Force Field

De grote kater staarde in het niets. Wat had hij een zootje gemaakt van zijn leven.. Hij had 3 kittens, en ooit had hij een poes waar hij zielsveel van hield. Heronwing was de eerste waarvoor hij zijn dagelijkse geflirt met wie dan ook had laten vallen. Maar ook Sequoiafall had in die tijd stilaan zijn hart veroverd. Hij was helemaal in de war, want intussen had hij geen van beide nog aan zijn zij. Gelukkig had hij zijn kittens nog...
Nu Heronwing niet meer zijn partner was, herviel Hidden stilaan terug in zijn oude gewoontes. Hij flirtte met elke kattin die hij tegenkwam, en hij genoot ervan met volle teugen. Zoals wel vaker was Hiddendance diep in het territory aan het rondslenteren, iets té diep. Zonder het goed en wel te beseffen, zat hij al bij de Twolegs. Hij stak zijn neus omhoog om geuren op te pikken, en merkte een mooie, rosse kattin op die vanop één of ander hek naar het nest van een stel Twolegs zat te kijken. Ze zag er niet al te blij uit, daar moest de charmante kater snel verandering in brengen! Hij sprong in een soepele beweging naast de andere kat op het hek een staarde haar met een verleidelijk charmante blik aan. 'Hey hallo daar! Ik ben Hiddendance, ShadowClan. Aangenaam, zéér aangenaam!', luidde zijn zware stem. Een vriendelijke grijns sierde zijn lippen.

Vixencry knikte en draaide zich naar hem toe. Ze had dus wel interesse in een gesprek... Ze grijnsde en zei: 'Ik ging eens kijken hoe het met die kale kippen ging', waarna ze haar blik kort naar het tweebeennest richtte. Hiddendance lachtte en volgde haar blik in de richting van de tweebenen. Het waren toch echt wel rare wezens, zo anders dan zij... Vixens aandacht ging terug naar de kater, dus keek hij haar opnieuw aan met een charmante blik in zijn ogen. 'Het verbaast me elke keer weer hoe dom die dingen eigenlijk zijn.' De ShadowClanner lachte opnieuw. "Daar heb je gelijk in! Maar dat hoor je vast wel vaker", mauwde de kater.

'Ik hoor dat meer dan genoeg', antwoordde de poes grijnzend, waarna ze vervolgde: 'En als ik dat niet hoor zorg ik daar wel voor.' Ze keek heel serieus, maar zo'n lieve kattin zou toch niemand kwaad doen? Al snel werd zijn gedachte bevestigd en veranderde haar serieuze blik opnieuw in een prachtige lach. Ook Hiddendance begon te lachen, hij hield wel van iemand die haar mannetje kon staan, dat kon Heron namelijk ook. 'En mag ik vragen wat een Shadowclan kater, zoals jijzelf, hier te zoeken heeft?' Hidden knikte bevestigend waarna zijn antwoord luidde: "Ik was wat aan het rondwandelen - je weet wel, rondhangen - en was er met mijn gedachten niet echt bij... En ja, plots was ik hier. Het ziet ernaar uit dat het het lot ons bij elkaar heeft gebracht." Hij keek recht in Vixens ogen en glimlachte. "Weetje, je doet me aan iemand denken, aan iemand die ooit heel belangrijk was in mijn leven...", zei de kater, al een stuk serieuzer nu. Als het om zijn verleden ging, of over zijn kittens, kon hij zeker serieus zijn..!

De kattin was blijkbaar erg nieuwsgierig naar het verhaal dat hij te vertellen had. Ze drong voorzichtig aan om verder te vertellen en zijn woorden te verduidelijken. Hiddendance keek even naar beneden, naar de grond, een aantal vossenlengtes onder zijn poten. Hij sloot kort zijn ogen en zuchtje. Hij bereidde zich mentaal voor op zijn antwoord... "Tja, euh, het is een beetje ingewikkeld", begon hij. Hij wilde het liever kort houden. "Heronwing was ooit mijn partner. Zij en ik hebben 3 kittens... Ze leeft nog wel, maar ze heeft mij een paar moons geleden verlaten... Maar euh, ik wil je niet lastigvallen door mijn gezeur. Ik ben wel over haar heen hoor, maar ik denk dat ik toch stilaan toe ben aan een nieuw iemand in mijn leven." De kater wilde niet dat Vixen dacht dat zijn leven een en al om Heron draaide, dan zou hij zo zielig overkomen! Zo was hij heus niet.