I'm Thirsty.

Geluidloos sloop een bleek oranje kater door de heide heen. Er stond een stevige wind op. Dat was ook wel te voelen. Zijn vacht danste om hem heen. Twee gifgroene ogen staarde naar de schaduw van een paar bomen. Hij volgde iets.. En hij zou het te pakken krijgen ook. Heel langzaam zette Lionsoul een stap naar voren. De struiken om hem heen ruisten, maar verrieden niks van de rossige kater. Een sneeuwwitte achterpoot verdween langs een rots. Meteen rende de Windclan Warrior het hoekje om. Slippend kwam hij tot stilstand. Nog steeds in een instinctieve jachthouding. Met slippende achterpoten rende hij achter een spierwit konijn aan. Windclan katten stonden meestal bekend om hun hoge snelheid. Dat klopte dan ook wel. Zijn prooi stoof alle kanten op. Het leek nooit moe te worden. Maar Lionsoul gaf niet op. Als een speer raasde hij over de vlakte heen. Dwars door de struiken heen. Behendig sprong hij naar een omgevallen boomstam. Snel zette de kater zijn nagels in het hout. Met zijn achterpoten zette hij af, en sprong over de stam heen. Maar het konijn leek hem slim af te zijn. Het zat nog op de boomstam. Een staartlengte naar rechts. Het wachtte geen seconde, en spurtte weg. Lionsoul sprong weer op, en zette zijn jacht op het diertje voort. Alle kanten en bochten nam het, maar de kater bleef het in de gaten houden. De sneeuwwitte prooi vluchtte door een holle boomstam heen. De Warrior dacht heen moment na, en wachtte aan de andere kant af. Het konijn had hem blijkbaar niet in de gaten, en rende om hem af. Met zwiepende staart werden zijn pupillen al groter. Net voordat de prooi eruit kwam, haakte de kater het konijn met zijn nagels vast. Met een snelle beet was het dood. Lionsoul ging zitten. Zijn flanken gingen snel op en neer. Snel stuurde hij een bedankje naar de StarClan voor de goede vangst. Van dat gerace besloot hij even te gaan drinken. De WindClan Warrior pakte het slappe lichaampje op, en liep naar het Kleine meer. Dat was de perfecte plek om te kunnen drinken. Zijn vangst legde hij in de bosjes vlakbij hem. Langzaam liep de bleek oranje kater naar het water toe. Een grote kater kwam tevoorschijn in de weerspiegeling. Lionsoul knikte het toe. Hij liet zijn tong zachtjes over het vloeistof glijden. Langzaam kwam het naar binnen. Een paar minuten later likte hij zijn mond af. Misschien was het weer eens tijd om terug te gaan naar het kamp. Maar daar kwam een Clangenoot aanlopen. Blijkbaar van plan om wat te gaan drinken. Net als hijzelf. Geduldig wachtte Lionsoul af. 'Oh, hai,' Groette hij glimlachend. Rustig ging de kater zitten, en gaf een lik over zijn poot.

[Elke WindClan kat mag reageren. ^^]

Een sierlijke kleine windclankat schopte met soepele trappen van haar poten snel wat aarde over haar versgevangen prooi. De jacht was tot nu toe al vrij goed verlopen want Nightflower had al flink wat te pakken gekregen. Ze sperde haar mond even open en de zalige geur van konijn raakte haar gehemelte en instinctief liet ze zich in een jachthouding zakken. Met geruisloze stappen volgde ze de geur van konijn tot ze uiteindelijk dicht bij een rots een groot bruin konijn zag zitten. Zacht sloop ze naar het konijn toe , en het konijn had haar nog steeds niet door toen ze nog maar een vossenlengte van het diertje afzat. Het konijn bleef door krabbelen aan de distel die hij aan het verorberen was, totaal niet beseffend dat hij het dier was dat verorberd zou worden door katten. Met een krachtige sprong landde Nightflower met haar voorpoten op het bruine diertje en ze voelde hoe het warme bloed over heer nagels sijpelde. Met een korte beet maakte ze haar prooi dood en snel schopte ze er ook wat aarde over. De geur van verse prooi hing in haar mond en honger begon op te spelen in haar maag, maar ze moest zich aan de krijgscode houden dus daarom besloot ze maar om de smaak uit haar mond te gaan wassen bij het meertje. Ze had toch ook wel dorst gekregen van al dat jagen. Toen ze was aangekomen zag ze dat ze niet alleen was bij het meertje. 'Oh, hai,' mauwde lionsoul glimlachend en Nightflower liet zich naast hem neerzakken om te drinken. "Hallo" mauwde Nightflower vrolijk en ze liet haar tong over het water glijden en niet veel later ging ze terug rechtzitten. "Ook aan het jagen ?" vroeg ze vriendelijk en ze keek naar de zachtoranje kater

[Elke wind clan kat? BTW het is tijd voor poezzie aanval xD]

De jonge Warrior lag nog lekker te slapen in de den. Ze droomde. Ze droomde over een kanppe kater die haar een rondleiding gaf over een plek met licht gevende bloemen. ER waren katten die alle kleuren hadden van de regen boog. Zij zelf was sierlijk silver gekleurt. De Kater liep naast haar en had een goud kleurige vacht en had net als zij een dikke vacht. Hij leek net een leeuw! Even later...

Twee ambere ogen opende zich. Lekker niet veder dromen. Ze keek met een nijdige blik naar de zon, maar ze klaarde al weer op. Ze ging recht op zitten en likte haar vacht. Ze was nu precies een jaar. NEt een maand Warrior! Nu voelde ze zich zelf tenminste een echtte Warrior. Rustig trippelde ze naar de prooi stapel. Ze zag haar vroegere mentor zitten onder een kleine boom. hij glimlachtte naar haar met een trotste blik in zijn ogen. Snorrende keerde ze naar een plek waar zij altijd at. Haar mentor had haar goed getraind tot een snelle sterke poes. Ze was gespecialiseerd in jagen en vechten. Dat had haar mentor haar goed geleerd! Zo kon ze zich zelf prima redden. Tijdens een gevecht, en de jacht. Ze kon niet wachtten tot de dit zelf over kon brengen aan een Apprentice. Ze schudde haar droomende gedachtes van zich af. 'Blijf dromen', murmelde ze tegen zich zelf. Ze at haar prooi op en richtte haar blik op het kamp uit gang. Jagen, dat was wat ze vandaag wel kon doen. Ze had genoeg gedaan in het kamp. Ze had de Avond patrouillie gedaan. Klaar, nu jagen. Ze srpinte het kamp uit, en bleef toen even stil staan. Drost schoot haar naar binnen. 'Eerst maar wat drinken', murmelde ze tegen zich zelf terwijl ze naar het Kleine meer toe trippelde. Twee bekende geuren drongen haar neus binnen. Nightflower. Een Warrior van één jaar en drie maanden, en een Maand oudere Warrior: Lionsoul. Gezellig, dacht ze. Ze liep naar het Kleine meer en zag de gouden vacht al zitten samen naast die van een bruine. 'Hallo, Nrightflower, en Lionsoul.' Groette ze tegen de ervarene Warriors. Ze was haar dorst al weer vergeten, en ze wende zich op de twee Warriors.