Let the battle begin

Onderwerp: Re: Let the battle begin za 18 jun 2011 - 21:34

''nee we vinden jou gwn irritant. wie gaat nou in de bosjes als een of andere kit staan spioneren'' Redeye gromde, ze irriteerde zich aan deze katten. "voor jouw informatie ik was net pas aangekomen, het kan ook niet anders dat elke kat in de weide omgeving jullie hoort. " Redeye gaapte om haar woede te beheersen. Ze wist dat het niet helemaal waar was maar ze hadden geen recht om haar door haar moeder gegeven vachtkleur te bespotten. Of haar ogen, haar ogen die haar altijd hadden geleid op de moeilijkste punten in haar leven. Nee deze katten waren te ver gegaan, ze hadden haar in haar hart geraakt en dat was een fout die ze niet hadden moeten begaan. Ze was het zo zat altijd de mindere te zijn. Ze zou ze wel eens laten zien wie hier beter was als deze diva's.

Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 15:06

Rosesheart keek wreed naar Redeye. "Nou, ik weet wel dat onze printjes mooier zijn en een prijs hoger halen dan die kleur van jou. En bovendien zwart moet je staan en jou staat het niet." Ze keek naar Warriorclaw. Dat was die kat die het voor Bloodheart opnam toen zij beweerde dat het haar muis was. Maar dat was allang over. "Als je nou naar die kater kijkt." Ze wees met haar staart naar Warriorclaw. "Zwart staat hem wel, Bovendien hij heeft ooknog blauwe ogen en dat is veel mooier dan rode ogen." Zei ze zo arrogant dat ze haar neus in de lucht stak. De zon scheen hemels op haar mooie vacht. "Trouwens jij was er net niet pas aangekomen, Jij zat daar al de heletijd. Dat ruik ik aan je geur, Net als de geur achterje in de struiken." Ze sloot haar ogen en genoot van deze discussie. Ze moest niet denken dat zij deze discussie kon winnen. Zodra ze klaar waren stond ze op en zei: "Kom, Bloodheart. Laten we onze nuttige tijd niet verdoen aan zo'n vuilnisbakkenraskatje. " Ze draaide zich sierlijk om en haar staart sloeg in de gezicht van Redeye. Met haar neus in de lucht liep ze langzaam weg.

Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 19:33

Redeye kreeg langzamerhand genoeg van deze poes, Ze had nog niet de ene belediging in haar gezicht gesmeten gekregen als de andere al kwam. Redeye wou het rustig houden maar toen ze "vuilnisbakkenraskatje" werd genoemd en een staart in haar gezicht gesmeten kreeg voelde ze een rode waas door haar hoofd gaan. Ze beet in de staart die ze in haar gezicht kreeg en rukte een stuk vacht eruit terwijl ze achteruit sprong, het haar op de grond spuugde en vals lachend naar de poes keek. "Nu niet zo mooi meer he?" Ze spugde de woorden er uit samen met de haren. Ze kon wel raden dat ze nu vreselijk veel problemen kon hebben als ze zich allemaal tegen haar keerde. Maar ze was het zat, ze was deze poes zat die dacht dat ze zo geweldig was, ze was alles zat. "En als jij zo veel van je vachtje houd waarom word je dan niet lekker een kittypet kan je mooi mee doen aan schoonheidswedstrijdjes. JIJ bent het niet waar om een Rogue te zijn, nog niet eens een clankat als je dat al was. " Redeye voelde hoe haar haren nog meer overeind begonnen te staan en sloeg haar bebloede nagels nog meer uit. Haar ogen waren misschien volgens deze poes niet zo mooi als die van de kater maar hare waren gewoon ordinair en normaal. Redeye haatte normaal, haar leven was niet normaal en kon niet tegen normale katten. Vooral niet als ze arrogant waren zoals deze poes. Ze gromde en ging omlaag in een jachthouding staan.

Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 20:27

Bloodheart luisterde naar de twee kibbelende poezen over wie mooier was. Zelf vond ze eigelijk de zwarte poes met haar rode ogen best mooi. Maar ze hield niet van katten die haar spioneerde. Meteen dook Bloodheart in het gevecht toen de zwarte poes op haar vriendin dook. Bloodheart zwaaide met haar staart en beet hard in de flank van de zwarte poes. Even hield ze vast voor ze de harde woorden van de zwarte poes hoorde. "En als jij zo veel van je vachtje houd waarom word je dan niet lekker een kittypet kan je mooi mee doen aan schoonheidswedstrijdjes. JIJ bent het niet waar om een Rogue te zijn, nog niet eens een clankat als je dat al was. '' ''jij zwarte'' riep Bloodheart boos naar de zwarte poes. ''Rosesheart is zeker geen kittypet'' roep ze nog bozer dat ze de woorden bijna uitspuugde. Bloodheart keek in de bloodrode ogen van de poes, zij was vernoemd naar bloed dus bloedden zou ze. Bloodheart sloeg haar nagels ver uit en blies tegen de poes. Dat mormel moest haar bek dicht houden. Bloodhearts staart zwaaide heen en weer en was dik opgezet. Niemand kwam aan haar vriendin.

Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 20:43

De grote, grijze kater stapte rustig over de plek die zo bekend voor hem was. Bijna zijn hele leven had hij hier gewoond. Hij kon niet zeggen dat zijn bestaan hier echt rustig was, maar het was goed genoeg voor iemand als hem. Daarbij, als er niet constant gevechten uitbraken, wat zou hij dan in hemelsnaam moeten doen? Je moest toch iets hebben dat je bezig hield? Zijn kop en staart waren beide een tikkeltje hoger geheven, om zijn dominante uitstraling te behouden. Niemand die hoger dan hem stond. Zelfs Rush niet meer. De laatste tijd had hij Rush en zijn zogenaamde groepje niet meer gezien, en hij vond het prima zo. Hij had ze ook niet nodig. En als hij nooit meer iets van hem hoorde, was dat hele groepje ook verleden tijd. Hij kon tenslotte prima op zichzelf leven. Een eind verderop hoorde hij flink geschreeuw, en hij merkte de geuren op van verschillende Rogues. Hij liet even een onhoorbare zucht ontsnappen, voordat hij weer verder liep. Hij hoorde af en toe wat woorden, en kreeg echt wel mee dat het een discussie om niets was. Eén of andere poes zat een anders vacht belachelijk te maken. Hoe diep kon je zinken? Hij stapte op het groepje af, en bekeek de katten even van een afstandje. Drie onbekende katten, twee poezen en één kater. Daarbij een poes die hij wél kende. Als hij het zich nog goed herinnerde, droeg ze de naam Redeye. Ze leek degene die afgezeken werd door de rest, en geef toe, drie tegen één was oneerlijk en laf. Hij liep weer verder naar het groepje. Een grijnsje verscheen op zijn gezicht. "Dames, rusig aan," zei hij op quasi-bezorgde toon. Hij keek even van het ene naar het andere groepje. "Jullie gaan toch niet vechten zonder mij?" Het klonk ietwat verontwaardigd, maar uiteindelijk was het toch een spottende ondertoon die erin zat verborgen. Meestal koos hij geen partij, maar nu moest hij haast wel..

Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 20:53

Rosesheart werd kwaad, Niemand kwam aan haar mooie vacht. Ze sloeg haar klauw uit en raakte met een klap haar gezicht. Met een snelle beweging daarna beet ze in haar oor.
" Ik ben een Rogue, Eens een rogue altijd een rogue. Ik moet er niet aan denken om bij mensen te zijn. Die gaan je vetmesten met vieze blikspul en hebben meer aandacht voor honden." Zei ze nogal aangebrand. Haar ogen flitsten heen en weer, Ze sprong achteruit toen ze had gesproken. Nu had ze een kaal plekje op haar staart, Dit zou ze haar betaald zetten. Ze sprong op de rug van Redeye en beet ook haar van haar hoofd af. "Zal je leren!" Zei ze nog kwader bij de gedachte dat het lang duurde voor dat haar haar weer aangroeide. Er kwamen wolken voor de zon, Meteen werd het donker en begon lichtjes te spetteren. Ze keek vol blijdschap naar Bloodheart, Eerst waren ze nog vijanden en nu waren ze dikke matties. Alleen matties komen zo voorelkaar op. Ze richte haar blik weer op Redeye en beet nogmaals in haar oor. Nadat ze dat hat gedaan kwam er een onbekende kat aan. Die zei 'Jullie gaan toch niet vechten zonder mij?'
Haar blik werd iets normaler. "Waarom zou jij het recht hebben om aan ONS gevecht mee tedoen?" Zei ze kwaad. En wees met haar staart naar haar zelf, Bloodheart en Redeye.

Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 20:56

Hij draaide met zijn ogen toen de kater naar de drie poezen liep. "Ja kalm aan" Hij ging tussen de drie in staan zodat ze elkaar niet aan zouden vallen. "je mag anderen niet afkatten alleen maar om hun uiterlijk, het innerlijk is toch het belangrijkst?!" Even keek hij naar de kater, een blik van minachtiging werd zichtbaar aan zijn uithouding. "Alsof ze iets aan jou hebben" Even draaide hij met zijn ogen, arrogante kat. Hij keek terug naar de poezen. Toen hij weer woorden hoorde gromde hij. "En nu kappen!" Zijn oren trokken terwijl hij zijn ogen een beetje vernouwde. "Wat heeft déze poes jullie twee aangedaan? Niks," Daarna keek hij terug naar de zwarte poes. Daarna weer naar de twee anderen. Zijn houding was dominant, maar tegenlijk ook rustgevend. Zijn stem klonk telkens zo rustig zoals hij altijd sprak. Hij keek om naar de kater. "Enne..wat kom jij doen?" Hij keek de kater aan, en trok even met zijn oren. De houding van deze kater stond hem niet echt aan. Maar het boeide hem niet, die kater was gewoon gestoord. Hij keerde zijn hoofd weg van de kater en keek terug naar de drie poezen. "Stoppen jullie?" Zijn stem was kalm, netzoals zijn uithouding. Alsof hij een bepaalde rust wou overbrengen.

Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 21:13

Bones liet nogmaals een zucht ontsnappen. Hoe kon je nou ruzie gaan maken over iemand anders' vacht? Dat was gewoon één van die dingen die hij echt niet begreep. Wat maakte het uit welke vachtkleur je had? Daarbij, hij vond dat er niets mis was met de zwarte vacht van Redeye. In tegendeel, hij vond het wel wat hebben. Hij had lieve een pikzwarte kat dat zo'n beest waarvan je niet wist welke kleur die nou eigenlijk had? Wit, bruin, zwart? Zijn kop ging langzaam heen en weer in een afkeurende beweging. Het weer betrok, wolken gingen voor de zon staan en waterdruppels begonnen naar beneden te storten. Lekker dan. Hij was nou niet echt gesteld op water. Hij verlangde opeens weer terug naar zijn eigen plekje. Het was niet meer dan een omgevallen afvalbak, maar toch. Je werd er tenminste niet nat. Vergeleken met deze plek was het een vijfsterrenhotel. Zijn ogen gleden naar de zwarte kater die erbij was komen staan, en het met hem eens leek te zijn. Mooi zo. Dan was er tenminste nog iemand die helder nadacht. "Alsof ze iets aan jou hebben." Ernaast, jammer. Bones keek de kater vanuit zijn ooghoeken aan. "Nee, dan jij. Jij bent wel zo behulpzaam," zei hij minachtend. Hij rolde met zijn ogen. Blijkbaar dacht iemand hier dat hij de baas kon spelen. Toen de zwarte kater de poezen de les had gelezen, kreeg hij weer de aandacht. "Enne..wat kom jij doen?" vroeg de kater hem. Bones draaide zijn kop even bij, zodat hij de zwarte kater nu aankeek. "Gaat dat jou wat aan?" vroeg hij op dezelfde toon als die waarmee de kater had gesproken. Meneer dacht dat hij de hele situatie meester was, leuk. Zijn ogen schoten van de poezen naar de zwarte kater, totdat één zijn of haar bek open trok. "Waarom zou jij het recht hebben om aan ons gevecht mee tedoen?" zei één van de poezen kwaad. Bones hield zijn kop en staart nog een tikkeltje hoger. "Wilde je me tegenhouden dan?" zei hij op een uitdagende toon. Op zijn gezicht stond een teisterend grijnsje. Hij wist dat ze hier niet blij met hem waren, maar dat was niet zijn probleem. Hij kwam er wel weer uit, misschien met een paar schrammen of littekens, misschien ook niet.

Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 21:23

Hij keerde zich nu volledig om naar de kater, die nog steeds erg dominant voor hem stond. Hij hief zijn staart en kop nog hoger dan deze kater, en liet hem eens zien dat niet met hem te sollen viel. Zijn blik keek de kater uitdagend aan. Dit was weer zo'n kater die dacht dat hij de baas was over iedereen. "Ik ben tenminste een echte vent" Gromde hij waarna hij kort en uitdagend grijnsde. "Zij misschien niet, maar ik houdt je met gemak tegen hoor" Uitdagend zwiepte hij met zijn staart. Hij was niet bang voor een kater die een jaar jonger dan hem was. Hij had meer ervaring dan deze kater en bovendien meer littekens dan deze. Hij was veel gespierder en sneller dan dit mormel. "Ik ben niet bang voor een mormel zoals jou hoor," Hij grinnikte en trok even met zijn oren. Hij hief zijn staart weer hoog in de lucht terwijl zijn ogen flitsten van genot. "Een beetje poezen uitdagen, kun je wel" Het was enkel bedoeld om de kat kwader te maken, daar hield hij van. Hij wou niet spottend tegenover de poezen zijn.

Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 21:27

Bloodheart keek naar de kater die ineens leek bij gekomen '''dames doe rustig aan jullie gaan toch niet vechten zonder mij?" waren zijn woorden ''ach rot op kat we maken ruzie wanneer wij dat willen en ik hoef geen commentaar van jullie'' zei Bloodheart vastberaden. Ze keek hoe Rosesheart de harder woorden van ze zwarte poes met de rode ogen afstrafde met een klap in haar gezicht. ze keek nar ze zwarte kater die vond dat hij hun de les moest lezen. Waarom moesten andere nou telkens vertellen hoe iets moest, daar had Bloodheart zo'n erge hekel aan. Ze was een rogue, geen clankat die moest luisteren naar de bevelen van een ander. "je mag anderen niet afkatten alleen maar om hun uiterlijk, het innerlijk is toch het belangrijkst?!" Zei Warriorclaw. ''Warriorclaw wat boeit het jou wat wij tegen deze poes zeggen. We doen jou niks aan, ze begon zelf ook met bijten. Dan krijg je het terug.'' Zei Bloodheart vastberaden. Wie dacht hij wel niet dat hij was haar moeder? ''En wie denk je wel niet dat ej bent? Mijn moeder? Guess what.. Ben je niet'' spuugde Bloodheart naar de zwarte kater. "Wilde je me tegenhouden dan?" zei de kater uitdagend naar Rosesheart. ''ik in ieder geval wel'' zei Bloodheart net zo uitdagend terug. "Een beetje poezen uitdagen, kun je wel?" Bloodheart keek beledigd naar de zwarte kater. ''Den je dat ik slap ben ofzo, ik kan jou prima aan'' zei Bloodheart diep beledigd.

Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 21:29

Toen Redeye de bekende stem van Bones hoorden voelde ze zich iet wat gerustgesteld. Ze had de grijze kater al een aantal keer ontmoet en sommige ontmoetingen waren haar niet bevallen met hem, maar ze had respect voor hem. Een van de poezen had haar flink gebeten. Redeye deed alsof het niets was maar voelde toch een flinke pijn. Redeye glimlachte half naar Bones en keek weer naar de poezen. "Weet je het zou een stuk fijner zijn als je me niet zwarte noemde. Mijn moeder heeft me een naam gegeven waar ik trots op ben." Redeye had geen zin om haar naam te vertellen aangezien ze deze katten nooit meer wou zien als ze niet even kalmeerde. Ze had fout gezeten met hun volgen maar ze wist dat ze zich niet tussen hun ruzie in het begin had moeten voegen. Nu leken ze wel beste vriendinnetjes. Redeye had in het begin nog gedacht dat de kat met bloedkleurige vacht nog aardig kon zijn. Ze had niet zo erg gereageerd op haar als die andere. Redeye voelde woede opkomen. " Zeg trouwens waarom doe jij zo. Ik ken je pas een paar minuten en ik ben gelijk je aartsvijand? Je bent gewoon net zo zielig als die diva. " Redeye spuugde de woorden toe naar de poes. Ze had het ondertussen zo gehad met dit alles. Als er niet gouw een wonder kwam zou ze laten zien wat ze kon, en dat zouden ze niet in dank afnemen.

Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 21:44

Bones ving de uitdagende blik van de zwarte kater. Blijkbaar had er iemand tóch ballen. Uiteindelijk moest je toch laten zien wie het dominanste was, nietwaar? Bones wist dat de zwarte kater een jaar ouder was dan hij, maar hij zou nog kunnen winnen. Hij negeerde de verdere, wanhopige opmerkingen van de kater maar, wetend dat ze hem toch niet zouden interesseren. "Zij misschien niet, maar ik houdt je met gemak tegen hoor," zei de kater. Bones keek hem even vragend aan. "Jij beweert dat je sterker bent dan drie poezen bij elkaar? Eigendunk heb jij zeg. En daarbij, één van hen is een stuk ouder dan jij," concludeerde Bones. Je kon veel zeggen over poezen, maar zwak waren ze zeker niet. De roodachtige kater van vier jaar oud, zag er absoluut niet zwak uit. Daarbij was ze ook de oudste hier, ze zou zeker een goede kans maken. Bones liet de poezen maar voor wat het waren. Ze hadden hun eigen ruzie, tegen Redeye, en hij had zelf nu ook onenigheid met dat zwarte beest. "Ik ben niet bang voor een mormel zoals jou hoor," grinnikte het zwarte beest, terwijl hij één of andere spastische beweging maakte met zijn oren. Bones keek hem met een kalme blik aan. "Gefeliciteerd. En dan? Moet ik wel bang voor jou zijn?" vroeg hij sarcastisch. Oh, hij was zó bang, hij stond te trillen op zijn poten. Blijkbaar stonden de poezen ook niet te springen om het gezeik van de kater, want ze hadden een aantal scherpe opmerkingen terug. Ze waren niet gediend van hun twee, en Bones had het wel duidelijk gemerkt. "Een beetje poezen uitdagen, kun je wel," beet de kater hem weer toe. Er werd om hem heen geschreeuwd, gepraat. Het was één grote rotzooi. Niet dat hij daar problemen mee had. "Moet ik nu boos worden?" vroeg hij, weer op sarcastische toon. Hij kende die techniek wel. Soms probeerden katten elkaar boos te maken. Als je ècht woedend was, maakte je sneller fouten in een gevecht. Gelukkig was Bones nu niet in een chagrijnig humeur, en dat leek er ook niet in te zitten als het aan de zwarte kater lag. "Wil je de hele dag opmerkingen gaan maken, of ben je ook nog van plan iets te gaan doen?" vroeg Bones spottend aan de kater. Hij wist dat hij de kater aan het uitdagen was, èn dat hij waarschijnlijk zou gaan verliezen, maar van elk gevecht leerde je wat.

