{the dark hours has fallen} Sushi

Met modderige potten sloop ze door de nacht, haar pluizige oren lagen op haar kop. en haar staart zwiepte geïrriteerd heen er weer, de maan was groter dan normaal. en scheen vel op haar pels wat een mooie glans gaf, ze schudde zich wild uit zodat haar vacht er weer onverzorgd uitzag. meestal bemoeide andere katten dan niet met haar en lieten haar gang dan maar gaan, ze kneep haar ogen tot spleetjes en keek om zich heen. een grote rots met een paar eikenbomen stonden veder op, ze trippelde er heen. en klom onhandig de rots op, ze liet zich met een plof op het einde vallen en staarde dood voor haar uit, een koude bries waaide door haar haren. en bracht een geur mee, ze snoof en spreidde haar kaken. het was ook een rogue, ze tikte zachtjes met het puntje van haar staart. en bekeek de vallei is goed, al snel zag ze een grote kat in de verte. wat zou ze doen? ze had totaal geen zin in een gesprek, eigenlijk had ze er nooit zin in. haar nagels knarste over de steen, en zuchtte weer eens diep. kan ik je helpen? vroeg ze zonder enkele emotie in haar stem en keek maar een beetje voor zich uit.