Why is everyone so big?

Onderwerp: Why is everyone so big? za 1 aug 2015 - 20:38

Hoe ouder hij werd, hoe gekker alles leek te worden. Eerst, zag hij een demoon, soms. Nu, waren ze overal. Allemaal hetzelfde, allemaal met dezelfde stem. Maar meer. Veel meer. Hij keek ze allemaal aan, de meeste zouden zeggen dat je weg zou kijken, maar hij wou het weten. Hij wou weten waarom hij ze zag, hoe graag hij ze ook weg wilde. Met een klap kwam hij tot stilstand, zijn neus in een vacht geduwd. Verward keek hij op en zag een grote, zwart-witte kater. "S-sorry..." Zei hij en keek naar z'n voorpootjes.

eerste post cyber ^_^

Hij was rustig op weg naar Yingjang, zijn kleindochter, toen hij plots een kleine klap tegen zijn borst kreeg. Zowel verbaasd als geïrriteerd keek hij neer, tot hij een klein wittige kitten zag. Hij gromde geïrriteerd maar hield zich in, het was namenlijk wel een kitten en hij wist hoe ze waren. Ahja hij had er thuis een stuk of twintig naar zijn gevoel. "Zo" zei hij traag, op de kitten neerkijkend. De kitten keek naar zijn pootjes. "Ik ga je niet opeten hoor." zei hij met een grijns. "Ik eet enkel clankittens en kittypets."

Zijn ogen werden groot, die kater at katten? "W-wa... Uhm... Waarom eet u katten? U gaat uzelf toch niet opeten he?!" Hij snapte er helemaal niets van! En wat waren clankatten en kittypets? De kitten trok zijn kopje schuin en keek de kater even kort aan. "Wat zijn clankatten? En kittypets?" Vroeg hij maar.

"Omdat katten lekker zijn." greens hij, toen zei ze iets over zichzelf opeten. "Mmmm, nog niet zo'n slecht ideetje" mrauwde hij alsof hij het echt in overweging nam. "Clankatten en kittypets zijn de grootste seuten en de meest waardeloze katten die er bestaan in deze miezerige wereld." lachte Cyber bij wijze van leedvermaak. "Ze zijn slap, heel lekker en je kunt er prima je jachttechnieken en vechttechnieken op oefenen. Clankatten leven in clans, groepen, in de bossen en op de velden. Kittypets leven bij rechtlopers, tweebene, huisvolk. Kittypets zijn de slapste van hen."

De kitten trok een wenkbrauw op, een belachelijk gezicht. Goed dan, als het lekker was was het nog best logisch! "N-nee! U moet niet uzelf eten, dan gaat u dood!" Zijn oogjes worden groot en hij knikte vastberaden. Nee, dat was geen goed idee van hem, wat een gekke kater. De kitten luisterde geïnteresseerd al had hij de helft niet meegekregen, gezien het feit dat er fricking demonen om hem heen stonden. "Rechtlopers tweebene huisvolk?? Wat betekenen die woorden?"

Cyber keek hem scheef aan, hij leek afwezig. En dom. Hoe oud was deze kit? Toch al vier maanden? Zijn kits van vier maanden wisten dit allemaal al plus ze kenden de meeste geuren en hun gevaren al bijna allemaal. Althans dat was de bedoeling, naargelang ze ouder werden gingen ze ook wel degenlijk alles onthouden en kunnen toepassen. "De naakte schepsels die op twee poten lopen en in betonnen of stenen nesten leven zo groot als vijftig vossen."

Hij dacht even goed na, dit moest hij onthouden. Hij had nooit antwoorden gekregen, werd raar gevonden en ouders had hij niet. Maar deze kat leek best aardig, ondanks dat hij katten at! De kit dacht goed na maar keek toen wat verward. "Ik weet niet wat je bedoelt, maar oke!" Antwoordde hij maar, niet zo zeker wetend waar het gesprek nu naar toe ging.

De kitten was verward, waar Cyber om moest lachen. Hoe kon je zo dom zijn? Hij stond de kitten lekker uit te lachen, maar niet te lang. Hopend dat de kit zich niet te beledigd ging voelen, of het weer niet zou snappen. In tegenstelling gaf Cyber de kit een plagende tik om hem uit evenwicht te brengen. Hij was altijd losjes met kittens, de rest haatte hij zowat. Katten, volwassen katten waren het ergste. Maar kittens verdroeg hij makkelijk, ze hadden iets dat hem aan zijn overleden mate Seraphine liet denken.

OCC; sorry voor laatheid, had even rust nodig

De kater moest lachen, en Satsui wist niet zo goed wat hij daarvan moest denken, dus dacht hij maar niks. Vervolgens kreeg hij een duwtje tegen zich aan maar Satsui was alles behalve sterk, dus viel echt op het nippertje niet om. Hij gromde speels, en probeerde hetzelfde bij hem. In tegenstelling tot dezelfde reactie kaatste hij terug en viel op de grond in een soort zittende positie. Hij lachte speels, klaar voor spelletjes. En op een of andere manier kreeg hij een soort warm gevoel. Of ook wel, een plezierig gevoel. En dat had hij nog maar één keer in zijn leven gevoeld, toen hij voor het eerst zijn moeders melk dronk...

