The game they play -Claw

Onderwerp: The game they play -Claw wo 12 aug 2015 - 12:56

Het bloed smaakte vies op zijn tong. Hij had het de laatste tijd te vaak geproefd, vaker dan dat hij ooit had gedaan. Het verafschuwde hem, liet hem misselijk voelen. Toch gaf het een bepaald soort genoegen, een onwennig, maar fijn gevoel van overwinning.
Hij haatte het.
Maar deze keer had hij het moeten doen, had hij gedaan wat hij niet wilde; het vermoorden van een schijnbaar onschuldige kittypet. Het beest was totaal hopeloos geweest, had zich amper kunnen verzetten door zijn molligheid. Het was een oneerlijk, snel gevecht geweest.
En dat allemaal voor die zak van een leider.
De kater snoof en kon nog net de geur van Claw onderscheiden. Mooi, hij was buiten het kamp. De kater pakte de dode kat vast bij zijn nekvel en sleurde het met wat moeite mee, totdat de geur van Claw sterker werd. Hij herkende de zwarte vacht en halsband vol tanden.
Zonder woorden liep Jinx naar hem toe en liet het lichaam vlak voor de poten van zijn leider vallen, een koude blik in zijn groen-gele ogen. "Hier."Hij spuugde wat bloed uit. "De kittypet die ik moest vermoorden." Hij keek de kater strak aan. "Nu laat je mij en Zira met rust." Het was niet echt een vraag, meer een bevestiging.

-Voor nu Claw alleen!

De gitzwarte kater sprong van het dak van een Twolegnest, waardoor de hondentanden aan zijn halsband rinkelden. Hij likte even zijn vacht recht en sjouwde toen zonder op de blazende Kittypet in de tuin te letten weg. Hij had geen zin om de Kittypet te vermoorden, nou ja eigenlijk had hij geen zin om daarna het lijk op te ruimen. Dus had hij de optie negeren gekozen, want hij rook duidelijk de angst van de andere kat. Die ging hem echt niets doen zolang hij gewoon doorliep. Hij sprong over de schutting en verdween in de bosjes aan de andere kant. Hij liep terug naar het park waar vlakbij het Elite camp zich bevond. Hij was er bijna toen hij zich geërgerd omdraaide, iets had zijn aandacht getrokken of beter gezegd iemand. De blik in zijn groengele ogen boorden zich in die van Jinx, daarna gleed zijn blik naar de dode kat. Er ontstond een geamuseerd grijnsje om zijn lippen terwijl hij ging zitten. Na de woorden van de andere kater grinnikte hij en begonnen zijn ogen te fonkelen. “Ach Jinx.” Begon hij doodkalm. “Ik zal jullie nooit met rust laten. Ik houdt je in de gaten en volg wat je allemaal doet, maar maak je niet dik dat doe ik met elke Elite member.” Hij stopte met grinniken en staarde hem aan. “Maar zoals gezegd heb je hiermee bewezen dat je kunt doden, dus doe wat je wilt.” Zijn blik gleed weer naar de Kittypet. “En hoe was het?” Langzaam kwam het grijnsje terug om zijn lippen.

