I don't like kits... {Quietkit en Flowerkit}

Quietkit zat zoals gewoonlijk weer naar de uitgang van het kamp te staren, verlangend naar de vrijheden die die plek met zich meebracht. Nog twee maanden, dan zou hij Apprentice worden en eindelijk naar buiten mogen. Twee maanden duurde hem echter veel te lang, en hij wilde nu meteen uit het kamp. Hij was doodmoe van de Nursery, er was niets te doen, en de rest van het kamp had hij zo onderhand ook wel gezien. Het katertje zuchtte, en ving een glimp op van een haas die langs het kamp liep. Zijn ogen werden groot, een haas! Prooi! Als hij die wist te vangen, zou hij vast naar buiten mogen! Hij zou dan mee kunnen jagen, iets toe kunnen voegen aan de Clan, want iedereen zou weten dat hij als kitten al een haas had kunnen vangen! Hij sprong op en rende richting de uitgang. Vlak voor de uitgang stopte hij even, en keek achterom om te checken of niemand hem zag. Toen hij zich weer omdraaide, stond er een zwart-witte poes vlak voor hem. Met grote ogen keek hij naar Blackswirl die eng naar hem stond te kijken. En hoge 'miauw' wist zijn keel te ontsnappen, maar meer niet.

De poes vroeg wat hij wel niet van plan was, met een kleinerend 'kleintje' erachter aan. Hij fronste even naar haar. Ze was een clanlid van hem, ze zou hem geen kwaad kunnen en mogen doen. Hij was veilig en had in essentie niets om bang voor te zijn, dus was hij dat ook niet. "Ik wilde even in de opening van het kamp zitten en naar buiten kijken," loog hij. Of ze het zou geloven, wist hij niet, maar het maakte hem ook niet zoveel uit. "Heeft een Warrior niet wat beters te doen op klaarlichte dag dan kittens te stalken?" vroeg hij toen aan haar, met zijn kopje scheef. Er was genoeg te doen als Warrior: jagen, patrouilleren, de Den van de Elders schoonmaken. En natuurlijk was er genoeg gevaar buiten het kamp met de dassen, ze moesten op hun hoede zijn. Wat Blackswirl hier deed, begreep hij dus niet helemaal. Natuurlijk had ze belangrijkere taken om aan te denken.

Hij kon het niet helpen even te grijnzen bij het gestotter van Blackswirl. Was hij toch eens een Warrior te slim af geweest. Wat een vernedering moest dat zijn voor de poes voor hem. Ze had blijkbaar wel weer door dat hij tegen haar loog, en hij haalde nonchalant zijn schouders op bij het horen van haar opmerking. Zijn moeder had hem genoeg geleerd, maar liegen was soms toch nodig. "En trouwens, er moet toch iemand op de hulpeloze kittens letten die domweg naar buiten willen gaan. En dan nog iets ik heb al gejaagt en al die dingen!" zei ze toen. Ze leek behoorlijk geïrriteerd en aangedaan door zijn opmerking, raar genoeg. "Daar zijn Queens over het algemeen voor," vertelde hij haar toen. Het rangensysteem was haar toch wel duidelijk? Ze had niets over hem te zeggen! "Dus als je me wil excuseren..." opperde hij toen, terwijl hij met alle gemak het kamp uit wilde stappen.