk! dat lijkt wel een kat" miauwde de kater terwijl hij met zijn poot naar een wolkje wees. De poes knikte en giechelde. Het zag er wel hilarisch uit. De poes keek hem in zijn ogen aan. 'Grizz,' miauwde ze. 'I love you,' vervolgens knuffelde ze hem.

Da feels

de poes giechelde bij zij reactie op de wolken, en begon zelf ook te lachen. "Grizz" hij draaide zijn kop en keek haar aan, 'I love you,' met grote ogen keek hij haar aan, ze.. ze.. was het echt? hij kon wel een gat in de lucht springen! "I love you to" snorde hij en knuffelde haar terug en gaf haar een paar likken over haar neus, wat voelde hij zich toch goed.

De poes glimlachte tegen de tijd dat de kater de woorden terug weerkaatste. Haar langharige vacht begroef zich in de zijn toen de kattin dichter bij hem kwam. Echter kreeg ze het warmer en dauwdruppels vielen op haar vacht. Clover lachtte, het was ook zo ontspannen alleen met hem. Ze kon zich niets voorstellen dat iemand hier tussenkwam,

Flut xD

hij raakte met zijn neus die van haar toen ze dichter tegen hem aan ging liggen, en hun haren begroeven in die van elkaar. hij zwiepte lichtjes met zijn staart en staarde haar met een vriendelijke en een kleine charmante lach aan, "Clover?" mauwde hij na een tijdje, "Uhm.. ik heb nagedacht" even twijfelde hij maar hij zette door. "Wil je bij me blijven?" sprak hij en keek haar aan, in zijn ogen glom hoop en liefde en hij wachtte geduldig op haar antwoord.

De poes keek weg toen de kater dat vroeg. Ze wou bij haar zus blijven, bij haar moeder en haar kittens. Ze wou haar Clan loyaal zijn. Maar ze hield ook van Grizzlyface. "Grizz," miauwde ze. "Dat wil ik maar al te graag," Ze gaf hem een lik. "Maar ik moet bij mijn Clan blijven, maak je geen zorgen. Als Flamekit en Moonkit apprentices zijn zal ik bij je blijven voor eeuwig." Ze gaf hem een kopje. Een rogue zijn was ook een grote stap, maar het zal niet moeilijk zijn met de kater naast haar zijde.

Haar kop draaide van hem weg, had hij iets verkeerd gevraagd? "Grizz" paniek schoot door hem heen, wat zou haar antwoord zijn? hij verwachtte een paar nagels over zijn kop en dat de poes voor eeuwig weg zou zijn, "Dat wil ik al te graag" en gaf hem een lik, hij zuchtte diep bij haar antwoord. en snorde blij. hij gaf haar een kopje en genoot van haar warmte die al snel werd verbroken. "Maar ik moet bij mijn Clan blijven, maak je geen zorgen. Als Flamekit en Moonkit apprentices zijn zal ik bij je blijven voor eeuwig." een somber blik was op zijn gezicht geplakt, maar die veranderen toen ze zei dat als Flamekit en Moonkit apprentices dat ze bij hem kwam. en dat maakte het weer goed, en krulde zijn staart om die van haar en glimlach was op zijn gelaat gekruld. hij sloot even zijn ogen en dacht diep na.

De kater had al een tijdje niet gepraat en de kattin stond op. Ze voelde zich misselijk en bsloot wat te drinken bij een plasje. Het water smaakte gelukkig helder en niet naar dat vergiftigd spul dat dicht bij het Thunderpath zat. De kattin keek op en ging liggen. Ugh ze voelde zich zo misselijk. Alsof ze ieder moment kon kotsen. Vele malen achter elkaar rolde ze van haar zij op haar andere. In de hoop de misselijkheid weg te werken.

Hij had even zijn ogen gesloten maar door de beweging van Clover die opstond, met een half geopende oog keek hij hoe haar witte vacht stopte bij een plas water. Hij draaide zich om zodat hij op zijn buik lag en haar beter kon zien, maar ze kwam al weer teug aangetrippeld. Ze ging weer liggen maar rolde hele tijd van kant, met een vragend gezicht keek hij wat ze deed. "gaat het wel goed?"

