Bloody smell {Zira}

Het was een hete dag, te heet zelfs als je het Foxkit vroeg. De jonge kater was al meters weg van het WijdClankamp en beloofde zichzelf dichtbij het kamp te blijven. Het fiasco een maan geleden in de dassenburcht lag nog vers in zijn oogvliezen gegraveerd. Zijn pels glansde heet onder de zon en omdat er helemaal geen bomen waren was het heter dan ooit. Plots rook Foxkit ee al tebekende geur, de geur van rottend bloed en vers bloed gemengt. Zonder enkele angst te tonen ging de kater zitten naast ee struik en begon zichzelf schoon te likken.

- Eerste post Zira

Rustig stapte Zira de grens van de WindClan over. Alles zat niet mee, maar dat weerhield haar er niet van om informatie te zoeken over de andere Clans. Zodra er een teken van zwakte was zouden ze de kans grijpen, dat sprak voor zich. Toen ze echter wel heel dichtbij het kamp kwam, begon ze te sluipen. Langzaam schuifelde ze naar voren, onzichtbaar door het lange gras dat hier groeide en aan haar buik kietelde. Het was warm en de Elitekattin was blij met haar korte vacht. Als ze nu een lange vacht had, zoals - dat had ze opgemerkt - de meeste RiverClanners, zou ze niet weten wat ze zou moeten doen. Gelukkig had ze nog fut om iets te doen, want rondhangen in het kamp met de sukkels die haar moesten volgen leek haar niet een bepaald leuk idee. Toen ze echter een klein diertje zag zitten in het gras, waarvan ze eerst dacht dat het een konijn was, keek ze verbaasd op en versmalde haar rode ogen om het beter te zien. Zira zag na goed kijken dat het een kitten was. Een grijns kwam op haar gezicht. Kitnappen was altijd de specialiteit van de Elite geweest, niet? Ze besloop de grotere kitten, en haalde hard uit met haar poot naar de slaap van de kitten, zodat die hopelijk bewusteloos viel zodat ze hem kon vervoeren naar het kamp zonder dat een haan ernaar kraaide.

Plots spitste de kater zijn oren en keek via zijn ooghoeken dat een bruine gedaante op hem af liep. Hij negeerde het echter en begon aan zijn rug te likken. Plots zat de kat voor hem en sloeg naar hem uit, maar de jonge kater zag het al aankomen en bukte het om het te ontwijken, vervolgens hapte hij richting de staart van de poes in een poging het beet te pakken. Zo tam als hij leek was hij echt niet hoor, binnen een paar weken had hij de naam Foxpaw al. 'What are you doing, piece of cowdung?!' spuugde het stmmetje in hem. 'Did'nt you see her collar? She is one of us, killing is her will. Leave her!' met tegenzin ging Foxkit weer normaal kijken. Bang was hij echt niet, hoor. Maar hij zelf wist niet wat de poes van hem wou. 'Zozo, een echte BloodClankat, nietwaar?' miauwde hij met een droge stem. Maar zijn blauwe ogen glansden van bewondering.

Geïrriteerd merkte ze dat haar klap in lucht was. Dus dat mormel had haar zien aankomen, dat beloofde iets, maar het was bovenal vervelend dat ze hem nu niet mee kon dragen zonder dat hij alles bij elkaar ging schreeuwen. Echter leek dit laatste mee te vallen; hij trok zijn bek wel open maar er kwamen gewone woorden uit in plaats van hoog gegil. 'Zozo, een echte BloodClankat, nietwaar?' Verbaasd schoten haar wenkbrauwen omhoog. "De eerste Clan waarbij ze iets over de BloodClan leren aan hun katten," mompelde ze zonder dat de kitten het kon horen. "Ja," vervolgde ze toen harder. "En jij, een echte WindClanner. Wow." Miauwde Zira uiterst sarcastisch, waarna ze op de rode kitten afstapte en hem aan zijn nekvel oppakte, zich omdraaide en richting het BloodClan kamp begon te lopen, zodat ze in ieder geval verder weg van dat verdomde kamp waren.

De poes begon iets te mompelen wat Foxkit niet kon verstaan en wat hem duidelijk niet boeide. "Ja. En jij, een echte WindClanner. Wow." Foxit bleef haar droog aankijken toen hij haar sarcastische toon hoorde. 'Inderdaad, ik ben blij dat je hun geur kan omderscheiden met dat van anderen.' Plots voelde hij tanden op zijn nekve. 'Hey, laat me los!' sisde hij kronkelend. Maar Foxkit besloot zich rustig te gedragen. 'Misschien wil ik zelfs vrijwillig mee,' miauwd ehij met ee imteressante toon om de poes haar aandacht te krijgen. 'Wat houdt BloodClan in? Krijg ik ook zo'n halsband? Wa doe je verder?!' begon de bom van vragen. Zijn doel was de poes te overtuigen hem dingen over BloodClan uit te leggen. Misschien wou hij zelfs joinen. Masr niet zonder zijn toestemming.

Zira snoof minachtend met zijn tegenantwoord. Hij moest eens weten wat ze allemaal kon doen. Ze pakte hem op en begon richting het Elitekamp te lopen, zodat ze tenminste verder weg waren van het kamp van de WindClan en de kans om gezien te worden dus ook veel minder groot was. 'Hey, laat me los!' de kitten begon woest te kronkelen in haar grip maar Zira beet daardoor harder in zijn nekvel, zodat ze hem niet los zou laten en omdat hij dan misschien zou stoppen met dit irritante en kinderachtige gedoe. Dat zou ze er 'thuis' meteen uithalen. 'Misschien wil ik zelfs vrijwillig mee,' klonk het toen en Zira grinnikte. Ja, vast. 'Wat houdt BloodClan in? Krijg ik ook zo'n halsband? Wa doe je verder?!' Klonk het, die kitten was wel geïnteresseerd zeg. Maar Zira gaf niet in en trippelde netjes door totdat ze op de grens van WindClan en de Elite zaten. Hierna ging ze nog ietsje verder, en daar liet ze het mormel pas los. "Je kent nu toch de weg niet meer terug, dus dan kan je ook wel zelf meelopen." Miauwde ze hem met een grijns toe. "De BloodClan is vol moordlustige katten die op zoek zijn naar macht." Vertelde ze hem vervolgens en trippelde richting het kamp, ervan overtuigd dat hij toch wel zou volgen. Hij kon toch nergens anders heen.

Geïrriteerd wiebelde Zira met haar oortjes. Die kitten had veel te brutale antwoorden en het beviel haar voor geen meter. Ze kneep haar lippen samen en sloeg toen met één snelle beweging haar nagels in zijn gezicht. "Ik zou oppassen met dat taalgebruik van je," miauwde ze met een grijns. "Je weet niet hoe gevaarlijk ik kan zijn." vervolgde ze toen en ontblootte haar lippen.
- Flutje.