Old Wally? (Littlestream en Tallshadow)

Mirrorkit keek verveeld naar de schaduwen en jongere nestjes in de Nursery. De den was nu al extreem vol. Vele jonge kittens vroegen elke twee seconden om aandacht, terwijl ze stilletjes alles observeerde. Kittens van haar leeftijd waren buiten aan het spelen, en werden in de gaten gehouden door een paar Queens die in het zonnetje zaten net buiten de den. Toch besteedde haast geen enkele Queen veel aandacht aan de jonge kitten, zonder moeder. Haar moeder was waarschijnlijk niet overleden, niemand had een lichaam gevonden, en ze was gewoon weg gegaan toen de kitten sliep. Sindsdien had ze alle vrouwelijke katten zorgvuldig op een afstandje gehouden, katers hadden haar nog nooit in de steek gelaten, haar moeder wel. Waardoor de Queens die wel in de buurt probeerde te komen flink genegeerd werden. Inmiddels sliepen de meeste katten die nog binnen waren, waardoor de kitten zich loom omhoog hees en naar buiten liep.

Het zonnetje verwarmde haar gestreepte vacht onmiddellijk, waardoor ze een vrolijk sprongetje naar voren maakte. Toch bleef ze op een gepaste afstand van al haar den genootjes. Ze was veel liever alleen, en was goed genoeg in spelletjes verzinnen om zichzelf te vermaken. Ergens vroeg ze zich af waar Tallshadow die dag mee bezig was geweest. Hij was wel een leuk speelmaatje. Hij werd niet snel boos, en liet haar ook niet in de steek. Misschien waren katers wel beter dan kattinnen. Zodra een Queen op haar af liep, sprong de kitten weg van haar, en rende richting de kampingang, om de stroom Warriors en Apprentices vol intresse te bekijken. Een bekend gestreept gestalte kwam net binnen lopen, waardoor haar oortjes spitste en een vrolijke piep haar mond verliet. Met een paar snelle bijna struikelende pasjes rende ze op Tallshadow af, waarna ze tegen zijn poot op botste. 'Wally!' Piepte ze tevreden, en een beetje haperend, net zoals een jongere kit die net leerde spreken. Haar groene oogjes sprankelden, voordat ze naar de grijze kattin naast hem keek. 'Miwwow,' begon de kitten op twijfelende toon. Was dat een vriendin van Tallshadow? Onzeker drukte ze haar kopje in Tallshadows vacht. 'Wie jij?' Vroeg ze toen aan de kattin, met een zachte stem, die nog duidelijker maakte dat ze niet helemaal op haar gemak was.

Haar groene ogen hadden de prooistapel in het vizier en het aanzicht van etende krijgers alleen al deed haar maag knorren. Ze was zo goed als bijna de hele voormiddag samen met Tall weggeweest, wat ervoor zorgde dat haar hele lichaam nu verlangde naar een beetje mals, sappig vlees. Maar nog voordat ze deze wens kon vervullen werd ze tegengehouden door een kit die haar vriend aansprak. Even trok ze haar wenkbrauw op, het nogal vreemd vindende dat er een kitten was die zo aanhankelijk was van de kater. Hadden hij en een of andere poes het stiekem gezellig gehad of..? Algauw schudde ze haar kopje bij die gedachte en keek ze het jonge bruine poesje met een kleine glimlach aan. Toen Tallshadow hen aan elkaar voorstelde knipperde ze even. "Aangenaam Mirrorkit!" Sprak ze enthousiast, de kit een vriendelijke blik toewerpende. Echter kon ze het toch niet laten om haar vriend even een vragende, en ietwat duistere blik toe te werpen. Hij had toch niet echt..?

Mirrorkit keek de gestreepte kater op haar nerveuze manier aan. Ze bleef altijd uit de buurt van katinnen, dus wist ze ook niet wat ze mocht verwachten. Zolang ze dat niet wist, was ze nooit honderd procent op haar gemak. Toch leek Tallshadow het leuk te vinden haar ook even te zien. Zijn eeuwige lach werd enthousiast begroet met een zacht gegiechel door de jonge kit. 'Little, dit is Mirrorkit, Mirrorkit, dit is Littlestream,' mauwde de kater vrolijk waardoor de kitten wat verlegen een stapje naar de kattin zette. Als Tallshadow bevriend met haar was, zou ze vast aardig zijn. Toch? Ze hoopte van wel, want ze wist ergens wel dat Tallshadow een goede kater was en dus waarschijnlijk vele andere vrienden had. En vast ook genoeg vrouwelijke katten, katten die ze normaal gesproken ontliep. 'Aangenaam Mirrorkit!' Klonk er inmiddels enthousiast. Even wiebelde de kitten dan ook met haar oortjes voordat ze voorzichtig en lichtelijk nieuwsgierig voor de grijze kattin ging staan. Toch merkte de kitten wel op dat Littlestream niet helemaal begreep waarom ze Tallshadow zo had begroet. 'Wally lief! Wiwwle ook?' Piepte de kitten opgewekt. Waarna haar buikje begon te rammelen. Ze had die dag geweigerd te eten waardoor ze nu beschaamd naar de grond keek. Langzaam drukte ze haar neusje voor steun in de donkere poes haar vacht, waarna ze naar Tallshadow keek. 'Spwelen?' Vroeg ze hem zachtjes. Sinds ze sociaal contact eigenlijk wel mistte. 'Jij oowk,' piepte de kitten half vragend en half commanderend richting de kattin. Toch was de onzekerheid in haar blik erg duidelijk. Ze wist duidelijk niet hoe ze om moest gaan met katinnen.

