{ But there are times

Leopardkit was het nest uitgeslopen. Eigenlijk was het bedtijd, maar dat hielt hem niet tegen. Het was warm en muf, en stiekem was hij wel moe. Maar zijn lust naar avontuur was groter. Hij was nog nooit zo lang buiten geweest en de Queens hadden het wel eens over de kleuren in de lucht. Maar voor zover hij wist was er alleen blauw en donker. Daarom ging hij een kijkje nemen waar het allemaal over ging. Eenmaal buiten de Nursery keek hij verbaast naar boven. Ehem, licht? Blijkbaar werd het buiten dus overal donker. Okeyy. Helemaal niet vreemd. Toen pas zag hij alle sterren in de lucht, waardoor zijn oogjes verwijdde. Wauw. Helemaal opgaand in het mooie zicht had hij niet door dat hij tegen iemand op liep. Wat verontwaardigd viel hij op zijn achterwerk en keek omhoog. Damn.. nu werd hij vast teruggestuurt.

{ Eerste post Inkswan

I n k s w a n
I'm permanent, you can't erase me .

Het was een routine geworden. Elke avond ging ze een halfuurtje naar de sterren kijken. Sommige vonden haar gek en anderen snapte niet wat er zo mooi aan was, maar ze putte troost uit die routine. Het was begonnen als apprentice, toen haar pleegmoeder stierf en niet veel later haar pleegvader verdween. Nu moest ze niet elke nacht huilen, maar routines waren moeilijk te verleren. Het sterrenlicht weerkaatste in haar gifgroene ogen. Ze werd zo meegesleurd door de schoonheid daarvan dat ze de tik tegen haar lichaam amper merkte. Pas toen kleine twinkelende oogjes in haar ooghoek naar haar opkeken had ze door dat ze was aangebotst door iemand. Haar donkere gezicht wende zich naar beneden. Een glimlach verscheen op haar gezicht toen ze het katertje onder haar zag. "Hallo Leopardkit. Moet jij niet in bed zijn?" Toch lag er een vrolijke twinkeling in haar ogen met haar korte staart klopte ze op een plekje naast haar. "Zie maar dat je mama er niets van hoort hoor," miauwde ze grinnikend. Niemand kon een schattige kitten van hun avontuurtjes houden toch?

Leopardkit keek omhoog naar de point poes waar tegen hij aangebotst was. Hopelijk werd zijn avontuur niet afgebroken, hij was eindelijk eens buiten. Normaal sliep hij rond dit uur van de dag.. Ehem nacht.. En werd hij pas weer wakker bij het zien van licht. Hmmff. Op zijn snuit stond echter een trots en lichtelijk brutaal grijnsje. Hij was immers al uit de Nursery gekomen zonder ontdekt te worden en dat was al heel wat als je het hem vroeg. ‘Ehem.. Ja?’ Niet goed wetend welk antwoord het beste was. De waarheid duurt het langst zeiden de Queens. Echter schoot hij graag op dus werd liegen een aantrekkelijke optie. Toch was hij als kit er nog niet de beste in en waagde hij het er niet. Bij het zien van de twinkeling in diens ogen moest hij nog breder grijnzen. Kijk, zij was wel leuk. Daar moesten alle stijve warriors een voorbeeld naar nemen. Met zijn witte borst trots vooruit ging hij zitten. ‘Mama slaapt en ik ga weer terug liggen voor ze wakker word’ op een toon alsof dit een heel moeilijk en geheim plan was. Dat was immers ook zo. Hij wou niet in de problemen komen. Echter zou hij hier pas aan denken als het zover was en zijn blik gleed naar boven naar de sterren. ‘Hoeveel sterren zijn er?’ Vroeg hij, hij kon ze niet tellen en was er best benieuwt naar. Hierna keek hij weer naar de poes. Wacht, die had ook een naam.. Waarom wist hij die niet? Was ze zo oud? Nee toch? Dan maar vragen. ‘Hoe heet je eh-u eigenlijk?’

I n k s w a n
I'm permanent, you can't erase me .

