Shall we have a battle dear

Ripa stond klaar, hij staarde heen en weer. Hij had vandaag weinig te doen, helemaal na dat hij weer wonden had gekregen. Clans, hij haatten deze. Hij luisterde naar zijn leider maar wist niks meer verder te komen, hij tuurde in het rond. Zijn rode ogen waren opvallend, alleen wist hij niet hoe hij het had gekregen want het was niet natuurlijk. Misschien die van Zira wel, hij likte even zijn poot stevig. Zijn bloed liep over zijn lichaam heen, de pijn stroomde door zijn lichaam. Hij ademde hevig, hij had gisteren een lange afstand afgelegd en een gevecht gehad. Katten waren altijd sterk helemaal krijgers, alleen het maakte hem weinig uit. Hij zou het wel overleven en zijn leider zal het ook niet verschrikkelijk, zijn vacht waaide heen en weer. Hij wilde leren van zijn fouten, hij wilde de beste krijger worden om Claw te dienen en alles wat Claw niet wilde te vermoorden. Hij was niet zomaar een slaaf van zijn leider, hij wilde hem helpen met zijn doel. Als Claw alle Clans veroverd had zou hij voor zichzelf leven en zijn verleden achterhalen, maar Claw zal altijd voor hem voor gaan. Zijn klauwen ontbloten zich en hij stond op, zijn brede schouder waren ook gewond en het litteken kleurde ook zijn oog.

~Eerste post Brat

Met een sloom tempo liep de rode poes het kamp binnen ze was een blokje om gegaan vriese neus halen dat kan nooit kwaad toch? Met haar cyan blauwe ogen keek ze het kamp in echter waren er alleen katten die ze niet kon zuchtend liep de kattin verder, ' darling ga eens met een van de andere katten praten misshien kom je nog wat interesants te weten' klonk een stem verrassend kalm de poes haalde haar schouders op ach waarom ook niet veel had ze inderdaad niet te verliezen, Een poes keek rond tot een bepaalde kat haar aandacht trok niet omdat ze hem kende of zo iets maar hij zat helemaal onder BLOED 'Praat met hem ga er heen nu!' brat liep naar de kater toe toen ze dichter bij kwam herkende ze hem hij was Pipa of zo iets ze moest een keer met hem en een yong-one riverclan onderzoeken, op ongeveer een vos lengte van de bruine kater of stopte ze 'Jeetje wat is met jouw gebeurt??' vroeg de kattin een tonig het boeide haar niet veel maar toch vragen kon geen kwaad TOCH?!

Ripa liep in rondjes, hij ijsbeerde wat over het kamp. Weinig kon hij doen, hij was verward. Urg, wat kon hij daar aan doen. Hij moest weer een tactiek bedenken, hij wilde namelijk weer bezig zijn om de regels van Claw op te volgen. Zijn lichaam zat vol met krassen en wonden, het bloed stroomde zijn lichaam uit. Hij had al zoveel gedaan om hem te helpen, toch was het al zo moeilijk. Alleen viel hem iets op, een oranje kattin die op hem af kwam lopen. 'Jeetje wat is met jouw gebeurt??' vroeg de kattin, zijn ogen keken haar vragend aan. Hij ontbloten zijn klauwen en liet een grom horen, vele katten namen dan al afstand maar hij kon al aan haar zien dat ze een pittige was. Hij had al weleens met haar gesproken bij het onderzoeken van de Riverclan, haar naam was Brat of dat dacht hij dan. Brat klonk namelijk als een jongens naam in zijn oren, alleen was het wel een kattin. Zijn klauwen stroomde ook bloed van af, hij ontbloten zijn tanden waar nog soms vlees aan hing van andere katten. Hij had namelijk de laatste tijd vreemde gewoontes om stukken kat te eten, hij ving bijna nooit meer zijn eigen voedsel. Zo hij at maar kat, niet altijd natuurlijk. Hij antwoorde nog niet op haar vraag, eerst wilde hij wachtte op meerdere stilte. Hun zullen vast aandacht trekken door een gevecht, hij liet zijn haren omhoog staan. Hij rende op haar af met uitgespreide klauwen, hij kende namelijk best wel weinig van normale dingen en vreemde dingen. Hij was alles vergeten en was erg in de war, misschien was Brat wel een van die vissen eters. Hij kon zich al voorstellen, die kattin die hem altijd lastig viel als hij er zo een aan viel. Ze leek er niet op maar Brat kon wel een Riverclanner zijn, zijn ogen versmalden. Hij haalde een paar keer naar haar uit, richting haar gezicht.

