Fighting with memories {~Lightkit}

Wat zag die prooistapel er toch overheerlijk uit! Frostpaw lag al een heel tijdje naar de sappige prooien te staren, maar vond dat ze geen voedsel verdiende. Ze moest dringend verder gaan met haar training... Ze slenterde richting de stapel, en wierp intussen een blik op de nursery. Daar was zij opgegroeid, samen met Daisypaw, en zelfs nog met haar echte moeder. Ook met Brokensoul had ze daar een hele lange tijd doorgebracht, en nu waren haar beide moeders dood. Ze zuchtte en nam een musje van de stapel af. Frostpaw nam het, tussen haar kaken geklemd, mee naar de nursery, om uit te delen aan de moeders. Ze ging door de ingang en liet de mus op de grond vallen, ze zouden het zelf wel opmerken. Fro was erg nieuwsgierig naar het jonge leven van de Clan, en wilde samen met de kleintjes wat herinneringen ophalen. De jonge kattin liep op een gevlekt katertje af, Lightkit.

{Eerste post voor Lightkit}

_{Als zoon van Runningvole en daarbij kleinzoon van twee zeer sterke katten, voelde hij zich vaak beter dan de rest van de kittens hier. Met opgeheven hoofd en een borstje naar voren gestoken zat hij daar dan dus ook, ergens in de schaduwen van de Nursery. Niets ontging aan zijn gouden kijkers, ze leken alles op te vangen en keken iedereen na die de Nursery in kwam en weer uitging. Hij wilde net op een stel kittens afstappen die een spelletje aan het spelen waren, waarschijnlijk om mee te doen en zijn zusje te laten zien hoe goed hij wel niet was in elk spelletje. Het maakte hem niet eens meer uit welk spel ze speelden, hij wilde gewoon winnen. Je kon het ambitieus noemen, maar stiekem was de kitten dat helemaal niet - hij deed het voor zijn zusje, zij was zijn drijfveer tot winnen. Echter werd dat idee onderbroken door een kat die duidelijk zijn kant op kwam gelopen. In dezelfde houding bleef hij dus gewoon zitten, zijn ogen op de kater gericht - die nog duidelijk een apprentice was gezien aan zijn lengte. Zelf wachtte hij af tot de kat iets zei, hij kwam namelijk op Light af en niet andersom.}

De kleine, schattige kitten was net een grote roofvogel die boven zijn gebied uittorende. Hij zag er erg ambitieus uit en gunde het Frostpaw niet om als eerste een gesprek in gang te zetten. De poes grijnsde, wat een schattigaardje! Zij was vroeger ook erg koppig als kitten, en zo af en toe kon ze dat nu nog steeds zijn. 'Hallo. Lightkit is het, zeker?', vroeg ze vriendelijk. Ze ging voor het katertje zitten en keek hem kalm aan. Zijn ogen waren diep goudkleurig, wauw! Haar staart veegde zachtjes over de grond, en duwde al het stof die onder haar lagen opzij. Geduldig wachtte Frost zijn reactie af.

_{Hij staarde de poes strak aan, volgde iedere beweging die ze maakte totdat ze uiteindelijk voor hem ging zitten en kalmpjes naar hem terugkeek. Ze vroeg of zijn naam Lightkit was en de kitten kon het niet laten om er een sarcastische opmerking over te maken. "Nee, ik ben Burningkit." Het kwam er zo sarcastisch uit dat de poes het ongetwijfeld zou opmerken, maar zijn stalen gelaat veranderde uiteindelijk en een lichte glimlach verscheen op zijn gezicht. Zijn humor toch ook. "Laat me raden - jouw naam begint met Frost." Hij liet zijn blik even over haar heen glijden, het was dat of iets in de trant met gray, maar hij vond frost persoonlijk veel mooier klinken dan gray of grey. Al was zijn naam altijd nog de mooiste, en die van Burning natuurlijk. Ze pasten bij elkaar, zelfs de namen matchten. "Wat brengt jou hier?" Besloot hij dan maar gewoon te vragen, was de kattin namelijk maar gewoon op hem af gestapt om even een gezellig gesprek te houden - want hij leek nou niet bepaald dat soort kitten die daar van hield - of had ze een reden hier te zijn? Ze was immers wel wat ouder dan een kitten, een van de oudere apprentices misschien zelfs.}