Innocence has died {Zira}

Zachtjes spinde Zira waarna ze ietsjes dichter tegen hem aanschoof, zodat ze elkaar continu aanraakten. Zijn neusje kwam in haar nek en zachtjes rilde Zira, maar niet van angst. Nee, omdat het zo'n prettig gevoel was. Haar gedachtes vlogen terug naar Claw. Ook een prachtige, zwarte kater, met prachtige, groen-gele ogen, maar niet zo'n leuk karakter. Jinx had het allemaal wél. "Nee hoor, je verraste me gewoon." Zijn stem liet haar opschrikken uit haar karakter en ze glimlachte naar hem. Gelukkig geen negatieve reactie. Opeens hoorde ze de mens bewegen, en meteen was ze alert. Haar spieren spanden zich ietsjes aan, haar oortjes kwamen recht overeind en de ietwat slaperige houding was meteen verdwenen. Toen de man hun kant opkwam werd ze ietwat zenuwachtig, maar het bleek dat hij Jinx alleen maar aantikte en toen wegliep. Zira liet haar waakse houding varen. Ze kreeg de drang om Jinx te knuffelen - een drang die ze heel lang geleden voor het laatst gehad had. Ze wilde gewoon in zijn poten zijn, bij hem zijn; een gevoel dat prettig was maar ook eng. Want dit was haar zwakte; liefde. Ondanks het onheilspellende gevoel duwde Zira haar neusje in zijn vacht en haalde haar kop langs zijn kaak. Ze stond hierna op, en ging voor hem staan waarna ze de zwarte kater op de grond duwde. Hierna rolde ze van hem af en lag naast hem, haar kop nog op zijn buik.

{ hehehehehehehehehe

Naast hem voelde hij Zira verstijven, waarna hij kort werd aangetikt door zijn eigenaar. Jinx keek wat verrast op naar de man, die iets wat leek op een afscheid murmelde en daarna weg strompelde. Jinx keek geamuseerd toe, zich afvragend hoe die man alles zo goed kon aanvoelen. Soms, heel soms, leek hij bijna katten taal te kunnen verstaan, maar dan herinnerde de zwarte kater zich dat het een mens was en bleef, dat was onmogelijk.
De waakse houding liet Zira varen toen de man uit zicht verdween, Jinx keek haar aan, van plan een opmerking te maken over hoe gespannen ze was van zijn eigenaar, maar de woorden kwamen niet uit zijn mond, want Zira had haar neusje in zijn vacht geduwd en haalde haar kop langs zijn kaak. Zachtjes spinde Jinx, genietend van haar aanwezigheid. Al bleef een stemmetje in zijn kop hem waarschuwen; was dit wel echt? Hij had iets in haar ogen gezien, voelde ze niet iets voor die zak van een leader? Snel schudde hij die gedachtes van zich af, het zou zonde zijn om daar nu over na te denken. Hij zou wel zien hoe het af zou lopen.
Plots stond Zira op en ging voor hem staan, waarna ze hem op de grond duwde. Jinx liet haar d'r gang gaan en zag toe hoe ze van hem af rolde, haar kop nog op zijn buik. Zachtjes likte hij haar oor. "Je vriendje Claw zou hier heel jaloers van worden."Miauwde hij geamuseerd.

Haar kop lag comfortabel op zijn borst en met een glimlach staarde ze omhoog naar de lucht, die je hier goed kon zien aangezien ze niet midden in de stad zaten. Echter schrok ze een beetje toen ze een tong voelde op haar oor, maar glimlachte al snel. Ze was het gewoon allemaal niet meer gewend en was daarom af en toe wat schrikachtig, maar ze vond het fijn - misschien wel fijner dan ze zou moeten. zira gaf Jinx een aantal kopjes over zijn borst heen en spinde zachtjes. Dit was geen spelletje meer voor haar. "Je vriendje Claw zou hier heel jaloers van worden." Deze opmerking was grappig bedoeld maar Zira vond 't niet al te leuk, aangezien ze zelf alles nog niet eens uitgevogeld had. Echter had ze wel al snel een tegenwoord. "Hij is mijn vriendje niet," miauwde ze uitdagend maar voordat hij meer kon zeggen kroop ze ietsje omhoog en gaf hem een lik over zijn neus. "You are,"