Wat er vervolgens gebeurden ging voor de poes te snel ze keek hoe de kater's haren overhiend gingen en rende op haar af de kater ogen versmalden en hij haalde een paar keer uit naar de poes gezicht gelukkig kon de poes nog net naar achter springen ' Je wil vechten he? nou dan kun je een gevecht krijgen laat hem wat zien!' de poes oog versmalden dat had ze wel vaker dat een oog groter was dan de anderen dat had ze van haar geborten al last van al deed het niet pijn het gaf gewoon een raar gezicht de poes lachte en keek de kater aan ' Denk jij nou echt dat je mij aan kan? Hahaha! laat mij niet lachen kom maar op laat me zien wat je hebt' met dat gezegt te hebben rende ze naar de kater toe en duwde hem omver om hem vervolgens in zijn nek te bijten met haar achter poten boorden ze in zijn buik, Vechten was een van haar specialiteiten plus was deze kater jonger dan zij en hij zat al onder het bloed en schramen zo jong kan dat nooit een goed teken zijn de poes sprong weer van de kater af en liep een vosselengte van hem vandaan 'Come on let's battle!' lachte de poes ze was wel beniuwd wat deze later allemaal kon al verwachte ze niet veel ' He looks weak'

Ripa stond tegen over de kater, ze ontweek de aanval. Alleen probeerde ze hem omver te duwen, dat lukte haar net voor zijn gevoel. Hij was namelijk groot vergeleken de meeste katten, 'Denk jij nou echt dat je mij aan kan? Hahaha! laat mij niet lachen kom maar op laat me zien wat je hebt' Sprak de kattin die naar zijn nek toe hapten. Een grijns verscheen en hapte haar ook in haar nek, ze beten elkaar in de nek. Want dat zou ze niet kunnen ontwijken en helemaal niet als ze dat al deed, haar poten boorde in zijn buik. Oké ze was inderdaad snel, alleen had hij al wonden. Hij zetten zijn poten tegen haar af zodat hij haar van zich af kon werpen en misschien daar wonden door achter zou kunnen laten, hij schoot overeind. Hij zei geen woord, hij gromde immers. 'Come on let's battle!' lachte de poes, hij vernauwde zijn ogen. Hij merkte dat een oog bij haar tot een spleet was en de andere niet, hij spuugde naast zich een stuk bloed uit. Dit was nog niks vergeleken de meeste littekens, hij kneden met zijn klauw in de grond. "Dat dacht je schat." Sprak hij waarna hij zand naar haar ogen wierp en op haar af kwam gerend, hij wiep zich niet op haar rug wat wel de meeste katten zouden doen maar in plaats daarvan zetten hij zijn klauwen op haar poten waarna hij met al die snelheid ook nog een kopstoot kon uit delen. Sommige aanvallen zou ze natuurlijk kunnen ontwijken maar juist daarop had hij een manier op bedacht, hij zou haar dwingen tot de grond. Even schoot hem wat te binnen, een terug blik van zijn verleden. Haar klappen deden pijn maar niks deed meer pijn van wat er met zijn gevoel was gebeurt, hij schudden zijn kop en legde zijn oren in zijn nek. Hij probeerde weer om naar haar nek te happen, ach dit zou wel een goed gevecht worden. Hij was er namelijk wel te vrede over van haar skills, alleen je moest niet alles richten op technieken want dat kon ook je zwakte punt zijn.

