It was a stormy day...(Roughpaw)

De regen spetterde op de wanden en het plafond van de Nursery. Een paar groene ogen opende, voordat die naar boven keken. Met haar twee manen was ze een van de kleinere kittens in de Nursery, al kwamen er steeds meer bij. Toch had ze nog een klein eigen plekje gevonden, redelijk verstopt, en tegen de koude wand aan. De geur van melk, Queens en hun kittens, was sterk in haar neusje die langzaam trilde terwijl ze inademde. Haar oortjes spitste zich op haar hoofd, terwijl ze langzaam opstond. Het was halfduister in de redelijk kleine ruimte, waardoor de kitten wist dat het dag was. In de nachten was het namelijk pikkedonker, er was dan geen poot voor haar ogen te zien. Haar staartje sloeg ze ongerust heen en weer, terwijl ze langzaam pootje voor pootje langs een paar nesten trippelde. Haar lichtbruine kopje had ze fier in de lucht gestoken, terwijl ze zich dapper naar de ingang werkte.

Ze vond het altijd spannend als het regende, al had ze nooit een echt natte vacht gehad. Het was een avontuur, eentje waarin zijzelf de held kon zijn. Heel even bleef Mirrorkit dan ook bij de ingang zitten, haar snorharen trilde van de spanning en plezier. Zou ze naar buiten durven? Haar ogen volgde gespannen en enthousiast de bewegingen in het kamp, die zich snel leken af te spelen voor haar. Ze wist niet waarom er zoveel katten weg doken, wanneer de spetters op de Nursery belandde, waardoor ze nieuwsgierig haar kopje buiten de Nursery stak, en twee kleine pasjes naar voren deed. Haar vachtje werd meteen kleddernat, en donkerder van kleur. Ze schudde haar kopje, voordat ze met een paar snelle passen richting een van de plassen in de buurt rende. Ze had nog nooit zo'n regenbui meegemaakt, maar misschien kwam het ook wel door het feit dat het Newleaf was, en het redelijk rustig weer was. De temperatuur was aangenamer geweest voordat de nattigheid op haar kopje viel. Maar dat weerhield de kitten er niet van om het kamp te ontdekken.

Met nieuwsgierige ogen staarde ze naar een andere kattin, eentje die groter was dan de kittens, die in de buurt liep. Met een snelle vaart, waarbij ze bijna in een grote plas belande, rende ze naar de kattin toe. Haar groene ogen straalde, terwijl ze nieuwsgierig de redelijk nieuwe wereld in zich op nam. Zenuwachtig, omdat ze niet wist wie de Apprentice was, bleef ze staan. Het puntje van haar staart wiebelde rustig heen en weer. "Mraw," piepte ze ondeugend, met een vragende blik. Haar oortjes wiebelde vrolijk heen en weer, door de druppels die er op vielen.

Mirrorkit keek met haar heldere groene ogen naar de Apprentice die met een reusachtig prooi binnen was gekomen. Ze had nog nooit zo'n dier gezien, het was een vogel, enkel niet zoals de kleine roodborstjes die op de prooistapel lagen. Het zag er heel anders uit. Hier en daar waren en kale plekjes in de gehavende vacht van de Apprentice, waardoor de kitten haar kop heel even schuin hield. De grijsharige Apprentice, keek haar aan met trotse en sprankelende blauwe ogen. Die lichter waren dan de kleur ogen die hele jonge kittens hadden, als ze hun ogen voor het eerst opende. De prooi viel op de grond, waardoor de kitten met haar trillende neusje dichterbij stapte. Nieuwsgierig naar de geur van de aparte vogel. Maar veel meer dan de nattigheid van de regen kon ze niet ruiken. Nu klonk er een onbekende stem in haar oortjes, waardoor ze heel onschuldig op keek, en de Apprentice met een nog onschuldigere gelaat aan staarde. "He, daar," werd er gegroet. De kitten grijnsde blij, voordat ze nieuwsgierig met haar linker voorpootje tegen het dode dier tikte. "Whie," piepte de kleine bruinharige kitten zacht. Op een grappige toon, eentje die duidelijke maakte dat ze enorm veel plezier had in de regen en het spelen met de natte prooi. Daarna, besloot de normaal stille kitten, de plassen weer verder te onderzoeken. Waardoor ze langs de Apprentice dook en in een van de diepere plassen sprong. Het water bereikte haar rug bijna, en onbewust had ze de al natte Apprentice nog natter gemaakt. Speels keek ze op, terwijl ze haar poot door de plas haalde en nu expres richting de Apprentice sloeg. Erg spraakzaam was de kitten nog niet. Waardoor ze enkel met speelse en afwachtende ogen richting de Apprentice keek. Druppels vielen sneller op haar vacht, waardoor ze een klagelijk piepje uitslaaktte. Dit had ze niet verwacht! De regen kwam met grotere en dikkere druppels naar beneden, waardoor de kitten verbaasd en afgeleid naar de lucht keek.

Mirrorkit keek verschrikkelijk onschuldig naar de Apprentice, zodra die zuchtte. Ze had in haar ogen een "gevecht" gewonnen, namelijk die van de natste kat. Ze zat helemaal onder het water, en zag er dus ook niet uit. Haar vachtje kleefde tegen haar lichaampje aan, waardoor haar ribben iets te zien waren. Haar ondeugende groene ogen glinsterden tevreden. "Wat denk je, dat je een Riverclan kat bent?" Vroeg de oudere kat met een korte grinnik. Waarna Mirrorkit uit de plas werd getrokken. Een korte piep verliet haar bekje, maar ze vond het niet zo erg. Riverclan, ze had weinig verhalen over Riverclan gehoord, maar dat zou vast niet zo'n goede clan als Shadowclan zijn. Waardoor ze verwaand haar neusje ophaalde. In een grappige, ondeugende, speelse beweging. Nee, ze was niet echt verwaand, ze speelde het enkel. "Dat ben je namelijk niet," vulde de kattin haar zin aan. Mirrorkit keek haar met ondeugende groene ogen aan, voordat ze met haar natte pootje tegen de voor haar grote kattin sloeg. "Ik ben Roughpaw," stelde de kattin zich zelf voor. De kitten keek haar met vrolijke groene ogen aan. Ze stonden namelijk haast nooit verdrietig. "R..Rou?," piepte het kleintje ongemakkelijk. Sinds ze namen altijd lastig vond. "Jij bent Mirrorkit, toch?" de kitten knikte, en wees met haar verzopen staartje richting haarzelf. "Miwwow," piepte ze tevreden. "Rou?" Piepte ze nog eens, omdat ze niet verder kwam dan die naam. "Rou," nu keek de kitten vragend naar de lucht, waar de regen vandaan kwam.

Mirrorkit keek de kattin vol bewondering aan zodra die haar uitlegde wat regen precies was. De nattigheid op haar vachtje, maakte inmiddels een deel uit van haar nieuwe avontuur in het kamp. Vele kittens wouden graag het kamp uit, als ze iets ouder waren dan Mirrorkit zelf was. Enkel zij dacht er niet over na, het enige wat zij wou, was het hele kamp op haar pootje kennen. Ze hield van een enkel spelletje, en dat was verstoppertje. Zou de gestreepte kattin daar ook van houden? Of hielden weinig katten van dat spel? De kattin was opgestaan, waardoor ze een zielige blik op de grotere kat gooide. Ze wou nog niet naar binnen toe. Ze wou spelen, ze wou weten wat alles was. Waarom het kamp in een modderbad veranderd was. Wat was het nut van regen? 'Rou!' Piepte ze terwijl ze haar neus speels tegen de kattin haar voorpoot duwde.