[Badger Storyline] The plan

Een paar dagen had ze gewacht, zodat het bezoek van Butterstar en haar reisgenoten als een gerucht door de clan heen zou kunnen gaan. Er werd dan duidelijk interesse getoond voor wat ze te melden had en de clanleader had het liever zo, dat iedereen meteen goed luisterde dan dat ze dat niet deden en er onduidelijkheden zouden ontstaan. Dus toen de avond langzaam aan begon te breken en de meeste warriors terug waren gekeerd van hun dagtaken, stapte ze op de gewoonlijke plek, waar elke clanleader zijn of haar woordje deed voor de clan. Haar groene kijkers gleden over de open plek, voordat ze een hap lucht nam en haar clanleden opriep. "Laat alle Shadowclan katten zich verzamelen op de open plek voor een clanmeeting." Klonk haar stem kalm en ze bleef stijf op haar pek staan, terwijl ze wachtte op de bekende gezichten die uit de meerdere dens kwamen.
"Jullie hebben vast en zeker al gehoord van het bezoek van Butterstar, sommige van jullie waren er zelfs bij." Begon ze, meteen tot het punt komend. "Het is dan ook waar, dat Shadowclan een tijdelijk verbond heeft gesloten met Riverclan om het probleem van de dassen op te lossen." Ze vond het nog steeds vreselijk om samen te werken met een andere clan, maar als ze hiermee de kans kreeg om Windclan een tegenslag te geven, was het maar een offer dat gemaakt moest worden. "Butterstar meldde mij dat de dassen grotendeels afkomstig zijn uit het Windclan territorium en dat die hazenvreters daarom niet mee zullen werken aan het probleem. We zien dus weer dat die clan de meest achterbakse van alle clans is." Ze had de woorden zowat uitgespuugd, zo walgelijk vond ze die clan wel. "Nu kwam Butterstar met het idee dat Shadowclan en Riverclan samen zouden optrekken tegen de dassen en elk stuk gebied dat wij daarmee veroveren, zal gedeeld worden." Hoe dat zou gaan verlopen, wist ze nog niet. "Er zullen dus binnenkort verschillende patrouilles uittrekken naar fourtrees, dus bereid je voor. Oefen met nieuwe technieken, maak jezelf sterker, zorg dat we nog altijd sterk overkomen, ook op Riverclan."
Oh nee, dat samenwerken was niet meteen een reden om zwaktes te laten zien. De zwart witte poes ging zitten op haar plek en keek weer uit over de verzamelde katten, voor het geval er vragen of opmerkingen waren.

Zodra ze de stem van Shrewstar hoorde, welke aankondigde dat Shadowclan zich moest verzamelen, sprong ze op van haar plek. Met snelle, flexibele stappen baande ze zich een pad naar haar vaste plaats toe. Eens ze hier was aangekomen plofte ze neer op haar achterwerk en staarden haar grote groene ogen naar boven, waar de clanleader zich bevond. Haar oortjes hadden zich naar voren gespitst en terwijl haar staartpunt een tikkeltje nerveus op de grond tikte nam ze de informatie in haar op. Dus binnenkort zouden er weer katten vertrekken om in Windclan gebied te gaan vechten? Tegen dassen? De kleine kattin wist dat hetgeen wat ze zonet beslist had een riskante zet was, maar ooit moest het er eens van komen. Meteen begonnen haar groene ogen het kamp rond te gluren, zoekende naar het gestalte van haar mentor en eveneens moeder. "Innerg- .. mam," Klonk haar stem, het nog steeds niet echt gewend zijnde om de zwarte poes als moeder te beschouwen. "Is het goed dat ik meega? Dan kan ik mezelf bewijzen als krijger." Met een hoopvolle blik keek ze naar de deputy, hopende dat diens response positief zou zijn.

