Expedition 'bush'

Nieuwsgierig liep de kitten langs de struiken die de grens van het kamp aangaven. Haar grote oogjes gingen langs de bloemen die hoger hingen dan dat zij groot was. Een kort moment zakte ze weer door haar pootje, maar ze herpakte zich snel weer. Ze was het ondertussen wel gewoon dat haar evenwicht niet op en top was en had het altijd wel kunnen verbergen voor de anderen. Als anderen het nu zagen, gaven ze het de schuld aan het kitten zijn of men zei gewoon dat ze wat klungelig was. Iets wat eigenlijk totaal niet waar was. Een kort moment hield ze halt en keek even over haar schouder naar de open plek. Haar oortjes stonden een beetje geamuseerd naar voren, waarna ze zich terug omdraaide naar de struik waar ze net halt had gehouden. De geuren van de eerdere bloemen waren nooit sterk geweest, maar deze bloem had een aparte geur. Ze kon jammer genoeg niet zien welke plant het was, waardoor  iets wat koppige kant het van haar overnam. Ze wilde zien hoe de bloem eruit zag. Ze zette haar voorpootjes tegen de stam van de brede struik en richtte zich op om toch een poging te doen om het plantje te bekijken. De kitten wenkte een beetje geïrriteerd met haar oortje en liet zich terug zakken toen ze doorhad dat het onmogelijk was om de bloem te zien. Ze zette zich neer en staarde wat voor zich uit. Haar blik viel op de blaadjes van de struik. Ze hadden duidelijk een andere vorm dat de blaadjes van de struiken naast zich. Haar oortjes, die ze eerder had laten zakken, schoten terug omhoog. Ze moest haar ontdekking delen met de rest. Niet alle struiken hadden dus dezelfde bladeren. Al die puzzelstukje vielen op hun plek. "Ik heb het gevonden!" piepte ze enthousiast en liet haar blik even naar de iets donkerdere hemel gaan. Had haar mama dat gezien? Icyrose zou zeker trots op haar zijn. De kittens draaide zich rond en liep, met haar staartje fier in de lucht, terug naar de nursery. Niemand die haar deze ervaring van haar kon afnemen.

[Open]

Lizardkits oortjes stonden enthousiast naar voren toen iemand haar vroeg naar wat ze net ontdekt had. Lizardkit trippelde snel naar haar toe, waarbij ze kort door haar pootjes zakte. "Ik heb hét gevonden," herhaalde ze nog eens enthousiast en richtte zich direct terug op. "Niet alle struiken zijn hetzelfde," mauwde ze, alsof het de ontdekking van de eeuw was. De kitten was misschien wel enthousiast, maar ze zag ook nooit meer struiken dan dat er bij de nursery waren. Ze draaide zich nog eens zijdeling om om naar buiten te kijken en zwiepte vrolijk met haar staartje toen ze vanaf hier de kamprand zag. "Alleen weet ik niet welke soort struiken," mauwde ze er achter. Even hield ze haar staartje stil en wenkte ze twijfelend met haar oortjes, maar deze sprongen al snel weer enthousiast naar voren. Het was fijn om eens met iemand te praten die écht luisterde naar haar.

“Dat heb je heel goed ontdekt Lizardkit.” Een trots glimlachje stond op haar gelaat en de kitten richtte haar blik aandachtig op de queen toen ze vervolgens verder sprak. "Er zijn verschillende soorten struiken, net als er verschillende soorten bomen zijn. Sommigen hebben besjes en daarvan kun je de ene eten en is de ander levensgevaarlijk. Je hebt zelfs besjes waar je dood aan kan gaan. De natuur kan heel mooi zijn, maar ook dodelijk. Dat maakt het bijzonder is het niet?” Even hield Lizardkit haar kopje schuin bij wat ze net verteld had. Elk woord sloeg ze zorgvuldig op in haar kopje. "Hoe kan zoiets onschuldig nu zo gevaarlijk zijn?" mompelde ze kort. Haar oortjes schoven terug wat meet naar voren. "Maar sommige besjes en planten kunnen toch ook genezen? Dat heb ik gezien toen ik in Sparrowfeather's den was." mauwde ze. Ze had vele planten en hoopjes gezien. Samen was ze met Quietkit de medicine den in geglipt. Dat was vooral geweest om haar nieuwsgierigheid wat te temperen.

De zwart-witte kitten had zich neergezet toen de poes op haar vraag antwoordde. Haar oortjes stonden nog steeds enthousiast naar voren en het het puntje van haar staart bewoog vol spanning heen en weer. In haar kopje herhaalde ze elk woord dat de Queen tegen haar zei. "Alleen kijken," herhaalde ze met een glimlachje en sprong half recht. "Ik wil de eerste kitten zijn die de stiekeme plantjes van de goede plantjes kan onderscheiden." mauwde ze enthousiast, niet wetend dat dit zelf voor warriors een hele klus was om zulke planten uit elkaar te houden. "Jij helpen," piepte ze er snel achter en keek de poes lichtelijk vragend aan, al was het eerder al een vaststelling voor de kitten.

“Precies, alleen kijken.” Een glimlachje stond op haar snoetje bij de goedkeuring van Brindleleaf Even hield ze haar kopje schuin toen ze te horen kreeg dat het onderscheiden van zulke dingen niet zo makkelijk zou gaan. “Anders moet je het een keer aan Sparrowfeather vragen als hij het niet druk heeft.” Haar oortjes schoten direct terug wat naar voren bij wat ze vervolgens zei. "Zou hij dat willen?"mauwde ze. Ze vroeg zich af of de Medicine cat wist dat Quiet en Lizard in zijn den waren geweest, zonder dat hij het wist. Misschien moest ze toch niet als eerste daar naartoe gaan. "Wil jij dat vragen?" vroeg ze nu lichtelijk nerveus.

Ze schuifelde lichtjes met haar poten heen en weer. “Kom, dan gaan we het samen vragen.” Direct richtte ze haar grote oogjes op de poes toen ze dat zei. "Nu?" mauwde ze lichtelijk verontwaardigd en bleef staan waar dat ze stond toen de Queen de nursery verliet. Ze zwiepte nerveus met haar staartje en sprintte snel achter de poes aan, waarbij ze een kort moment door haar pootjes zakte, zoals wel vaker gebeurde. Haar evenwichtsorgaan was dan ook niet zo heel erg stabiel, maar ze wist het voor zichzelf te houden en gaf altijd de schuld aan haar klunzigheid, ook al was ze helemaal het tegenovergestelde van klunzig. "Misschien is Sparrow wel kruiden gaan zoeken," mompelde ze, terwijl ze de Queen inhaalde en vervolgens naast haar liep.

Note: Misschien moeten we binnenkort een nieuw topic aanmaken en/of Daan een pm sturen.