Hij lag al een tijdje in de bosjes, zijn kop stond inmiddels op onweer. Het zou hem een zorg zijn als een andere kattin zo klef liep te doen met een net toegelaten BloodClanner, maar zijn commander was een ander verhaal. Die kater moest zich nog bewijzen en het stond hem helemaal niet aan dat hij nog zo close leek te zijn met zijn twoleg. Het was iets wat hij verafschuwde en hij ergerde zich er mateloos aan dat Zira het bijna leek aan te moedigen. Ze moest toch wel beter weten, of had hij zich in haar vergist? Hij hoopte van niet want dan hadden ze nog een hele lange en vervelende weg te gaan. Toen ze hem een lik over zijn neus gaf vond hij het genoeg geweest, het werd tijd om in te grijpen. Hij stond op en sjouwde met ferme passen naar het tweetal toe. “Gut wat een gezelligheid.” Zijn stem klonk gemaakt vrolijk, maar zijn ogen lachten niet mee. Er lag een ijzig kalme blik in zijn groengele ogen, eentje die alarmbellen bij de ander moest laten rinkelen. “Volgens mij ken ik jou nog niet.” Hij staarde strak naar de andere zwarte kater zijn stem was weer kil geworden, daarna wende hij zijn kop langzaam naar Zira. “Misschien is hier even wat uitleg nodig, dan heb ik ook duidelijkheid als er opeens een nieuw nestje kittens in de BloodClan rondhuppelt.” Zijn ogen fonkelden vervaarlijk.

[Toestemming is gegeven =) ]

Zira leek af en toe nog steeds gespannen, maar dat leek niet door hem te komen. Het was alsof ze het gewoon ontwend was. Iets wat hij haar niet kwalijk nam.
Toen hij echter een opmerking over Claw maakte, leek ze niet zo blij te zijn. De poes probeerde het te verbergen, maar de zwarte kater had door dat dit toch wel een beetje een gevoelige snaar was. Haar tegenwoord had ze echter al snel paraat. "Hij is mijn vriendje niet," De kans om hierop te reageren had hij niet, want de poes kroop omhoog en gaf hem een lik over zijn neus. "You are," Zijn hart sloeg even een slag over, maar hij verborg het achter een grote grijns op zijn snuit. Hij kon simpel weg niet weten of Zira hem alleen maar wilde manipuleren, of dat dit echt was. Hij hoopte en dacht het laatste. Want dat wat hij in haar ogen zag, leek verdomd veel op liefde. En dat was lastig om te faken, hij had ervaring. "Am I?"spinde hij. "Hoor je dat tegenwoordig niet meer te overleggen?"
Hun moment werd echter ruw onderbroken toen een andere zwarte kater tevoorschijn kwam. Hij sjouwde met ferme passen op hen af. Alert keek Jinx toe, echter had hij al snel door wie dit was. Zijn dominante houding en het belachelijk aantal hondentanden aan zijn nek maakte het wel duidelijk. Dit was dus Claw, en hij leek niet blij.
Shit
“Gut wat een gezelligheid.” zijn stem klonk gemaakt vrolijk, maar zijn ogen spuugden koud vuur. Jinx stond rustig op, alsof de aanwezigheid van deze kater hem niet zoveel deed. “Volgens mij ken ik jou nog niet.” Het was duidelijk tegenover hem bedoeld, want Claw keek hem strak aan. Jinx beantwoordde zijn blik bewust niet, en likte rustig zijn poot. "Jinx, aangenaam. Je zal wel Claw zijn."miauwde hij zeer kalm. Claw had zich echter al tot Zira gewend. “Misschien is hier even wat uitleg nodig, dan heb ik ook duidelijkheid als er opeens een nieuw nestje kittens in de BloodClan rondhuppelt.” Geërgerd onderbrak hij het likken van zijn poot. "Als ik even mag" er klonk iets van irritatie door in zijn stem, hij gaf Claw echter geen tijd om te antwoorden. "Ik zie niet helemaal waarom dit jou zaken zouden zijn. Je hebt Zira aangewezen als deputy, vertrouw je er dan niet op dat ze weet wat ze doet?"Zijn stem was koel en puur zakelijk, niet spottend of uitdagend bedoeld. Hij was net toegelaten in de Bloodclan, het zou een beetje lullig zijn als hij er meteen werd uitgegooid, niet?