Shadowclan die samen zou gaan werken met Riverclan, het idee was nog wennen, maar wat ze er voor zouden winnen beviel Innerghost ten zeerste. Hun territorium zou zich uitbreiden, niet dat ze het hard nodig hadden, maar het zou hun sterker maken, meer jachtruimte. Ze had het er over gehad met Shrewstar en haar leader had gezegd dat ze zouden wachten, eerst moest het gerucht goed verspreid zijn en dat was het nu. "Laat alle Shadowclan katten zich verzamelen op de open plek voor een clanmeeting." Innerghost keek op bij het horen van de bekende stem en liep naar haar standaard zitplaats net iets onder Shrewstar, maar wel boven de anderen. De plek van de deputy. Shrewstar begon te spreken over het bezoek van Butterstar, de leader van Riverclan. Shrewstar vertelde dat het waar was dat ze een verbond hadden gesloten met Riverclan. Met vernauwde ogen gleed haar ijsblauwe blik over haar clanleden, waaruit verschillende reacties ontstonden. Een grijns kwam op haar lippen te staan toen Shrewstar verder begon te spreken, ditmaal over Windclan. De pure verachting spatte van haar stem af en Innerghost deelde die verachting naar Windclan toe. Shrewstar begon verder met haar uitleg over het idee van Butterstar. "Er zullen dus binnenkort verschillende patrouilles uittrekken naar fourtrees, dus bereid je voor. Oefen met nieuwe technieken, maak jezelf sterker, zorg dat we nog altijd sterk overkomen, ook op Riverclan," waren de afsluitende woorden van Shrewstar. Innerghost knikte naar haar leader. "Innerg- .. mam," klonk plots de stem van haar oudere dochter, Littlestream. Innerghost glimlachte. "Gegroet, dochter," snorde ze. Maar overduidelijk leek Littlestream er nog moeite mee te hebben. Dit was ook een stresspunt wat haar bui van de laatste moons verklaarde, dit was ongeveer vijfentwintig procent. De andere procenten waren met dank aan Flamepath, Windclan en de dood van haar zusje. De dood van haar zusje was zeker vijfenveertig procent en de overige procenten waren verdeeld onder Flamepath en Windclan. Dit liet ze echter niet aan haar kittens merken. "Is het goed dat ik meega? Dan kan ik mezelf bewijzen als krijger," was de vraag van Littlestream. Innerghost wiebelde wat met haar oortjes. "Ik ehm," ze wist het niet. Ze wou haar dochter niet verliezen, niet weer. "Shrewstar!" Riep ze haar leader. "Ik overleg het eventjes," miauwde ze, waarna ze haar dochter een kopje gaf.

Tall hoorde de stem van zijn moeder, en sprong meteen op om een goede plek te zoeken. Hij was dan wel groot, maar het irriteerde hem altijd mateloos om achteraan te moeten zitten, vandaar dat hij een plekje zocht tussen wat vrienden, en aandachtig luisterde naar wat zijn moeder zei. Het was niet heel veel nieuws voor hem, vooral omdat hij bij het overleg was geweest, maar het was alsnog gek het zo uitgesproken te horen, het was niet iets wat ze normaal deden, om eerlijk te zijn deden ze dit soort dingen nooit. Maar voor alles was een eerste keer, en hij was het helemaal met zijn leidster eens toen die vermelde dat ze allemaal moesten trainen. Het was een goede kans om de andere clans te laten merken hoe sterk Shadowclan was. Vandaar dat hij een lichte glimlach tevoorschijn toverde, en eens knikte, meer voor zichzelf dan voor anderen. Na de mededeling was de glimlach echter zo echt als maar kon, aangezien hij de stem van zijn favoriete poes hoorde, Little. Ze zocht haar moeder, Tall keek om zich heen, en bemerkte dat ze niet zo ver van hem af stonden. De kater sprong op en liep naar de poes en de deputy toe. Zijn ogen twinkelden vrolijk, en in stilte ging hij erbij staan. Toch even zijn staart langs de poes haar zij strelende als begroeting. Hij besloot zich er verder niet mee te bemoeien aangezien dit hem niet aanging, al wist Tall al dat hij Little in zijn patrouille wilde hebben als ze beiden meegingen. De kater zou zich niet kunnen concentreren als dat niet zo was, steeds bang zijnde voor zijn vriendin.

De grijze poes keek onmiddellijk opzij toen een groter gestalte haar overschaduwde. Een zachte glimlach verscheen rond haar lippen toen diens staart langs haar zij streelde, hem een schuine blik teruggevende. Toen Innerghost meedeelde dat ze dit eerst met Shrewstar ging overleggen knikte de poes kort, ergens een tikkeltje teleurgesteld zijnde. Ze wist dat het een harde klus zou zijn maar tegelijkertijd voelde ze aan dat de tijd rijp was. Als ze nu nog langer zou wachten dan was de kans groot dat onzekerheid weer de overmacht nam. Een zucht verliet haar mond waarna ze haar grote groene ogen in die van de kater naast haar priemde. "Laat me raden," Greens ze kort. "Jij gaat zeker ook mee?" Haar woorden kwamen er met lichte humor uit, haar oortjes in zijn richting spitsende.

