Old Wally? (Littlestream en Tallshadow)

Mirrorkit keek verveeld naar de schaduwen en jongere nestjes in de Nursery. De den was nu al extreem vol. Vele jonge kittens vroegen elke twee seconden om aandacht, terwijl ze stilletjes alles observeerde. Kittens van haar leeftijd waren buiten aan het spelen, en werden in de gaten gehouden door een paar Queens die in het zonnetje zaten net buiten de den. Toch besteedde haast geen enkele Queen veel aandacht aan de jonge kitten, zonder moeder. Haar moeder was waarschijnlijk niet overleden, niemand had een lichaam gevonden, en ze was gewoon weg gegaan toen de kitten sliep. Sindsdien had ze alle vrouwelijke katten zorgvuldig op een afstandje gehouden, katers hadden haar nog nooit in de steek gelaten, haar moeder wel. Waardoor de Queens die wel in de buurt probeerde te komen flink genegeerd werden. Inmiddels sliepen de meeste katten die nog binnen waren, waardoor de kitten zich loom omhoog hees en naar buiten liep.

Het zonnetje verwarmde haar gestreepte vacht onmiddellijk, waardoor ze een vrolijk sprongetje naar voren maakte. Toch bleef ze op een gepaste afstand van al haar den genootjes. Ze was veel liever alleen, en was goed genoeg in spelletjes verzinnen om zichzelf te vermaken. Ergens vroeg ze zich af waar Tallshadow die dag mee bezig was geweest. Hij was wel een leuk speelmaatje. Hij werd niet snel boos, en liet haar ook niet in de steek. Misschien waren katers wel beter dan kattinnen. Zodra een Queen op haar af liep, sprong de kitten weg van haar, en rende richting de kampingang, om de stroom Warriors en Apprentices vol intresse te bekijken. Een bekend gestreept gestalte kwam net binnen lopen, waardoor haar oortjes spitste en een vrolijke piep haar mond verliet. Met een paar snelle bijna struikelende pasjes rende ze op Tallshadow af, waarna ze tegen zijn poot op botste. 'Wally!' Piepte ze tevreden, en een beetje haperend, net zoals een jongere kit die net leerde spreken. Haar groene oogjes sprankelden, voordat ze naar de grijze kattin naast hem keek. 'Miwwow,' begon de kitten op twijfelende toon. Was dat een vriendin van Tallshadow? Onzeker drukte ze haar kopje in Tallshadows vacht. 'Wie jij?' Vroeg ze toen aan de kattin, met een zachte stem, die nog duidelijker maakte dat ze niet helemaal op haar gemak was.

Open voor Littlestream en Tallshadow

Ze waren net buiten het kamp geweest, het weer had gewoon gesmeekt om een goede wandeling en dus had de kater eraan toegegeven, natuurlijk niet alleen want waarom zou hij? Nee, zoals het een ware vriend betaamde had hij Little meegesleept het bos in en samen met haar van het weer genoten, nu was het etenstijd en dus waren ze hier weer. Onderweg het kamp in voelde de kater echter plots een duw tegen zijn poot, en lachend keek hij in de ogen van Mirrorkit, die hem vol vreugde begroette. Toen ze echter Little zag werd ze wat schuwer, en begon zichzelf onzeker voor te stellen. Daarna stelde ze de vraag wie het was. Tall besloot dat hij ze wel aan elkaar zou voorstellen, niet meer dan netjes toch? "Little, dit is Mirrorkit, Mirrorkit, dit is Littlestream," Mauwde hij vrolijk, en keek van de een naar de ander. Zo, nu kenden ze elkaar.

Haar groene ogen hadden de prooistapel in het vizier en het aanzicht van etende krijgers alleen al deed haar maag knorren. Ze was zo goed als bijna de hele voormiddag samen met Tall weggeweest, wat ervoor zorgde dat haar hele lichaam nu verlangde naar een beetje mals, sappig vlees. Maar nog voordat ze deze wens kon vervullen werd ze tegengehouden door een kit die haar vriend aansprak. Even trok ze haar wenkbrauw op, het nogal vreemd vindende dat er een kitten was die zo aanhankelijk was van de kater. Hadden hij en een of andere poes het stiekem gezellig gehad of..? Algauw schudde ze haar kopje bij die gedachte en keek ze het jonge bruine poesje met een kleine glimlach aan. Toen Tallshadow hen aan elkaar voorstelde knipperde ze even. "Aangenaam Mirrorkit!" Sprak ze enthousiast, de kit een vriendelijke blik toewerpende. Echter kon ze het toch niet laten om haar vriend even een vragende, en ietwat duistere blik toe te werpen. Hij had toch niet echt..?

