We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Heel even had hij zijn ogen gesloten, heel even maar. Tall's oortjes schoven zenuwachtig naar achteren toen hij zijn moeder niet direct vond. Waar was Sinclaw, waar was zijn mama. De kitten strompelde half het nest uit, waar hij nog samen met haar naartoe was gelopen, en trippelde regelrecht naar de open plek. Zijn oogjes schoten naar de uitgang van het Thunderclan kamp. Was ze terug naar huis? Waarom had ze hem niet meegenomen? "Mahma?"Een alarmerende piep ontsnapte langs zijn lippen terwijl hij direct richting de uitgang van het kamp strompelde. Zijn weg werd echter direct geblokkeerd door een onbekende kat. "Gha wheg," grauwde hij direct en liet zijn oortjes in zijn nek zakken. Zijn mama was weg, hij was omringt door vreemde geuren en werd door elke kat nagekeken die hier rondliep. Natuurlijk dat hij zich hier niet op z'n gemak voelde en al zeker niet met dit imposant figuur voor hem.
Foxpaw kwam met een gaap uit haar nest en knipperde even fel met haar ogen. Licht kwam fel aan als je net geslapen had. Ze had nood gehad aan een middag dutje. In de ochtend had ze al van alle klusjes gedaan, dus had ze het wel even verdient. Ze ging voor het apprentices den zitten en staarde doelloos rond. Ze begon het stilletjes aan vervelend te vinden dat ze nog altijd geen mentor had. Straks had ze ,bewijze van spreke, de leeftijd voor warrior te worden, en dan was ze nog altijd niet opgeleid. Een zucht ontglipte haar, misschien was het niet haar bestemming om warrior te worden. Ze zou toch eens met Silverstar moeten gaan praten wat eigenlijk haar doel was. Eerst ging ze nog een dienst bewijzen voor de clan, misschien kon ze op die manier haar motivatie laten zien. Op het momment dat ze haar lichaam in beweging wou zetten zag ze iets klein de open plek overlopen, correctie overstrompelen. Foxpaw richte haar oren naar voren en zag dat het kleine ding onderweg was naar de uitgang. Een seconde dacht ze dat het Moonkit was, die weeral eens het kamp wou verlaten. Maar toen ze beter keek zag het figuurtje er kleiner uit, en leek niet zo’n langharige kitten te zijn. Foxpaw rende naar de uitgang en ging daar zitten met haar staart om haar poten gekrult. Het kleine ding kwam stilletjes aan in haar buurt. Ze merkte op dat dit het kittentje was van Sinclaw, die beweerde dat dit jong de zoon van Silverstar was. ‘Gha wheg’ brabbelde het kleintje, die zich duidelijk ongemakkelijk voelde. Nog niet lang erna kwam de nieuwsgierige Moonkit af, maar zij bleef op een klein afstandje staan. Moonkit was heel afstandelijk geworden, en Foxpaw had een beetje medelijde met haar. Foxpaw richte haar blik terug naar het andere kleine kitten. ‘Tallkit, toch?’ Begon ze. Twijfelend of ze de naam juist had. ‘Het is te gevaarlijk om alleen naar buiten te gaan.’ Miauwde Foxpaw, niets verwijtend. Foxpaw wou als kittens afaan ook heel graag naar buiten gaan, maar nu beseft ze hoe gevaarlijk het wel kon zijn. Als ze alleen ging jagen bleef ze in de buurt van het kamp, of anders nam ze nog een kat mee. ‘ Waarom wil je eigenlijk zo snel naar buiten. Hier is genoeg om te ontdekken.’ Zei ze heel kalm. Ze wou geen ruzie gaan maken met een kitten, daarbij dat hielp toch niet.
De jonge kitten haalde zijn lip op in een korte grauw toen de poes bevestiging vroeg voor zijn naam. ‘Het is te gevaarlijk om alleen naar buiten te gaan.’ Zijn oortjes schoven weer wat naar achteren bij de woorden van de poes. Hij wilde niet alleen naar buiten, hij wilde naar zijn mama. ‘ Waarom wil je eigenlijk zo snel naar buiten. Hier is genoeg om te ontdekken.’"Ik whil niet ontdekken," piepte de kitten direct terug en even liet hij zijn blik zijdelings naar de andere kitten gaan. Hij was echt omringt door vreemde katten. Het puntje van zijn staart zwiepte zenuwachtig heen en weer. Zonder verder enige aanleiding liep de kitten in een bocht rond de apprentice en kroop tussen de takken van de doornstruik, wetend dat zulke grote katten daar niet bij konden door de doorns. Als hij niet naar buiten mocht, bleef hij hier wel wachten. Sinclaw kwam meestal wel terug. Ze was misschien wel gewoon iets gaan eten. Jha, dat was het. Zijn mama zou hem niet verlaten.