De enorme kater zat wederom in zijn veel te kleine den. Hmff, gemaakt voor kleine katten, niet voor grote pluisballen als hij. Zou hij toestemming kunnen krijgen voor een uitbreiding? Een mooi bouwproject zodat hij niet steeds zijn hoofd stootte wanneer hij binnen kwam. Het zou gewaardeerd worden. Bij hem in de den lagen enkele katten die ziek of gewond waren. Hele goede leefomgeving. Misschien moest hij het eens aankaarten bij Shrewstar, of op zijn minst een tweede verdieping maken. Jammer genoeg werden zijn plannen gestopt door de stem van de leidster en hij besloot maar te gaan kijken bij de rest. Bukkend liep hij zijn den uit en rekte zijn stijve rug, daarna schudde hij zijn dikke grijze vacht uit en voegde zich bij de groep. Hij ging wat achteraan zitten, omdat hij toch over bijna iedereen heen kon kijken, en luisterde naar het woord. Alle moeilijke woorden skipte hij, blijkbaar gingen Riverclan en Shadowclan samen wat dassen de kop in slaan. Als bonus kregen ze een stukje land erbij. Wat heel goed was, want meer land betekende meer kans op zijn uitbreiding. Met een schuine grijns keek hij rond. Peh, trainingen, daar moest hij echt aan werken. Door zijn nieuwe rang was hij onwijs stijf geworden. Niet normaal. Gelukkig wist hij daar het antwoord op. Zijn P.I.C. Tallshadow, want die poofbal had heel erg zijn best gedaan aandacht te krijgen. Zoals wormen in zijn nest gooien waardoor hij dat ding op moest ruimen. Met opruimen bedoelde hij gewoon voor de kampingang leggen en een nest stelen van de ziekenruimte. Hehe. Al snel viel zijn groene blik op de tabby kater, die weer bij Littlestream zat. Ace beschouwde ook de kleine poes als zijn vriendin, of het wederzijds was wist hij niet. Ook was hij niet slim genoeg te kunnen denken dat ze misschien geen behoefte hadden aan een enorme bal vacht die in hun gesprek kwam. Maar de kater liep er onwetend op af en plofte zichzelf op de grond bij hun. ‘Zullen we eens met z’n drieën gaan trainen?’ grijnsde hij recht door zee, subtiliteit was niet zijn ding. Daarbij was de boodschap zo duidelijk.

De jonge tweekleurige poes rekte zich uit bij de roep van haar leader en ze draaide haar hoofd naar Shrewstar wie tevens haar tante was hoewel ze nou niet al te veel goede banden had met de kat. Sterker nog met wie had ze nou wel goede banden in de clan? Dochter van Darkfire kittens gekregen van Silverstar. Tenminste voor zover iedereen dat wist dan. En dan vervolgens alle drie haar kittens kwijtrakend. Een aan haar idiote vader die op Beekit had gestaan en daardoor haar rug gebroken. De andere twee zogenaamd aan de dassen terwijl ze nu in Thunderclan leefde. Het was makkelijk gezegd vervelend maar ja. Ze had andere plannen en hoewel ze van haar clan hielt ging haar wraak op Thunderclan voor alles. Tallkit zou eens leider zijn. Tallkit zou het bos aan zijn voeten hebben zoals haar vader dat had moeten hebben.
Haar ogen stonden donker terwijl ze opkeek naar haar tante maar ze wist toch al wat deze vertelde. Ze was zelf bij het bezoek van de Riverclan leader geweest. Met een zachte grom duwde ze haar nagels de grond in terwijl haar extreem lange staart heen en weer sloeg. Haar ogen vlogen naar Tallshadow en Littlestream en een zachte grom gleed over haar lippen. WAs ze.. jaloers? Wellicht. Snel schudde ze de gedachte van haar af en stapte op de twee af merkend dat ze in gelijke pas met Acefray liep en glimlachte zacht naar hem. "Zeg jullie gaan toch niet met ze drieen trainen en mij in de steek laten he?"