Mirrorkit keek de gestreepte kater op haar nerveuze manier aan. Ze bleef altijd uit de buurt van katinnen, dus wist ze ook niet wat ze mocht verwachten. Zolang ze dat niet wist, was ze nooit honderd procent op haar gemak. Toch leek Tallshadow het leuk te vinden haar ook even te zien. Zijn eeuwige lach werd enthousiast begroet met een zacht gegiechel door de jonge kit. 'Little, dit is Mirrorkit, Mirrorkit, dit is Littlestream,' mauwde de kater vrolijk waardoor de kitten wat verlegen een stapje naar de kattin zette. Als Tallshadow bevriend met haar was, zou ze vast aardig zijn. Toch? Ze hoopte van wel, want ze wist ergens wel dat Tallshadow een goede kater was en dus waarschijnlijk vele andere vrienden had. En vast ook genoeg vrouwelijke katten, katten die ze normaal gesproken ontliep. 'Aangenaam Mirrorkit!' Klonk er inmiddels enthousiast. Even wiebelde de kitten dan ook met haar oortjes voordat ze voorzichtig en lichtelijk nieuwsgierig voor de grijze kattin ging staan. Toch merkte de kitten wel op dat Littlestream niet helemaal begreep waarom ze Tallshadow zo had begroet. 'Wally lief! Wiwwle ook?' Piepte de kitten opgewekt. Waarna haar buikje begon te rammelen. Ze had die dag geweigerd te eten waardoor ze nu beschaamd naar de grond keek. Langzaam drukte ze haar neusje voor steun in de donkere poes haar vacht, waarna ze naar Tallshadow keek. 'Spwelen?' Vroeg ze hem zachtjes. Sinds ze sociaal contact eigenlijk wel mistte. 'Jij oowk,' piepte de kitten half vragend en half commanderend richting de kattin. Toch was de onzekerheid in haar blik erg duidelijk. Ze wist duidelijk niet hoe ze om moest gaan met katinnen.

De kater was zich van geen kwaad bewust toen de grijze poes naar hem keek, en richtte in plaats daarvan zijn aandacht even op de kit, die een beetje onzeker leek in het bijzijn van de poes. Gelukkig was Little haar geweldige zelf, en al snel leek Mirror te besluiten dat de kattin niet al te erg kon zijn. Pas toen hij haar aankeek vind hij de half afkeurende en half vragende blik op, en verward keek hij terug. Zat zijn haar niet in de plooi? Voorzichtig ging hij met zijn poot over zijn hoofd, en bekeek terwijl hij een rondje draaide de rest van zijn vacht, alles zat perfect. Wat was er dan? Vragend keek hij terug, maar werd weer afgeleid door zijn eigen rammelende maag en die van de kitten. Zijn blik in naar de prooistapel, en naar Little. Zij wilde vast ook wel wat, dus toen hij gevraagd werd om te spelen bukte hij even om goed tegen de kitten te kunnen praten. "We gaan eerst wat eten, en dan zal ik even met je spelen oke?" Mauwde hij haar glimlachend toe, en gebaarde naar de prooistapel. Wat hem betrof mocht ze mee eten.

De kater had blijkbaar geen idee waarom ze zo naar hem gekeken had en dus had ze maar besloten om het gewoon te laten varen. Onopvallend haalde ze haar schouders op, al verving een geschokte uitdrukking haar gelaat toen de kit plots diens neusje in haar vacht duwde. Ze was het niet gewend om fysiek contact met anderen te hebben, naast Tallshadow dan. Een tedere glimlach kroop omhoog en voor heel even keek ze Mirrorkit met een zachte blik aan. Zou zijzelf later ook kits hebben? En zo ja, zou ze dan een goede Queen worden? Het waren de vragen die ze af en toe wel eens aan zichzelf stelde, maar ze wist dat dit niet allemaal gewoon voor het rapen was. Vooraleer je aan kittens begon moest je een stabiele relatie hebben. Niet dat ze iets tegen haar zus Fawnstep had, maar zij was gewoon niet het type dat zomaar kittens van een random kater zou dragen. Afschuw vulde haar maag bij die gedachte alleen al. Echter werd ze weer tot de realiteit getrokken toen de kitten vroeg of ze gingen spelen. Little had haar mond al geopend maar het was Tallshadow die ook werkelijk op de vraag antwoordde. Een grijns sierde haar gelaat bij diens woorden. Ergens was ze hem dankbaar, aangezien ze zelf niet in staat was geweest om het voorstel van Mirrorkit af te wijzen. Nu kon ze gelukkig eerst haar maag vullen voor ze met haar ging spelen. Oké, stiekem vond ze kittens geweldig. Maar voor nu zou ze dit geheimpje voor haarzelf bewaren, al was het vast niet moeilijk te raden door de manier waarop ze steeds blikken op Mirrorkit wierp.