Een geamuseerd grijnsje sierde de lippen van de zwarte kater, zijn leider. Jinx wiebelde ongemakkelijk met zijn oren. De zwarte kater begon te grinniken, maar Jinx kon niet echt de humor van de situatie inzien, op het moment. Hij zakte door zijn poten en begon het bloed onder zijn nagels vandaan te halen, echter hield hij één oor op de andere kater gericht. Hij vertrouwde hem voor geen meter. “Ach Jinx.” Zijn stem was doodskalm. “Ik zal jullie nooit met rust laten. Ik houdt je in de gaten en volg wat je allemaal doet, maar maak je niet dik dat doe ik met elke Elite member.” Hij stopte met grinniken. Jinx haalde zijn schouders ietwat onverschillig op. "Dat verwachte ik ook niet van je." Miauwde hij koeltjes, waarna hij zijn poot weer neerzette en de andere kater aankeek. "Zolang je ons geen dingen meer verbied op dat gebied. " Gelukkig leek Claw dat niet van plan te zijn. “Maar zoals gezegd heb je hiermee bewezen dat je kunt doden, dus doe wat je wilt.” Hij knikte, dat was mooi. Als hij hier klaar was zou hij Zira op gaan zoeken.
Claw zijn ogen gleden af naar het lichaam. Jinx volgde zijn blik niet, hij hield niet van die starende ogen. Het gaf hem de kriebels. “En hoe was het?” Het puntje van zijn staart tikte heen en weer. "Geweldig."Zijn stem droop van sarcasme, waardoor het niet echt duidelijk was wat hij er nu daadwerkelijk bij had gevoeld. Hij wuifde het weg met zijn staart. "Nu Claw, als ik vragen mag, hoe ben jij eigenlijk leider geworden van dit zooitje?" Er glinsterde iets van nieuwsgierigheid in zijn ogen.

Hij wist dat Jinx hem niet vertrouwde, maar dat was wederzijds. Het interesseerde hem ook helemaal niets of Jinx hem nou vertrouwde of niet, als hij maar luisterde. Wanneer hij voor de Elite zou vechten, dan was hij tevreden. Als Zira hem daar meer drive bij gaf, dan was dat ook prima. Jinx had zichzelf bewezen, dus zouden Bloodclan members er niet heel vreemd meer van opkijken als hij met Zira om zou gaan. Dus was het voor hem geen probleem meer als hij er zelf maar geen last van had. “Nee Jinx, je bent vrij te doen wat je wilt. Ik heb niet veel geboden als je er maar voor zorgt dat je het imago van de Elite niet schaad en je er voor zorgt dat je je rommel opruimt.” Het was een stille hint toen hij naar het lijk knikte. Hij negeerde het sarcasme van de andere kater verder. Hij had geen zin om erop in te gaan en dat zou hij dus ook niet doen. Hij trok zijn bek pas weer open na de volgende vraag van zijn member. “Ik moest wel ingrijpen. Je merkte gewoon dat de angst voor de Bloodclan langzaam weg begon te vagen en daar kon ik echt zo verschrikkelijk kwaad om worden, dus heb ik die zwakkeling van een Lítill met zijn staart tussen zijn poten weggejaagd.” Vervolgde hij toen simpel.

“Nee Jinx, je bent vrij te doen wat je wilt. Ik heb niet veel geboden als je er maar voor zorgt dat je het imago van de Elite niet schaad en je er voor zorgt dat je je rommel opruimt.”Jinx knikte, hij snapte de stille hint naar het lichaam. Hij zou het sowieso wel doen, immers was het wel erg onrespectvol om het hier te laten rotten, en niet al te fris. Al had hij weinig zin om weer een gat en alles te gaan graven. Ach, het moest maar, hij zou het zo wel doen. Eerst wilde hij nog wat aan de zwarte leider vragen, namelijk, hoe deze zijn rang behaald had. Immers werd je niet zomaar leider van de Elite. “Ik moest wel ingrijpen. Je merkte gewoon dat de angst voor de Bloodclan langzaam weg begon te vagen en daar kon ik echt zo verschrikkelijk kwaad om worden, dus heb ik die zwakkeling van een Lítill met zijn staart tussen zijn poten weggejaagd.” Jinx kon een zachte lachje niet onderdrukken. Hij had al zo'n soort antwoord verwacht, het zou naïef zijn om te denken dat een Bloodclan leider zijn hele leven de clan zou leiden, om vervolgens te sterven van ouderdom. Nee, als je zwak was, werd je hier of simpelweg vermoord, of vervangen. Om die reden voelde Jinx iets van respect jegens Claw, immers moest deze ook weten dat hij op een dag zou worden vermoord en anders wel verjaagd.
Hij knikte rustig. "Ik had wel eens gehoord van die Lítill, hij had nooit leider moeten worden."Miauwde hij koeltjes, waarna hij opstond.