De kater had blijkbaar geen idee waarom ze zo naar hem gekeken had en dus had ze maar besloten om het gewoon te laten varen. Onopvallend haalde ze haar schouders op, al verving een geschokte uitdrukking haar gelaat toen de kit plots diens neusje in haar vacht duwde. Ze was het niet gewend om fysiek contact met anderen te hebben, naast Tallshadow dan. Een tedere glimlach kroop omhoog en voor heel even keek ze Mirrorkit met een zachte blik aan. Zou zijzelf later ook kits hebben? En zo ja, zou ze dan een goede Queen worden? Het waren de vragen die ze af en toe wel eens aan zichzelf stelde, maar ze wist dat dit niet allemaal gewoon voor het rapen was. Vooraleer je aan kittens begon moest je een stabiele relatie hebben. Niet dat ze iets tegen haar zus Fawnstep had, maar zij was gewoon niet het type dat zomaar kittens van een random kater zou dragen. Afschuw vulde haar maag bij die gedachte alleen al. Echter werd ze weer tot de realiteit getrokken toen de kitten vroeg of ze gingen spelen. Little had haar mond al geopend maar het was Tallshadow die ook werkelijk op de vraag antwoordde. Een grijns sierde haar gelaat bij diens woorden. Ergens was ze hem dankbaar, aangezien ze zelf niet in staat was geweest om het voorstel van Mirrorkit af te wijzen. Nu kon ze gelukkig eerst haar maag vullen voor ze met haar ging spelen. Oké, stiekem vond ze kittens geweldig. Maar voor nu zou ze dit geheimpje voor haarzelf bewaren, al was het vast niet moeilijk te raden door de manier waarop ze steeds blikken op Mirrorkit wierp.

Mirrorkit merkte nauwelijks de blikken op die de andere katten met elkaar verwisselden. Wel keek ze wat verward toe hoe Tallshadow zijn vacht controleerde. Er was toch niets mis met zijn vacht? Geen modder of rare pieken, dus hoezo keek hij dan zo onderzoekend naar zijn vacht? De grijze kattin beantwoorde haar neusje met een geschokte blik. Was zij ook bang voor anderen? Toch keek de kattin daarna vertederd en met een zachte blik naar de kitten. Dus bewoog ze haar oortjes even vragend. Tallshadows volle aandacht was al gauw weer bij haar en leek hij haar vraag te willen beantwoorden. 'We gaan eerst wat eten, en dan zal ik even met je spelen, oké?' Mauwde haar vriend glimlachend nadat hij zich had gebukt zodat ze hem goed aan kon kijken. Zijn blik gleed naar de prooistapel en de kitten knikte langzaam. Ze had wel honger maar geen zin in eten. Niet dat ze zichzelf extreem uithongerde. Ze was gewoon zenuwachtig. Met een nerveus en speels glimlachje keek ze even naar de kattin die herhaaldelijk blikken op haar wierp. Waarom wist ze niet maar Littlestream leek haar wel aardig. Langzaam zette de kitten een stapje richting de prooistapel, wachtende op de twee Warriors. Voor een kit was ze te rustig en te serieus. Ergens was ze benieuwd of Littlestream ook mee wou spelen. 'Mama weg,' Murmelde de kitten ineens verward. Ze keek verdrietig naar de grond. 'Mama ook ewten? Vroeg de kitten zich onzeker met een zachte piepstem.'Wiwwle nwiet mama. Wiwwle vriend? Wally vriend!' Fluisterde de kitten. Waarna ze naar de prooistapel draafde en haar voorpootje tegen een roodborstje tikte. Haar groene oogjes keken stilletjes naar de twee Warriors. Waarna ze het roodborstje onhandig oppakte en in de schaduw ging zitten met het dode diertje. Ze tikte er nadenkend met haar pootje tegenaan waardoor ze het eten rondschoof. Ze negeerde haar rammelende maag.

