Gotcha [Maplekit]

Twee grote oogjes waren gefocust op een klein staartje dat heen en weer zwiepte. Tallkit was in sluiphouding gezakt en had zich verstopt achter één van de nesten in de nursery. Schijngevechten waren dé manier om je voor te bereiden op je apprentice tijd. Iets wat Tall maar al te graag deed. Dat hij dit niet deed in Shadowclan maakte hem al niet meer uit. Zijn zusje had het er moeilijker mee, zich aanpassen aan een nieuwe omgeving. Tall's oortjes waren iets naar voren geschoven toen het staartje uit zijn zicht verdween. De kitten wilde zich net terug recht trekken toen het weer verscheen en zonder verder te lang te wachten sprong hij op de kitten af waar de staart toe behoorde. "Gotcha," greens de kitten en duwde het poesje tegen de grond.

Maplekit lag rustig om zich heen te kijken in het zonnetje. Haar moeder was er nu even niet en echt behoefte aan de drukte van haar siblings had ze ook niet. Sommigen vond ze wat te fel en dat vond ze maar spannend. Maplekit was dan wel een vrolijk typetje, speelde graag, leerde graag anderen kennen... toch was ook heel verlegen en stil en dat wilde wel eens botsen en maakte dat ze behoefte had aan afzondering. Maplekit kwam overeind en keek om zich heen, niet door hebbend dat iemand het op haar gemunt had. Ze zwaaide met haar staartje en ging weer zitten, nee ze wou blijven waar ze was. Wat gefrustreerd om zichzelf zwaaide ze met haar staart. Dit was echter niet het slimste plan, want ineens werd ze tegen de grond aan geduwd. "Waah!" Riep ze geschrokken uit en ze kreeg het idee als of haar hart uit haar borstkas klopte. "Waarom doe je dat?" Vroeg ze geschrokken terwijl ze zich omdraaide, met haar achterpootjes trappelde en zich weg wurmde van de andere kittens. "Oh... sorry, ik schrok nogal... ik wou niet gemeen doen..." ratelde ze bij het besef dat haar reactie lang niet zo leuk was en dat Tallkit misschien gewoon met haar wou spelen.

De jonge kater greens toen het poesje zo van hem schrok en zich onder hem uit wist te wurmen. Zijn oortjes stonden echter nog enthousiast naar voren. Er viel niets te mopperen nu. Nu wilde hij gewoon eens wat plezier maken. "Oh... sorry, ik schrok nogal... ik wou niet gemeen doen..." Even trok hij met zijn oortje bij het horen van haar verontschuldiging en hij haalde kort zijn schouders op. "Mijn schuld," mauwde hij en richtte zich vervolgens iets meer op. "Mag je mee naar buiten?" Even ging zijn blik naar de Queens die iets verder in de den met elkaar aan het praten waren en vervolgens gingen zijn oogjes naar buiten. De regen van gisteren was er niet meer en het zag er naar uit dat het vandaag niet meer zou regenen. Hij richtte zich terug op de andere kitten. "Dan kunnen we een schijngevecht houden!" Zijn oortjes stonden nu enthousiast naar voren. Er waren niet veel kittens die dit eerder met hem wouden, aangezien er nog een lichte geur van Shadowclan in zijn geur hing. Misschien was Maple wel de eerste.

"Mijn schuld," was het antwoord op haar verontschuldiging. Maplekit draaide wat nerveus met haar oortjes. Ze kende de kitten niet zo heel goed, behalve dat ze wist dat hij eigenlijk van Shadowclan was en dat maakte het nog wat ongemakkelijker, maar ze wou niet zo overkomen, want ze had het idee dat het al teveel bij hem gebeurde. "Mag je mee naar buiten?" Vroeg Tallkit toen. Maplekit glimlachte verlegen en knikte, "Ik mag de nursery wel uit," murmelde ze verlegen maar vriendelijk. Maplekit was een vrolijke kitten, maar nogal verlegen, dus het vrolijke kwam pas echt naar voren wanneer ze zich vertrouwder voelde bij de ander. "Dan kunnen we een schijngevecht houden!" Nu draaide ze haar oortjes wat verlegen en onzeker naar achteren. "Schijngevecht?" Ze was niet dom of iets dergelijks, in tegendeel, ze was juist best slim. Maar ze wist niet of ze dat durfde. "Elkaar niet aanraken, hé? Dan wil ik wel," miauwde ze toen uiteindelijk. Ze wou niet overkomen als een bange kittypet.

Een glimlachje stond op zijn snoetje toen de poes zei dat ze naar buiten mocht. "Schijngevecht?" Hij zette al een stap richting de uitgang van de nursery en draaide zich nu zijdelings naar de poes om. "Elkaar niet aanraken, hé? Dan wil ik wel," Hij knikte. "Daarom heet het toch schijngevecht?" mauwde hij met een grijnsje en liet zijn blik even vluchtig naar Brightspots gaan, waarna hij de nursery uit glipte. Eenmaal buiten draaide hij zich terug om en zette zich kort neer, totdat de andere kitten ook naar buiten zou gaan. Hij was misschien wel wat opdringerig, maar dat waren wel meerdere kittens hier.