Come and get it

Met een snelle pas wandelde ze naar voren, waarna ze even haar stem verhief. "Ik heb 2 warriors nodig en een beetje snel ook," klonk er, waarna ze rondkeek. Toen er niet echt iemand reageerde, of althans nie snel genoeg liep ze naar de eerste beste. "Jij, meekomen," klonk er even waarna ze naar de uitgang liep. "Als er geen tweede komt word ik heel boos, dus ik zweer jullie, breng me een tweede warrior."

{Open en val maar lekker binnen <3}

"Uh.. Als er geen warriors zijn die U wilt helpen, kan ik dan mee?" Even knipperde de norse dep met haar ogen en keek ze al snel naar beneden. Een kit? Daar had ze hiervoor niet veel aan, ze had forse warriors nodig hiervoor en snel een beetje. "Ik denk dat ik namelijk groot genoeg ben, want ik word al bijna Apprentice." Even knikte ze naar de poes. "Hoe oud ben je?" klonk er even star van haar. "Anders wil ik je straks wel nog even aanspreken, ik weet iets dat we wel kunnen doen," klonk er vervolgens.

Een kleindochter van Firestar hm? Even keek de grijswitte kattin naar de ander, een soort steek van gevoel die ze niet kon plaatsen trok door haar heen. Hm. "Ik wil alles doen wat U me opdraagt!" Even knikte ze tevreden naar de jonge kit. "Dan kom ik zo bij je, afspraak bij de prooistapel," klonk er even kalmpjes. Daarna keek ze even op en verhief ze haar stem nogmaals. "Ik ben serieus!" klonk er weer. "Dit is echt heel dringend!"

Dapplepelt had al een drukke voormiddag erop zitten en had zich even neergelegd toen plots de stem van Snowdrop door het kamp klonk. De kater bleef liggen waar hij lag en liet zijn blik over de andere warriors gaan die niet op haar verzoek in gingen. Hij zag hoe de andere katten hun blik op hem richtte. Hij moest ook altijd alles zelf doen. "Stelletje lafaards." bromde de kater en trok zichzelf recht, waarna hij zijn warm nest achter zich liet en naar de deputy liep. De andere katten waren ondertussen zo gewend geraakt aan hun luie leventje. "Je zocht iemand, Snow?" zei hij uiteindelijk toen hij haar benaderde. Even ging zijn blik naar de kitten, waar hij kort naar knikte ter begroeting.

"Je zocht iemand, Snow?" Hij keek op en zag dat er al een kater dichter was gekomen, het was Dapplepelt. Tevreden liet ze even een lach zien en knikte ze naar hem. "Inderdaad," klonk er even. "Dan heb ik nog een iemand nodig," klonk er even, al een heel stuk kalmer van haar af. Straks zou ze de andere katten aanpakken, eerst moest ze dit doen.

Ooh, de deputy had een warrior nodig. Met een grijns op zijn gezicht trippelde Hazelkit uit de nursery, terwijl hij een plan vormde in zijn kop. Jammer genoeg was Snowkit hem voor. Toen hij echter naar haar aanpak luisterde schudde hij zijn kop - nee, zo mocht ze natuurlijk nooit mee met warrior taken; ze was veel te beleefd en zo. Je moest bewijzen dat je sterk en stoer was, net zoals hij nu ging doen! Er kwam een warrior aan maar Snowdrop, de deputy, had nog iemand nodig. Een zelfverzekerde grijns stond op zijn snoet toen hij naar voren stapte met opgezette borst. Hij keek de deputy recht in haar ogen aan en wiebelde een paar keertjes met zijn wenkbrauwen zoals hij katers wel is zag doen naar poezen - dat was zeker een soort warriors begroeting of zo. "Ik ga wel mee," miauwde hij, waarbij hij zijn stem zo laag mogelijk maakte en nog een keer met zijn wenkbrauwen te wiebelen.

