were are they?

Redeye zuchtte terwijl ze Het Tunderclan gebied in keek. Ze zuchtte, Ze hoopte dat ze binnenkort haar nieuwe vrienden Snowlight en Goldenmoon weer zou zien. Ze keek verwachtingsvol de verte in maar durfde niet verder te lopen bang weggejaagd te worden door andere Tunderclan warriors. Ze rekte zich uit en liep een rondje. En sprong in een boom. Ze probeerde het zichzelf zo goed mogelijk te maken. Ze rukte een aantal bladeren van de boom en legde ze op haar dikke tak. Ze legde haar kop op haar poten en keek opnieuw het Tunderclan terrein in. Langzaam vielen haar ogen meer dicht en dicht en ze viel onrustig in slaap.

Na een paar uurtjes slaap werd ze wakker van de honger. Ze sprong uit haar boom en rende wat dieper het Rogue gebied in. Even verderop hoorde ze en muisje rennen. Zo te horen rende hij tegen een boom op. Met gemak had Redeye dankzij haar overgevoelige oren de boom gevonden, sprong er in en greep met haar tanden het veldmuisje en liet zich naar beneden vallen. Ze liep weer terug naar de grenslijn en at voorzichtig het muisje op. Niet vaak kwamen Rogue hier. Aangezien hier vooral Clankatten hun territorium afbakende. Ze rekte zich uit en stond weer op. Ze keek naar de hemel en zag het bewolken. Het zou gaan regenen dat wist ze zeker. Misschien zelfs onweer. Redeye zuchtte. Ze had nooit veel problemen met regen maar met onweer zouden Snowlight en Goldenmoon vast in de buurt van hun clan blijven. Redeye sprong weer in haar boom beschermd voor de meeste regen. Slapen zou ze nu niet. Ze hield er van om de onweer te zien. Vooral als het ver weg boven de bergen zou zitten. Ze knipperde met haar ogen toen de eerste regendruppels vielen. Eentje lande recht op haar neus en ze keek er een beetje verward naar. Daarna likte ze hem weg en begon ze zich maar schoon te maken. Midden in haar schoonmaakbeurt hoorde ze opeens kattenpootjes. Ze keek op en zag in de verte een gedaante van een kat verschijnen. Ze wist vrijwel zeker wie het was en glimlachend sprong ze naar beneden om de kat te begroeten.



Snowlight, Thunderstrike and Goldenmoon only plz

goeldenmoon preberde te jagen maar dat lukte niet zo goed. Er was slecht weer op komst dat kon ze voelen. Ze was dicht bij het einde van de grens van haar teretorium. De eerste regen druppels begonnen te vallen. Ze was er blij mee, zij was een van de weinige katten die van regen hield. Het was een lange mooie dag geweest. veel werk in de clan. Sinds ze krijger was, was haar leven zwaarder geworden. Goldenmoon sliep vaak uit zonder dat ze dat bedoelde. De tijd dat ze had geslapen probeerde ze dan ook weer goed te krijgen. Door de regen beghon het bos heerlijk te ruiken. Dat frisse natuur heurtje was fantasties. Ze rook op eens de heur van een kat. De heur van redeye. Die kende ze ondertussen al goed. Ze was goed bevriend geraakt met de eenling. Maar vroeg zich wel af waarom ze zich zo dicht bij de grens waagde. De poes rende naar haar toe, en begroete haar. Goldenmoon haf haar en lik over het hoofd en zei: " dag redeye, fijn je weer te zien, maar wat doe je hier, zo dicht bij de grens. en nu zelfs op". Ze keek haar vriendin zacht aan. "Van mij mag je op de grens komen maar pasop dat je niet betrapt word? Of als wij betrapt worden." Voegde ze er snel aan toe. ze ging zitten en wachte op redeye haar antwoord.