"Laat alle Shadowclan katten zich verzamelen op de open plek voor een clanmeeting." Even keek de gevlekte kater op. Hm? Een meeting? Goed dan, daar moest hij vast naartoe gaan luisteren, joy... Niet dus. Hij was weer in een tophumeur. Nee, echt niet. Hij kon wel katten doodschieten met zijn ogen momenteel, zo goed gezind was hij. "Jullie hebben vast en zeker al gehoord van het bezoek van Butterstar, sommige van jullie waren er zelfs bij." Hij had daar wel over gehoord, maar het was Lurk en dus kon het hem bar weinig schelen. "Het is dan ook waar, dat Shadowclan een tijdelijk verbond heeft gesloten met Riverclan om het probleem van de dassen op te lossen." Hij lichte een wenkbrauw op. Wacht... Een verbond? Wel meteen begon het tipje van zijn staart heen en weer te gaan. "Butterstar meldde mij dat de dassen grotendeels afkomstig zijn uit het Windclan territorium en dat die hazenvreters daarom niet mee zullen werken aan het probleem. We zien dus weer dat die clan de meest achterbakse van alle clans is." Okay, tru that. "Nu kwam Butterstar met het idee dat Shadowclan en Riverclan samen zouden optrekken tegen de dassen en elk stuk gebied dat wij daarmee veroveren, zal gedeeld worden." Hm... Hij vertrouwde dit boeltje echt niet... Zoals elke goede koppige Lurk zou doen, stond hij op, al helemaal klaar met het idee. "Er zullen dus binnenkort verschillende patrouilles uittrekken naar fourtrees, dus bereid je voor. Oefen met nieuwe technieken, maak jezelf sterker, zorg dat we nog altijd sterk overkomen, ook op Riverclan." Hij snoof lichtjes. "Ik vertrouw het voor geen meter," snoof de brompot even op zijn gebruikelijke nijdige toon. Hij zou niks aan zijn trainingen veranderen, hij deed het immers toch allemaal al alleen. Hij zou dan ook echt met niemand gaan samenwerken. Wat zaten ze hier te denken? Dat hij, Lurkingpaw, zou samenwerken met iemand? En dan nog met een andere clan? Nee, dat zou niet zo'n goed idee zijn, hij was immers niet zo'n teamspeler. Hij snoof lichtjes, lichte irritatie stond in zijn ogen. Hij haatte dit idee.

De kater grijnsde naar de poes zodra die hem ook aankeek, en dacht eens na zodra hij haar vraag hoorde. Zijn blik ging even van Innerghost naar zijn moeder, en toen weer naar Little. "Ik denk het wel," Antwoordde hij, met een knik van zijn hoofd. "Dat is natuurlijk aan jouw en mijn moeder, maar ik hoop het in ieder geval," Hij liet maar achterwege dat hij dan tenminste Little dichtbij had en op haar kon letten, mocht ze meegaan. Sowieso had hij geen tijd dat te vertellen, want plots plofte een olifant voor ze neer, en moest de kater meteen lachen. Ace had al zijn cadeaus vast wel ontvangen, hopelijk had hij er net zoveel lol aan gehad als dat Tall had toen hij ze plantte. De vraag was of ze zouden gaan trainen, zijn blik ging meteen vragend naar Little, en net toen hij antwoord wilde geven kwam Sin er ook bij. Ze klonk niet boos, hele verbetering vergeleken met het laatste gesprek wat hij met de poes gevoerd had. "Sure! Ik wil wel," Antwoordde hij vrolijk, zich van geen kwaad bewust tussen Sin en Little, hij had al tijden niet meer met Ace getraind, en hoe meer zielen hoe meer vreugd right?

Het duurde niet lang of twee andere katten hadden zich bij haar en Tallshadow gevoegd. Met een ietwat ongemakkelijk blik keek ze snel eventjes naar Sinclaw, de kattin niet bepaald goed kennende. Maar voor ze er verder over nadacht keek ze terug naar Tallshadow, lichtjes knikkende. "Ik vind het een leuk idee." Mauwde ze terwijl ze eventjes greens. Echter vroeg ze zich wel af of de anderen haar niet zouden uitlachen wanneer ze zagen hoe slecht ze wel niet was in zowel jagen als vechten. De reden waarom ze zo verlegen was geweest toen ze Tallshadow hierdoor om hulp had gevraagd had dezelfde oorzaak. Maar hem vertrouwde ze ondertussen al, wetende dat hij haar niet belachelijk zou maken eens hij zag hoe amateuristisch ze was. Maar wat de andere twee betrof, wist ze niet. Well, dat zouden ze wel zien dan, right?