Mirrorkit merkte nauwelijks de blikken op die de andere katten met elkaar verwisselden. Wel keek ze wat verward toe hoe Tallshadow zijn vacht controleerde. Er was toch niets mis met zijn vacht? Geen modder of rare pieken, dus hoezo keek hij dan zo onderzoekend naar zijn vacht? De grijze kattin beantwoorde haar neusje met een geschokte blik. Was zij ook bang voor anderen? Toch keek de kattin daarna vertederd en met een zachte blik naar de kitten. Dus bewoog ze haar oortjes even vragend. Tallshadows volle aandacht was al gauw weer bij haar en leek hij haar vraag te willen beantwoorden. 'We gaan eerst wat eten, en dan zal ik even met je spelen, oké?' Mauwde haar vriend glimlachend nadat hij zich had gebukt zodat ze hem goed aan kon kijken. Zijn blik gleed naar de prooistapel en de kitten knikte langzaam. Ze had wel honger maar geen zin in eten. Niet dat ze zichzelf extreem uithongerde. Ze was gewoon zenuwachtig. Met een nerveus en speels glimlachje keek ze even naar de kattin die herhaaldelijk blikken op haar wierp. Waarom wist ze niet maar Littlestream leek haar wel aardig. Langzaam zette de kitten een stapje richting de prooistapel, wachtende op de twee Warriors. Voor een kit was ze te rustig en te serieus. Ergens was ze benieuwd of Littlestream ook mee wou spelen. 'Mama weg,' Murmelde de kitten ineens verward. Ze keek verdrietig naar de grond. 'Mama ook ewten? Vroeg de kitten zich onzeker met een zachte piepstem.'Wiwwle nwiet mama. Wiwwle vriend? Wally vriend!' Fluisterde de kitten. Waarna ze naar de prooistapel draafde en haar voorpootje tegen een roodborstje tikte. Haar groene oogjes keken stilletjes naar de twee Warriors. Waarna ze het roodborstje onhandig oppakte en in de schaduw ging zitten met het dode diertje. Ze tikte er nadenkend met haar pootje tegenaan waardoor ze het eten rondschoof. Ze negeerde haar rammelende maag.

De vele blikken van Little naar de kitten waren lastig voor hem om niet op te merken, en hij vond het een adorable aanzicht. Waarom moest de poes nou ook zo geweldig zijn met kits, en met werkelijk elk ander persoon? Het was heel lastig om zich goed te concentreren op de weg naar de prooistapel terwijl ze zo schattig deed, maar gelukkig loste de kitten dat voor hem op door alvast vooruit te lopen. Hij schoot een brede glimlach naar Little en liep er toen achteraan. Van het weinige wat er op de stapel lag nam hij een salamander, en zocht een mooie dikke muis uit voor de grijze poes. Het zou haar vast opvallen, maar hij vond het niet erg, ze mocht best weten dat hij haar voortrok. Daarna liep hij naar waar Mirror zat, en legde de twee prooien neer. Plots begon de kitten met praten, en hij wist niet zeker wat erop te antwoorden. Een beetje onhandig keek hij naar Little, en toen weer naar de kitten. Zij zou vast een beter antwoord paraat hebben dan hij, wat hij echter wel deed was voorzichtig de prooi afpakken van de kit, en die van haar af leggen. Spelen met eten mocht niet.

Toen Mirrorkit plots begon te zeggen dat haar moeder weg was beet ze even op de binnenkant van haar kaak. Was haar moeder dood? Of had haar moeder haar in de steek gelaten? Little wist hoe het was om zonder ouders op te groeien, en dus kon ze het niet laten om wat medelijden jegens het kleintje te voelen. Echter werd de plaats van dit gevoel algauw ingenomen door een grijns op haar gelaat toen ze een roodborst heen en weer schoof. Diens nadenkende houding gaf aan dat ze niet goed wist wat ze ermee moest aanvangen. Al had Tallshadow gelijk toen 'ie het prooidier terug afpakte; prooi was er niet om mee te spelen. Ook al hadden ze nu genoeg om iedere krijger in het kamp een goed gevulde maag te geven, eten was kostbaar en diende niet om weggegooid te worden. Maar ze wist dat Mirrorkit dit ooit zelf wel zou leren tijdens een van de koudere seizoenen, wanneer prooi schaars was en ze al content moest zijn met een magere, kleine muis. Uiteindelijk besloot ze zich tot Tallshadow te wenden en grinnikte ze even. "Ze is schattig. Hoe heb je d'r leren kennen?" Klonk haar vraag terwijl ze hem met een zachte glimlach aankeek, afwachtende op diens antwoord.