"Am I?" Was het antwoord en een kleine grijns verscheen op het gezicht van Zira. Geen afschrikwekkende of zelfs gekke grijns, maar een grijns van amusement. "Hoor je dat tegenwoordig niet meer te overleggen?" Klonk het vervolgens, en ze trok met haar oortje. "Blijkbaar niet," murmelde ze waarna ze haar oogjes sloot om zich volledig op te krullen tegen Jinx aan. In zijn zwarte vacht terwijl ze zijn geur rook. Hiermee kon ze wel in slaap vallen. Echter hoorde ze een erg onaangename stem voor dit moment. Haar ogen schoten open en meteen stond ze op. Een gevoel van leegte overspoelde haar maar ze negeerde dat zoals ze altijd deed. “Gut wat een gezelligheid.” De stem van Claw leek de lucht wel te vergiftigen op het moment. Zira spande haar spieren aan. Hij had het recht niet om haar hiervoor straf te geven. Of wel? “Volgens mij ken ik jou nog niet.” Miauwde de zwarte kater vervolgens onaardig tegen Jinx. "Jinx, aangenaam. Je zal wel Claw zijn." Beantwoordde hij rustig, maar Zira spande haar spieren toch alert aan. Claw richtte zich op haar en automatisch sloeg haar hart ietsje over. Waarvan was dat? Haar 'crush' of angst? Het antwoord had ze niet. “Misschien is hier even wat uitleg nodig, dan heb ik ook duidelijkheid als er opeens een nieuw nestje kittens in de BloodClan rondhuppelt.” Geïrriteerd zwiepte de commander met haar staart. "Als ik even mag" Hoorde ze Jinx zeggen en ze trok ietwat geërgerd met haar oortje. Ze kon dit zelf wel afhandelen. "Ik zie niet helemaal waarom dit jou zaken zouden zijn. Je hebt Zira aangewezen als deputy, vertrouw je er dan niet op dat ze weet wat ze doet?" Haar ogen versmalden zich bij dit. Natuurlijk vertrouwde Claw haar niet - zij vertrouwde hem ook niet. "Ssh," suste ze Jinx, waarbij ze haar staart tegen zijn bek aanlegde zodat hij verder niks meer zou zeggen. "Claw," klonk haar rauwe stem vervolgens. "Volgens mij wordt het recht om iemand leuk te vinden niet van je afgenomen als je commander wordt." Dit laatste siste ze.

Een koud humorloos lachje verliet zijn bek terwijl hij Jinx aankeek. “Hoe raad je het.” Zijn stem klonk sarcastisch en zijn groengele ogen stonden kil. Het irriteerde hem mateloos en gelukkig zag hij die irritatie ook bij Zira toen die Jinx het nodig vond om zelf het woord te nemen. Met een ruk draaide hij zijn kop een fractie en staarde de andere zwarte kater strak aan. “Jij hebt blijkbaar nog helemaal geen idee hoe het gaat in de Elite. Leer dat eerst maar eens voordat jij het nodig vind een grote bek tegen mij op te zetten. Want weet je wat het is.” Hij deed een stap naar de kater toe en kneedde zijn nagels in de grond. “Ik ren net zo lang achter je aan totdat je kapot bent en je het gevoel hebt dat je poten niet meer bij je lijf horen, dan bijt ik zo langzaam je strot door dat je smeekt of ik het niet sneller kan doen. Waag het nooit meer om zo’n toon tegen mij aan te slaan.” Hij had geen enkel woord gesist, het klonk doodskalm. Als hij zo sprak dan begaf je je op het meest gevaarlijke terrein. Als hij begon te schelden of begon te sissen dan was er nog niets aan de hand, maar je merkte het maar al te goed als je te ver was gegaan. “Laat ik even heel duidelijk tegen jou zijn. Ik vertrouw Zira niet, vertrouwen is iets gevaarlijks vriend. Het betekend dat je iemand te dichtbij laat komen en dan opeens is het te laat en lachen ze je vierkant uit als je dan al niet dood bent.” Plots verscheen er een grijnsje om zijn lippen alsof er niets gebeurd was en deed hij weer een stap achteruit, voordat hij antwoord gaf op Zira. Soms had hij echt zin om haar door elkaar te rammen. “Jij mag van mijn part de hele wereld leuk vinden Zira, maar er zit een verschil tussen iemand leuk vinden en iemand dichtbij laten komen. Je hebt hem net toegelaten in de Bloodclan. Vind je het dan niet verstandig om hem eerst zichzelf te laten bewijzen, een heel klein beetje maar? Jij bent de Commander Zira en als jij doet alsof alles maar kan wat denk jij dan dat de rest van de BloodClanners gaat doen. Denk daar eerst maar eens goed over na voordat je hem weer een lik over zijn neus geeft. Hij was tenslotte een kittypet.” Zijn blik had zich tijdens zijn woorden steeds dieper in die van Zira geboord. Ze was behoorlijk dom bezig en dat maakte hij haar duidelijk ook. Hij kon dit niet door de poten zien en als ze zo door ging was hij genoodzaakt haar straf te geven en dat zou betekenen voor het zicht van alle Elite katten. Hij wist dat zij dat ook zou weten, ze riskeerde totale vernedering.