Redeye zag Goldenmoon staan en sprong naar haar toe. En gaf haar een lik over haar kop zoals Goldenmoon bij haar deed. " hee Goldenmoon. " Zei Redeye vrolijk. "Dag redeye, fijn je weer te zien, maar wat doe je hier, zo dicht bij de grens. en nu zelfs op. Van mij mag je op de grens komen maar pas op dat je niet betrapt word? Of als wij betrapt worden." Redeye keek haar aan. Ze had gelijk maar Redeye had daar helemaal niet opgelet. Ze had de rust opgezocht aangezien precies op dit punt niet vaak Tunderclan wacht kwam en niet veel Rogue's. "Je hebt gelijk maar hier komen nou eenmaal niet vaak katten. Ik slaap hier wel vaker. En als warriors of Rogue's komen verstop ik me in deze boom. " Redeye sprong tegen de boom aan waar ze net nog in geslapen had en keek lachend naar Goldenmoon. " En wat brengt jou hier? Dit is nou niet echt de meest bezochte plek van het Tunderclan gebied. " Redeye lachte. Ze sprong weer uit de boom en liep weer naar Goldenmoon. Terwijl de regen op dit moment met bakken uit de hemel kwam dacht ze na. Ze kende Goldmoon nu al best goed en zag aan haar gezicht dat ze zich bedenkelijk voelde over de plek waar ze waren. "Kom anders ook in Rogue gebied. Kunnen we gaan jagen ofzo. Het zit hier vol met muizen, ratten en konijnen." Redeye rekte zich uit en liep een stukje dieper het bos van het Rogue gebied in. Ze glimlachte aanmoedigend naar Goldenmoon en haar ogen vonkelde van het plezier. Ze had nooit veel vrienden gehad en al helemaal niet uit clans. Dit was compleet nieuw voor haar en waarschijnlijk net zo nieuw voor Goldenmoon. Ze gedraagde zich heel anders dan Rogue katten en in het begin wist ze niet hoe ze er mee om moest gaan maar hoe meer ze Goldenmoon en Snowlight leerde kennen, hoe beter ze met ze om kon gaan. Ze rekte zich nogmaals uit en keek verwachtingsvol naar Goldenmoon.

Snow zag een veld muisje. Ze had honger. Snow sloop op de muis af en wiegde even met haar heupen en sprong toen. Naast. Boos blies ze. Alweer naast. Ze kon het gewoon niet ofzo? Ze liep door toen ze de geur van Goldenmoon rook. Ze rende naar hem teo. "Heei, Golden!" ze keek naar de andere kat. "Heei Redeye" zei ze. Hopelijk hadden ze haar boze blies niet gehoord. Golden wist haar verleden, Maar Redeye niet! Ze rook de geur van een andere muis, alleen rook ook dat die al dood was. Beschaamd ging ze zitten en liet haar kop hangen.

Thunderstrike was deze ochtend gelukkig wel vroeg op gestaan om te gaan jagen. Nadat hij zijn ogen had geopend was hij rechtop gaan zitten en had zich langzaam uitgerekt. Daarna had hij langzaam de den uit gelopen en had wat prooi gepakt om een beetje kracht op te doen voor zijn jacht van deze dag. Nadat de kater had gegeten was hij opgestaan en het kamp uit gelopen om te gaan jagen.De grote gestreepte kater had ondertussen al een hoop prooi gevangen maar had het overals begraven. Zodra hij terug wilde keren naar de plekken waar hij zijn prooi had begraven ving hij de geur van Clangenoten op. Goldenmoon en nog een kat. Nog twee katten, een was zeker nog een ThunderClan kat maar de ander niet. Langzaam maar zachtjes liep hij in de richting van de geuren. Naarmate hij dichterbij de grenslijnen kwam werden de geuren sterker. Snel dook hij in sluiphouding en sloop dichterbij. Daar zag hij Goldenmoon zitten, samen met Snowlight, ook een ThunderClan krijger. Maar de andere zwarte poes die erbij zat kende Thunderstrike niet. Zachtjes kroop hij de bosjes in en voelde de blaadjes langs zijn pels strelen. ''dag Redeye, fijn je weer te zien, maar wat doe je hier, zo dicht bij de grens. en nu zelfs op.'' Hoorde hij Goldenmoon zeggen. '' Ja dat zou ik ook wel willen weten,'' mompelde de kater in zichzelf. "Van mij mag je op de grens komen maar pasop dat je niet betrapt word? Of als wij betrapt worden." Ook Snowlight begroette de Rogue vriendelijk. "Kom anders ook in Rogue gebied. Kunnen we gaan jagen ofzo. Het zit hier vol met muizen, ratten en konijnen." Zei de Rogue poes die blijkbaar Redeye heette. Zodra de poes opstond, zich uitrekte n dieper het bos in liep bleef Thunderstrike even wachten. Daarna sloop hij achter ze aan en wachtte tot ze weer stil stonden. ''En mag ik weten wat jullie hier doen?'' Sprak hij toen scherp en stapte tevoorschijn. Zijn blik lag op de twee ThunderClankatten.

[Btw Snowlight, let erop dat je wel 5 volle regels typt. ]

