{You will always be in my heart}

hij likte de tranen weg van de poes, "Ik zeg dat wel, omdat ik zelf beslis wat ik doe" hij krulde zijn staart om die van haar kwam dichterbij haar liggen. "Ook al moet een hele clan uitroeien om bij jou te zijn, dan twijfel ik kan enkel moment" vervolgde hij, ze was gewoon speciaal voor hem. en hij zal dus alles dus dan ook alles doen om bij haar te zijn.

De poes begroef haar gezicht in zijn vacht. Hoe kon het zover komen? Maar ze was blij dat ze het water in viel. Ze was blij dat ze risisco's nam. Want ze was blij Grizzlyface ontmoet te hebben. Want als ze niet gevallen was had hij haar waarschijnlijk aangevallen. Niet dat ze er zeker van die zaak was. Maar ze had nare verhalen over hem gehoord, toch had ze de binnenkant van de mater gezien. En die katten die het gezegd hadden hadden het fout.

de oes begroef haar kop in zijn flank, hij snorde blij e begon haar vacht netjes en schoon te likken. hij stopte pas toen haar witte vacht glom, met gespitste oren tuurde hij over het landschap. niet dat er iets was, maar hij wou gewoon van de landschap genieten. rustig stond hij op en liep bij clover weg, na een tijd kwam hij terug met een dikke vogel tussen zijn tanden. het was de kip die ze zonet hadden gevangen en liet hem voor Cloverblossom vallen, rustig liet hij zich naast haar zakken. en knikte met zijn kop dat Clover als eerste mocht eten.

De poes deed haar kop schuin toen de kater plots wegliep. Met een bekende kleur tussen zijn kaken liep hij naar haar toe. Plots wist de poes het. De kip hadden ze daar gelaten! De kater legde het voor haar neer met als volg een knikje dat ze de eerste hap mocht nemen. Ze gaf hem een likje op zijn wang en nam een hap. 'Ik denk dat de Twoleg een beetje aan het lverdrijven was,' Zei ze toen ze een lang, dun ding in de kop gevonden had. Dat was die dikke klauw dat uit zijn wapen kwam. Hij had Cloer ook bijna te pakken.

hij knikte, en zetten zijn tanden in de dikke vogel. hij scheurde een grote stuk van het lijf, snel slikte hij het door en scheurde weer een groot stuk er van af. zo bleef het door gaan tot er alleen maar botjes op de platte rots lagen, zijn blik gleed richting haar buik. maar al snel keek hij naar haar poot. "Denk je dat je weer kan lopen?" mauwde hij, en trok even met zijn oor. hij had besloten om kip te gaan eten, en nu was ze gewond geraakt door hem.

De poes keek met een nadenkende frons hem aan. Ze probeerde op te staan maar haar poot klopte pijnlijk. De pijn negerend zette ze door. Ze kneep een oog dicht maar uiteindelijk kon ze opstaan. Trots keek ze hem aan. Vervolgens gaf ze hem een kopje op zijn borst. Het was tenminste ene leuke dag geweest.

met medelijden keek hij haar aan toen ze nog steeds pijn in haar poot had, naar ze zette door. ze gaf hem een kopje over zijn borst waardoor hij even spinde, rustig stond hij ook op en zuchtte "Zal ik je naar de grens brengen" mauwde hij, en keek haar lief aan. "Ten..tenzij je dat liever niet wil.." vervolgde hij.

-zo inspiratieloos bij deze topic x3

De kattin keek op bij zijn vraag. 'Ik denk maar dat ik hier een tijdje blijf. miauwde ze met een zachte stem. Vervolgens leunde ze weer tegen hem een krulde haar staart om de zijne. 'Het is wel lekker rustig zo... snorde ze. Terwijl ze naar de lucht keek. 'En mijn poot haalt het wel, mijn lichaam ks gewend om te overdrijven,' het laatste was een grapje bedoelt. Mar het was eigenlijk ee beetje ook zo waar. Toen de poes viel had ze ook een blauwe plek gehad. Ze raakte erg snel gewond. Maar bij haar geboortewas ze dus dan ook de zwaktste geweest.

'Ik denk maar dat ik hier een tijdje blijf. hij werd warm van binnen, en snorde blij. ze leunde tegen hem aan krulde haar staart om die van haar, 'Het is wel lekker rustig zo... ] hij knikte, en likte een paar kaar haar oor. hij grinnikte even toen ze veder sprak over haar poot, zijn blik gleed naar haar buik. was ze nou aangekomen? "Heb je de laatste tijd veel gegeten?" mauwde hij en besnuffelde haar buik.

~~Dit is tijdje na dat ze ugh.. ugh.. you know~~

~~De eerste keer dat ze het deden of de tweede??~~

"Heb je de laatste tijd veel gegeten?" vroeg de kater. De poes keek naar haar buik. Ze was inderdaad dikker en ronder geworden. Ze at niet veel voor zover ze wist. Haar blik verstijfde. Was ze misschien...?! Nee, de kattin was daar niet zo zeker van. Echter kon ze zich niet herinneren dat ze het 'gedaan' hadden.

haar blik gleed over haar buik, en al snel verstijfde ze toen ze het opmerkte. hij snuffelde over haar buik en keek haar met een rustige blik aan, toch was er iets van paniek te vinden maar dat hielt hij stil. een beetje vragend staarde hij voor zich uit en tikte met zij staart om de rots, waar bleef haar antwoord? hij wist dat poezen daar liever niet over spraken, maar dit was uhm tja.. belangrijk?

