It's a pleasure.

Onderwerp: Re: It's a pleasure. vr 4 sep 2015 - 18:36

Howl keek naar de zwarte kater voor haar. Hij windde zich duidelijk op over het hele gebeuren met Zira, maar dat snapte ze heel goed. Toen legde hij het plan uit, het plan om Silverstar te kidnappen. Een grijns trok rond haar bek. Dat was geniaal, dat zou Thunderclan sowieso raken. Haar ogen waren groot en rond terwijl haar oren geinteresseerd naar voren gericht stonden. "Mijn god... dat is geniaal!" verklaarde ze toen. "Dat zal die bos-loser leren, geen rare dooie katten uit de lucht die hun kunnen redden." Nu was ze toch wel benieuwd.... wat Claw van plan was als hij Silverstar had. "Wat ben je van plan met hem? Ga je hem vermoorden, martelen?" Dat leek haar leuk om te zien. Langzaam maar pijnlijk de leider van de katten in het bos doodmartelen. Haar staart ging langzaam heen en weer in enthousiasme. "Ik ben zeer benieuwd naar de uitkomst van je plan, Claw. Maar zoals ik het nu hoor.. kan het niet mislukken!"

Onderwerp: Re: It's a pleasure. za 5 sep 2015 - 10:06

“Ik ben ook geniaal.” Hij probeerde een pokerface te houden, maar toen brak er een grijns op zijn gezicht door. Hij zat haar de gek aan te steken en hij had geprobeerd dat te verbergen, maar zoals gewoonlijk mislukte dat grandioos. Hij was er niet zo goed in om het te verbergen, omdat hij het eigenlijk gewoon te weinig deed. Hij merkte echt dat de ontspannen en jolige sfeer hem goed deed, dat had hij echt nodig gehad. Al ging hij dat niet hardop zeggen en zou hij dat ook niet aan zichzelf toegeven. “Precies, misschien kunnen we ze dan eindelijk eens wakker schudden dat dooie katten hun niet kunnen redden. Dat ze eindelijk eens inzien dat wij niet met ons laten sollen en dat ze eens op hun passen moeten gaan letten. Ze zijn veel te brutaal geworden, die boskatjes.” Vervolgde hij toen. “Misschien vermoord ik hem wel, hangt er van af hoe erg hij mij op de zenuwen werkt. Maar eerst wil ik hem gebruiken als kat waarmee ik kan dreigen naar andere boskatten. Zolang wij hem levend hebben, kunnen we dreigen hem te vermoorden.” Er kwam weer een grijns om zijn lippen. “Maar martelen zullen we hem zeker, dus als je een keer zin hebt om je tanden in een clankat te zetten je bent welkom.” Hij stompte haar nogmaals. “En natuurlijk mislukt het niet. Ik ben geniaal weet je nog.” Hij grinnikte zachtjes terwijl hij zijn kop begon te schudden. “We gaan er vanuit dat het lukt en anders zorgen we er voor dat het lukt.” Er kwam een zelfverzekerde blik in zijn groengele ogen.

Onderwerp: Re: It's a pleasure. ma 7 sep 2015 - 9:12

Claw's pokerface hield niet superlang stand. Howl kon er wel om lachen. Hoewel ze wat ze gezegd had echt meende. Hij bood haar ook aan dat ze haar tanden in hem mocht zetten, daarna kreeg ze weer een stomp. Howl lachte weer. "Ik zal zeker langskomen." grijnsde ze. De zelfverzekerde blik in Claws ogen deed haar licht glimlachen. Iemand die zo ambitieus was kon het ook alleen maar tot de top schoppen. "Ik weet het wel zeker dat het lukt." zei ze, ze was benieuwd als ze Silverstar binnen zouden halen. Die kat zou niks meer voorstellen als hij hier was. "Ik vind je leuk als je zo ambitieus bent." spinde ze toen met een grijns. "Zullen we terug lopen naar het kamp? Misschien komen we onderweg nog een kittypet tegen." Dat zou het hele 'avontuurtje' wel nog even afmaken.