@WarriorClaw: Wil je niet schrijven hoe Bones er volgens jou uitziet? Bones is ook groot, gespierd & heeft veel littekens. Thank you xd

Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 22:41

"Weet je het zou een stuk fijner zijn als je me niet zwarte noemde. Mijn moeder heeft me een naam gegeven waar ik trots op ben'' snauwde de zwarte poes naar Bloodheart. ''Nou dat is erg fijn voor je want mijn naam is toch veel mooier'' Snauwde Bloodheart boos. Ze vond haar naam het mooiste van alle namen doe ze ooit gehoord had. Haar vacht kon af en toe zo rood zijn als bloed. Haar moeder had haar die naam gegeven omdat ze er het bloederigst uitzag bij de geboorte door haar rode vacht. Waar ze nog steeds oh zo trots op is. ''Zeg trouwens waarom doe jij zo. Ik ken je pas een paar minuten en ik ben gelijk je aartsvijand? Je bent gewoon net zo zielig als die diva. " werd Bloodheart toegestuugd door de zwarte poes. De regendruppels die zachtjes op haar rode vacht druppelde irriteerde haar. "Jij beweert dat je sterker bent dan drie poezen bij elkaar? Eigendunk heb jij zeg. En daarbij, één van hen is een stuk ouder dan jij," werd er gezegd door de grijze kater die er net ineens leek te zijn tegen Warriorclaw. Ze vond het opzich grappig. Ze wist wel dat ze ouder was dan de zwarte kater. Met haar vier jaar levenservaring had ze niet veel oudere katten ontmoet. Misschien wel maar ze had altijd de kat wat jonger geschat. Ze keek naar de twee bekvechtende katers en keek naar de zwarte poes voor haar. ''en die twee vinden dat wij moeten stoppen met kibbelen'' zei ze nogal nonchalant.

Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 22:52

Redeye lachte, ergens kon ze wel de humor vatte van de poes haar laatste zin. In elke andere omgeving had ze waarschijnlijk aardig geweest tegen haar. Maar alsnog maakte Redeye zich een beetje boos om het feit dat de poes vooroordelen had over haar naam. "Ik denk eerder dat ze niet willen dat ik je vriendin de poten onder haar lijf uitruk. Wat ik toch al niet wou doen, geeft veelste veel problemen." Redeye wou het niet boos over laten komen en glimlachte stijf naar de poes. Ze was nogsteeds boos op haar vanwege het feit dat ze haar in haar flank had gebeten. Toch kon ze niet ontkennen dat ze haar van af het begin toen ze naar haar had gekeken vanuit de struiken deels had bewonderd. Ze was absoluut niet lelijk om te zien en haar ogen stonden wijs. Ze kon niet helpen dan ontzag hebben voor de poes. Ze keek naar de kibbelende katers en zuchtte. " Beginnen wij het goed te maken, gaan hun ruzie maken. Redeye lachte half. Haar wonder was gekomen, en het was dankzij Bones bazige gedrag. Ze hoefde geen bloed te laten vloeien van al tenminste een poes. Ze hoopte dat het bij de andere ook goed zou gaan nu ze zag dat haar vriendin rustiger werd. Redeye was nooit een kat geweest van geweld. Dat deed haar alleen maar terug denken aan die vreselijke nacht. Redeye schudde haar kop, daar wou ze nu niet over nadenken. Ze richtte haar aandacht weer op de poes en rekte zich nonchalant uit en ging zitten alsof er niets gebeurd was.

Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 22:59

Bloodheart grinnikt op de zwarte kat. Ze likte haar poot en haalde hem over haar hoofd. "Ik denk eerder dat ze niet willen dat ik je vriendin de poten onder haar lijf uitruk. Wat ik toch al niet wou doen, geeft veelste veel problemen." zei de zwarte poes tegen Bloodheart waarop ze antwoorde '' al had je dat niet overleefd'' zei ze kam en rustig alsof ze het hadden over het weer. Nog steeds vielen er druppels op haar rode vacht die roder en roder werd van de druppels. '' Beginnen wij het goed te maken, gaan hun ruzie maken. zei de zwarte poes met de rode ogen. Bloodheart heeft de kleur rood altijd al de mooiste kleur gevonden, vooral omda het de kleur van bloed is. Ze keek naar de zwarte poes en glimlachde. ''wat is de naam waar je oh zo trots op bent dan eigelijk?'' Klonk de nieuwsgierige en heldere stem van Bloodheart. Nu werd ze toch wel nieuwsgierig naar haar naam.

Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 23:14

Redeye grinnikte, ze hoorde een iet agressieve toon in de poes haar stem maar dat kon ook niet anders als Redeye in haar poten had gestaan had ze erger geweest. "Ik stond vroeger bekend als Redkit, maar dat is lang geleden. Mijn officiële naam is Redeye, maar mijn moeder noemde me vroeger Sparta, voor ze.." Redeye's stem bleef hangen en ze draaide zich om. Ze had geen zin in dat iemand haar zwakte zag. Vooral niet Bones. '' Mijn ouders zijn lang geleden overleden. Het waren eervolle maar onnodige doden. Verloren in de geschiedenis van de clangevechten. Het maakt nu niets meer uit." Redeye slikte en draaide zich weer om. Ze keek naar de poes. "En hoe heet jij? vast een naam met veel waarde als je er zo veel van houd." Redeye keek haar aan met een blik die ze alleen maar als emotieloos kon bestempelen. Ze probeerde haar pijn en verdriet binnen te houden. Ze wou haar pijn niet laten zien. Rogue's konden het voelen, en ze zouden haar er op afrekenen. Of op het feit dat ze ooit bij een clan had gehoord. Al kon ze zich de clan niet meer herinneren. Ze gaf een lik over haar inktzwarte vacht en dacht terug aan haar vader die net zo'n vacht had gehad. En aan haar moeder die haar altijd kleine Sparta noemde. Sparta, ze had gevochten voor haar leven tijdens haar geboorte. Volgens haar moeder dacht haar moeder eerst dat ze dood was. Maar ze leefde, net zoals ze nu nog deed. Ze keek omhoog naar de hemel en er vielen een paar druppels op haar neus. Ze lette er niet op. Ze waren daar, Redeye wist het, ze waren nu in Starclan.

Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 23:25

Bloodheart keek naar ze zwarte poes. ''Ik stond vroeger bekend als Redkit, maar dat is lang geleden. Mijn officiële naam is Redeye, maar mijn moeder noemde me vroeger Sparta, voor ze.. '' even was er een akelijke stilte ''Mijn ouders zijn lang geleden overleden. Het waren eervolle maar onnodige doden. Verloren in de geschiedenis van de clangevechten. Het maakt nu niets meer uit'' Bloodheart keek met medeleiden naar de kat die dus Redeye heetten. ''Hoezo sparta, was je een clankat dan?'' vroeg ze nieuwsgierig. Bloodheart haar nieuwsgierigheid is altijd al groot geweest en moest altijd gestilt worden, zolang iemand geen antwoord gaf op een vraag blijft ze niet zo lang door zeuren tot ze het antwoord weet. "En hoe heet jij? vast een naam met veel waarde als je er zo veel van houd." Bloodheart keek naar Redeye. '' Mijn naam is Bloodheart, naar mijn vacht die zo rood als bloed was bij mijn geboorte'' zei Bloodheart met een grote glimlach op haar gezicht. De kleur rood heeft haar altijd al gefassineerd. bloodheart keek diep en gefassineerd in de ogen van Redeye.

Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 23:39

"Ja, mijn ouders waren van een clan. Ik weet niet meer welke. Ik was ze op een nacht gevolgd. Ze stierven voor mijn ogen in een gevecht met Riverclan katten. Sindsdien leef ik als Rogue, ook al zou ik weten bij welke clan ik zou horen, zou ik nooit terugkeren. Ik ben Rogue." Redeye keek de poes aan. '' Mijn naam is Bloodheart, naar mijn vacht die zo rood als bloed was bij mijn geboorte." Redeye lachte en keek naar de poes die gefascineerd naar haar ogen keek. Redeye haalde beschaamd haar poten over haar ogen. Ze hield er niet van als katten veel naar haar keken, maar op een of andere manier vertrouwde ze de poes. Ze had zichzelf vaak afgevraagd waarom ze zulke rode ogen had. Als kit had ze vaak uit de groep gelegen dankzij haar ogen. Ze was vaak als monster bestempeld. Maar toen ze weg was gevlucht hadden haar ogen haar beschermd. Katten waren 's nachts op afstand gebleven dankzij haar vuurrode ogen. De regen begon haar vacht nat te maken en Redeye genoot van elke druppel die viel. Al de viezigheid van het verstoppen werd uit haar vacht gespoeld en ze voelde een gewicht van haar af glijden. Ze staarde nog even naar de hemel en zag haar ouders gezicht voor zich. Ze leek op ze samen. Zij was het nageslacht van twee grote warriors en ze leefde en was vrij. Vrij om te gaan en te staan waar ze wou. Niets om zich druk over te maken. Ze keek weer naar de poes die Bloodheart heette en lachte.

Onderwerp: Re: Let the battle begin ma 20 jun 2011 - 7:56

Warriorclaw trok met zijn oren en keek bloodheart kalm aan. "Zo bedoelde ik het niet" Hij draaide zich om naar de kater en grijnsde. "Ofcourse ga ik nog iets doen vanavond" Het was niet aanvallen wat hij ging doen. Hij draaide zich weg van de kater en keek de drie poezen aan. "Ik beweer niet dat jullie slap zijn," Hij grijnsde en keek de drie aan. "IK denk zelfs dat jullie die kater met gemak aankunnen." Hij keek even naar de kater, en grijnsde. "Ik zou maar niet denken dat je sterker dan mij bent, jochie. Ik heb een jaar meer gevechten dan jou gehad, en ben daardoor veel sterker" Hij trok even met zijn oren om te horen wat de drie poezen tegen elkaar zeiden en schudde met zijn hoofd. Hij keek terug naar Bloodheart. "Het was niet mijn bedoeling om me zo te gedragen, ik moet me eens gaan bemoeien met mijn eigen zaken" Kort grijnsde hij waarna hij zich omdraaide naar de kater. "Wou je vechten ofzo?" Hij trok een wenkbrauw op. Ditkeer was zijn stem niet sarcastisch ofzo, het was gewoon een normale vraag. Dat leek hem nu niet het beste om te doen. Vechten was altijd al ongunstig geweest, volgens hem. Maar als hij het deed, dan deed hij het wel goed.

Onderwerp: Re: Let the battle begin ma 20 jun 2011 - 9:31

Redeye keek schuin naar de zwarte kater. Hij daagde Bones uit. Redeye kon het niet tegenhouden om een grijns te laten verschijnen op haar gezicht. Deze kater was misschien een jaar ouder dan Bones, maar ze wist hoeveel Bones had gevochten. En ze wist dat Bones deze kater makkelijk aankon als hij wou. "Weet je ik zou op je woorden passen als ik jou was. Anders kan dit wel eens van jouw laatste gevechten worden." Zei Redeye sarcastisch. Ongetwijfeld zou de kater sterk zijn. Maar als Bones echt wou, zou hij hem verslaan. Redeye rekte zich uit. "Bones doe me een plezier en laat hem heel." Hoe erg Redeye het ook probeerde binnen te houden kon ze het niet helpen om Sarcasme dood haar woorden te laten klinken. Ze wende zich weer tot de poes Bloodheart. Ze gaapte een keek haar vriendelijk aan. "Ik bedoel niets persoonlijks kater, maar Bones maakt je af als hij wil. " Redeye glimlachte half. Ze had niet zin in alweer een ruzie maar ze wist dat die kater Bones tot het uiterste dreef. De regen begon erger te worden en ze begon het koud te krijgen. Redeye gromde in zichzelf. Als ze nu niet hier liep had ze hoog en droog een boom gezocht, had ze een muisje meegepakt, en was ze nu aan het slapen. Maar in plaats daarvan stond ze hier tussen een ongeluk dat uit de hand begon te lopen.

Onderwerp: Re: Let the battle begin