Furballs [Brindleleaf]

Onderwerp: Re: Furballs [Brindleleaf] do 1 okt 2015 - 8:55

Ze wist niet meer wat ze moest doen, radeloos keek ze naar haar dochter. Vol afschuw keek ze naar het bloed wat uit haar hoofdje kwam. Ze wikkelde zichzelf om haar heen om haar warm te houden en meer kon ze niet. Haar blik werd wazig omdat haar ogen vochtig werden door de tranen en ze moest een paar keer knipperen om haar beeld weer scherp te krijgen en te zien hoe Barksound naar de Medicine cat’s den liep. “Houdt vol lieverd. Sparrowfeather komt er aan.” Er klonk een bibbering in haar stem en ze slikte de brok in haar keel weg. Zachtjes begon ze te snikken terwijl de pijn en de paniek in haar goudgele ogen zichtbaar werd. Nee, niet haar dochter, niet Mousekit. Haar kittens waren alles voor haar, ze zou haar leven voor ze geven. Als ze met haar dochter had kunnen ruilen dan had ze het gedaan. Het was zo oneerlijk, zo onterecht. Tranen maakten de vacht op haar wangen nat terwijl ze verslagen haar kop op haar voorpoten legde. Ze bad tot Starclan dat Sparrowfeather snel kwam en Mousekit meteen weer beter was. Waarom was het steeds haar dochter, ze verdiende dat niet… Langzaam gleden haar oren in haar nek en werd haar blik donker. Ze stopte met huilen en staarde strak voor haar uit. Alsof daar opeens een andere Brindleleaf lag, eentje waar je voor op moest passen.

De kater draaide zijn oren naar voren toen de stem van een bekende WindClan kat in zijn oren klonk, zo te horen was het Barksound. Hij werd gewaarschuwd dat er iets mis was met Mousekit, waardoor de kater meteen alert was en overeind sprong. De kit was door haar poten gezakt en hoestte bloed, dit was niet veel goeds. Automatisch wond hij een bundeltje spinrag rond zijn poten en haastte hij zich naar buiten, waar hij al snel de bekende gestalte van Brindleleaf zag. Hij haastte zich naar hen toe en zag Mousekit liggen. De hoofdwond viel hem meteen op, handig dat hij zo slim was geweest spinrag mee te nemen. "Lizardpaw!" bulderde zijn stem door het kamp heen, dit was geen training. Hij drukte de spinrag tegen de kop van Mousekit aan. "Brindleleaf," mauwde hij toen, maar de kattin had een vreemde uitdrukking in haar ogen, het leek wel alsof ze even weg was. "Brindleleaf hoor je me? Houd dit tegen haar hoofdwond!"

Lizardpaw had net een kleine prooi van de prooistapel afgehaald en had zich net omgedraaid richting de Medicine cat's den toen haar naam plots over de open plek galmde. Haar oren schoten direct naar voren en de poes liet haar muis ter plekke op de grond vallen, waarna ze richting de bron van het geroep sprintte. Ze wist niet goed wat Sparrowfeather van haar moest hebben, maar de ernst in zijn stem was haar niet ontgaan. Kort trok de jonge poes met haar oortjes toen ze zag dat het om Mousekit ging, de poes die haar enkele dagen geleden nog beschuldigd had van het in de steek laten van Quiet. "Brindleleaf hoor je me? Houd dit tegen haar hoofdwond!" Haar blik ging van Sparrowfeather naar Brindleleaf en vervolgens naar de andere zwarte kater die iets verder stond. Zelf bleef Lizardpaw ook nog even op een afstandje staan, niet wetend wat ze verder nog zou moeten doen. Moest ze iets gaan halen? Brindleleaf op afstand houden zodat Sparrowfeather Mousekit kon helpen? Haar ogen gingen naar Brindleleaf, de poes die haar altijd onder haar hoede had genomen. Iets in haar blik hield haar op afstand. "W-wat kan ik doen, Sparrowfeather?" vroeg ze uiteindelijk toch maar, om te laten zien dat ze toch iets wilde doen, in plaats van hier te staan wachten op commando's.

Er leek een schok door haar lijf te trekken toen Sparrowfeather opeens naar haar riep. De donkere blik verdween en de angstige en bezorgde blik kwam er weer voor in de plaats. Haar emoties duikelden als een gek over elkaar en dreven haar langzaam steeds meer de verkeerde kant op, maar ze wist dat Mousekit haar nou nodig had. Ze kon haar dochter niet in de steek laten omdat zij te zwak was om de pijn onder ogen te zien, de pijn om haar lieve mooi meisje zo te zien. De angst dat ze haar nou echt kwijt zou raken. Snel deed ze wat de Medicine cat haar opdroeg. Ze gaf hem een knikje dat ze het begrepen had en nam zijn taak van hem over terwijl ze voorzichtig de spinrag tegen het kopje van Mouse hield. Vluchtig keek ze naar Lizardpaw toen ze erbij kwam staan, maar verder reageerde ze niet echt op haar aanwezigheid. Haar complete aandacht ging op het moment naar haar dochter en de taak die ze gekregen had. Ooh Starclan, liet haar dochter leven. Ze moest nog zo veel meemaken, nog zou veel zien. Mousekit was nog lang niet klaar op deze wereld en zij was er nog lang niet klaar voor om haar dochtertje los te kunnen laten.

Onderwerp: Re: Furballs [Brindleleaf]