Onderwerp: Re: It's a pleasure. ma 7 sep 2015 - 11:08

Hij grinnikte toen ze zei dat ze zeker een keer langs zou komen. “Heel goed.” Hij begon lachend zijn kop te schudden na haar verhaaltje over zijn ambitieuze gedrag. “Dat ben ik altijd al geweest Howl, maar je moet het juiste moment kiezen. Ik ben heel geduldig als dit nodig blijkt te zijn en in dit geval moest ik dat zijn.” Toen ging zijn geschud over in geknik. “Ja, laten we maar eens terug gaan inderdaad.” Het zou kunnen dat ze een kittypet tegen het lijf liepen, die kans was zeker aanwezig. Ze zouden het wel zien, ze hadden in ieder geval hun buik vol. Hij schoof de botjes van het konijn onder een bosje en draaide zich toen om. Hij keek even achterom of Howl wel meekwam, voordat hij terug in de richting van het park begon te lopen.

Onderwerp: Re: It's a pleasure. ma 7 sep 2015 - 11:35

Geduldig... dat kon zij ook wel zijn als het nodig was. Zo had ze ook al die tijd met haar mens gezeten, maar die zou niks meer doen omdat hij dood was. Haar ogen werden wat donkerder terwijl ze hier over nadacht. Het was zo raar gegaan. Hij was neergevallen, doodgegaan en daarna had zij hem aangegeten. Het was zo raar geweest allemaal. Het had haar wel geleerd dat je niet op iemand kon vertrouwen. Op niemand. Misschien dat dat ooit wel weer zou komen, maar zo snel nog niet. Claw was al gaan lopen en keek nu achterom. Howl had het door en volgde hem snel en hoopte dat hij er niet over doorvroeg waarom ze zo had staan staren naar de grond. Ze verafschuwde mensen. Nu ze er over nadacht waren ze nooit echt goed geweest voor haar. Het enige goeden wat ze hadden gedaan was haar eten geven zodat ze het zelf niet hoefde te vangen. Maar het was wel door mensen dat zij geen moeder of broertjes had. Sommige katten in de Bloodclan hadden dat wel. Die konden gewoon met hun familie zijn; zij was weggerukt en verkocht. Howl liep in stilte met Claw mee, over het park wat bij hun territorium hoorde. "Heb jij familie, Claw?" vroeg ze na een tijdje stil geweest te zijn. Ze was wel benieuwd eigenlijk, zoveel wist ze niet van de kater. Misschien had hij wel het ideale leventje. Partner, eigen kittens, een clan om over te regeren. Hoewel het niet altijd zo perfect was als het leek.

Onderwerp: Re: It's a pleasure. ma 7 sep 2015 - 14:51

Hij fronste even toen hij zag dat ze in gedachten was, maar begon er niet over toen ze er vaart achter zette en bij hem kwam lopen. Even liepen ze in stilte en die was niet ongemakkelijk, het was ontspannen en rustig. Een stilte waarin je je gedachten even de vrije loop kon laten zonder er op terug gevloten te worden. Hij schrok daarom ook een beetje van haar vraag, waardoor hij in een klap stilstond. Oké, die vraag had hij niet zien aankomen. Er waren niet zo veel katten die vroegen naar zijn familie en nog minder die wisten wie het waren. Zijn oren waren iets naar achteren gegleden terwijl hij snel weer doorstapte. “Mijn ouders zijn dood.” Bromde hij toen. “Ik heb kittens en een eigenwijze stoïcijnse ex-partner die geen aandacht meer aan ze wil besteden.” Niemand wist dat Yu zijn dochter was. Enkel Zira en Sushi wisten dat en Moonwhite natuurlijk, maar zij leek niet genoeg interesse te hebben om überhaupt naar haar dochter te vragen. “Verder heb ik geen familie.” Probeerde hij er overheen te praten, om niet over zijn kittens door te hoeven gaan. “En jij Howl?” Vroeg hij toen maar. Nou ze het toch al over familie hadden, kon hij het ook wel aan haar vragen. Hij kwam er toch niet meer onderuit.