Toen Mirrorkit plots begon te zeggen dat haar moeder weg was beet ze even op de binnenkant van haar kaak. Was haar moeder dood? Of had haar moeder haar in de steek gelaten? Little wist hoe het was om zonder ouders op te groeien, en dus kon ze het niet laten om wat medelijden jegens het kleintje te voelen. Echter werd de plaats van dit gevoel algauw ingenomen door een grijns op haar gelaat toen ze een roodborst heen en weer schoof. Diens nadenkende houding gaf aan dat ze niet goed wist wat ze ermee moest aanvangen. Al had Tallshadow gelijk toen 'ie het prooidier terug afpakte; prooi was er niet om mee te spelen. Ook al hadden ze nu genoeg om iedere krijger in het kamp een goed gevulde maag te geven, eten was kostbaar en diende niet om weggegooid te worden. Maar ze wist dat Mirrorkit dit ooit zelf wel zou leren tijdens een van de koudere seizoenen, wanneer prooi schaars was en ze al content moest zijn met een magere, kleine muis. Uiteindelijk besloot ze zich tot Tallshadow te wenden en grinnikte ze even. "Ze is schattig. Hoe heb je d'r leren kennen?" Klonk haar vraag terwijl ze hem met een zachte glimlach aankeek, afwachtende op diens antwoord.

Mirrorkit keek verward naar de grijns op Littlestreams gelaat. Terwijl ze nog steeds nadenkend tegen het roodborstje aan tikte. Hoe moest ze dit dier eten? Zou het lekker zijn, en wat moest ze met de veren aan? Tallshadow pakte inmiddels op een rustige manier het diertje af, en legde die neer, waardoor de kitten haar kopje even hief, en hem rustig aan keek. Toch voelde ze Littlestreams ogen nog steeds in haar rug prikken, waardoor haar oortjes heen en weer bewogen, zich afvragend wat er zo interessant was. Uiteindelijk wendde Littlestream haar kop toch naar Tallshadow en sprak hem met gegrinnik aan. 'Ze is schattig. Hoe heb je d'r leren kennen?' Vroeg de kattin met een waarschijnlijk een glimlach op haar gezicht. 'Jij gwijs!' Piepte de kitten waarmee ze aan gaf da ze de kattin eigenlijk wel mocht. 'Oowk gwoene owgen!' Kwebbelde ze vrolijk verder. De kitten liep op de kattin af, en drukte haar neusje weer even in de grijze vacht. 'Vweren?' Vroeg ze nadenkend terwijl ze een blik op het vogeltje wierp. Ze wist duidelijk niet wat ze daar mee aan moest. Daarna kroop de kitten tegen de grijze vacht aan en sloot ze haar ogen even. Daarbij was de kattin lekker warm, enkel vroeg ze zich nog steeds af of de kattin ook net zo leuk kon spelen als Tallshadow. 'Wally? Swrepen, iwk oowk swrepen!' Verklaarde ze enthousiast.

Ze gaf toe dat ze Mirrorkit's spraak niet goed kon verstaan maar kon ervan uitmaken dat ze haar begon te vergelijken met zichzelf. Een grijns kleefde op haar gelaat en ze plaatste haar blik weer op Tall toen deze begon uit te leggen hoe hij haar had leren kennen. "Wow, eens een kitten die je mag. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?" Grapte ze, doelende op diens vorige - nogal dramatische - ontmoetingen met jonge katten. Uiteindelijk boog ze zich voorover om een hap van haar voedsel te nemen en slikte ze het vlees algauw door. Het duurde niet lang of ze had het hele prooidier al naar binnen gewerkt en stond nu op om de botjes onder wat aarde te begraven. "Zodra Tall klaar is kunnen we gaan spelen." Miauwde ze tegen het poesje, een zijdelingse blik op haar vriend werpende.

Littlestream keek even naar Tall toen Mirrorkit zei dat ze ook wou eten. Maar deze keek dan weer vragend naar haar. Ze gaf hem een hoe-kan-ik-dat-nou-weten blik en beet even op de binnenkant van haar kaak. Ze mocht dan wel medicine cat zijn geweest, dit was eerder iets wat een Queen hoorde te weten. Ze nam gewoon maar aan dat als Mirrorkit al haar tandjes al had, het geen kwaad kon. "Mirrorkit, zeg eens aahh." Miauwde ze dus, een tikkeltje onwetend terwijl ze haar staart van links naar rechts liet zwaaien. Net zoals Tallshadow wou ze geen dode kit op haar geweten hebben staan.