Zijn woorden leken bij beide katten niet goed te vallen. Het werd hem al snel duidelijk dat het in de Bloodclan niet werkte zoals in alle andere clans. Het was een fout van hem om dat te denken, dat viel hem nu wel op. Dit was geen democratie, vrijheid van meningsuiting kon de boom in.
"Ssh,"De staart van Zira streek langs zijn kin, waardoor hij niet verder kon spreken. Hij had even de neiging om erin te bijten, maar besloot dat het nu niet echt tijd was voor grapjes.
De zwarte kater draaide met een ruk zijn kop naar hem om. “Jij hebt blijkbaar nog helemaal geen idee hoe het gaat in de Elite. Leer dat eerst maar eens voordat jij het nodig vind een grote bek tegen mij op te zetten. Want weet je wat het is.” Hij stapte dichterbij en kneedde de grond met zijn klauwen. “Ik ren net zo lang achter je aan totdat je kapot bent en je het gevoel hebt dat je poten niet meer bij je lijf horen, dan bijt ik zo langzaam je strot door dat je smeekt of ik het niet sneller kan doen. Waag het nooit meer om zo’n toon tegen mij aan te slaan.”Zijn woorden waren ijzig kalm. Jinx vernauwde zijn ogen en keek deze kater strak aan. Zijn staart zwiepte geïrriteerd van links naar rechts. “Laat ik even heel duidelijk tegen jou zijn. Ik vertrouw Zira niet, vertrouwen is iets gevaarlijks vriend. Het betekend dat je iemand te dichtbij laat komen en dan opeens is het te laat en lachen ze je vierkant uit als je dan al niet dood bent.” Woede fonkelde in zijn ogen, maar Jinx hield braaf zijn mond. Hij had hersens, en wist dat het niet slim was om hierop in te gaan. Deze kater was niet voor niets leider, al twijfelde Jinx ergens of hij zijn woorden waar kon maken. Toch zou hij het maar niet zo ver laten komen, ooit zou hij deze kater nog wel terug pakken, als hij zijn kans zag.
"Claw" Begon Zira "Volgens mij wordt het recht om iemand leuk te vinden niet van je afgenomen als je commander wordt."Er glinsterde iets in Jinx zijn ogen, als ze het zelfs tegenover Claw bekende dat ze hem leuk vond, was dat wel heel wat. Claw stapte van hem weg en richtte zich tot Zira. “Jij mag van mijn part de hele wereld leuk vinden Zira, maar er zit een verschil tussen iemand leuk vinden en iemand dichtbij laten komen. Je hebt hem net toegelaten in de Bloodclan. Vind je het dan niet verstandig om hem eerst zichzelf te laten bewijzen, een heel klein beetje maar? Jij bent de Commander Zira en als jij doet alsof alles maar kan wat denk jij dan dat de rest van de BloodClanners gaat doen. Denk daar eerst maar eens goed over na voordat je hem weer een lik over zijn neus geeft. Hij was tenslotte een kittypet.” Zijn blik boorde zich in die van Claw, maar hij hield zich stil. Wetend dat zijn woorden niet gewenst waren, dit was Bloodclan talk. Onwillekeurig snoof hij geërgerd.

Met een ijzige blik in haar ogen staarde ze naar Claw. Ze liet haar blik nu niet naar Jinx glijden, want dat zou een teken van zwakte zijn. “Jij mag van mijn part de hele wereld leuk vinden Zira, maar er zit een verschil tussen iemand leuk vinden en iemand dichtbij laten komen. Je hebt hem net toegelaten in de Bloodclan. Vind je het dan niet verstandig om hem eerst zichzelf te laten bewijzen, een heel klein beetje maar? Jij bent de Commander Zira en als jij doet alsof alles maar kan wat denk jij dan dat de rest van de BloodClanners gaat doen. Denk daar eerst maar eens goed over na voordat je hem weer een lik over zijn neus geeft. Hij was tenslotte een kittypet.” Zijn woorden deden pijn en een soort van verdrietige uitdrukking gleed over haar gezicht heen. Haar gedachtes flitsten terug naar haar eerste ontmoeting met Jinx - hoe cliché dat ook mocht zijn. Ze plaagden elkaar allemaal een beetje, iets wat nooit opgehouden had. Ze was toen nog maar een member, en ze wist niet precies wat ze fijner vond. Toen vond ze dat ze vrijer geweest was, al leek dat misschien alleen maar zo. Haar ogen vonden opnieuw die van Claw en er rees woedde in haar op. Hoe durfde hij deze blijheid, die ze al zo lang niet gehad had, van haar af te pakken? Haar haren rezen een paar millimeter omhoog maar Zira hield zichzelf in, zo goed en kwaad als dat kon. Ze schudde lichtjes met haar kop. Ze moest op dit moment haar emoties in controle houden, hoe moeilijk ze dat op het moment ook vond. "Goed." Beantwoordde ze haar leider. "Totdat hij een moordenaar zal zijn," begon ze met lichte afkeer. "Zal ik hem niet meer aankijken, helpen, of ook maar iets met hem doen. Hij zal als stof voor me zijn. Maar zodra hij de kittypet vermoord heeft, ga ik met hem om."