Een grijns verscheen en hapte haar ook in haar nek, ze beten elkaar in de nek de rode poes keek de kater boos aan en probeerde ze hard te bijten als ze kon wat niet zo erg moeilijk moest zijn aangezien ze al erg sterke en scherpe tanden had Hij zetten zijn poten tegen haar af zodat hij haar van zich af kon werpen en misschien daar wonden door achter zou kunnen laten de poes sprong van hem af ze keek de kater lacherige aan was dit het best wat hij kon doen? haha zwak hij spuugde naast zich een stuk bloed uit. Dit was nog niks vergeleken de meeste littekens, hij kneden met zijn klauw in de grond. "Dat dacht je schat." Sprak hij waarna hij zand naar haar ogen wierp en op haar af kwam gerend, hij wiep zich niet op haar rug wat wel de meeste katten zouden doen maar in plaats daarvan zetten hij zijn klauwen op haar poten waarna hij met al die snelheid ook nog een kopstoot kon uit delen. de poes kon nog net de kopstoot ont wijken al bloede haar poten wel en de zand in haar ogen deden ook pijn al schonk ze daar geen aandacht aan ze had haar ogen niet nodig ze kon prima horen en ruiken de bruine kater probeerde weer naar haar nek te happen, Oh no you don't!' de poes greep met haar klauwen de kop van de kater vast haar nagels boorden door de vazht van de kater heen hard beet ze weer in zijn nek vel, Even liet ze hem los en duwde hem weer overeind mar haar nagels haalde ze een goed uit naar de buik van de kater de kater zou nu niet snel onder haar vandaan komen ze dat met al haar gewicht op hem ze ging dit niet verliezen dat nooit!

Ripa staarde haar aan, hij wist niet echt zo goed wat voor schade hij de kattin aan richten. Hij had haar poten beschadigt en zijn kopstoot misten, alleen ze zal langzamer zijn. Hier door zou hij meer kunnen ontwijken, de kattin wilde zijn kop pakken met haar klauwen hier door sprong hij zo vlug als hij kon onderuit en naar achteren maar er zou nog meer komen. Haar nagels hadden wel krassen gegeven aan zijn brede hoofd, een grijns ontstond rond zijn lippen. Brat de jonge krijger had zijn nekvel te pakken en beet erin, hij beet weer terug. Hier door zou ze uit eindelijk meer lucht gaan verliezen omdat hij door haar beet precies zou weten waar de zwakste plek va de nek was, alleen niet zeker hoe lang het zou duren en of het zou gebeuren. Hij haalde een paar keer uit naar haar maar deze keer naar haar gezicht, zij besloot zijn buik te verwonden. Hij beet door de pijn harder op zijn tanden, zijn ogen vernauwde meer. Echt een uitdaging was dit, hij zou haar nog zelfs hier door mogen. Maar ze was langzamer dat had hij al gemerkt, hij duwde haar van zich weg en sprong achteruit. Hij stapte rustig naar voren, hij grijnsde. Hij had al wonden van haar, de buik wonden waren het diepst tot nu toe. "Je vecht goed, daar je complimenten voor." Zei hij met een knikje, hij vond het wel. Hij had vaker katten vermoord en zelfs krijgers toen hij een app was maar heeft nog nooit iemand gecomplimenteerd, misschien had ze een spleet oog en de andere niet. Het liet wel haar vrouwelijke innerlijk zien, hij opende zijn mond. "Maar we zullen zien wie de beste is, niet waar?" Grapte hij en rende weer op haar af, deze keer deed hij het snel. Hij ging niet gelijk op haar af, hij rende juist een paar rondjes om haar een om haar steeds kleine krassen uit te delen. Het zou moeilijk worden om zo iets te ontwijken maar het kon, hij probeerde op haar te springen en tussen haar schouder bladen zijn tanden te planten.

OCC: Eerlijk gezegd vind ik tot nu toe dit het leukste vecht topic <3

"Je vecht goed, daar je complimenten voor." Zei hij met een knikje, hij vond het wel. De poes begon te lachen meende hij dat nou? nou dat is ook de eerste keer dat ze dat hoorde van haar tegen stander ' Brat focus! je gedraagt je als een klein kind!' de poes stopte me lachen en gromde zachtjes en keek naar haar poten, ze had helemaal niet in de gaten dat de kater nog wat gezegt had,'DARLING KIJK UIT!' de rode poes keek snel op de kater rende naar haar toe en rende rondjes om haar een beetje om zeker bleef ze verward staan 'JIJ DOMDO KIJK UIT ZIE JE NIET WAT HIJ DOET?!' De poes voelde kleine krassen op haar vachten al besteden ze daar niet veel aandacht aan ze had een dikke vacht dus zo veel pijn deed het niet 'MOUSEBRAIN!' De kater probeerde op haar te springen en planten zijn tanden in haar schouder bladen, de poes vocht even niet tegen, tot de poes met al haar kracht in zijn nek beet en met haar nagels diep in zijn buik boorde 'IM NOT A MOUSEBRAIN, YOU HEAR ME!' Schreeuwde de poes luid terwijl ze hard met haar achter poten in de buik van de kater trapte ' Zo gaat het goed, ga zo door jij gaat dit niet verliezen.