Het kittentje gromde speels en sprong tegen hem, om vervolgens weg te kaatsen. Cyber lachte en gromde speels terug om vervolgens zachtjes tegen het hoofdje van de kitten te tikken en achteruit te springen "Wedden dat je onmogenlijk mijn hoofd kunt raken?" Hij was veel groter dan de kitten, dus bukte ietsjes door zijn benen. De kitten zou nog wel moeten springen of langs hem omhoog moeten klimmen, maar nu had de kitten tenminste een kans. Hij tikte weer op het kopje van de kitten.

Satsui zwaaide met zijn staart na de woorden en grinnikte. "Wedden van wel!" Zei hij en sprong omhoog, maar in plaats van ook naar voren te gaan kwam hij alleen omhoog. Hij schudde met zijn kopje toen hij weer op de grond kwam en maakte een soort schuinbewegingen met kleine sprongetjes. Speels trok hij aan de nek van de warrior en klom daarna omhoog om heel kort en snel zijn kop aan te raken en vervolgens weer naar beneden te vallen. Snel stond hij op en, ja, lachte. "Lekker puh." Zei hij vrolijk.

Cyber begon speels wat met zijn nek te schudden toen hij een wit bolletje vacht omhoog voelde kruipen. "Hé! Hou je nagels een beetje in wil je?" zei hij met speelse ondertoon en wou net de kat van zijn nek zwieren toen hij een tikje tegen zijn hoofd voelde en de kitten zelf al naar beneden sprong. "Ja maar dan nog, in een gevecht kun je me zeker niet aan!" Zei hij uitdagend waarna hij met een poot zachtjes naar het hoofd van de kitten sloeg.

Hij grinnikte toen hij zei dat hij zich in moest houden, hij was hier goed in! De kitten zijn hoofd verviel wel toen hij over vechten begon, het was toch gewoon een spelletje? "Waarom zouden wij dan ook vechten?" Vroeg hij, een verwarde blik op zijn gelaat.

"Ik bedoel een speelgevecht." Mrauwde Cyber lachend. "Ken je dat niet? Dat is iets wat ze hier in bloodclan nogal weinig doen.. een gevecht maar dan hou je je wat in en probeer je elkaar niet te verwonden." Hij dacht na, misschien moest hij het voordoen. Cyber zonk door zijn voorpoten tot zijn hoofd op dezelfde hoogte was als de kitten en vervolgens gromde hij speels, waarna hij de kitten een tikje gaf tegen zijn hoofd en vervolgens achteruit sprong "Probeer nu me aan te vallen. Maar probeer je nagels in te houden. En bijt niet te hard." Zou hij het nu begrijpen?

Zijn blik veranderde al snel in een 'óoooh zeg dat dan' blik en hij grinnikte. Een spelletje wilde hij wel spelen! Geïnteresseerd keek hij toe hoe de kater op hem af kwam en een tikje tegen zijn hoofd gaf. De kitten knikte en sprong op de grote kat af om vervolgens een tikje tegen zijn flank te geven. "Sla je nagels gewoon uit." Hoorde hij, en wiebelend met zijn oortjes deed hij het ook als een gehoorzaam kind om vervolgens naar zijn andere flank uit te halen, niet wetend dat hij hem zo pijn kon doen... In een soort van trans.

Cyber grinnikte mee terwwijl de kleine kater hem een tikje tegen zijn flank gaf. De stevige kater sprong nog net niet opzij toen deze kitten hem weer een tikje wou geven. En hij verschoot nog eens dubbel toen hij nagels in zijn huid voelde. "Hé!" boos grommend zette hij zijn vacht dik en keek de kitten dreigen aan, "Zo hoort het dus Niet." zei hij met nadrukking op Niet.

In één beweging stond hij stil toen hij hoorde dat de kater zijn stem een klein beetje verhief maar voor hem was het al te veel, hij had nog nooit meegemaakt dat iemand 'boos' op hem was en op het moment wist hij niet eens wat hij fout had gedaan. Verward schudde hij zijn kop en stapte naar achter, een paar traantje voelde zijn ooghoeken. "S-s-sorry..."

Cyber zag dat de kitten aangedaan was, nou seg die kon ook niet tegen veel.. Maar ergens voelde hij wel schuldgevoel, het was immers nog maar een kitten je weet wel. "Gewoon geen nagels in speelgevechten, waarom deed je dat?" Cyber kalmeerde rustig aan en zijn stem klonk terug normaal. Hij voelde nu enkel maar schuld en wou de tranen uit de kitten zijn ooghoeken weghalen. Cyber boog voorover en gaf de kitten een bemoedigend likje over zijn kopje.

De kitten fronste en keek verward op naar de kater. Wat? Nagels? Hij voelde een likje over zijn hoofd wat hem een beetje deed kalmeren maar daarna barstte hij weer los. "Nagels? Wanneer heb ik mijn nagels gebruikt? Kijk! Ze zitten gewoon in hun hol dingetjes! Ik heb toch niks gedaan?" Verwarring was overal op zijn gezicht te bekennen, hij was het niet! Het waren de demonen!

Cyber keek de kitten raar aan, speelde deze nu met zijn poten of wist hij het echt niet meer? "Jawel, daarnet toen je me een tweede tik tegen mijn zij gaf." Hij keek hem rustig aan "En dat heet hulsen trouwens." mrauwde hij met een voorzichtig glimlachje, niet zeker of het katje met zijn voeten speelde of niet.

Onderwerp: Re: Why is everyone so big?