Onderwerp: Re: It's a pleasure. ma 7 sep 2015 - 14:59

Ze liepen in stilte verder, maar toen zij de vraag over familie stelde was het meteen stil staan. Oeps. Was dat wel iets goeds geweest? Lang had ze niet om te twijfelen want ze kreeg antwoord op haar vraag. Claw had kittens met een ex-partner. Ze was benieuwd... "Zitten je kittens ook in de Elite?" Toch maar vragen. Daarna vroeg hij naar haar familie. Oeps, dat viel te verwachten. Even werd ze stil en keek naar haar poten. Ze wist echt niks. Haar kop ging weer omhoog en ze keek Claw aan. "Nee, ik weet niks van wie ik was; vroeger. Misschien maar beter ook. Je weet vast wel dat twolegs de rare gewoonte hebben om de kittens van een moederpoes mee te geven aan andere twolegs? Dat is mij ook gebeurd. Ik kan me niet herinneren wie mijn moeder is, wie mijn vader is of hoe mijn broertjes of zusjes eruit zien." Het voelde raar om het er zo over te hebben. Haar staart zwiepte even ongemakkelijk. Dit was een raar onderwerp, maar ze was het zelf gestart, ze had de bui kunnen zien hangen.

Onderwerp: Re: It's a pleasure. di 8 sep 2015 - 12:16

Nee, niet die vraag. Hij begon onbewust zijn poten harder op de grond te zetten naarmate het gesprek vorderde. De ontspannen sfeer was weg en had plaatsgemaakt voor een drukkende dreiging. Toch ging hij het haar vertellen, want hij voelde dat hij dat ging doen. Misschien kwam het omdat hij met haar kon lachen, want hij ging er nooit van uit dat iemand zijn bek zou houden. Hij ging er altijd vanuit dat informatie die hij deelde doorverteld zou worden. Binnenkort als ze member zou worden, dan zou hij het bekend maken aan de hele Elite, maar voor die tijd hielden ze het stil. Voor haar veiligheid en dat zij vrienden kon maken zonder dat ze dat zouden willen worden omdat ze zijn dochter was. “Alleen mijn dochter.” Bromde hij toen. Hij noemde geen namen en dat was hij ook niet van plan. Howl hoefde niet alles te weten. Hij had eigenlijk al te veel gezegd. Toen ze haar eigen verhaal begon luisterde hij aandachtig. “Twolegs zijn verschrikkelijk. Ze zijn het niet waard om op deze wereld rond te lopen.” Siste hij zonder ook maar een greintje begrip voor die domme twolegs. “Gelukkig heb je daar nu geen last meer van Howl.” Vervolgde hij toen een stuk rustiger.

Onderwerp: Re: It's a pleasure. di 8 sep 2015 - 12:25

Howl voelde dat de ontspanning plaats had gemaakt voor spanning. Ze voelde het in haar snorharen. Ze zou dan ook niet verder doorvragen over Claw's dochter, aangezien hij het absoluut niet wilde vertellen. Toen hij het nog een keer herhaalde wist ze het zeker dat hij er niks over kwijt wou. "Dat is prima, ik zal er verder niet over doorvragen." zei ze toen. Toen hij over Twolegs begon knikte ze. "Ik ben blij dat ik daar weg ben. Geen mensen meer die bepalen wanneer ik wel en niet naar buiten mag, wanneer ik eet, wat ik eet. Ik heb zoveel meer vrijheid," Ze zuchtte eventjes zachtjes. Van geluk. Ze was zo blij dat ze die avond uit de auto was gegooid. Ook al was ze eerst bang geweest. "Dat heb ik eigenlijk allemaal te danken aan jou.." vervolgde ze, iets zachter. Het drong nu pas tot haar door. Als Claw haar niet had toegelaten dan was ze nu een rogue geweest. Wie weet wat er dan met haar gebeurd was. Ze had zoveel te danken aan die zwarte kater. "Geen idee wat ik kan doen om je ooit terug te betalen voor de vrijheid die je mij hebt gegeven." Een kleine glimlach kwam rond haar bek terwijl ze verder liep.