Ripa had al zijn aanvallen geslaagd, waarom deed ze niks. Hij staarde haar verward aan, alleen ineens zetten ze zich in en pakte hem beet in zijn nek waardoor hij op de grond werd gegooid? Hij voelde hoe haar nagels in zijn buik klemde als of ze ineens een haat had tegen hem, woede. 'IM NOT A MOUSEBRAIN, YOU HEAR ME!' Schreeuwde zijn Clangenoot. Hij staarde haar vragend aan waarna ze hem een paar keer hard trapten, hij kreunde van de pijn en liet een miauw horen. Hij klapte zijn nagels in en probeerde haar van zich af te duwen, zijn ogen bekeken haar goed. Hij stond nu recht overeind, zijn klauwen had hij ingeklapt. Hij liep rustig naar haar toe, "mooie verrassingen aanval." Zei hij daarna met een glimlach maar dit keer ging hij rustig zitten voor haar. Het bloed stroomde pijnlijk uit zijn buik en de wonden had hij al, zij was echt een sterke poes. Zijn ogen stonden wijd open, hij was verast door haar kracht en snelheid in een keer. "Gaat het wel Brat?" Vroeg hij, even kreunde hij weer van de pijn. Hij schudden zijn hoofd, die steken waren enorm. Hij had ook uiteindelijk hoofdpijn gekregen, hij kwam naar haar toe en keek haar recht aan in haar ogen. Ze leek gestrest doordat haar ene oog klein was en de andere niet, "als je het niet wilt zeggen zeg je het niet." Vervolgde hij en legde zijn poot op de hare. Vertrouwen was het enige wat hij kon gunnen naar anderen, hij vertrouwde haar. Ze was zijn Clan genoot, een belangrijke. Hij keek haar recht aan, hij wilde het echt graag weten misschien konden ze er iets tegen doen. Hij had al iets gemerkt aan haar vechtstijlen dat er veel gebeurde met haar, alleen wat wist hij niet.

"mooie verrassingen aanval." Zei de kater en glimlachte, de poes keek de kater echt in zijn ogen aan en schudde haar hoofd een paar keer heen en weer ' i lost my cool for a seconde' miauwde ze kil en keek naar haar poten er zat best veel bloed aan ze likte rustig aan haar poten langzaam werd ze rustiger 'Gaat het een beetje?' vroeg ze een beetje bezorgd al probeerde ze had zo min mogelijk te laten blijken in haar stem de kater ging rustig voor haar zitten,"Gaat het wel Brat? Vroeg hij, even kreunde hij weer van de pijn. Hij schudden zijn hoofd, Brat keek de kater zwijgend aan en legde haar poot op zijn hoofd ' Darling im fine im worried about you you seemd really hurt' miauwde ze kalm en keek de kater diep in zijn ogen aan, Ze was vast veelst te wild met hem hij was al zo toe getackeld als je het niet wilt zeggen zeg je het niet." Vervolgde hij en legde zijn poot op de hare. Vertrouwen was het enige wat hij kon gunnen naar anderen, de poes lachte zwakjes ' bedankt voor je bezorghied maar hier kan jij mij niet mee helpen' miauwde ze kalm en rustig ' You need rest' voegde ze er vervolgens aan toe ' Good darling very good im proud'