"gaat het wel goed?" vroeg de kater. 'Zie ik eruit of het goed gaat?' beet ze naar de kater. Verrast keek ze op. Zo deed ze nooit. 'Sorry,' zei ze zachtjes. Toch deed haar buik pijn. Met een half dichtgeknepen oog stond ze op. 'Zo..' zei ze uiteindelijk. 'Gaan we nog ons ontbijt vangen of niet?' ze glimalchte met een ondeugende fonkeling in haar ogen. Haar pels was helemaal bruin van dat rollen in de vochtige aarde. Maar dat boeide haar eventjes niet.

Geschrokken keek hij haar aan, had hij iets verkeerds gezegt? Maar al snel bood ze excusses aan, "zo.." mauwde ze tenslotte, "gaan we nog ons ontbijt vangen of niet?" vervolgde ze met een glimlach en een ondeugende blik in haar ogen. Hij knikte en stond op, snel rekte hij zich uit en likte bog even snel zijn borst voordat hij naar toe liep. "laten we maar gaan madamke" en gaf een kleine knipoog, met een rustige tempo liep hij door het rogue terratorium.

"laten we maar gaan madamke" Antwoordde de kater met een kleine knipoog. De kattin keek op naar de zon dat al op zijn hoogst was. Ze trippelde achter de kater aan. 'Dus hier woon je?' vroeg ze nogal voorzichtig, alsof er overal om haar heen katten sliepen. Plots herinnerde ze zich dat de kater overal woonde. Een beetje beschaamd vergat ze haar vraag. Lekker bezig was ze.

Dus hier woon je?" hij verlaagde zijn tempo zodat hij naast de poes liep, even schudde hij zin. Kop. "Nee" mauwde hij op haar vraag, "Maar wel ergens anders" sinds hij haar had ontmoet haf hij een plek gezocht om te wonen, en had een perfect plekje gevonden. Maar dat wou hij pas laten zien als ze echt bij hem bleef, hij snoof de lucht op en rook al gauw de lucht van een kraai.

De kattin knikte langzaam bij zijn antwoord. Haar blik gleed op een enorme, zwarte boom. Duidelijk in vuur en vlammen geweest. Het volgde meer tot de as veel dikker werd. 'Zeg, was er hier een brand geweest?' vroeg ze. Haar poot -die nu tenslotte grijs van het as was- tilde ze op en keek ernaar. Ze snoof afkeurend.

Zijn blik volgde die van haar en kwam uit bij een zwarte boom, je zag duidelijk dat die ooit in de brand stond. "zeg, was er hier een brand geweest?" vroeg ze, hij schudde zijn kop. "niet dat ik weet"

"niet dat ik weet" bekende de kater. Met een nadenkende frons bekeek ze het uitzicht. Het leek wel alsof het gisteren was dat de brand plaatsvond. Het verbrandde hout kon je nog vers ruiken. En ze was hier toch niet eerder geweest, toch?

- flut

Hij snoof de lucht op, de brand lucht rook nog vers. Een beetje bezorgd keek hij omzich heen, er was geen vuur te bekennen maar de lucht was erg vers. Verschijnlijk was het gisteren gebeurd. Hij stopte toen hij midden in het landschap stond dat was afgebrand, "hoe..?"

"hoe..?" De kattin versnelde haar passen om naast hem te lopen. 'Ten eerste, dit kan gewoon niet waar zijn want anders zouden wij ook afgebrand zijn.' miauwde ze nogsteeds niet bewust van de brand. 'Ten tweede, heo kan dit?' Ademloos staarde ze de helft van het bos aan. Het had niet eens geregend en toch had een deel van het boos het overleefd. Haar ogen keken verward neer.

Hij reageerde niet op de antwoorde van de witte poes die al half bruin en grijs was door het zand en as, nig steeds vragend tuurde hij over het landschap, "Ik breng je naar de grenzen" mauwde hij een beetje bezorgd en draaide zich met een ruk om, met een hige tempo liep hij terug en met een zwiep van zijn staart dat Clover hem moest volgen. Hij wou niet dat er iets gebeurde met haar dus zal hij haar in veiligheid brengen..