Help me... It hurts....

Onderwerp: Help me... It hurts.... za 3 okt 2015 - 20:34

Langzaam strompelde het hoopje vacht het kamp binnen. Flowerpaw was niet te herkennen onder het bloed en de modder. Haar oranje ogen glansden van de pijn en ze kwam moeilijk vooruit door haar gewonde voorpoten. Haar gescheurde oor bloedde nog steeds, net zoals de wonden op en boven haar linkeroog. Haar schouders brandden en bloed sijpelde langs haar poten omlaag, maar de apprentice hield vol. "RotBloodClanner, may you die hard," vervloekte ze Fortuna zachtjes. Ze miauwde zwak en zakte ineen, vlakbij de apprentice den. Ze durfde niet naar Sparrowfeather en Lizardpaw, ze was immers deels zelf schuldig. Haar nog werkende oog sperde zich wagenwijd open toen ze in de den verschillende vachten zag, maar ze wekte Swan en Fox niet. Het was inmiddels nacht, en de twee katers hadden hun slaap nodig. Ze stond op en strompelde richting de medicine cat den, maar ze zakte halverwege door haar inmimddels rode poten en staarde wanhopig naar de den waar Sparrowfeather en Lizardpaw sliepen.

(Sparrowfeather, verder open)

De afgelopen dagen was Lizardpaw vroeg gaan slapen, net zoals vandaag. Sparrowfeather zette haar ook altijd aan het werk. Vaak wist ze niet eens voor wat bepaalde dingen waren, al wist ze wel dat bepaalde acties achterliggende betekenissen hadden. Hoe dan ook, Lizard volgde enthousiast zijn bevelen op, wetend dat ze na elke actie weer een beetje kennis meer zou verwerven. Toch stond ze nog maar op de aller eerste trede van de ladder en wist ze maar al te goed dat ze nog een lange weg voor de boeg had, maar dat maakte het alleen maar spannender. Haar oren schoten naar voren toen ze een vage plof hoorde. Lizard's ogen schoten open en ze richtte zich direct wat op. Even ging haar blik naar Sparrowfeather, niet wetend of hij misschien de oorzaak was geweest van dat geluid. Een beetje twijfelend trok de jonge poes zichzelf maar recht en liet haar blik de den uit gaan. Kort trok de poes met haar oortje toen ze een apprentice iets verder gewoon op de koude grond zag liggen. Ze liep er niet direct naar toe maar draaide zich in plaats daarvan om naar Sparrowfeather die nog in zijn nest lag. "Sparrowfeather," mompelde ze voorzichtig en porde kort in zijn zij. Ze zou zelf nog geen katten kunnen helpen met haar beperkte kennis van planten en kruiden, dus hij was degene die die apprentice zou moeten verzorgen. Right? "Buiten," was haar simpele en korte richtlijn, waarna Lizardpaw alvast naar buiten trippelde. Haar tempo werd iets sneller met dat ze dichter naar het lichaam liep.

Tag: Sparrowfeather

De kater bewoog wat met zijn oren toen hij een por in zijn flank voelde, gevolgd door de bekende stem van Lizardpaw die zijn naam uitsprak. "Hmn..?" kwam er wat slaperig uit de bek van de jonge kater zetten terwijl hij een keertje gaapte, hij was de laatste tijd best snel uitgeput. Misschien zou hij wat meer lichamelijke trainingen voor zichzelf moeten inplannen. Buiten. De kater hees zich instinctief overeind en volgde zijn apprentice naar buiten, met een vacht die alle kanten op stond in verschillende pieken door het slapen. Een frons kwam rond zijn gezicht te liggen. "Flowerpaw?" mauwde hij iet wat verrast door deze.. onverwachte kat in kwestie die hulp nodig had. Konden ze nou ook nooit voorzichtig zijn en hem wat werk besparen?!

Onderwerp: Re: Help me... It hurts....