It means 'no worries'

Lucidpaw kon haar eigen woorden nauwelijks nog volgen toen zij ze uitsprak. De woorden rolde gewoon over haar lippen en Lionpaw luisterde er naar, tot haar verbazing. Toen ze klaar was glimlachte scheef. ''Dankjewel,'' miauwde Lionpaw. "Geen dank, vrienden helpen elkaar, al is het met woorden," snorde ze terug. Ja, Lionpaw was nu een vriend, toch? Zij vond in ieder geval van wel. ''Zullen we maar eens wat vaart maken?''Vroeg Lionpaw vervolgens. Lucidpaw lachte en sprong op. "Ja, dat klinkt als een goed idee." Wat ze gingen doen en waar ze precies heen gingen maakte niet uit, leuk werd het vast wel.

OOC: Vervolg op ♦♦♦
Eerste post voor Lionpaw

Hij was steeds blijer met het feit dat hij op Lucidpaw was afgestapt. Nu had hij vandaag wat te doen en hij had er een nieuwe vriendin bij. Vrienden maken ging hem steeds makkelijker af nadat hij apprentice geworden was. Lucidpaw, Bearpaw, Emeraldtail en enkele andere die hij ontmoet had leken het best met hem te kunnen vinden. Hij had zelfs gesproken met een ThunderClan leerling!
Bij het afdwalen in deze fijne gedachten was hij even vergeten waar ze ook al weer naartoe op weg waren. ''Sorry, maar wat gingen we ook al weer doen?'' grinnikte hij.

Ook bij haar ging het maken van vrienden steeds makkelijker af. Maar ook in de problemen komen was niet zo moeilijk meer voor haar. Zo had Bearpaw haar naar Thunderclan gebied geleid, al was Bearpaw nu wel een vriend van haar. Zo was ze ook al in contact gekomen met twee Bloodclan katten, dat gaf haar nog steeds de rillingen. Ze was echt bang voor die clan, zeker over hoe sterk ze wel niet waren. Zonder dat ze het echt door had gingen haar haren langzaam overeind staan.
''Sorry, maar wat gingen we ook al weer doen?'' wekte de stem van Lionpaw haar op uit haar nare gedachten. "We... we kunnen gaan zwemmen?" Stelde ze voor, haar angstige gevoelens direct weg duwend. Nee, nu was het leuk en gezellig.

De zwart-witte leerling knikte enthousiast. Zwemmen was een goed plan, en het weer was er ook wel goed voor. ''Laten we dan maar naar de rivier gaan,'' spinde hij terwijl hij in de richting van de rivier trippelde en over zijn schouder keek of Lucidpaw hem nog volgde. De Rivier was nog een eindje lopen, dus besloot hij haar maar iets te vragen. ''Zeg, heb jij wel eens gehoord over ene 'BloodClan'?'' Hij was best benieuwd naar de vreemde Clan. Misschien wist Lucidpaw er meer over. Dan kon hij haar vertellen over de twee BloodClan katten die hij tegen het lijf was gelopen!

''Laten we dan maar naar de rivier gaan,'' stelde Lionpaw voor. Goed, de exacte weg er naar toe wist ze nog niet helemaal, maar het idee was leuk en Lionpaw moest het wel weten, gezien hij vier moons ouder was dan haar leeftijd. ''Zeg, heb jij wel eens gehoord over ene 'BloodClan'?'' Vroeg Lionpaw plots terwijl ze richting de rivier liepen. Vrijwel meteen rezen haar haren weer overeind en angstig keek ze even van links naar rechts als of híj en zíj er weer waren. "Euh, ze... ze zijn slecht, houden van onrust creëren tussen de clans, hebben een hekel aan de clans en ze houden van bloed. Dát weet ik," ratelde ze. "Ik ben door een Bloodclan kater aangevallen een quarter moon geleden," murmelde ze, waarbij ze zich schuin naar Lionpaw toe draaide en de helende wondjes liet zien.