''En mag ik weten wat jullie hier doen?'' Redeye keek geschrokken op. Ze zag nog een kat staan die ze nog niet kon. De kater keek kil naar haar twee vrienden. Redeye liep voorzichtig en op haar hoede terug naar de grenslijn. Ze zakte door haar poten, niet om aan te vallen maar om respect te tonen. Ze wou geen ruzie met clans en al helemaal niet dat dankzij haar Snowlight en Goldenmoon problemen zouden krijgen. De regen viel nogsteeds heftig naar beneden en haar vacht raakte doorweekt. Maar ze lette er niet op. De kater keek nog kil naar de poezen van zijn clan. Redeye deed nog een stap voorzichter dichterbij. Ze wou de kater niet boos maken. " Sorry het is mijn schuld dat Goldenmoon en Snowlight hier zijn. Ze roken mij en zijn naar me toe gekomen. " Redeye keek verontschuldigend naar de kater. Ze wou niet dat hij boos zou zijn op haar of op de poezen. Ze deed een stapje achteruit en kwam overeind. Ze had nu lang genoeg laag genoeg gezeten. Anders dacht de kater zo dat ze wou aanvallen. " Nogmaals sorry. En als dit problemen oplevert neem ik de volle verantwoordelijkheid op me. " Precies toen ze dat zei werd het noodweer minder en na de paar stille minuten die voorbij gingen leek de zon zijn best te doen door het donkere pak wolken heen te breken. De regen hield op en Redeye keek nogsteeds zenuwachtig naar de drie Tunderclan katten.

Redeye begroete haar vriendelijk. Opeens hoorde ze nog een kat komen. Het was snowlight. Die haar even vriendelijk begroete." Kom anders ook in roque gebied. We kunnen gaan jagen of zo. Het zit hier vol met muizen, ratten en konijn" zei redeye vriendelijk. Die snel naar haar gebied ging en zich om draaide toen ze over de grens was. Goldenmoon keek even naar snowlight en ging toen naar redeye. Maar bleef steen bij de grens. "Dat is vriendelijk van je redeye. Ik zou het doen als ik kon. Maar dat kan ik niet, het is verboden volgens de kijgerscodes om op een ander teritoria te jagen. Niet dat ik niet wil maar ik heb het gevoel dat het beter is als we dat niet doen." Ze keek redeye met haar groene ogen aan. Je kon er verdriet en ook trouw in zien. Ze wou zeker gaan jagen met haar en snowlight. Maar ze kon het gewoon niet. Opeens hoorde ze een bekende stem. Ze keek naar de groote krijger. Thunderstrike die met een scherpe stem zei: "En mag ik weten wat jullie hier doen. HIj keek naar haar en snowlight. Goldenmoon was wel een beetje geschrokken van haar clan genoot en vriend. Redeye boog voor hem en probeerde hen te verdedigen. wat niet zo'n goed idee kon zijn. "Sorry het is mijn schuld dat goldenmoon en snowlight hier zijn". Toen ging redeye weer recht zitten en zei weer. "Nogmaals sorry. En als dit problemen oplevert neem ik de volle verantwoordelijkheid op me". Golden moon keek naar haar vriendin die voor hun op kwam. Maar ze kon niet toelaten dat ze dat deet, het was haar schuld niet. Goldenmoon had proberen te jagen, maar toen zag ze redeye. Snowlight was toen er toen ook bij gekomen. "Nee dat is niet waar". Zei goldenmoon en keek met halfdichte ogen naar de krijger. Ze was niet bang, want ze zou de waarheid zeggen dat moest gewoon. Ze sprak weer verder: " IK was aan het proberen te jagen. Maar toen rook ik redeye en ging naar haar toe. En ik veronderstel dat snowlight ook aan het jagen was. Voor ze ons rook." Nou had ze gezecht wat ze wouw, de waarheid. Ze bleef kijken met haar ogen half gesloten naar thunderstrike. Maar toen begon ze te denken, wat det tunderstrike hier. " En ik durf te wedden dat jij het zelfde deet. JAGEN voor je ons opmerkte". Goldenmoon bleef kijken naar de krijger zonder angst te tonen,. Ookal had ze dat misschien een beetje, wat als thunderstrike haar niet geloofde. Ookal was het de waarheid die ze zei?

Nee dat is niet waar". IK was aan het proberen te jagen. Maar toen rook ik redeye en ging naar haar toe. En ik veronderstel dat snowlight ook aan het jagen was. Voor ze ons rook." Redeye keek op. Goldenmoon nam het voor haar op. Dit ging anders dan ze gepland had. Redeye probeerde zich wijs te maken uit de blik die Goldenmoon had. Er zat zoveel trouw voor haar clan in, maar ook bescherming. Ze wou Redeye beschermen. Redeye schudde haar hoofd. Wat wou Goldenmoon beginnen tegen deze warrior. Goldenmoon was nog maar 12 manen en de kater zou absoluut niet veel jonger zijn als Redeye zelf. 1 a 2 manen meer niet. Bovendien zag hij er groot en sterk uit. Redeye voelde zich licht bedreigd door de kater maar ze had erger meegemaakt. Ze kende gevaarlijkere Rogue's en zolang zij zelf uit het Tunderclan territorium bleef kon de kater haar niets maken. " Nogmaals sorry, voor het maken van de fout hier te zijn. Ik ben trouwens Redeye, zoals je waarschijnlijk ziet ben ik van geen enkele clan. " Redeye probeerde zich netjes te gedragen tegenover deze kater. Andere clankatten die zo tegen haar vrienden hadden gesproken zouden het waarschijnlijk al lang hebben bezuurd Redeye was sterk. Sterk van het zwerven. Ze zou nooit een clankat worden dat wist ze zeker. Ze genoot van de wind die door haar Inktzwarte haren gleed als ze door de rogue bossen rende. Ze kwam meteen weer terug bij de werkelijkheid toen ze een felle lichtflits door de lucht zag gaan en niet veel later een oorverdovend lawaai. Onweer, lekker dat heb ik weer dacht Redeye. Op automatise keek ze rond naar een schuilplek. Toen bedacht ze zich dat de 3 katten er nog waren en keek ze weer aan. Ze rekte zich nonchalant uit en gaapte. "Dat kon er ook nog wel bij, Onweer. " Lachend keek ze naar haar vriendinnen en daarna serieus naar de kater.

