Wolken dreven tergend langzaam aan de bijna volle maan voorbij. Langzaam streek het hoge gras langs een lange pels. Een sierlijke poes bewoog zich naar het grote meer toe, haar poten maakten nauwelijks geluid. Moonpoint had geen zin om terug naar het kamp te gaan. Nu nog niet. Het was een prachtige nacht. Haar pootstappen leken bijna op de gracieuze passen van de danseres. En uiteindelijk strekte het kleine meer voor haar uit. Kleine kabbelende golfjes klotsten vlak voor haar poten. En in het midden van het meer, kon ze de reflectie van de maan zien. Een zachte glimlach verspreidde op haar mond terwijl ze ernaar staarde. Het zag er zo schitterend uit.. Langzaam ging de poes zitten, haar staart krulde ze om haar donkere pootjes. Haar gezicht was ook donker gekleurd, het gaf haar een beetje een apart uiterlijk. Haar bleekblauwe ogen staarden naar de lucht, totdat ze weer naar de reflectie van de maan keek, die door de golven een beetje een rimpelig uiterlijk keek. Tevreden zuchtte ze en met een zachte glimlach schudde ze haar vacht even uit. Het was net.. Alsof de maan een dans maakte in het water.