Dark terror

De nacht was gevallen en Tigerkit lag opgerold in een van de vers ruikende mosnesten in de nursery. Toch had hij niet kunnen slapen, hij kon 's nachts nooit slapen. Langzaam hees hij zich overeind en zonder geluid te maken sprong hij het nest uit, om bijna geluidloos op de grond neer te komen. Schichtig keek hij om zich heen, iedereen sliep als het goed was om dit tijdstip. Waarschijnlijk net iets na middernacht. Tigerkit sloop stilletjes de nursery uit terwijl zijn gele oogjes nog altijd oplettend heen en weer schoten. Eenmaal buiten ontspande hij zich wat meer en plofte naast de uitgang van de nursery neer. Hij stak zijn kopje in de lucht en snoof de koude avondgeur in, terwijl de sterren en de maan op hem neerkeken.

{ Open }

Tigerkit draaide zijn hoofd van de sterrenhemel af bij het horen van een stem naast hem. Een gestreept poesje had naast hem plaatsgenomen en vroeg wat hij deed. Blijkbaar was hij niet de enige die nog niet in slaap was gevallen deze late avond. Het was één van zijn leeftijdsgenootjes waar hij nog nooit veel interesse in had getoond, maar als het goed was was haar naam Tumblekit. Zo nu en dan ving je wel eens wat op, weet je. "Ik kijk naar de nacht," mauwde hij toen neutraal en richtte zijn blik weer op de sterrenhemel. Normaal gesproken was het katertje nog al brommerig, zijn humeur kon elk moment omslaan tot de gemene Tigerkit. "Kon je niet slapen?" vroeg hij na een stilte met zijn iet wat zware stem.

Ze zei dat ze door de hitte niet had kunnen slapen. Tigerkit had daar net iets minder last van door zijn korte maar dikke pels. Het was een stuk luchtiger en het avondwindje kon zijn huid gemakkelijk bereiken. Er waren maar weinig kittens waar hij normaal tegen deed. Raptorkit, zijn partner in crime, Mousekit, Bluekit en dat was het waarschijnlijk al. Er waren zat kittens die hij tot op de dag van vandaag nog nooit had gesproken, net zoals dit poesje. Maar ze had iets wat hem rustig bleef houden, iets wat hem niet de drang gaf haar de grond in te trappen. En dat was zeldzaam bij Tigerkit. "Ik weet niet, ik ben graag wakker in de nacht." Zijn gele ogen glinsterden kort terwijl hij zijn blik op de hemel gericht hield, waarna dezr afzwakte naar Tumblekit.

Toen zijn blik terug was gegleden naar Tumblekit nam hij haar een beetje in zich op. Eigenlijk was ze hem nog nooit opgevallen, al had hij niet lang geleden haar naam ergens horen vallen. Wat dat betrof was Tigerkit best goed in namen en gezichten onthouden. Het poesje vroeg of hij inderdaad Tigerkit heette. Bij menig ander had hij een fel antwoord teruggegeven of de desbetreffende kat zich wel lekker voelde om dat te durven vragen. Maar bij haar niet. "Ja. Dat ben ik inderdaad," was zijn kalme antwoord en hij sloeg zijn dunne staartje rond zijn poten. Eigenlijk verbaasde het hem dat ze met hem wilde praten. Tigerkit stond bekend als een ruw, kil en gemeen type in de nursery.

Het poesje vroeg of hij ook honger had en een verbaasde blik kwam rond zijn snuit te liggen. "Eh.. sure.." Het katertje draaide wat nadenkend met zijn oortjes en grijnsde kort. Hierna hief hij zich op en trippelde hij in de richting van de prooistapel. De geuren waren er in overvloed en er lag zoveel verschillend. Maar hij wilde een stoere prooi. Niet een of ander zielig dingetje. Al zou Everstar de volgende morgen niet blij zijn als ze een verspilde prooi zag met een paar happen eruit.

Het katertje keek naar Tumblekit, die er vandoor ging met een best dikke muis. Hij liet zijn blik terug gaan naar de prooistapel en zijn aandacht viel op een jong konijn. Niet dat hij wist dat het een jong dier was, het was alsnog groter dan hem. Tigerkit likte langs zijn lippen en plaatste zijn scherpe tandjes in het nekvel van het dier. Hierna begon hij het mee te slepen naar de plaats waar Tumblekit heen was gegaan. De grote maan boven het kamp gaf hen een beetje licht en de sterren stonden als fonkelende vuurvliegjes hoog in de hemel. Met een zachte 'oef' kwam hij naast haar neer, liet het nekvel van zijn prooi los en grijnsde breed. Food~!