Het was duidelijk dat de katten schokken van zijn aanwezigheid, maar het kon hem weinig schelen. Rogue's hoorden niet op Clanterritoria. " Sorry het is mijn schuld dat Goldenmoon en Snowlight hier zijn. Ze roken mij en zijn naar me toe gekomen. " Sprak de Rogue met de naar Redeye. Thunderstrike zwiepte kwaad met zijn staart. De poes was achteruit gelopen en in elkaar gedoken, misschien eindelijk eens een Rogue met hersens. Maar nadat ze had gesproken deed ze een stap achteruit en ging weer rechtop zitten. Thunderstrike sloeg toch onbewust zijn klauwen uit, hoewel hij geen zin had om te vechten nu zou hij het wel doen als het nodig bleek te zijn. " Nogmaals sorry. En als dit problemen oplevert neem ik de volle verantwoordelijkheid op me. " Nadat ze had gesproken werd de regen, die ondertussen zijn vacht behoorlijk had doorweekt, minder. Hij richtte zijn ogen op Goldenmoon toen zij begon te spreken. "Nee dat is niet waar," had ze gezegd en Thunderstrike fronste. Hij wilde onderbreken maar Goldenmoon ging verder dus hield hij zich stil. ''IK was aan het proberen te jagen. Maar toen rook ik redeye en ging naar haar toe. En ik veronderstel dat snowlight ook aan het jagen was. Voor ze ons rook." Het was duidelijk dat ze de waarheid prak maar tch was ze wel een beetje bang, hij kon het in haar ogen zien. Zo ging het altijd, hij hoefde maar een beetje boos te reageren en anderen begonnen al bang voor hem te worden. Hij snoof even en keek naar de rest. " En ik durf te wedden dat jij het zelfde deed. Jagen voor je ons opmerkte," sprak Goldenmoon weer en Thunderstrike keek haar recht aan. '' Ja dat deed ik, maar ik ga geen gezellig praatje staan houden , met een Rogue, op mijn EIGEN gebied.'' Antwoordde hij scherp en keek haar strak aan met zijn diepgroene ogen. Hij liet zijn blik naar de Rogue glijden, ze was iets ouder dan dat hij was, maar ze had minder spieren. En als hij haar zou aanvallen zouden de anderen niks kunnen doen. Dan zouden ze verraders zijn en verbannen worden. Ondertussen stond de poes al niet meer op ThunderClangebied. " Nogmaals sorry, voor het maken van de fout hier te zijn. Ik ben trouwens Redeye, zoals je waarschijnlijk ziet ben ik van geen enkele clan. " Hij keek haar lang aan en zwiepte met zijn staart. '' Het is dat je nu niet meer op ThunderClangebied staat anders had het anders af kunnen lopen,'' mauwde hij koeltjes e ging maar zitten en gaf zijn luchtbruingestreepte vacht een lik. Niet dat het veel zin had. '' En niet dat het veel uitmaakt, ik ben Thunderstrike.'' Mauwde hij nog altijd op een koele toon. Hij keek alle drie de katten een voor een lang aan met zijn diepgroene ogen. Zodra er een felle lichtflits over hen heen trok en gevolgd werd door een zware donderslag gaf hij geen krimp. Hij was veroemd naar de Donderslagen. Thunderstrike betekende dus Donderslag. Hij was trots op zijn naam, maar hij was ook niet bang voor de Donder. Hij had zijn wake moeten houden tijdens onweer. "Dat kon er ook nog wel bij, Onweer. " Thunderstrike keek de poes weer aan. '' Als je maar niet zegt dat je er bang voor bent,'' mauwde hij op een rustige toon. Hij had gezien dat ze onderdak was gaan zoeken met haar ogen.