Innerghost keek naar haar leader, maar zag dat het overleggen wat later ging worden. Innerghost glimlachte naar haar dochter en gaf haar zacht een lik over haar kop terwijl ze opstond. Ze had het wel gezien, zij en Tallshadow leken nogal close te worden. Ze hoopte het beste, Tallshadow was misschien wat jonger, maar zij en de kater zouden een mooi koppel zijn. Het werd ook wel eens tijd dat Tallshadow een leuke partner kreeg en dat geldt ook voor haar dochter. Innerghost liep weg van het tweetal tot ze de stem van Acefray hoorde. ‘Zullen we eens met z’n drieën gaan trainen?’ Onmiddellijk reageerde wat andere katten en Innerghost rolde met haar ogen waarna ze op de medicine cat afstapte. "Zeg Acefray, vergeet jij je rang niet? Misschien is het een idee om wat kruiden te gaan verzamelen, trainen kan later nog wel, maar wel moeten goed voorbereid zijn en aan jouw vechten twijfel ik niet," klonk de stem van de deputy. "Beter neem je een apprentice en een warrior mee om wat kruiden te gaan zoeken," vervolgde Innerghost waarna ze naar de kater knikte, toch wel respect uitstralende naar de medicine cat om vervolgens weg te stappen. Ze keek rond of er nog katten waren met vragen of dergelijke.

Tegelijk met hem kwam ook Sinclaw bij het groepje en hij grinnikte bij haar woorden, ‘Ik zou niet durven’ Met zijn viertjes trainen was toch leuk? Ook Tall en Little bleken mee te willen doen, waardoor er een tevreden uitdrukking op zijn gelaat kwam. Het was al een hele tijd geleden dat hij een goede training had gehad, wel eens een paar tussendoor. Dit was echter vooral met apprentice’s of jonge warriors, katten die wouden kijken of ze hem konden duwen of iets in die richting. Dit werd gewoon fatsoenlijk met elkaar sparren en dat maakte hem vrolijk, dat was immers hetgeen wat hij altijd al graag deed. Jammer genoeg werd zijn geweldige plan niet door iedereen op prijs gesteld. Innerghost kwam al aanlopen en begon met praten, waardoor meteen zijn linkeroor naar beneden viel en slap naast zijn kopje bungelde. ‘Ehem.. helemaal niet’ Maar het was aan zijn toon te horen dat hij het wel even was vergeten, hij kon immers niet liegen. Daarom zuchtte hij kort, waardoor het weer zichtbaar was dat hij niet goed met zijn rang om kon gaan. Hij had er gewoon de sociale skills niet voor. Gelukkig wou niemand een goed gesprek wanneer ze zwaargewond waren. ‘Misschien een beetje, maar is goed.’ Nadat hij een knikje terug gaf keerde hij zich om naar de rest. ‘Misschien het groepstrainen even uitstellen voor ik mijn taken heb gedaan?’ Op een schuldbewuste toon.

Tall glimlachte even naar Inner, al wist hij diens blik niet volledig te peilen, en ook toen ze tegen Ace praatte wist hij zich nog stil te houden. Toen de poes echter weg was begon hij te grinniken en gaf zijn vriend een plagende duw. "We helpen je wel," Mauwde hij met een glimlach, Little wist veel van kruiden - logisch - en hij was gewoon gezellig om erbij te hebben. Ook leek het hem dat Sin er meer vanaf wist dan hij, dus dat was goed toch? "Right guys?" Vroeg hij, de groep rondkijkende, en glimlachende, "Dan kunnen we daarna trainen," Bij het woord trainen sloeg hij even zijn staart rond die van Little, een klein gebaar wat ook snel weer stopte, maar ze moest weten dat hij het volste vertrouwen in haar had, en dat ze er niet nerveus voor hoefde te zijn. Hij had de kleine verstarring wel gevoeld die de poes had gehad bij het woord trainen, en dat had hem doen denken aan hun gesprek.

Ze werd al gelijk geroepen door Innerghost en bedenkelijk haalde ze haar wenkbrauwen op. Waren er nu al problemen ontstaan? Maar nog voordat ze dichterbij kon komen, verscheen haar zoon Tallshadow met zijn hele groepje en werd het licht onmogelijk om bij de deputy te komen. Goedkeurend knikte ze bij het idee om te gaan trainen, maar ook degene die het idee naar voren bracht, deed vraagtekens in haar kop ontstaan. Acefray? Dacht hij nou nog steeds dat hij een warrior was?
"Die gewonden die zullen vallen moeten wel door jou verzorgd worden, Acefray, en zonder apprentice kunnen we het niet hebben dat onze medicine cat zich voornamelijk richt op vechten." Merkte ze op, nadat Innerghost hem al tot een halt had geroepen. Dat was maar goed ook. "Waar wilde je me over spreken, Innerghost?" Vroeg ze vervolgens, toen het rumoer van de groep jonge katten wat was gedimd.

Onderwerp: Re: [Badger Storyline] The plan