Gelukkig hield de kater verder zijn bek, ergens waardeerde hij dat ook wel weer. Misschien was deze Jinx nog niet zo verkeerd, maar dan moest hij zichzelf eerst wel bewijzen. Hij trok wel met zijn snorharen toen de voormalig Kittypet geërgerd snoof. Hij staarde hem strak aan zonder met zijn ogen te knipperen. Pas toen zijn commander begon te praten wende hij zijn blik van hem af naar Zira. Hij luisterde naar haar woorden en zijn oren kwamen langzaam wat naar voren. Hij gaf haar een kort knikje. “Mooi.” Daarmee wist hij genoeg en voelde hij niet meer de drang om te blijven. Hij vertrouwde de woorden van Zira niet, maar ze had het toegezegd dus meer kon hij er niet aan doen. Hij zou het in de gaten houden en dan moest hij er maar vanuit gaan dat ze de waarheid sprak, al ging hij nooit zomaar ergens vanuit. Hij draaide zich om en liep bij het tweetal vandaan, een bedenkelijk trek om zijn lippen. Hij moest hier over nadenken, het had hem overrompeld. Hij hoopte maar dat het geen probleem ging worden er waren al genoeg problemen. Hij grauwde zachtjes en rende daarna terug naar het camp.

[Claw is topic uit]

Toen de kater minachtend snoof, gaf Claw hem een dodelijke blik. Jinx beantwoorde die, niet van plan om ook maar een enkel teken van zwakte of onderdanigheid naar deze kater te tonen. Hij zou doen wat hij zei, immers was Claw zijn leider nu. Maar daar zou het bij blijven. Diep van binnen had hij wel ontzag voor deze kater, voor zijn kille manier van doen en zijn machtige indruk, maar dat zou hij nooit laten zien. Hij vertikte het.
Zira nam het woord, en eindelijk wendde Claw zijn blik van hem af. "Goed."stemde ze in. "Totdat hij een moordenaar zal zijn," Afkeur weergalmde in haar stem. "Zal ik hem niet meer aankijken, helpen, of ook maar iets met hem doen. Hij zal als stof voor me zijn. Maar zodra hij de kittypet vermoord heeft, ga ik met hem om." Jinx trok zijn ogen tot spleetjes, het idee stond hem helemaal niet aan, maar Claw stemde in. De zwarte kater draaide zich zonder pardon om en liep weg, zonder ook maar een woord aan hen vuil te maken.
Geërgerd zwiepte Jinx met zijn staart. Het feit dat hij niet meer vrij was, dat hij tot dingen toe werd gedwongen die hij niet wilde doen, dat hij niet kon lief hebben zonder toestemming; alles aan deze situatie irriteerde hem mateloos.
"Prima" Snauwde hij bijna, waarna hij zonder Zira nog aan te kijken over het hek heen sprong en verdween. De poes alleen achterlatend.

-Ook Jinx is het topic uit

Boos - nee, woedend - snoof ze toen Claw zo simpel durfde te reageren. Dit kostte haar heel veel moeite, haar gevoelens in drang houden, en hij beantwoordde alleen maar met 'Mooi', en dat was dat. Zira gromde laag, niet hard genoeg voor Claw om te horen, maar misschien had Jinx het wel gehoord. Dat wist ze niet. Ze zag de leider weglopen en haar ogen belandden op de andere zwarte kater, die nu ook weg wilde gaan. Voelde hij hier dan niks bij? Haar ogen verwijdden iets bij deze gedachte. "Prima," beet hij haar toe en Zira trok met haar oortje. "Fijn," snauwde ze terug en woedend sprong ze een dak op, waarna ze haar nagels in een vogel boorde.

- Topic afgerond ~