~~tweede keer?~~

Een beetje voorzichtig tikte ze haar buik aan. Wat best een grappig gezicht gaf. Een beetje versteld keek ze ernaar. Was ze echt zwanger? Kon dat de oorzaak van haar misselijkheid en te overbezorgdheid zijn? Haar staart sloeg ze om haar poten heen. Plots merkte ze hoeveel honger ze had. 'Heb je nog wat eten?' vroeg ze nogal een beetje hebberig. Maar de kattin had gewoon honger, wat eigenlijk nog nooit gebeurt was. Ze had nog nooit het gevoel 'honger' gevoeld. Zelfs toen ze zwanger van Moon en Flame was. Waarschijnlijk was het door een opzwelling in haar buik, teveel vocht ofzo. Maar ALS ze zwanger was was het een ding zeker.
Het waren er meer dan 2

Even was hij diep in gedachten gezonken, was ze zo snel al weer..? Nee, het zou wel een andere reden zijn geweest. Hij likte even zijn poot voor zijn aandact weer op haar buik richtte, het was wel wat dikker en ronder dan normaal. "heb je nog wat eten?" hij knipperde een paar keer met zijn ogen, en sloeg zijn staart om zijn poten. "uh.. Wat?" mauwde hij droogjes, "Ohh.. Ja ik ga nog wel jagen" mauwde hij snel er achter aan, met zijn blik nog steeds op de sneeuw witte poes liep hij van de stenen af en tuurde over het landschap. Hij spreidde zijn kaken en snoof de warme lucht op, dat vermeng was met dode bladeren. Maar een heerlijke geur van muis hing er tussen de geur van bladeren, hij haalde zijn ting over zijn lippen en keek met gespleten ogen waar het beest zich bevond. Verderop stond een braamstruik waar een grijs met bruine gedaante heen en weer schoot, snel liet Grizz zich zakken en sloop dichterbij, met zijn achterpoten bewoog hij op en neer op zijn spieren soepel te maken voor de sprong. Poot voor poot sloop hij dichterbij, hij haalde krachtig uit naar het lijfje. Bloedspetter vlogen in de rondte. En het geluid van snakkend naar adem klink in zijn oren. Hij dook de steuiken in om het veest op te pakken en uit zijn lijden te halen, maar als gevolg stakken er een paar doornen in zijn huid. Hij klapte zijn tanden op elkaar van de pijn en sprong de struik uit ket het dode lichaam tussen zijn tanden. Geirriteerd keek hij naar een straaltje blied die over zijn flank liep, maar als snel liep hoj terug nar Cloverblossom en legde het mollige muis voor haar neer.

Toen de kater als een speer naar eten zocht begon de kattin haar onderbuik schoon te maken. Aarde knarste tussen haar tanden en de kattin nieste stoffig zand uit haar neus. Met een rap tempo kwam de kater aan met een mollige muis en bloed over zijn flank. De kattin stond met moeite op en likte zijn flank. 'Wat heb je nu weer uitgehaald?' vroeg ze bezorgd met een grappige ondertoon. De kattin nam een hop van het beest en schoof het ook naar de kater toe. 'Eet jij maar ook mee,' glimlachte ze.

Hij lachte toen de poes zijn flank likte en vroeg wat hij weer hd uitgespootk, "Oh fewoon een oar ladtige doorntjes" grapte hij terug en ging naast haar liggen, "eet jij maar ook mee" hij schudde zijn kop van nee en schoof de muis dichter naar haar toe, "ik hoef niet, eet jij het maar op" snorde hij liefkozend en gaf haar een lik, rustig liet zijn kop op zijn poten zaken en sloot eventjes zijn ogen.

"Oh fewoon een oar ladtige doorntjes" grapte de kater terug. 'Niet zomaar een paar lastige doorntjes,' mompelde ze bezorgder dan ze normaal was. Ze bekeek de wond grondig. 'Dat waren wel joekels,' overdreef ze. Ze nam ondertussen nog een hap. "ik hoef niet, eet jij het maar op" Vervolgens gaf hij haar een lik. 'Zeg je dat omdat je geen honger hebt of omdat je bescheiden bent?' plaagde ze hem. Waardoor ze de muis voor zijn neus neerlegde. Die geur kon je gewoon niet weerstaan.

Hij lachtte weer toen de poes bezorgt deed, hij draaide zijn kop en bekeek de kleine wond op zijn flank. Niks aan de hand, maar Clover moest weer eens overdrijven. 'Zeg je dat omdat je geen honger hebt of omdat je bescheiden bent?' mauwde ze weer om op de andere onderrwerp tetug te komen en schoof het half opgegeten dier voor zijn neus. Meteen hief hij zijn kop omhoog en schoof het stuk vlees met botten weet terug."Ik hoef echt niet, ik heb net een hele kip opgegeten net als jij" plaagde hij terug

"Ik hoef echt niet, ik heb net een hele kip opgegeten net als jij" plaagde de kater terug. De kattin snoof beledigd voor de grap. 'Ik eet niet veel, ik verzorgd me alleen maar goed.' miauwde ze deftig. Ze grinnikte en ging naast hem liggen. Met een snorrend geluid gaf ze hem kopjes. Jep, knuffelig was ze zeker.

'Ik eet niet veel, ik verzorgd me alleen maar goed.' mauwde ze deftig, hij knikte beleefd. "Ik hoef me niet te verzorgen, dat doe jij al" mauwde hij ook op een deftige manier maar veranderen al snel jn een lachende toon. Hij gaf haar een kopje terug en gaf een vlugge lik over haar neus, hij zuchte goedkeurend en keek diep in haar blauwe ogen.

"Ik hoef me niet te verzorgen, dat doe jij al" Kaatste de kater terug. Samen barstten ze in lachen uit. Clover keek verlegen weg toen de kater in haar ogen keek. 'Grizzlyface?' miauwde ze nogal nerveus. 'Kan ik je wat vragen?' Ze glimlachtte verlegen