Hij schudde zijn kop en mompelde wat onverstaanbaars, wat op een vloek leek. “Nee, dat had inderdaad niet moeten gebeuren. Ik respecteerde Icy, maar Lítill nee die niet. Net als Miles nooit commander had moeten worden. Die twee werkten alleen maar voor elkaar de rest lieten ze links liggen.” Het was niet voor niets dat Miles hem was gaan ontlopen toen hij Lítill had weggejaagd. En het was niet voor niets dat hij hem daarna net zo lang had nagejaagd totdat hij hem had gevonden en vermoord, voordat hij Zira commander maakte. Hij dacht altijd minstens twee stappen vooruit en dat was maar goed ook. Anders was hij allang een keer vermoord in zijn slaap. “Hoe bevalt het je in de Bloodclan Jinx?” Vroeg hij toen. Zijn stem klonk nog steeds kil, maar dat hoorde ook bij hem. Er lag in ieder geval geen dreiging meer in en dat was al heel wat. Jinx hoorde nou bij hun en hij had zichzelf bewezen, dus kreeg hij het voordeel van de twijfel.

“Nee, dat had inderdaad niet moeten gebeuren. Ik respecteerde Icy, maar Lítill nee die niet. Net als Miles nooit commander had moeten worden. Die twee werkten alleen maar voor elkaar de rest lieten ze links liggen.”Stemde Claw met hem in. Jinx vroeg zich af wat er met Miles gebeurd was, maar hij besloot het niet te vragen. Door de toon van Claw had hij al een bepaald vermoeden, waarschijnlijk dartelde Miles niet meer vrolijk rond. “Hoe bevalt het je in de Bloodclan Jinx?” Ietwat verrast keek hij Claw aan, zich afvragend waarom hij dit vroeg. Even keek hij in de groen gelige ogen van zijn leider, maar hij kon daar niets in vinden. Was het misschien toch gewoon uit interesse? Waarschijnlijk was hij te paranoia, maar hij wist simpelweg niet goed wat hij van de kater moest denken. Immers had deze nog niet zo lang geleden gedreigd om zijn keel door te bijten als hij nog één woord zou zeggen. "Prima, beter dan ik had gedacht eigenlijk. Niemand heeft me nog aangevallen"Miauwde hij nuchter. "Ik word hier en daar nog uitgemaakt voor vieze kittypet, maar ik denk dat dat na verloop van tijd wel overgaat."

Hij knikte langzaam na de woorden van Jinx. “Elite members kunnen heel standvastig zijn, maar het zal uiteindelijk wel een keer stoppen inderdaad.” Vervolgde hij toen. “Maar zeg eens Jinx. Hoe zit dat nou tussen jou en Zira?” Hij geloofde niet in liefde, niet meer. Hij ging er dan ook van uit dat Zira hem uiteindelijk niet meer zag staan. Hij had dat zelf meegemaakt en sindsdien had hij zich afgesloten van alles wat met partners te maken had. Hij hield iedereen op afstand, behalve zijn eigen kittens. Het klonk niet vijandig meer. Hij wilde het gewoon weten. Hij wilde weten hoe hun verhouding was en waar hij dus op moest gaan letten. Claw stond niet graag opeens voor verrassingen, daar kon hij zich echt rot aan ergeren. Dus probeerde hij zoveel mogelijk op te letten en zijn members in de gaten te houden. Nou ging het om zijn commander, dus dat was nog belangrijker. Hij wilde niet dat ze afgeleid werd door bepaalde dingen, hij had haar namelijk echt nodig als hij zijn plannen verder uit ging voeren.