'' Het is dat je nu niet meer op ThunderClangebied staat anders had het anders af kunnen lopen. En niet dat het veel uitmaakt, ik ben Thunderstrike. Als je maar niet zegt dat je er bang voor bent,'' Redeye kon een lichte grom niet onderdrukken toen de kater Thunderstrike zijn laatste zin had gezegd. "Even voor jou informatie Thunderstrike, Ik hou van onweer. Ik wil er alleen liever niet door geraakt worden. " Wat dacht die kater wel, zij zelf zou nooit bang zijn voor welk weer dan ook. Angst vermoorde je als je Rogue was. De andere Rogue's konden je angst voelen en ze zouden je er op afmaken. Nee dat kon Redeye niet hebben. Angst was wel het laatste wat ze had. "Maar goed, Thunderstrike dus.. Mooie naam. En denk je nou echt dat ik op JOUW gebied wil komen. Redeye hoorde haar eigen spot in haar stem dat ze eigenlijk had willen onderdrukken. Ze had niet op Tunderclan territorium gestaan, hoogstens op de grens. Maar deze kat was wel erg beschermend naar zijn eigen gebied toe. Redeye zou nooit warriors kunnen begrijpen. Ze vochten niet voor hunzelf maar voor hun clan. Ze gingen nooit uit clangebied en volgens Redeye zouden ze zich nooit helemaal vrij voelen. Zij zelf kon de vrijheid als geen ander. De wind die door haar dikke vacht ging, haar gehavende poten die haar overal naar toe droegen. Ze kon overal heen waar ze wou en die clankatten bleven bij hun eigen gebiedje zitten. Redeye schudde haar hoofd. " Weet je jullie drie, Ik heb een vraag aan jullie. Hoe kunnen jullie je zo afhankelijk laten maken van jullie clan. Hebben jullie nooit gedroomd van het ultieme vrije leven van een Rogue?

Het was duidelijk dat thunderstrike en redeye. Als ze maar een iets verkeerd zeiden elkaar zouden aanvallen. Goldenmoon had ook door dat thunderstrike haar angst had gezien. Dus ze verzette zich tegen die angst. Waarom zou ze bang zijn van hem. Snowlight was duidelijk ook weer aan het droomen. Ze had nog niets gezecht. Goldenmoon keek op toen redeye weer iets zei. "Weet je jullie drie, ik heb een vraag aan jullie. Hoe kunnen jullie je zo afhankelijk laten maken van jullie clan. Hebben jullie nooit gedroomd van het ultime vrije leven van een rogeu"? Dat was een eigenlijk niet zo'n slimme vraag van redeye,vond ze. Zij zelf had al vaak afgevraagd hoe het zou zijn om alleen te leven. Ook volgde ze niet presies de krijgscode op. Maar dat maakte ze dan weer goed. Voor thunderstrike iets kon zeggen op redeye haar vraag. Gaf ze zelf antwoord:"Natuurlijk hebben we ons dat al eens afgevraagt. Ik denk dat iedere clan kat dat wel eens doet. Maar jij spreekt over ultime vrijheid". Ze keek even naar de zwarte poes voor ze verder sprak. "Wij zijn vrij, op ons eigen manier. Niemand is ooit echt vrij zelfs de rogeu. Want zou jij ook ultiem vrij zijn zou je ook op ons teritorium kunnen komen". Goldenmoon keek even naar thunderstrike en haf een teken met haar staart. Een teken dat alleen clan katten konden verstaan. Toen keek ze weer naar redeye en sprak verder. " In een clan leven is niet zo erg als je denkt. Als clan kat ben je vrij met z'n allen. We vechten, eten en jagen samen. We volgen allen de zelfde regels en daardoor zijn we zo sterk. Wij staan nooit alleen". Zelf begreep ze niet goed wat ze wilde duidelijk maken maar ze dacht dat het. Het juiste was."Zonder de regels zou het een hel zijn. Dan zou geen enkele kat meer kunnen leven. We zouden altijd moeten vechten voor eten, een slaap plaats en zo voort". Ze wist niet meer wat zeggen. Ze had al zo veel gezecht. Maar diep van binnen voelde ze dat het uit haar hard kwam en de waarheid was.