Het katertje was om op te eten en je zag nu al een glimp van wat hij zou worden als warrior. Shadowclan beloofde goede warriors. ‘Mama slaapt en ik ga weer terug liggen voor ze wakker word’ Het klonk als een geheim en moeilijk plan dus deed Inkswan mee met het spelletje. Ze keek even om zich heen om daarna te knikken. De blauwe ogen gleden naar boven en ze volgde zijn blik. Blijkbaar vond hij sterren fascinerend. ‘Hoeveel sterren zijn er?’ Ze had hen niet geteld, dus dacht ze even na hoe ze het ging verwoorden. ‘Hoe heet je eh-u eigenlijk?’ Ze schrok op uit haar gedachten en wendde haar groene kijkers naar de kater. "Ik ben Inkswan." Er hing een trots glimlachje rond haar lippen. Ze wees naar boven met haar donker neusje. "Ik heb de sterren nooit geteld, maar ik weet dat elke ster een Starclanwarrior is. En we hebben een heleboel voorouders dus denk ik dat er over de miljoen sterren zijn... Misschien wel biljoen.", miauwde ze geheimzinnig.

Hij grijnsde schuin naar de andere poes. Ja, ze was leuk. Toch bleef hij het meeste naar de sterren kijken. Hij had ze immers nog maar zelden gezien en wie weet wanneer de volgende keer kwam. Daarbij was het leuk in het donker. Zo bevreemd en spannend, alsof er vanalles kon gebeuren. Maar dit was enkel zijn kittenbrein die nog geloofde in de verhaaltjes die hem verteld werden, zolang het hem uitkwam dan. Toen de ander zich voorstelde stelde hij meteen zijn standaard vraag terug. ‘Waarom heb jij je naam gekregen?’ Hij had al doorgekregen dat een naam veel over de persoon erachter zei, dus het leek hem een goede vraag. Toen de ander antwoord gaf op zijn sterrenvraag keek hij zo ver omhoog waardoor hij op zijn ruggetje viel. Daar bleef hij dan ook even op liggen om zoveel mogelijk sterrelucht in een keer in zich op te nemen. ‘Dat is wel een helehoop. Vast meer als heel Shadowclan bij elkaar’ Zijn grote inzicht was nog niet geweldig. Hij wist alleen dat een clan heel groot was, en dat groter dan een clan enorm was. De lucht viel waarschijnlijk onder de tweede keuze.

I n k s w a n
I'm permanent, you can't erase me .

Zijn perceptie was nog niet geweldig en ze moest nog breder glimlachen daardoor. Ze knikte. "Zelfs nog groter dan Shadowclans én alle andere clans bij elkaar," miauwde ze gniffelend. Ze legde haar dikke, korte staart bij zijn ruggetje. "Later ga jij daar de beste warrior van zijn."

Nog groter? Bestond er dan nog wat groters dan hun clan? Alle clans bij elkaar was wel heel veel.. Dan hadden ze zeker veel ruimte, en veel manieren om te jagen. Hij durfde ook te wedden dat de kittens daar niet binnen moesten blijven en hun kamp enorm was. Toen er ineens een staart kwam leunde hij er tegen aan, wat eens wat anders was dan zijn normale aanvallen. En bij het horen van de verdere woorden kon hij niet meer stuk. ‘Nog maar een paar manen en ik mag trainen, dan ben ik er al bijna’ Want ja, dan mocht hij het kamp uit en leuke dingen doen. En trainen, vooral trainen. Wat wou je nog meer?

I n k s w a n
I'm permanent, you can't erase me .

Ze snorde heel zachtjes toen hij tegen haar aanleunde. ‘Nog maar een paar manen en ik mag trainen, dan ben ik er al bijna’ Het gesnor hield op, maar ze knikte enthousiast en overtuigd. "Je gaat zo goed zijn dat je al op je 9 moons warrior word en dan krijg je een super coole naam." Haar groene blik ging weer naar de sterretjes in de verte. Kleine witte stipjes op een zwart deken. "Wat vind jij een coole naam?", vroeg ze weer kijkend naar de kleine kitten.

Hij hoopte dat het allemaal zo snel zou gaan. Dan was hij een warrior en kon hij de clan helpen en misschien zelfs mentor worden. Bij de vraag dacht hij even na. Eigenlijk had hij vooral een voorbeeld aan de katten die hij leuk vond. Want omdat deze katten leuk waren vond hij hun namen ook leuk. ‘Ehem, Leopardroar of Leopardshadow, of of’ Hij maakte zijn zin niet af en dacht weer fel na. Wat waren nog meer leuke namen?