I have the strange feeling I am not alone {Emeraldtail}

Je kon wel denken dat het een hete dag is, maar het was zo vroeg dat je niet eens kon weten of het straks heter werd of niet. Vandaar dat de grijze kater onder de bomen doorliep. Slechts seconden geleden dronk hij water en nu smakte hij nog naar het verfrissende gevoel als hij het dronk. Maar rondom hem heen was er geen plasje of rivier te bekennen. Ondaks dat je het goed kon horen. Bonnie besloot om verder te lopen wat het zou wel ergens verderop zijn. Het rook naar kittens en de markeringen waren best sterk dus het kon de rogue niets verbazen als er hier een poes of kater woonde. Snel om niet betrapt te worden stapte de kater voort tot hij een klein meertje in zicht kwam. Opgelucht versnelde hij zijn passen en eenmaal aangekomen nam hij een paar likken. Dit water was zelfs verfrissender dan de rivieren onder de zon.

- 1e post Emeraldtail

Rustig controleerde Emeraldtail haar grenzen. Hier en daar ververste ze een markering. Geen indringers in haar territorium gelukkig. De wind draaide en blies een andere geur in haar neus. Een sterke geur van kat drong in haar neus. Nog niet in haar territorium. Geen enkele kat zou nu gaan jagen hier. Iedereens doel was water. En als je wel te puf had in te dringen woonde je naast water en trok dat veel prooi naar je hol. Gelukkig had zij de beek. Verderop was een klein meertje. De bruine poes sloop geruisloos door het gras naar de kat. De geur werd sterker. Een kater, waarschijnlijk een paar moons jonger. Emerald stopte. Daar liep hij. Nu kon ze gewoon terug naar het patrouilleren gaan of wat veel leuker was met deze kat praten. Ruzie of een vriendelijk gesprek maakte haar niks uit. Dit was interessant en eigenlijk weer afwisseling. Emerald stond op en liep stilletjes naar de kater. Emerald was nu een paar muislengtes achter hem met de wind in haar gezicht. 'Hallo!' riep ze heel hard vlak achter hem. Flauw, maar wel leuk. Achteriemand gaan staan en dan heel onverwachts gedag zeggen.
-Topic Chica x Bonnie komt er zo aan.

Bonnie was veel te afgeleid door het koele water dat hij de poes achtr hem niet merkte. 'Hallo!' begroette ze hem luid. Misschien iets te luid. De grijze kater sprong een meter in de lucht van schrik en met een geschrokken grauw belandde hij in het water. Gelukkig was het niet echt diep. 'Ook hallo,' Miauwde hij nogsteeds enthousiast. Het verbaasde hem dat de poes hem niet wegstuurde. Zo te ruiken was het haar territorium. 'Nu ben ik nat, nou moe?' grapte hij, toch meende hij het wel. Maar hij kon nooit lang boos blijven, eigenlijk had hij dit badje wel verdiend.

Emerald grijnsde, dit lukte bijna altijd. 'Ik denk niet dat je in dit weer daar een probleem mee hebt.' mauwde ze. Vlug haalde ze haar poot over een rechtop staande pluk haar. Dat stond zo raar.

-Sorry laat&kort&flut><