"Wij zijn vrij, op ons eigen manier. Niemand is ooit echt vrij zelfs de Rogue. Want zou jij ook ultiem vrij zijn zou je ook op ons teritorium kunnen komen". In een clan leven is niet zo erg als je denkt. Als clan kat ben je vrij met z'n allen. We vechten, eten en jagen samen. We volgen allen de zelfde regels en daardoor zijn we zo sterk. Wij staan nooit alleenZonder de regels zou het een hel zijn. Dan zou geen enkele kat meer kunnen leven. We zouden altijd moeten vechten voor eten, een slaap plaats en zo voort". Redeye keek haar verbaast aan dat ze zo'n lap tekst zomaar uitsprak. Ze kende Goldenmoon best goed en had nooit gedacht dat ze zoveel zou praten. Maar ze snapte haar standpunt en ook weer niet. " Wel ik zou op jullie territorium kunnen komen, alleen denk ik dat ik dan probleempjes heb." Zei ze licht spottend naar Thunderstrike maar ze liet een oprechte glimlach zien om te mee te delen dat het maar een grapje was. " En ik begrijp het gewoon niet.." Redeye draaide zich om naar het Rogue gebied. " Wat ik wel begrijp is dat ik dit ultieme vrijheid noem. Geen regels, geen gebondenheid. Gewoon jij en de bomen. Met een groep functioneer je gewoon niet goed lijkt mij zo. Je deelt alles van je met je clan. Je houd toch nooit iets voor jezelf lijkt me zo.." Redeye voelde een koele bries door haar vacht gaan en sloot haar ogen. Dit was haar leven, haar ultieme vrijheid. " En er is niets mis met zonder regels leven hoor. Kijk maar naar wat wij Rogue doen, we respecteren elkaar in de meeste gevallen en zien elkaar vaak genoeg, net genoeg om geen ruzie te krijgen. Als we in groepen willen leven doen we dat met kleine groepen, en als we alleen willen zijn zijn we dat. Zonder regels is geen hel.. Het is de hemel." Redeye deed haar ogen weer open die dromerig en verliefd stonden, ze was verliefd op haar vrijheid. In haar dromen sprong ze van wolk naar wolk samen met haar vrienden en zag ze de Clankatten die zich teveel hadden gebonden achterblijven op een steeds verder verwoeste aarde dankzij de tweebenen. Ze kreeg en glimlach op haar gezicht toen ze dacht aan haar droom en keek Goldenmoon met dromerige ogen aan.

"Waar denk je mee bezig te zijn?" De donkere ogen keken op haar neer. "Ik.. Ik wilde ook eens jagen.." stamelde Snow uit. Het was haar broer, de zwarte kater. "Je weet dat je dat niet alleen mag." zei hij en hij pakte haar in zijn bek en wilde haar mee terug nemen. "Nee! Ik wil niet terug, ik mag helemaal niets!" schreeuwde Snow en ze krabde zijn poot open, waardoor ze losgelaten werd. Van schrik keek ze naar hem en rende weg. "Ik zal je weten te vinden!" klonk de stem van haar broer achter haar.

Snow sprong naar voren, dat was een trek van haar als ze bang was. Ze had geen woord van de katten gehoord. Ze botste tegen Golden aan. "Sorry, ik was in trance." zei ze beschaamt, wat zouden ze van haar denken? "Ik dacht aan vroeger." Snow ging zitten en keek Golden aan. Ze zag Thunderstrike, maar wist niet dat hij gepreekt had. Ze had immers niets gehoord.