"Ik whil niet ontdekken," Piepte het kleintje. Foxpaw knipperde met haar ogen. ‘Maar, wat wil je dan wel?’ Foxpaw bleef kalm en wilde het kitten helpen, maar de kitten leek helemaal geen vertrouwen te hebben. Wat wil je ook in een vreemde clan? De apprentice zag dat de kitten een bocht maakte, haar eerste gedacht was dat Tallkit op die manier wou proberen te ontsnappen. Foxpaw stond op en zou ingrijpen als de kitten toch naar buiten wou glippen. Tallkit was alleen iets anders van plan. Ze had haar onder een doornstruik verstopt en Foxpaw zuchte. Ze ging geen moeite doen om Tallkit onder de doornstruik uit te halen. Daarbij als Tallkit verder de bosjes in glipte kon het zijn dat Foxpaw haar pijn deed aan de doorns en dat Tallkit haar misschien nog verder weg stopte. Foxpaw legde haar neer met haar hoofd naar de doornstruik toe. ‘Toe nou Tallkit, op deze manier kan ik u toch niet helpen?’ Mauwde Foxpaw zacht. Foxpaw hoorde kleine voetstapjes, haar oren schoten naar achteren en ze ging razendsnel zitten. ‘Nee, ik ga niet uit het kamp.’ Snauwde Moonkit naar Foxpaw. Alsof ze Foxpaw haar gedachten kon lezen. Foxpaw schaamde haar eigen wel een beetje, ze wou Moonkit niet het gevoel geven dat ze haar niet vertrouwde. Foxpaw ging weer liggen en probeerde Tallkit te zien. Moonkit ging de doornstruik in en benaderde Tallkit voorzichtig. “Haai ik ben Moonkit.” Sprak ze speels. “Hmm, je moet je niets aantrekken van al die blikken...Het komt wel goed. Ik weet hoe je je voelt.’ Sprak ze vol vertrouwen, in de hoop dat Tallkit nieuwsgierig werd en uiteindelijk ook iets zelfzekerder. Foxpaw snapte al wat Moonkit bedoelde. Zelf had Moonkit het bloed van een andere Clan, de Skyclan. Beide katten wachte geduldig af op een reactie van Talkit.
Als je liever hebt dat ik maar met 1 kat speel, mag je het altijd zeggen. Maar ik wist niet goed met welk van de 2 ik best kon reageren :p
Heartkit kroop langzaam door de varens. Foxpaw is bezig met Tallkit. Nu kan ik ongezien zelf de Clans ontdekken. Ik heb gehoord dat de RiverClan heel goed kunnen zwemmen. Ik zal dat maar ook is proberen. Dacht ze trots en vol met enthousiasme. Ze kroop door het pad heen en kon nog net een patrouille vermijden. Ze sloop dwars door alle struiken heen tot ze de Sunningrocks bereikte. Ze snoof diep in de lucht en hief haar staart fier omhoog. Langzaam sloop ze naar het ruisende water. Ze klom op een laaghangende tak die net boven de rivier uitstak en probeerde haar evenwicht te bewaren. Ze rook veel geuren, erg onbekende geuren. Geuren dat ze nog nooit in haar camp had geroken. Door de afleiding aan de geuren gleed ze uit van de dunne tak. Met 1 poot hield ze zich vast. Paniekerig begon ze te krijsen. Onee! Had ik maar nooit het camp uit moeten komen. Ik wil mijn moeder! Haar voorpoot begaf het en ze viel krijsend de woeste rivier in. "HELP ME!" Het koude water drong in haar huid en liet haar voor seconden onder water trekken. Ze hapte naar adem. Het is koud, ik red het niet!
Zoals ik eerder heb vermeld is het niet toegestaan te posten als een ander karakter dan het karakter dat je hebt. Jouw karakter is Heartstream, een warrior van een jaar. Geen kitten van minder dan zes moons! Tevens ben je nog niet geaccepteerd in Thunderclan en zou je moeten wachten met posten tot aangegeven is dat je geaccepteerd bent.