“Elite members kunnen heel standvastig zijn, maar het zal uiteindelijk wel een keer stoppen inderdaad.” Beaamde Claw. Jinx knikte, ja, daar was hij al achter gekomen. Mooi voor hem had hij echter al wat contact gemaakt. Brat leek hem wel te mogen en hij had natuurlijk zijn half broertje Hurricane. Echte vijanden had hij hier nog niet, dus tot nu toe had hij het redelijk geregeld.
“Maar zeg eens Jinx. Hoe zit dat nou tussen jou en Zira?” Kort sloot hij geërgerd zijn ogen bij deze vraag. De kater had geweten dat hij uiteindelijk zou komen, toch had hij gehoopt dat Claw het zou laten. "Als ik dat zelf eens zou weten,"Mopperde hij, maar het was hem wel duidelijk dat Claw waarschijnlijk geen genoegen zou nemen met dat antwoord. "Momenteel hebben we.. Een beetje ruzie."Sprak hij met moeite. "Maar ik hoop en ga er vanuit dat we het wel weer bijleggen." Een ietwat valse glans kwam in zijn ogen te liggen toen hij Claw weer aankeek. Nu was het zijn beurt. "Nu Claw, hoe zat het met jou en Zira?" Jinx was niet dom, hij had heus wel gezien dat er iets tussen hen speelde, al kon hij niet achterhalen wat het nu precies was.

Zijn groengele ogen kregen een iets wat ‘ik zei het toch’ blik na de woorden van Jinx. “Aha.” Vervolgde hij kort. “En hoe komt dat precies?” Ergens kon hij het bijna wel raden, maar hij wilde het van de andere kater horen. Misschien had hij het namelijk wel helemaal verkeerd. Toen Jinx op zijn beurt de vraag stelde verliet een klein sarcastisch lachje zijn keel en zijn blik richtte zich weer op de Elite member. “Ze is mijn commander Jinx en ik weet niet wat je allemaal gehoord hebt, maar je moet je niets aantrekken van de geruchten. Het zou kunnen dat Zira ooit iets voor mij gevoeld heeft, maar dat was niet wederzijds. Blijkbaar heeft ze nu haar zinnen gezet op een andere zwarte kat.” Hij grijnsde naar Jinx. “Ik wil niets meer met een kattin, nooit weer. Het enige wat ze doen is op een gegeven moment je zo te kwetsen dat het je hele leven bij je blijft.” Zijn ogen fonkelden op. Moonwhite had hem bij zijn kittens weggehouden en daarmee had ze zijn hart gebroken en nog zwarter gemaakt dan het al was geweest. Nee, nooit weer.

Claw vroeg door, wilde de reden weten waarom het mis was gegaan. Jinx keek hem strak aan, hij begreep waarom Claw wilde weten wat er tussen hen speelde, immers was Zira zijn commander. Toch kon hij er niet helemaal bij waarom Claw er zover in ging. Het was namelijk iets persoonlijk waarover hij niet graag praatte. "We hadden een akkevietje" Antwoordde hij dan ook maar, de vraag ietwat ontwijkend.
Een ietwat valse glans kwam in zijn ogen toen hij de andere kater dezelfde vraag vroeg. Het antwoord was een sarcastisch lachje, gevolgd door deze woorden; “Ze is mijn commander Jinx en ik weet niet wat je allemaal gehoord hebt, maar je moet je niets aantrekken van de geruchten. Het zou kunnen dat Zira ooit iets voor mij gevoeld heeft, maar dat was niet wederzijds. Blijkbaar heeft ze nu haar zinnen gezet op een andere zwarte kat.” Er flikkerde iets in zijn ogen. Ah-ha, wat hij had gedacht was dus waar. “Ik wil niets meer met een kattin, nooit weer. Het enige wat ze doen is op een gegeven moment je zo te kwetsen dat het je hele leven bij je blijft.” Jinx vernauwde zijn ogen ietwat en glimlachte schampertjes. "Een slechte relatie gehad?" Hij trok één wenkbrauw vragend op.