Ripa staarde de kattin aan in haar prachtige blauwe ogen, hij glimlachten. Vaak deed hij dat niet bij Clan genoten maar hij vond dat zij zijn steun nodig had, zijn natte lijf onder het bloed. Vele krassen waren over zijn zelfde woonden van eerder heen gegaan, ' i lost my cool for a seconde' miauwde ze kil. Hij knikte en lachte er even om, "ach het komt heus wel goed iedereen heeft dat weleens." Antwoorde hij en herinnerde wel een paar dingen van zijn verleden alleen niet veel. Hij was over genomen door zijn gevoelens, dat was het enige. Ook hoorde hij steeds door zijn hoofd Wraak, dat woord zou nooit weg gaan. Dat ijzere woord, dat pijnlijke woord. 'Gaat het een beetje?' vroeg Bart een beetje bezorgd. Hij knikte er op en gaf haar een duwtje, zodat zij ook een glimlach zou krijgen. "Kom op een beetje stoeien ga ik heus niet dood van, je bent echt een goede krijger." Zei hij om haar gerust te stellen. Hij wilde niet zomaar dat er een kattin bezorgd om hem was. Hij was toch maar een speeltje voor Claw, hij deed alles wat zijn leider van hem verwachte en dat zou hoog liggen. Maar de laatste tijd vermoorde Demon alle katten,`Darling im fine im worried about you you seemd really hurt' miauwde ze kalm. Hij zag haar rode ogen in de zijne kijken, hij knikte. "Goed zo." Sprak hij ter wel hij weer een kreun leverde. De poes lachte zwakjes, 'bedankt voor je bezorgheid maar hier kan jij mij niet mee helpen' Antwoorde Brat op zijn vraag. Hij knikte, "Een probleem van vroeger? Of een probleem die je zelf moet uitzoeken?" Vroeg hij door om haar te plagen. Hier door zou de spanning weg zakken en zou ze wat kunnen kalmeren, hij hoefde niet te weten wat het probleem was maar er was wel iets aan haar. Als ze zo op die manier meerdere Bloodclanners aanviel hadden ze uiteindelijk geen enkele meer. 'You need rest' Zei ze oprecht, hij knikte en keek haar aan. "Jij zal het ook nodig hebben, maar zullen we gewoon ergens een plek uit zoeken en daar verder kletsen dan hier staan?" Vroeg hij aan haar. Nog steeds een vriendelijke glimlach, ergens in de verte zag hij meerdere katten met elkaar vechten. Bloodclanners waren soms zoveel bezig met hun doel te bereiken, trainen en vechten. Alleen hadden sommige dat gewoon nodig, sommige deden weinig.

"ach het komt heus wel goed iedereen heeft dat weleens." Antwoorde hij, er vormde een klein glimlachje op de lippen van de rode poes misschien was deze kater zo slecht nog niet,Hij knikte er op en gaf haar een duwtje,"Kom op een beetje stoeien ga ik heus niet dood van, je bent echt een goede krijger." Zei hij om haar gerust te stellen. Brat knikte en gaf hem een duwtje terug ze was blij dat hij niks mankeerde nou niks ergstigs 'You are really stupid' de poes ging zitten'' Een probleem van vroeger? Of een probleem die je zelf moet uitzoeken?" Vroeg hij door om haar te plagen. De poes begon te lachen 'Ach je zo kun je het noemen het zit ieder geval ERG diep' miauwde de poes keek de kater weer aan hij was best aardig "Jij zal het ook nodig hebben, maar zullen we gewoon ergens een plek uit zoeken en daar verder kletsen dan hier staan?" bedantwoorde hij haar vorige vraag met een glimlach, de poes knikte en keek rond ze vond een rustig plekje in de hoek van het kamp er was genoeg schaduw en het leek rustig 'Klinkt als een goed plan pipa,' de poes gaf hem een knip oog ze wist dat ze zijn naam verkeerd uit sprak maar dat deed ze met op zet ze bedoelde het meer als een grapje ' Wat dacht je van dat hoekje daar daar zit ik ook meestal' de poes wees naar het plekje met haar poot en glimlachte vriendelijk naar hem,' you are so stupid ugh!'