Mirrorkit keek verward naar de grijns op Littlestreams gelaat. Terwijl ze nog steeds nadenkend tegen het roodborstje aan tikte. Hoe moest ze dit dier eten? Zou het lekker zijn, en wat moest ze met de veren aan? Tallshadow pakte inmiddels op een rustige manier het diertje af, en legde die neer, waardoor de kitten haar kopje even hief, en hem rustig aan keek. Toch voelde ze Littlestreams ogen nog steeds in haar rug prikken, waardoor haar oortjes heen en weer bewogen, zich afvragend wat er zo interessant was. Uiteindelijk wendde Littlestream haar kop toch naar Tallshadow en sprak hem met gegrinnik aan. 'Ze is schattig. Hoe heb je d'r leren kennen?' Vroeg de kattin met een waarschijnlijk een glimlach op haar gezicht. 'Jij gwijs!' Piepte de kitten waarmee ze aan gaf da ze de kattin eigenlijk wel mocht. 'Oowk gwoene owgen!' Kwebbelde ze vrolijk verder. De kitten liep op de kattin af, en drukte haar neusje weer even in de grijze vacht. 'Vweren?' Vroeg ze nadenkend terwijl ze een blik op het vogeltje wierp. Ze wist duidelijk niet wat ze daar mee aan moest. Daarna kroop de kitten tegen de grijze vacht aan en sloot ze haar ogen even. Daarbij was de kattin lekker warm, enkel vroeg ze zich nog steeds af of de kattin ook net zo leuk kon spelen als Tallshadow. 'Wally? Swrepen, iwk oowk swrepen!' Verklaarde ze enthousiast.

Hij glimlachte toen Little zich blijkbaar verzoend had met het idee dat ze nog een date hadden bij het eten, en keek even naar de kitten toen ze hem vroeg hoe hij haar kende. Heel simpel eigenlijk.. "Ik liep rond, kwam haar tegen, en we gingen spelen, toen viel ze in slaap en sindsdien ben ik Wally haar playmate," Vatte hij zijn relatie tot de kitten kort samen, met een grinnik aan het einde. Het was ergens ook wel grappig, zo'n kleintje die besloten had dat hij niet eng en groot, maar aardig en lief was. En ze had dat duidelijk ook over Little besloten, want opgewekt begon Mirror de overeenkomsten tussen haar en de poes op te noemen, en daarna tussen hem en de kit. "Dat klopt helemaal," Grinnikte hij, terwijl zijn blik even geamuseerd van hem naar haar gleed. Daarna nam de kater een hap van zijn eten, en kauwde er nadenkend op. Zou veel oefening de kit van haar spraakprobleem afhelpen?

Ze gaf toe dat ze Mirrorkit's spraak niet goed kon verstaan maar kon ervan uitmaken dat ze haar begon te vergelijken met zichzelf. Een grijns kleefde op haar gelaat en ze plaatste haar blik weer op Tall toen deze begon uit te leggen hoe hij haar had leren kennen. "Wow, eens een kitten die je mag. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?" Grapte ze, doelende op diens vorige - nogal dramatische - ontmoetingen met jonge katten. Uiteindelijk boog ze zich voorover om een hap van haar voedsel te nemen en slikte ze het vlees algauw door. Het duurde niet lang of ze had het hele prooidier al naar binnen gewerkt en stond nu op om de botjes onder wat aarde te begraven. "Zodra Tall klaar is kunnen we gaan spelen." Miauwde ze tegen het poesje, een zijdelingse blik op haar vriend werpende.

Mirrorkit kreeg geen antwoord op haar vraag. Ze had honger en wist niet hoe ze het vogeltje moest eten zonder zicht te verslikken in diens veren. Ze keek naar het vogeltje met grote groene ogen en haar maag rommelde. Inmiddels kreeg ze wel reactie op haar vergelijkingen en werd Littlestreams vraag beantwoord. 'Ik liep rond, kwam haar tegen, en we gingen spelen, toen viel ik in slaap en sindsdien ben ik Wally haar playmate.' Vatte de kater hun geschiedenis met gegrinnik samen. Een vrolijke en ondeugende grijns stond op haar gezicht. Hij was haar speelmaatje! Hij was een grote gestreepte knuffelbeer. 'Dat klopy helemaal,' grinnikte de kater uiteindelijk weer. Hij keek geamuseerd naar haar. Waarna hij begon te eten. 'Wow, eens een kitten die je mag. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?' Grapte de kattin naar de grote kater. Een zacht gegiechel verliet haar mond. Ook de grijze kattin at nu haar eten op en begroef haar botjes. 'Zodra Tall klaar is kunnen we gaan spelen.' Mauwde de kattin waarna ze Tallshadow aan keek. De kitten probeerde uit te leggen dat ze wou eten maar niet wist hoe een vogel gegeten diende te worden. 'Lieve Wally, ewten! Ik oowk ewten. Vweren?' Bracht ze met moeite uit. Terwijl ze naar Tallshadow hupste en zich in zijn staart probeerde te verstoppen met een grijns op haar gezicht.

