And how are you today?

Met haar ruwe tong streek ze zacht over de vier huidjes van haar kittens. Vertederd door het aanblik van de diertjes glimlachte ze. Stuk voor stuk hielt ze van hen. Haar oudste dochter Firekit die zoveel op haar leek alleen iets donkerder. Haar tweede dochter die direct na Firekit gekomen was, haar Dawnkit, die perfect op Lionclaw leek. En toen als derde de kater Thistlekit die op zowel haar als op Lionclaw leek. En als laatste haar kleine katertje Snowkit. Ze hielt van ze allemaal. En nu lagen ze daar veilig te slapen tegen haar aan. Nog eenmaal liet ze haar tong over hun vachtjes glijden en kwam toen voorzichtig overeind. Nog even keek ze vertederend naar haar jonkies en deed voorzichtig een paar stappen achteruit. Snel draaide ze zich om en sprong in een licht sprongetje door de ingang. Met een zucht omarmde ze de frisse lucht en glimlachte. In de verte zag ze een kat die ze herkende, hij leek op haar af te komen. "Hoi Stormtail." Riep ze hem vriendelijk toe en stond op.

(only Stormtail.)

Een waterig zonnetje stond aan de hemel. Het douw lag op het gras waardoor het gras leek te glanzen. Stormtail lag in de warriors den te slapen. Zijn ademhaling regelmatig, zijn lichaam straalde zachte rust uit. Zijn ogen waren gesloten, maar niet voor lang. Want Stormtail opende zijn ogen toen hij uit zijn slaap ontwaakte. Hij had een prima droom gehad over een warme dag op de hooglanden in groenblad. Maar het was al bijna geen groenblad meer. Kou begon steeds dichterbij te kruipen door de seizoens verwisseling. Hij vond het best jammer, dan zou het weer zo nat worden, maar het bos kreeg nu wel een mooie oranje kleur. Hij spitste even zijn oren en keek om zich heen in de den. Sommige katten lagen nog heerlijk te ronken, sommige waren met een wasbeurt bezich. Hij zag ook dat er al een paar katten de den hadden verlaten, waarscheinlijk voor een vroege jacht. Al zag hij wat schimmen in het kamp lopen, dat gaf aan dat er wel wat katten waren. Ondertussen werden er al wat meer katten wakker. Stormtail begroette ze vriendelijk met een knikje. Die nacht daarvoor was hij er pas laat in gegaan door een avondpatrouille, dus was hij nog wat slaperig. Hij gaapte even en smakte wat. Daarna hees hij zich overeind en liep de vertrouwde den uit. Hij begaf zich naar de katten die zich hadden ogesteld om diensten te verlenen. Hij beval wat orders over jachten en patrouilles, de Thunderclan daar moesten de katten goed op letten. Hij had laatst nog wat geuren van enkele opgevangen die hem niet bevielen. Mischien waren ze wat van plan. Goede markering zou het hopenlijk verhelpen, tot die tijd zou hij het aanzien. Hij groette toen de katten gedag en liep naar de prooi hoop. Stormtail ging even met zijn poot over de kleine lijfjes. Na wat kieskeurigheid koos hij een lekkere mus.
Toen hij het lijfje in zijn bek had keek hij om zich heen. Hij zag Dramheart in de nursery liggen, ze had enkele dagen geleden prachtige kittens gekregen. Spijtig dat er een bij was overleden ze had het er hopenlijk niet te zwaar mee. Stormtail keek nog een moment naar de prooihoop en daarna weer naar de nursery. Hij besloot haar wat lekkers te brengen voor de goede zorgen, en mischien een praatje te maken. Dus zocht hij nog en mollige muis uit en liep op haar en de den af. Dream had hem al gezien en ze lachtte hem vriendelijk toe. Toen hij bij haar was legde hij het voedsel voor zich neer. "Hoi Stormtail." zei aardig. Hij knikte vriendelijk, '' Goeie morgen Dreamheart. Ik dacht dat je wel wat lekkers zou lusten, is alles weer goed met je?'' Vroeg hij geintreseerd. Hij keek haar vertrouwd en goedmoedig aan. Stormtail knikte naar de muis. Daarna ging hij ontspannen zitten met zijn staart over zijn poten. Hij nam toen ook een smakenlijke hap van de mus die hij voor zichzelf had megenomen. Het smaakte gelukkig zoals hij had gehoopt, hij was lekker. Terwijl hij wat op zijn hap kouwde keek hij weer naar Dreamheart.