Ripa liep naast de oranje kattin genaamd Brat, het was eenmaal zo dat je Clangenoten hun naam moest weten. Ook hoorde hij zo hier en daar roddels van katten, helemaal over Demon. Zijn ogen keken weer naar haar, misschien moest hij beter niet meer aan zijn taken werken en meer Clangenoten helpen. Hij gunde haar veel, ze was aardig en behulpzaam maar ook lief en zorgzaam. 'Ach je zo kun je het noemen het zit ieder geval ERG diep' miauwde de poes lachend. Hij glimlachte terug. Hij vond het wel jammer voor haar dat het zo diep zat, alleen zou ze haar probleem overleven. Hij keek haar aan in haar blauwen ogen, ze had een mooie vacht. Haar blauwe kijkers glimt in het zon licht, de poes knikte en keek rond. Hij deed hetzelfde maar wist eigenlijk niet eens waar hij moest beginnen, hij kwam bijna nooit in het kamp. 'Klinkt als een goed plan pipa,' Zei Brat en ze gaf hem een knip oog. Hij lachte en gaf haar een duwtje, hij voelde hoe ze er een terug gaf. "Je noemt mij tenminste niet Bonepaw." Miauwde hij en staarde haar aan, 'Wat dacht je van dat hoekje daar, daar zit ik ook meestal' Sprak ze. Hij knikten, hij liep daar naar toe in rustige stappen. Hij had een bloed pat achter zich gemaakt, hij voelde de pijn alleen zou zij ook wonden moeten hebben maar dan minder ergen. Hij ging er liggen en wachtte tot ze er ook was, "wat vind je eigenlijk van de Bloodclan en hoe ben je er gekomen?" Begon hij het nieuwe onderwerp. Hij wist niet eens goed hoe hij hier was gekomen, alleen dat hij veel hoofdpijn had toen Claw voor hem stond en Claw ook wonden droeg.

"Je noemt mij tenminste niet Bonepaw." Miauwde hij en staarde haar aan, De poes lachte en schudde langzaam haar hoofd ze wist dat hij van thunderclan kwam en dat hij hier als apprentice is aangekomen er werd namelijk veel over hem gepraat rond het kamp, Ze zag de kater naar het hoekje lopen wat zij had aangewezen met een schuin gezicht naar de bloedspetter's die hij achter liet maar ze nergeerde het en liep achter hem aan ze voelden de wonden steken door haar lichaam terwijl ze begon te lopen maar veel aandacht besteede ze er niet aan zo veel pijn deed het niet de kater zou meer pijn hebben dan zij, De kater ging liggen en wachtte netjes op haar, de rode tabby plofte naast kater neer en keek hem vriendelijk aan , "wat vind je eigenlijk van de Bloodclan en hoe ben je er gekomen?" Begon hij het nieuwe onderwerp, De poes keek het kamp in en opende haar bek om antwoorde te geven om zijn vraag ' nou ik ben hier geboren samen met zira' miauwde ze rustig ' Weetje Ripa in bloodclan is het zo je staat er alleen voor niemand gaat je helpen je moet gewoon er voor zorgen dat je je eigen hachje weet te redden kun je dat niet dan overleef je het niet lang hier'

Hij wachtte tot ze naast hem ploften, toen ze dat deed ging hij wat dichter naar haar toe liggen. Hij staarde haar aan, hij sloeg zijn warme staart om haar lichaam heen. Hij wilde kijken of het beter zou gaan met haar, 'nou ik ben hier geboren samen met Zira' Begon ze. Was zij de zus van Zira, hij keek haar verbaast aan maar knikte erop. Hij had verloren van haar door haar kracht maar Brat was anders, hij wist dat Brat sneller was waardoor Brat van haar eigen zus zou kunnen winnen. 'Weetje Ripa in bloodclan is het zo je staat er alleen voor niemand gaat je helpen je moet gewoon er voor zorgen dat je je eigen hachje weet te redden kun je dat niet dan overleef je het niet lang hier' Sprak ze en staarde hem aan met haar blauwe ogen net als oceanen, hij knikte en glimlachte naar haar. Hij pakte haar poot vast met de zijne, "dat weet ik, alleen ik zal je helpen. We hoeven er niet alleen voor te staan, we hebben elkaar." Sprak hij waarna hij haar aan keek. Hij voelde haar vacht in de zijne, hij werd er een beetje warm door. Haar ogen waren door doorzichtig als of hij door haar ziel heen kon kijken. "Ik ben altijd alleen geweest, ik weet niet eens hoe ik hier ben gekomen alleen weet ik dat er in de Bloodclan moordenaars zijn en ze letten niet op elkaar. Ik kijk hoe ze reageren en ik doe dat na, behalve dit dan." Sprak hij lachend. Niet slim, niet slim was zijn gesprek. Hij glimlachte naar haar, hij kwam op een idee misschien was het beter dat ze ergens anders spraken. Misschien als ze morgen naar de Twolegs park gaan in de avond, vaak stonden daar lichten aan en waren sommige lichtjes opgehangen. Vaak in allerlei kleuren, soms werd er licht naar de hemel afgeschoten en lieten ze dat ontploffen waardoor het leek als of de sterren uit de hemel vlogen. Misschien kon hij dan morgen of de week daarop samen met haar erheen gaan en een gesprek voeren, ze was een aardige kattin en hij mocht haar gelijk al. Haar vechttechnieken zo mooi, en ze was er goed in.