Onderwerp: Re: It's a pleasure. di 8 sep 2015 - 12:35

Hij ontspande weer wat toen ze aangaf er niet verder over door te gaan. Misschien dat hij het haar ooit ging vertellen, maar nu nog niet. Daar was hij nog niet klaar voor, zijn kittens waren een heel gevoelig puntje. Het kwam wel meer dan eens voor dat hij zich zorgen om ze maakte, vooral om Clouddust. Toen ze hem begon te bedanken schudde hij zijn kop. Eigenlijk wist hij zich geen houding meer te geven. Niemand had hem daar ooit voor bedankt en hij werd er een beetje ongemakkelijk van. “Daar hoef je mij niet voor te bedanken. Je hebt dat helemaal zelf gedaan Howl. Je hebt het aan jezelf te danken dat ik je toegelaten heb in de Elite. Wanneer je niet had laten zien dat je het zou kunnen dan had ik je niet toegelaten.” Dat was gewoon zo. Ze had het aan haarzelf te danken en niet aan hem. “Maar ik ben blij dat het jou zo goed bevalt.” Hij keek nog steeds wat ongemakkelijk naar zijn voorpoten.

Onderwerp: Re: It's a pleasure. di 8 sep 2015 - 13:55

Howl zag dat hij zich wat ongemakkelijker gedroeg. "Oh jee, oh grote leider. Heb ik u in verlegenheid gebracht?" De sfeer klaarde wat op en dat maakte haar iets gelukkiger. Ze wou niet de reden zijn dat hij opeens een slechte dag zou hebben. Niet door stomme vragen over familie. Als hij het echt wou vertellen zou hij het wel doen, op z'n tijd. Howl keek met haar oranje ogen naar hem. "Goed dan, dan is het allebei onze schuld dat ik het zo goed heb." Ze grinnikte een beetje erbij. Haar staart zwiepte gemakkelijk heen en weer bij de passen die ze liep. Totdat een geur haar neus binnendrong waar haar nekharen van overeind gingen staan. "Ruik je dat?" Vroeg ze. Hondenlucht, zo duidelijk als het maar kon. Haar kop ging in de richting van de hond en daar stond een klein uitgevallen beagle naar hun te kijken, grommend. Oh jee. "Wat is het plan?"

Onderwerp: Re: It's a pleasure. wo 9 sep 2015 - 9:33

Hij kon het nou wel gaan ontkennen, maar het was overduidelijk. Dus grijnsde hij alleen maar wat dom naar haar toen ze vroeg of ze hem in verlegenheid had gebracht. Dat had ze wel degelijk, maar dan nog ging hij dat niet hardop uitspreken, maar zijn grijns zei genoeg. “We hebben allebei schuld.” Herhaalde hij haar conclusie met een plagerige stomp in haar zij. Toen haar nekharen overeind kwamen stond hij direct stil en kwamen ook zijn haren overeind. Hij opende zijn bek en proefde de lucht en toen drong het meteen tot hem door, in de lucht hing de geur van natte hond. Bijna meteen verscheen de beagle voor hun neus. De blik in zijn groengele ogen gleed over de omgeving opzoek naar de twoleg. Als er een twoleg bij was zou hij niets doen, behalve als het beest hem aan zou vliegen natuurlijk. Je kon de twolegs het best rustig houden, hij had wel eens gehoord dat ze een keer toen één van de leiders van de Elite onvoorzichtig was geweest met allemaal rare ijzeren netten aangekomen waren om ze te vangen. De members die toen gevangen waren zijn nooit meer teruggezien en dat wilde hij liever voorkomen. “Ik zie geen twoleg en ruik ook geen verse twoleg geur, dus laten we hem pakken.” De vechtlust begon in zijn blik te branden. Hij kraste zijn nagels over het asfalt en schoot vervolgens vooruit, recht op de hond af. Met zijn tweeën zouden ze de kleine beagle wel aankunnen, alleen zou een ander verhaal zijn.

Onderwerp: Re: It's a pleasure. wo 9 sep 2015 - 16:28

Howl wachtte Claws reactie op de hond af. Wat haar leider zou besluiten, zou ze volgen. Ze zag dat Claw de lucht rook, waarschijnlijk om te kijken of er een Twoleg in de buurt was. Claw constateerde dat die er niet en dat ze dus de hond zouden pakken. Waarschijnlijk was het een zwervertje, die waren beter dood dan levend. "We pakken hem." bevestigde ze. De vechtlust die in de zwarte kater zijn ogen stonden wakkerde de hare ook aan. Ze stoof met Claw richting het beest en haalde uit naar zijn oor. Maar doordat zijn kop meteen naar haar draaide kon ze hem niet raken en moest ze achteruit springen. Howl bepaalde heel snel haar volgende stap en besloot naar voren te stappen en uit te halen naar de hond zijn flanken. Daar maakte ze diepe krassen met haar nagels, waar nu bloed aan zat. Een grijns kwam rond haar bek. Howl keek eventjes naar Claw, ze wou wel in de gaten houden wat hij deed. Samen zouden ze de hond pakken!