*Eindelijk, inspiratie *

Hij knikte vriendelijk, '' Goeie morgen Dreamheart. Ik dacht dat je wel wat lekkers zou lusten, is alles weer goed met je?'' Vroeg hij geintreseerd. Hij keek haar vertrouwd en goedmoedig aan. Stormtail knikte naar de muis. Daarna ging hij ontspannen zitten met zijn staart over zijn poten. Hij nam toen ook een hap van de mus die hij voor zichzelf had megenomen. Terwijl hij kouwde keek hij Dreamheart weer aan. Afwezig knikte de poes en boog zich over de muis. Met kleine hapjes werkte ze hem naar binnen, maar eigelijk hoefde ze niets. De pijn was nog te vers. Ze zag het nog voor haar ogen, het kleine levenloze lichaampje, zij had er niets aan kunnen doen. Vol verdriet hief ze ghaar hoofd en schudde die. "Alles is goed.. Ik ben blij dat de kittens nog te jong zijn om te merken wat er gebeurd is.." Sprak ze zacht en draaide zich om om naar het duister te kijken van de Nursery. "Maar hoe is het verder in het territorium? Je komt toch terug van pattrouiile?" Geintereseerd keek ze hem aan en probeerde een glimlach over haar gezicht te krijgen.

(srry zo kort, in pauze)

Afwezig knikte de poes en boog zich over de muis. Met kleine hapjes werkte ze hem naar binnen. Medeleidend bekeek hij het gelaat van haar, zo te zien was ze het nog niet heel goed te boven. Ze schudde haar hoofd, maar zei "Alles is goed.. Ik ben blij dat de kittens nog te jong zijn om te merken wat er gebeurd is.." Een zucht ontsnapte uit zijn bek. Arme Dreamheart ze had het er zwaar mee. '' Als ze oud genoeg zijn heb je zelf de keuze om het ze te vertellen. Je hebt niks verkeerd gedaan Dreamheart, sommige dingen gaan soms gewoon niet zoals je wilt dat ze gaan. Ik weet zeker dat je andere prachtige kittens het zullen begrijpen. Je bent een goede moeder. Dat zal Lionclaw vast en zeker ook vinden. Ze keek weg in het duister. Stormtail gaf haar een troostend kopje. [i]'' Komop je kunt het wel.'' Hij had echt medeleiden met haar, een kitten verliezen was verschrikkenlijk. Hij had zijn ouders jong verloren, maar een kit verliezen was echt raar en tragedisch. "Maar hoe is het verder in het territorium? Je komt toch terug van pattrouiile?" probeerde ze glimlachend te zeggen, wat niet erg aardig lukte. Hij grinnekte even maar zei sereus, '' Het gaat wel rustig hoor, ik heb de patrouilles net weggestuurd. Nee, ik kom zelf net uit mijn nest, maar ik denk strakjes even te gaan, en te jagen ofzo. Ik zie wel wat er op mijn pad beland.'' Hij keek even naar de lucht. Hij was blouw, maar donkerder dan de dagen ervoor. Er was wat slechter weer op komst. Hooguit een mizerbuitje.