Brat voelde een staart over haar heen en toen ze naar de kater keek was hij dichter bij haar gaan liggen de poes glimlachte naar de kater ze volgde de kater's voorbeeld en sloeg haar staart over hem heen, Hij leek een beetje verbaasd toen ze hem vertelde dat zira haar zus was wat eigenlijk ook niet zo raar was ze leken helemaal niet op elkaar zira had een buine vacht met bloed rode ogen en zij had een rode vacht met cyan blauwe ogen, ' What are you doing this is stupid!' brat keek de kater aan hij knikte en glimlachte naar haar. Hij pakte haar poot vast met de zijne, "dat weet ik, alleen ik zal je helpen. We hoeven er niet alleen voor te staan, we hebben elkaar." Sprak hij waarna hij haar aan keek. de poes keek hem even verbaasd aan ' Don't trust him!' brat lachte warm naar hem en sloeg een poot om zijn nek heen ' dat is dan af gesproken jij helpt mij en ik heb jouw' miauwde de warm en knikte vriendelijk naar hem, "Ik ben altijd alleen geweest, ik weet niet eens hoe ik hier ben gekomen alleen weet ik dat er in de Bloodclan moordenaars zijn en ze letten niet op elkaar. Ik kijk hoe ze reageren en ik doe dat na, behalve dit dan." Sprak hij lachend, Brat keek diep in zijn ogen ' dat klinkt niet goed je komt niet zomaar in bloodclan als buitenstannder, ppfff je moet niet op letten je leerd niks van hun vechten draait niet alleen maar om brute vorse' maiuwde kalm terwijl haar glimlach een beetje verdween ' Nou volgens mij heb je een newe vriend gemaat brat'

Ripa lag fijn naast haar, alleen zij sloeg haar staart langs zijn lichaam. Hij knikte, ze was echt aardig en lief. Hij zou echt niet kunnen weten dat ze ene probleem zou kunnen hebben, vast heeft ze dat dan niet. Hij gaf haar een kort duwtje toen haar mond open ging, ze sloeg haar poot om zijn nek heen even schrok hij. Maar dat veranderde in een glimlach, helemaal toen ze begon met spreken. 'dat is dan af gesproken jij helpt mij en ik heb jouw' miauwde ze warm en knikte vriendelijk naar hem, hij knikte. Ze zullen dus elkaar helpen, geweldig. Ze moesten bij elkaar blijven en ook om te overleven, Bloodclan was immers hard. Hij ging wat dichter naar haar toe liggen en lachte, even keek hij haar aan tot hij een blik van Brat merkte. Brat keek diep in zijn ogen, nu keken ze in elkaars ogen. Als of ze elkaars ziel konden lezen, 'dat klinkt niet goed je komt niet zomaar in bloodclan als buitenstaander, ppfff je moet niet op letten je leert niks van hun vechten draait niet alleen maar om brute vorse' miauwde ze kalm terwijl haar glimlach een beetje verdween. Hij keek haar aan en knikte, "dan kan jij me helpen met zulke dingen." Lachte hij en keek even naar zijn poten. O ja was hij bijna vergeten, misschien konden ze met ze tweeën naar het park. Hij had zijn poot nog steeds op haar poot gelegd, hij keek haar aan met zijn rode ogen. "Hey, h...eb.. j..e zin.... Om samen naar het Twolegs park te gaan?" Stelde hij verward voor. Hij had dit nog nooit gevraagd en keek haar vragend aan, hij had grote pupillen op gezet. Ook hoopte hij dat ze met hem mee zou gaan, dan zouden ze het kunnen verder bespreken en misschien ergens wat eten jatten.