Onderwerp: Re: It's a pleasure. do 10 sep 2015 - 13:55

In zijn ooghoek hield hij precies in de gaten wat Howl deed, zodat hij daar op kon anticiperen. Dus toen de kattin achteruit moest springen omdat de hond zijn kop naar haar toedraaide, gaf hij precies zijn nek bloot aan hem. Hij bedacht zich dan ook niet en boorden zijn tanden in de huid van de beagle, maar er zat een flinke bonk spieren waar hij doorheen moest zien te komen. De hond begon zijn kop te schudden waardoor hij wel los moest laten. Het bloed in zijn bek smaakte meer dan goed en een klein grijnsje verscheen om zijn lippen. Toen Howl zich op de flanken van de beagle richtte sprong hij over het beest heen. Hij beet in de voorpoot van de hond die meteen zijn kant op begon te happen en hij moest echt zijn best doen om de tanden van het beest te kunnen ontwijken, maar hij weigerde de poot los te laten. Dus hield hij koppig vast met een geamuseerde fonkeling in zijn ogen. Heerlijk vond hij dit.

Onderwerp: Re: It's a pleasure. do 10 sep 2015 - 14:26

Howl lette goed op de hond en Claw. Al bleek twee dingen tegelijk in de gaten houden nogal lastig. Het was in elk geval niet iets wat ze heel vaak wou doen. Toen de hond haar kant op hapte nam Claw het voordeel meteen en beet zich vast in het beest zijn nek. Howl grijnsde. Mooi, dat zou vast veel pijn doen. Zelf sprong ze over het beest en haakte haar nagel in zijn flanken, om die open te trekken. Een jank kwam uit de hond, maar toen die zich om wou draaien werd hij meteen in de war gebracht door Claw die over hem heen sprong, naar de andere kant. Howl lachte. Claw richtte zich op de voorpoten en nu de hond daar druk mee was kon Howl mooi de wond in zijn nek uitbreiden. Als die maar groot genoeg werd konden ze misschien de slagader doorkrabben of iets. Howl zette dan ook haar nagels meteen in de bijtwond die Claw had gemaakt. "Gaan we voor de slagaders? riep ze hardop. Toch even een plan van aanpak overleggen, een beetje.

Onderwerp: Re: It's a pleasure. do 10 sep 2015 - 21:30

Opnieuw ontweek hij de kaken van de hond. De beagle piepte als een gek toen Howl haar nagels in de open wond duwde. Hij rook dat de hond in paniek begon te raken en dat was precies wat ze nodig hadden. Dat werd het beest te onvoorzichtig, omdat hij zo snel mogelijk van de pijn af wilde en die onvoorzichtigheid konden zij gebruiken. Hij liet de poot van de beagle los toen Howl iets aan hem vroeg. “Ja.” Riep hij terug. Hij bracht zijn gewicht op zijn achterpoten en sprong boven op de rug van de hond. Hij groef zijn nagels in de huid van het beest zodat hij grip had en boorde toen zijn tanden in de nek. Waardoor hij Howl de gelegenheid gaf om beter bij de slagader te kunnen. De beagle begon behoorlijk tegen te stribbelen om hem van zijn rug te krijgen, maar hij vertikte het om los te laten. Hij siste zacht en begroef zijn nagels nog verder in de huid van de hond. Nee, hij zou niet weg komen. De beagle probeerde zijn kop te draaien om hem te bijten, maar helaas voor het beest was hij niet zo lenig en Claw had zijn tanden in zijn nek geboord. Een lichtelijk onmogelijke positie zo voor de hond.