-Me langste post tot nu toe, kort... Maar ik had beloofd te reageren-

Thunderstrike zwiepte kwaad met zijn staart. "Even voor jou informatie Thunderstrike, Ik hou van onweer. Ik wil er alleen liever niet door geraakt worden. " De grote kater snoof minachtend en keek haar aan. '' Voor de duidelijkheid, ik heb mijn naam eraan te danken.'' Sprak hij koeltjes. Hij kon het zich nog goed herinneren. De dag dat hij tot Warrior werd benoemd was het eerst aan het regenen. Toen later de dag de regen was weggetrokken, zodra zijn Leader zjn naam wilde uitspreken, was er nadat ze het eerste deel uit had gesproken en enorme donderslag. Zo kwam zijn naam Thunderstrike tot stand. "Maar goed, Thunderstrike dus.. Mooie naam. En denk je nou echt dat ik op JOUW gebied wil komen?'' Hij richtte zijn diepgroene ogen op Redeye. '' Je zal niet de eerste zijn,'' sprak hij kil en zwaaide weer met zijn staart. Hij negeerde het vompliment over zijn naam. Dat deed het er niet echt toe. Ook negeerde hij de spottende toon in haar stem en sloeg zijn klauwen uit en trok ze weer in, dit deed hij een aantal keer. " Weet je jullie drie, Ik heb een vraag aan jullie. Hoe kunnen jullie je zo afhankelijk laten maken van jullie clan. Hebben jullie nooit gedroomd van het ultieme vrije leven van een Rogue? Zonder dat hij het tegen kon houden blies hij kwaad. Maar voordat hij kon antwoorden sprak oldenmoon al. ''Natuurlijk hebben we ons dat al eens afgevraagt. Ik denk dat iedere clan kat dat wel eens doet. Maar jij spreekt over ultime vrijheid." Thunderstrike bleef braaf stil. "Wij zijn vrij, op ons eigen manier. Niemand is ooit echt vrij zelfs de rogue. Want zou jij ook ultiem vrij zijn zou je ook op ons teritorium kunnen komen." Goldenmoon gaf hem een teken maar hij negeerde het, hij was kwaad op Redeye. " In een clan leven is niet zo erg als je denkt. Als clan kat ben je vrij met z'n allen. We vechten, eten en jagen samen. We volgen allen de zelfde regels en daardoor zijn we zo sterk. Wij staan nooit alleen." Vervolgde Goldenmoon. En toen begon ze aan haar laatste zin. "Zonder de regels zou het een hel zijn. Dan zou geen enkele kat meer kunnen leven. We zouden altijd moeten vechten voor eten, een slaap plaats enzovoorts." Pas toen zag Thunderstrike zijn kans om te spreken en eigenlijk had hij niet echt aandacht gehad voor wat Goldenmoon had gezegd.'' Durf je te beweren dat wij altijd afhankelijk zijn van elkaar?'' Spuugde hij haar kwaad toe. '' In een Clan leven we op trouw, loyaliteit en vriendschap BINNEN de Clan. Als Rogue moet je altijd maar achter je kijken of niet iemand je volgd.'' Vervolgde hij boos. Hij deed een stap naar voren en keek Redeye recht aan. ''Wel ik zou op jullie territorium kunnen komen, alleen denk ik dat ik dan probleempjes heb." Sprak Redeye licht spottend maar de glimlach die ze toonde liet hem weten dat ze een grapje maakte. '' Dat zou je wel kunnen zeggen ja,'' sprak hij iets gekalmeerder dan net. " En ik begrijp het gewoon niet.." Redeye draaide zich om naar het Rogue gebied. " Wat ik wel begrijp is dat ik dit ultieme vrijheid noem. Geen regels, geen gebondenheid. Gewoon jij en de bomen. Met een groep functioneer je gewoon niet goed lijkt mij zo. Je deelt alles van je met je clan. Je houd toch nooit iets voor jezelf lijkt me zo.." Thunderstrike snoof even maar hield zijn mond. " En er is niets mis met zonder regels leven hoor. Kijk maar naar wat wij Rogue doen, we respecteren elkaar in de meeste gevallen en zien elkaar vaak genoeg, net genoeg om geen ruzie te krijgen. Als we in groepen willen leven doen we dat met kleine groepen, en als we alleen willen zijn zijn we dat. Zonder regels is geen hel.. Het is de hemel." Thunderstrike keek haar aan. '' Het is maar wat je leuk vind,'' sprak hij koeltjes. Toen sprak Snowlight ineens. "Sorry, ik was in trance." Ja dat hadden ze kunnen merken. '' Ik dacht aan vroeger,'' zei ze toen en Thunderstrike Fronste. '' Soms is het verleden dichterbij dan we denken.'' Sprak hij tegen haar.

Goldenmoon luisterde naar redeye. ze had haar wel begrepen. Na wat ze zij stond ze droomig naar haar te kijken. Ze keek naar snowlight botste tegen haar aan. Maar dat vond ze niet erg. "Sorry ik was in trance. Ik dacht aan vroeger". Zij wist haar verleden samen met coldrain. De rest wist het niet en dat kon beeter zo blijven. Snowlight zat nog steeds tegen haar aan gedrukt. Arme snow dacht ze, snow keek naar haar. Goldenmoon haf haar een kopje en een lik over het oor. "Maak je geen zorgen ik help je wel snow". Zei ze zo stil dat alleen snow het kon hooren. Ondertussen had thunderstrike ook geantwoord op redeye. Het was niet egt vrienelijk maar ze begreep hem. Toen zij hij iets tegen snow." Ja soms is het verleden dichter bij dan je denkt. Maar dat zij hij op een vriendelijkere toon. Redeye keek haar nog steeds aan met dromende ogen. Wat is het vandaag een rare dag dacht ze. "Wel ik ben blij dat jij je vrij voelt op jou manier redeye". Zei ze snel om de stilte te doorbreken. Ze keek naar thunderstrike. Ze wist niets meer te zeggen. Ook was ze bang dat hij wat zou zeggen op snowlight. Maar ze liet die angst niet zien. Als thunderstrike wat daar op te zeggen had. Dan zou ze haar vriendin met alle hefteheid verdedigen. Zoals ze had geprobeert met redye. Ze keek naar de drie katten en wachte tot een van hun weer iets zou zeggen.

Snow zat nogsteeds tegen Golden aangedrukt. Zo te zien maakte het haar niets uit. Gelukkig maar. "Ja, soms komt het verleden dichterbij dan je denkt." sprak Thunderstrike tegen haar. Snow knikte maar. Als hij eens wist wát haar verleden was! Ze voelde de ruwe tong van Golden en gaf haar dankbaar een kopje terug. "Moeten we het hem vertellen?" vroeg ze zacht, hopelijk dat Thunder het niet hoorde. "Bluestar zou het wel moeten weten,, uiteindellijk" zei ze, nog steeds zo zacht dat alleen Golden het kon horen. "Maar wat als ik uitgelachen word? Ik weet wel dat ik het moet vertellen, maar ik ben zo bang voor de reacties." zei ze.Snow zuchte en keek naar Thunderstrike, die Redeye af zat te katten. Snow besloot zich er niet tussen te wurmen, ze zou toch de verkeerde woorden zeggen. Snow stond op en ging weer een stapje weg van Golden.