Jinx bleef vaag en hij liet het er maar bij. Hij kon eigenlijk wel raden waar dat akkevietje over gegaan was. Het ging altijd over hetzelfde, of de liefde en de aandacht wel echt was. Natuurlijk was het dat niet, maar daar kwamen katten meestal veel te laat achter. Hij was er in ieder geval te laat achter gekomen en dat had zijn hele leven beïnvloed. Het had hem een uit elkaar getrokken gezin opgeleverd waarvan hij alleen met zekerheid kon zeggen dat Yu het goed deed, omdat hij haar in de gaten kon houden. Cobra was misschien wel dood en Clouddust kwijnde weg en voelde zich alleen. Het was een compleet potje geworden en dat scheen nog al eens te gebeuren. Hij had genoeg verhalen gehoord en ook hij was erin getrapt. Dat was dom geweest en het zou hem niet nog een keer overkomen. Na de vraag van Jinx snoof hij hoorbaar. Zijn blik richtte zich weer op de andere kater. “Achteraf was het geen eens een relatie te noemen. Ik ben erin getrapt, maar dat gebeurt mij niet nog een keer. Ik waarschuw je Jinx op een dag gaat ze je helemaal kapot maken.” Hij bedoelde het niet verkeerd, het was een gemeende waarschuwing. Het leek er bijna op alsof hij hem echt wilde behoeden, maar dat kon ook heel goed schijn zijn. Maar dat hij geen grapje maakte was duidelijk.

Zijn groen-gele ogen keken de kater strak aan, hopend meer te weten te komen over diens verleden. Hij wist eigenlijk niets over Claw, enkel dat hij de vorige leider dus had verjaagd. Daar bleef het echter bij. Jinx wist dat kennis echter iets was waar je nooit genoeg van kon hebben, en god wat zou hij graag die Claw eens een stapje voor willen zijn.
Als antwoord snoof zijn leider duidelijk hoorbaar. “Achteraf was het geen eens een relatie te noemen. Ik ben erin getrapt, maar dat gebeurt mij niet nog een keer. Ik waarschuw je Jinx op een dag gaat ze je helemaal kapot maken.” Fronsend keek hij de andere kater aan, niet zeker wetend waarom Claw hem dit vertelde.
Het was duidelijk dat Claw uit ervaring sprak, misschien was hij wel door precies hetzelfde heen geweest. Waren zijn woorden dan toch de waarheid? Hijzelf had wel wat ervaring gehad met liefde, maar dat was toen hij nog een stuk jonger was. Niets van dat was serieus geweest, niet zoals het voelde tussen hem en Zira. Een serieuze relatie als deze had hij niet eerder gehad..
Ietwat kwaad schudde de kater dit van zich af, er vanuit gaand dat Claw hem er gewoon in probeerde te luizen. "Ach, we zien wel hoe het loopt." Miauwde hij droogjes, waarna hij zijn schouders ophaalde. "Misschien dat er ook nog wel eens een ware voor jou komt, Claw." Er glom iets in zijn ogen. "We zoeken altijd liefde, een partner. Dat zit nu eenmaal in onze natuur."

Kalm wachtte hij het antwoord van Jinx af en het was een antwoord die hij eigenlijk al verwacht had. Nou, dan moest hij het zelf ook maar weten. Het was al heel wat dat hij hem gewaarschuwd had en tweede keer waarschuwen zat helemaal niet in zijn systeem. Dus haalde hij zijn schouders op en stond op. “Dan moet je het zelf maar weten.” Zei hij kort voordat hij zich omdraaide. “De ware bestaat niet Jinx. Het is een kwestie van tijd voordat liefde in een klap omslaat naar haat.” Even richtte zijn blik zich nog op Jinx, maar toen stapte hij weg. “Tot ziens Jinx.” Zonder duidelijke aanleiding liep hij bij de andere kater vandaan. Hij had genoeg van dat gezanik, hij had wel wat beters te doen. Jinx wilde niet luisteren, dan zou hij dat ook niet doen. Dan zocht hij het ook maar uit.

[Topic uit]

Onderwerp: Re: The game they play -Claw