Stormy here i come >3 Mim van stormy mocht ik dr bij

Langzaam strekte hij zijn lichaam uit. Even ontblootte hij zijn tanden en gaapte luid. Hij ging recht overeind zitten op het zachtte mos van de warriors den. Hij was nog steeds erg verdrietig over zijn dode kitten. Hij moest het maar vergeten. Anders bleven die nare gedachtten maar in zijn hoofd rondspoken. Dat zou hem ook niet gelukkig maken. Hij had vier kern gezonde kittens en daar moest hij blij mee zijn. Toen besloot hij maar even naar zijn kittens en Dreamheart toe te gaan. Nog even uitrekken. Hij liep in de richting van de nursery maar pakte eerst nog even een prooi van de stapel. Dit keer was het een dikke waterrat die hij op ging smikkelen. Voor de nursery zag hij Dreamheart zijn partner, en Stromtail, zijn vriend kletsen. Hij glimlachtte en ging er naar toe. "Hallo, ik kijk nog even naar de kittens dan kom ik terug hoor. Wees maar niet bang" Miauwde hij naar de twee. Hij duwde de bladeren die de nursery beschutten opzij en stapte naar binnen. Maar hij paste natuurlijk wel op dat hij niet op zijn klittens ging staan! Even spookte het levenlose lichaampje van de kit weer door zijn hoofd. Maar dat verdween al snel toen hij zjn levende schatjes zag slapen. Zijn ogen werden als eerst naar Dawnkit getrokken. Haar zwart witte vachtje leek sprekend op de zijne toen hij nog een kit was. Zo gleed zijn blik ook over de andere kits. Hij haalde zijn ruwe tong verzorgend over de kopjes van de kittens. Er was duidelijk een hoop trots in zijn gele ogen te lezen. "Ik kan niet wachten tot jullie leren jagen!" Miauwde hij en likte ze nog allemaal één keer. Hij duwde opnieuw de bladeren opzij en ging voor de ingang zitten. "Zo, daar ben ik weer! En? Waar hadden jullie het over?" Miauwde hij naar de twee katten. Hij was blij dat zijn beste vriend en zijn partner het ook goed met elkaar konden vinden.

'' Het gaat wel rustig hoor, ik heb de patrouilles net weggestuurd. Nee, ik kom zelf net uit mijn nest, maar ik denk strakjes even te gaan, en te jagen ofzo. Ik zie wel wat er op mijn pad beland.'' Hij keek even naar de lucht. Hij was blauw, maar donkerder dan de dagen ervoor. Er was wat slechter weer op komst. Dreamheart knikte en dacht even na over wat hij daarvoor had gezegd. '' Als ze oud genoeg zijn heb je zelf de keuze om het ze te vertellen. Je hebt niks verkeerd gedaan Dreamheart, sommige dingen gaan soms gewoon niet zoals je wilt dat ze gaan. Ik weet zeker dat je andere prachtige kittens het zullen begrijpen. Je bent een goede moeder. Dat zal Lionclaw vast en zeker ook vinden." De woorden spookte door haar kop. Maar toen ze de stem van Lionclaw hoorde hief ze haar kop. "Hallo, ik kijk nog even naar de kittens dan kom ik terug hoor. Wees maar niet bang" Miauwde hij naar de twee. Hij duwde de bladeren die de nursery beschutten opzij en stapte naar binnen. "Ik kan niet wachten tot jullie leren jagen!" Miauwde hij even later. Er gleed een rilling over Dreamheart haar rug bij de gedachte aan haar kittens die leerde vechten. 'TE GEVAARLIJK!' schreeuwde een stem in haar hoofd maar ze hielt zich angstig stil. Lionclaw duwde opnieuw de bladeren opzij en ging voor de ingang zitten. "Zo, daar ben ik weer! En? Waar hadden jullie het over?" Miauwde hij en Dreamheat drukte haar kop in zijn vacht. "Niets bijzonders.. Slapen de kits nog?" Vroeg ze hem met lichte angst in haar stem. Nogsteeds aangeslagen door de woorden van Lionclaw. Ze keek Stormtail even aan. "Hoe pud is oud genoeg.. Om aan mijn kindjes te vertellen dat hun nooit hun zusje zullen kennen." Sprak ze zacht en ze zuchtte gepijnigd.