-ga ff verhaallijn opzetten, misschien-

Redeye draaide zich om naar Goldenmoon die zacht iets tegen Snowlight zei die op haar beurt weer wat terug zei. Ze hadden rekening gehouden met Redeye's betere gehoor en praatte nog zachter dan normaal fluisteren. Redeye snapte dat ze prive dingen wouden bespreken en toen Thunderstrike Ja, soms komt het verleden dichterbij dan je denkt." dacht Redeye terug naar haar verleden. Zij zou oorspronkelijk ook bij een clan moeten horen, ook al wist ze niet meer welke. Haar naam had ooit als Redkit geklonken. Haar ouders waren vermoord in een strijd met een andere clan en Redeye voelde een brok in haar keel toen ze daar aan dacht. Ze had toen ze nog een kit van 5 maanden was haar ouders gevolgd, ze waren voor haar ogen afgeslacht, Niemand had mogen weten dat ze weg was geslopen en ze had toen haar zusje achter gelaten. Iedereen was druk bezig geweest met het gevecht en had niet op haar gelet. Het laatste wat ze van haar ouders herinnerde was hoe haar vader zich op de kat had gestort die haar moeder had vermoord. Redeye was weggerend met dat aanblik in haar hoofd en was nooit terug gekeerd naar haar geboorte plek. Ze had het leven geleid als een Rogue en in haar hart en ziel was ze er ook een geworden. Ze wist dat ze het aan iemand moest vertellen en besloot haar twee nieuwe vriendinnen en de wijze kater in vertrouwen te nemen. "Goldenmoon, Snowlight en Thunderstrike, er is iets dat ik jullie moet vertellen, iets dat al lang zwaar op mijn hart ligt." Ze zuchtte diep en keek een voor een recht in de ogen van de katten en bleef hangen op de ogen van Snowlight.

Snow keek op bij de woorden van Redeye, en schrok toen haar blik op haar bllef hangen. Had ze iets verkeerds gedaan? Snow ging zitten en keek Redeye met een schuine kop aan. "Wat dan? Wij. Of ik, sta open." zei ze voordat iemand weer het woord voor haar nam. Vroeger had ze amper zelf gepraat. Ze had katten gekent die niet eens wisten hoe haar stem klonk. Ze zuchte en richte zich weer op Redeye. Ze krabde even met poot achter haar oor en keek toen weer.

-Flutje-

Redeye zuchtte toen ze Snowlight's geschrokken gezicht zag. "Wat dan? Wij. Of ik, sta open." Zei Snowlight terwijl ze haar schuin aankeek. "Jullie allemaal, maar aangezien Thunderstrike dat gene net tegen jou zei neem ik aan dat jij mij heel waarschijnlijk wel zal begrijpen. " Redeye stond op en liep nog een rondje, ze wist niet goed hoe ze dit moest brengen. Ze wist alleen dat ze dit hoe dan ook kwijt moest. Ze moest deze pijn van haar hart af hebben. Veelste lang had ze er al mee gelopen. "Ik ben niet altijd een Rogue geweest. Toen ik kitten was stond ik ooit bekend als Redkit. Ik heb ooit bij een clan gehoord ook al weet ik niet meer welke. Redeye's ogen begonnen vochtig te voelen terwijl ze het zei en haar keel leek te droog om nog its te zeggen. Ze stotterde een beetje en keerde zich hulpeloos naar hun om. Ze liep een stukje verder het Rogue gebied in wat zij thuis noemde en staarde naar de bomen. Ze wachtte op een reactie van de katten.

Vanuit de andere kant van het Thunderclan gebied zetten een zilverkleurige poes haar poten neer. ze had honger en wilde graag een muis vangen zodat ze haar maag kon vullen. Haar neus pikte de geur van prooi op en ze nam haar jachthouding aan en sloop op de muis af. Haar ogen pikte de muis op en ze glipte tussen de struiken door. Gelukkig stond de wind naar haar toe en konden de Thunderclan katten en de prooi haar niet meteen ruiken. Ze sprong en landen op de muis met uit geslagen klauwen en doden de muis meteen. De geur van andere katten trok haar aandacht en ze snuffelde om te bepalen waar de geur vandaan kwam. Gelukkig waren ze ver genoeg weg van de plek waar zij zat. Silverlight pakte de muis op en trippelde terug naar de grens waar ze hem over stak en een paar meter buiten het Thunderclan gebied liggen en begon van haar prooi te eten. Ze grijnsde vals bij de gedachten dat de clan katten haar hier niet meteen zouden mogen aanvallen. Ze lag immers niet in hun gebied, maar ze had wel in hun gebied gejacht! Silverlight keek nog even rond voor ze besloot om nog eens het gebied in te gaan, maar eerst gaf zij zich een wasbeurt!