Hij keek haar aan en knikte,"dan kan jij me helpen met zulke dingen." Lachte hij en keek even naar zijn poten.de poes lachte en gaf hem een klein duwtje ' Tuurlijk ik heb niks beter's te doen' miauwde de poes warm de kater had nog steeds zijn poot op de harre maar dat maakte haar niet echt veel uit, Ripa keek haar diep aan met zijn rode ogen een beetje verrast schoof ze haar hoofd een stukje naar achter ''Hey, h...eb.. j..e zin.... Om samen naar het Twolegs park te gaan?" Stelde hij verward voor. Hij had dit nog nooit gevraagd en keek haar vragend aan, hij had grote pupillen op gezet. brat lachte dit was duidelijk moeilijk voor hem met een ijdel gezicht trok ze haar gezicht weg van de kater en keek de ander kant op 'No sorry i can't' zei de poes kil even bleef ze zo tot ze zich weer naar de kater toe draaide met een lachend gezicht en gaf hem een por ' I was just kidding of course i will go with you!'

Ripa lag nog naast de prachtige kattin, ze gaf hem terug een duw. Even verscheen er een grote big smile, Tuurlijk ik heb niks beter's te doen' miauwde de poes warm. Hij knikte dankbaar, hij wist niet precies hoe hij zich moest gedragen. Hij keek haar nieuwsgierig aan toen ze begon te lachen op zijn vraag. Ze trok haar gezicht weg van de kater en keek de ander kant op, hij staarde haar verward aan en gelijk gingen zijn beide oren omhoog. 'No sorry i can't' zei de poes kil, hij staarde daarna naar de grond. Hij kneep de grond onder zijn poot kapot, nog steeds lag zijn ene poot op de poot van Brat. Alleen staarde ze hem weer lachend aan en porde hem, hij schrok van de por en viel om. 'I was just kidding of course i will go with you!' Sprak ze lachend. Hij lachte terug en ging weer recht liggen, hij gaf haar een vlugge lik over haar wang. "Dan zie ik je dan." Sprak hij en stond op, "ik moet nog wat doen, Clan katten verjagen of kittypets het angstig maken of wil je mee?" Vroeg hij met een zwiep van zijn staart. Hij moest namelijk nog wel dingen voor Claw doen, tot hij merkte waar hij had gelegen en enorme bloed plas lag. Even lachte hij ongemakkelijk, lekker fris om naast een Clangenoot te liggen ter wel ze straks ook helemaal onder het bloed ligt. Hij glimlachte naar haar, hij mocht haar enorm alleen wat zal zij van hem vinden. Ze duwde en porde elkaar wel, misschien was dat al een teken dat ze V...vri..vrien..vrienden konden zijn.

De poes begon te lachen toen de kater omviel van haar por . Hij lachte terug en ging weer recht liggen, hij gaf haar een vlugge lik over haar wang. "Dan zie ik je dan." Sprak hij en stond op, "ik moet nog wat doen, Clan katten verjagen of kittypets het angstig maken of wil je mee?" Vroeg hij met een zwiep van zijn staart. ' WAT JE OOK DOET JE GAAT NIET MET MEE!' Klonk een boosen stem in haar hoofd en zonder ze het onder controlen had schoten haar nagels uit haar hulzen en boorde diep in de grond, een beetje nervous lachte de rode poes naar de kater en knikte simpel ' is goed ik zie je daar wel, Sorry ik moet ook nog wat dingen doen maar ik zie je in het park oke?' lachte een beetje ongemakkelijk 'Hmpf' de poes stond op haar nagels schoten weer terug hun hulzen in de poes gaf de kater een snelle lik over zijn oor ' later' lachte ze terwijl ze richting van de uitgang van het kamp liep, Die ripa was eigenlijk erg aardig, ' Great now i feel awful for hurting him'

moet ik een vervolg topic maken? c;
brat topic uit-

Onderwerp: Re: Shall we have a battle dear