Onderwerp: Re: It's a pleasure. zo 13 sep 2015 - 18:54

Howl keek naar Claw, maar toen weer naar de hond toen deze begon te janken en te piepen. Mooi. Hij was bang en angstig. Dan zou zijn hart ook sneller kloppen en hij eerder leegbloeden als ze hem zou pakken. Claw zei dat ze inderdaad voor de slagader gingen, zoals verwacht. Dat was de makkelijkste manier. De kater dook over de hond en trok hem zo dat ze makkelijk erbij kon. Een grijns kwam rond haar bek terwijl ze haar nagels uithaalde over de open wond. En nog een keer. En nog een keer. Blooed gutste uit de wond die ze samen hadden gemaakt en kleurde de straat onder hun langzaam rood. Ook haar zwarte vacht begon langzaam te plakken van het - nu nog - warme bloed. De hond piepte nog harder en rukte zich los van hun. Het bloed gutste uit de wond en de hond nam nog maar enkele stappen voordat hij jankend neerviel, om leeg te bloeden. Howls kop draaide zich naar Claw toe. "Ik vind dat we dat prima gedaan hebben." stelde ze toen tevreden. "Cijfer van één tot tien?" vroeg ze toen.

Onderwerp: Re: It's a pleasure. di 15 sep 2015 - 9:51

Hij was niet snel honderd procent tevreden, eigenlijk nooit. Maar inderdaad ze hadden het prima gedaan. Hij sprong van de hond zijn rug toen het dier omviel. Hij ging naast Howl staan en keek samen met haar toe hoe de beagle doodbloedde. “Hmmm… toch wel een acht.” Hij grijnsde even naar haar en liep vooruit toen de hond zijn laatste adem had uitgeblazen. Hij greep het lijk van de hond bij zijn nekvel en sleepte het dier in de richting van een container. Voor de container liet hij het lijk los en keek Howl aan. “Wil je me even helpen?” In zijn eentje ging hij dat doodgewicht nooit op die container krijgen om hem erin te gooien, maar als ze hem even zou helpen zou het hem wel lukken. Ze moesten hun rommel opruimen, helemaal een dode hond op straat. Dat zou de aandacht trekken en dat wilde hij zo veel mogelijk voorkomen. Aandacht van twolegs was niet goed, dat kon problemen veroorzaken.

Onderwerp: Re: It's a pleasure. di 15 sep 2015 - 10:00

Haar staart zwiepte langzaam heen en weer. De hond blies zijn laatste adem uit en Howl keek toe hoe hij stierf. Claw gaf hun gevecht een acht. "Ja, misschien een acht en een half. Er waren wel verbeterpunten." Het had ook vast wel sneller gekund. Haar ogen gingen naar Claw, die aan de dode hond begon te trekken. Die moest natuurlijk nog opgeruimd worden. Hij vroeg om haar hulp om hem in de container te krijgen. Zij sprong alvast erop. "Als jij hem wat omhoog duwt.. ja!" Ze had het beest bij zijn nekvel vast en trok hem met wat geweld omhoog. Het was best zwaar en ze voelde hoe haar achterpoten gleden op de container. Met een plof viel het beest er in en de ranzige walm van rot eten kwam omhoog. "Containers stinken." klaagde ze terwijl ze naar beneden sprong. "Blij dat dat er op zit. Zullen we verder terug lopen?"

Onderwerp: Re: It's a pleasure. di 15 sep 2015 - 11:48

Hij lachte hartelijk om haar woorden en knikte vervolgens. “Er zijn altijd verbeterpunten, niets is perfect. Dat is maar goed ook, want anders raak je je streven kwijt.” Hij kroop onder de hond en ging staan, waarbij hij zijn rug bolde zodat Howl er beter bij zou kunnen. Toen het gewicht van zijn rug af was wilde hij al op de container springen om haar te helpen, maar dat was al niet meer nodig. Ze had het al voor elkaar. Hij grinnikte toen ze zei dat containers stonken. “Dat klopt. Het is rommel van twolegs, wat had je dan verwacht?” Hij gaf haar een plagerige por in haar zij met zijn schouder. Voordat hij voor haar uitliep. “Ja, we gaan verder.” Mompelde hij wat binnensmonds. Ze moesten maar eens terug naar het kamp en ergens vond hij dat jammer, waarom wist hij ook niet zo goed. Hij voelde zich op zijn gemak en dat kwam niet zo vaak voor. “Terug naar het kamp dan maar.” Vervolgde hij.

Onderwerp: Re: It's a pleasure.