De pluizige kattin stapte met stevige tred het kamp binnen, twee flinke hazen in haar muil gepropt. Vandaag was een goede dag geweest, Starclan had haar beloond met een succesvolle jacht. Uit haar ooghoeken zag ze vrij weinig katten in het kamp, maar alsnog voelde ze de drang om zich naar de prooistapel te haasten en zich uit de voeten te maken. De poes legde haar hazen voorzichtig neer en haar blik verzuurde bij het proeven van het haar dat nog in haar mond leek te plakken. "Dan heb ik nog iemand nodig," hoorde ze een bekende stem van achteren spreken. Snowdrop, haar Deputy, zocht katten. Waarvoor wist ze niet, maar Dapplepelt had zich al aangemeld. Er was niemand in aantocht, dus nam Nightwish de verantwoordelijkheid maar op zich. Als Senior Warrior had ze toch hier en daar een soort status die ze omhoog moest houden. Ze stapte op de grijs met witte poes af. "Ik meld me," zei ze in haar kalme stem tegen Snowdrop. Ze was wel lichtelijk nieuwsgierig wat er gaande was.

- Hazelkit was me net voor :'d

Opeens kwam er nog een kit naar voren die een beetje flirterige dingen deed. Kort trok ze een wenkbrauw op. Hallo daar jochie. Al snel verscheen er gelukkig nog iemand ten tonele, een oudere warrior. "Ik meld me," ze knikte even met een zachte blik. "Jij kan je beter eerst focusen op het apprentice zijn, Hazelkit." Klonk er. "Pas daarna kan je jezelf een warrior noemen." Even wende ze zich tot het jonge katertje. "Jij, jij kan iets doen," klonk er even. "Ik wil graag dat je zoveel mogelijk katten aanspreekt," klonk er even. "Zeg tegen je vriendjes dat ze je helpen," klonk er. "Zorg ervoor dat iedereen hier straks klaar staat, ik ben zo terug," zei ze even met een knikje waarna ze zich omdraaide en de twee warriors meewenkte.

Uit het niets begonnen allemaal stomme katten hem aan te vallen. Moesten ze niet allemaal vriendjes zijn in de Clan? Met een boze blik keek hij omhoog toen een poes hem straal negeerde en miauwde dat zij zijn plek wel nam. Verontwaardigd opende Hazelkit zijn bekje om te praten, maar hij kreeg de kans niet. Nog een warrior wees hem op zijn plaats. "Jij kan je beter eerst focusen op het apprentice zijn, Hazelkit. Pas daarna kan je jezelf een warrior noemen." Hard en overdreven zuchtte de jonge kater. Nee, hier was hij het helemáál niet mee eens. Gelukkig zag de deputy wel dat hij wat moest doen en hij gewoon een warrior was. "Jij, jij kan iets doen," een grijns verscheen op zijn gezicht en Hazel stak zijn tong uit naar de twee warriors. Lekker puh.  "Ik wil graag dat je zoveel mogelijk katten aanspreekt, zeg tegen je vriendjes dat ze je helpen," Iedereen verzamelen? Als in, iedere warrior van de Clan? Dat klonk als een hele opgave. "Zorg ervoor dat iedereen hier straks klaar staat, ik ben zo terug," werd hem toen nog verteld en hij knikte met een frons op zijn gezicht. "Oké, ik zal mijn deputy taken zo goed mogelijk uitvoeren," miauwde hij, de helft al vergeten van wat ze hem nou eigenlijk had opgedragen om te doen. "Hazeldrop is op zijn weg," vervolgde hij toen hard zodat iedereen het kon horen. Ja, hij was nu de deputy en dan kreeg hij drop achter zijn naam, net zoals Snowdrop. Zo ging het ook bij de leader, dan kreeg je weer star achter je naam. Eigenlijk best verwarrend allemaal. Als afscheid wiebelde hij nog een paar keer zijn wenkbrauwen naar iedereen die in het beeld kwam; hij was echt zo cool. "Iedereen verzameleeeen!" Gilde hij toen hard door het hele kamp. Nu hopen dat katten hem serieus namen.