Verbaasd keek hij haar aan. Wow, dat was best wel heftig eigenlijk. Ze helende wondjes op haar lijfje zagen er nog best recent uit. Gelukkig was hij er beter vanaf gekomen na zijn ontmoeting met de twee BloodClanners. ''Wow, gaat het nu wel weer?'' Hij was eigenlijk erg nieuwsgierig naar het verhaal, maar het was vast niet netjes om te vragen. Wie weet vertelde ze het hem ooit nog uit haarzelf.
Even was het stil, maar na een tijdje kwam de rivier in zicht. ''Wie er als laatste in ligt eet vanavond kraaienvoer!'' Hij nam meteen een sprint naar voren, maar net iets te enthousiast. Hij struikelde over een kluit onkruid en kwam plat op zijn snuit terecht. Shit, nu kon Lucidpaw hem inhalen.

Lucidpaw schaamde zich eigenlijk best wel dat het haar was overkomen dan niet per se daarom, maar omdat ze zelf niet terug had gevochten. Bij haar eerste ontmoeting had ze wel een grote mond op durven zetten, maar een klap uit delen? Ho maar, dat had ze niet gedurfd. Die Bloodclan poes had misschien toch gelijk gehad over haar. Bij haar tweede ontmoeting was ze vrijwel meteen aangevallen en terug vechten had ze niet gedaan. Toen Creamyfrost in gevecht was geraakt met één van de warriors, had zij ook niks gedaan. Ze had er toen bij gestaan als aan de grond genageld. Maar er nu over vertellen wilde ze niet, misschien ooit. ''Wow, gaat het nu wel weer?'' Vroeg Lionpaw, naar haar indruk best onder de indruk. Ze glimlachte en knikte, "jawel, alleen als er druk op komt doet het pijn, verder heb ik er niet echt meer last van," vertelde ze. Ja, geen last meer van haar wonden, de herinneringen staken nog als wespensteken.
Hierna was het even stil. Was het haar schuld? Ze negeerde die vraag en lachte toen Lionpaw deze stilte doorbracht. Held. ''Wie er als laatste in ligt eet vanavond kraaienvoer!'' Lionpaw begon meteen te rennen. "Hé!" Lachte ze. Ze rende achter hem aan, tot hij struikelde. Lucidpaw kwam iets voor hem tot stilstand, dicht bij het water. Nee, dat was oneerlijk. Ze draaide zich om en rende naar Lionpaw toe. Ze drukte met haar neusje tegen zijn flank, "oké, tegelijk, dan eet niemand van ons kraaienvoer," spinde ze. "Gaat het?" Vroeg ze erna. Nee, zij was niet gemeen.

Lucidpaw won graag eervol, niet anders. Ze zou daar niet trots of blij mee kunnen zijn, winnen terwijl de ander iets had. In dit geval was Lionpaw gevallen en had Lucidpaw gemakkelijk kunnen winnen van hem, maar dan was het niet eerlijk geweest en daar hield ze gewoon niet van. Daarnaast maakte ze zich zorgen, straks had hij zich bezeert. "Bedankt," snorde Lionpaw toen ze hem overeind hielp. "Ja, het gaat wel," vervolgde hij. "Weet je, ik heb eigenlijk nog nooit gezwommen, jij wel?" Nu was Lucidpaw zelf even verbaasd. "Heb je nog nooit gezwommen, maar hoe? Dat is toch ook een onderdeel van je training, tenminste, wel van de mijne," miauwde Lucidpaw terwijl ze hem aankeek. "Maar ja, ik heb wel eens gezwommen en het is hartstikke leuk. Je bent een Riverclan kat, dus ik weet zeker dat jij er ook een ster in bent," miauwde ze vervolgens met een liefelijke glimlach.

Hij dacht even na. Hij had nog niks met zijn trainingen gedaan wat met zwemmen te maken had. ''Nog niet,'' gaf hij toe. Best vreemd, RiverClan stond bekend om zijn zwemtalentjes. ''Misschien kan jij het me een beetje leren?'' Als Lucidpaw het hem een beetje kon leren had hij straks een mooie voorsprong op de training.

sorry voor de kortheid :'[

Lucidpaw fronste wat, maar haalde toen haar schouders op. Het maakte ook niks uit. Lionpaw werd er niet anders van. "Nog niet," gaf Lionpaw toe en Lucidpaw glimlachte. De woorden daarna deden haar glimlachen. "Oh! Dat lijkt me leuk!" Snorde ze met een glimlach. Lucidpaw wierp een blik op het water, zette af met haar achterpoten en sprong er in. "Kom dan! Hier is 't nog niet diep!" Lachte ze blij met een stralende glimlach.

OOC: Extreme laatheid, mijn excuses.