Hij gaf de grijze poes een speelse duw toen die hem plaagde met het feit dat zijn vorige ontmoetingen toch echt heel wat slechter gingen dan bij deze, zijn blik toonde echter dat hij het niet erg serieus nam en dus maakte het niet uit. Wel nam hij nog een hap van zijn eten, en keek verbaasd op toen Little meldde dat als hij klaar was ze konden spelen, no pressure much. Dus de kater slikte snel zijn hap door, en verorberde de rest van zijn salamander in no time. De botten had hij nog niet begraven of Mirror kwam met een vraag, die niet over spelen ging. 'Lieve Wally, ewten! Ik oowk ewten. Vweren?' Hij keek van de poes naar de vogel naar Little, en begreep wat ze bedoelde. Toch bleef zijn blik even vragend op de voormalige Medicine Cat hangen, want hij had geen idee hoe oud een kit moest zijn voor die freshkill kon eten, hij wilde geen moord op z'n geweten hebben.

Littlestream keek even naar Tall toen Mirrorkit zei dat ze ook wou eten. Maar deze keek dan weer vragend naar haar. Ze gaf hem een hoe-kan-ik-dat-nou-weten blik en beet even op de binnenkant van haar kaak. Ze mocht dan wel medicine cat zijn geweest, dit was eerder iets wat een Queen hoorde te weten. Ze nam gewoon maar aan dat als Mirrorkit al haar tandjes al had, het geen kwaad kon. "Mirrorkit, zeg eens aahh." Miauwde ze dus, een tikkeltje onwetend terwijl ze haar staart van links naar rechts liet zwaaien. Net zoals Tallshadow wou ze geen dode kit op haar geweten hebben staan.

Mirrorkit keek toe hoe de kater een speelse duw aan Littlestream gaf. Haar groene oogjes keken er verbaasd naar maar ze merkte niets op. Ze was over het algemeen toch een té stille kitten, geen zin hebbende in praten en niemand hebbende om echt lange gesprekken mee te hebben. De kater deed zijn best om snel door te eten, en verorberde zijn salamander in een ongelovelijke snelheid. Op dat moment gaf de kitten aan dat ze ook wou eten, enkel leek de kater niet te weten wat hij er mee aan moest. De blik die hij aan Littlestream gaf, maakte dat de kitten haar oortjes rustig bewoog. Hij was duidelijk iets aan het overwegen, als dat heel lang zou duren, zou ze zijn poot gebruiken als speeltje, een ondeugende grijns zetelde zich al op haar gezichtje, heel onschuldig keek ze naar de staart, waar ze tussen was geklommen en hapte en voorzichtig en vrolijk in. Littlestream leek een antwoord te weten voor Tallshadow, al lette de kitten er niet echt meer op. Toch wierp ze haar kopje nieuwsgierig omhoog zodra Littlestream iets aan haar vroeg. 'Mirrorkit, zeg eens aahh.' Mauwde de donkere kattin, waarna ze haar mond rustig opende, twee rijen met scherpe glinsterende witte tandjes waren zichtbaar. Het zwaaien van Littlestreams staart, zorgde ervoor dat de kitten geconcentreerd in elkaar dook en haar ogen op de beweging gericht hield, voordat ze onhandig vooruit struikelde en half tegen Littlestream aan viel.

Hij zou niet weten wat Little van plan was toen ze de kit zei om 'aah' te zeggen, maar het zou vast goed zijn. Bovendien zou hij het zelf niet beter weten - deze keer - dus in de reden vallen of iets toevoegen zou niet bijster handig zijn. Maar hij was Tallshadow nou eenmaal, en een gerichte duw tegen de grijze poes aan was gewoon niet te weerstaan. Misschien zou ze nu heen en weer bewegen en niet in de mond kunnen kijken, misschien zou ze hem terugduwen, het klonk allemaal goed.

Onderwerp: Re: Old Wally? (Littlestream en Tallshadow)