De kitten had zijn kopje op zijn pootjes gelegd en hield zijn blik strak op één van de doorns gericht. Foxpaw's woorden negeerde hij helemaal. Zijn gedachten zaten nu bij één ding en daar kon geen tweede ding bij. Zijn oortjes schoven ongemakkelijk opzij toen de andere kitten naast hem ging zitten. "Jij niets weet," mompelde hij koppig en lichtelijk gefrustreerd. De jonge kater kon behoorlijk koppig zijn op bepaalde momenten, maar was ook zeer snel afgeleid. Zijn ogen schoten dan ook direct naar een blaadje dat naar beneden viel en zijn oortjes stonden direct nieuwsgierig naar voren. "Waar is Bane, waar is mijn zusje?" piepte hij plots en draaide zich met een ruk om. Oke, hij kon niet altijd goed met zijn zusje om en soms duwde hij haar zelf aan de kant, maar op dit moment zou zij wel de enige zijn die hij echt kende.
@Nathalie VK; Ik kan er aan uit. ;D Note; Bane is samen met hem achtergebleven in het kamp. Extra note; Tall is een kater (a)
Foxpaw zuchte toen ze opmerkte dat Tallkit helemaal geen aandacht schonk aan Foxpaw. Nou dan deed ze verder ook geen moeite meer. Foxpaw had wel andere dingen te doen dan een koppig kitten te helpen die niet eens haar de kans gaf om hem te helpen. 'Nou, zoek het dan maar uit. Ik hoor het wel als je wilt praten.' Miauwde Foxpaw die geïrriteerd met haar snorharen trok. Ze stond op en stapte weg. Even bleef ze staan en draaide haar hoofd naar de kittens, toch even twijfelend dat ze wel weg zou gaan. Al licht schuddend met haar hoofd zette ze het op een lopen en verdween uit het zicht.
Moonkit;
"Jij niets weet," Moonkit antwoorde er niet op. Hij moest het eens weten hoe goed Moonkit hem begreep. Moonkit keek Foxpaw even na. Foxpaw was een type die graag hielp, maar liet katten gerust die niet geholpen wouden worden. Moonkit richte haar aandacht terug naar Tallkit. "Ik wou dat ik nog iemand in de clan had, die me vertrouwt aanvoelde" Piepte ze rustig, een steek van verdriet vulde haar lichaam. Ze probeerde er niet te veel woorden aan vuil te maken. Ze was nog maar net 3 manen, maar het voelde alsof ze een heel kattenleven achter zich had. Moonkit werd uit haar gedachten gehaald en besefte nu pas dat ze eigenlijk de hele tijd strak voor haar had gekeken. "Waar is Bane, waar is mijn zusje?" Nou wat moest ze daar nu weer op antwoorden? "Zullen we eens in de nursey gaan kijken?" Stelde ze vrolijk voor. Haar oortjes vrolijk naar voor gericht. Ze wou een andere sfeer creëren door zelf wat vrolijker te zijn.
"Zullen we eens in de nursey gaan kijken?" De jonge kitten richtte zijn blik nu voor het eerst echt op Moonkit. Haar enthousiasme zorgde ervoor dat de kater zich al iets meer op z'n gemak voelde. Hij sprong recht en trippelde als eerste de de struik uit en liep terug naar het midden van de open plek. Nu dat hij niet meer zo in paniek was, liet hij voor het eerst zijn ogen eens door heel het kamp gaan. Zijn blik ging naar de plek waar hij voor het laatst Silverstar gezien had. Hij wist dat er iets speciaal met die kat was, want anders zou Sinclaw niet zo veel met hem gepraat hebben. Tall richtte zijn blik op de grond onder hem. Het zand was hier vele lichter dan dat de grond in Shadowclan was. Hij draaide zijn kopje om naar Moonkit en richtte zijn oortjes naar voren. "Ik Tall." piepte de kitten, niet wetend dat Foxfaw zijn naam al vaak genoeg had gezegd dat de andere kitten het waarschijnlijk al wel wist.
Moonkit kon een glimlach niet onderdrukken toen Tallkit voor haar de bosjes uit liep. Moonkit trippelde Tallkit achterna, naar het midden van de open plek. Ze voelde ogen op haar vacht prikken. Ze trilde even met haar snorharen uit ongemak, wetend dat Tallkit het waarschijnlijk niet had opgemerkt. Ze wou Tallkit het niet nog moeilijker maken, door te laten merken dat ze zich zelf niet thuis voelde in haar clan. Moonkit bracht haar kleine lijfje tot stil stand, en gaf Tallkit wat tijd om even rond te kijken. "Ik Tall." Moonkit grinnikte, of iets wat er op leek. "Dat wist ik al." Piepte ze, maar het gepiep begon al iets meer op gemiauw te lijken. Haar stem was al iets verstaanbaarder dan die van Tallkit, ook was haar woordenschat iets ruimer. Dat kwam omdat Moonkit iets ouder was dan Tallkit. Toch moest ze nog heel veel woorden leren, en gebruikte ze nu echt maar simpele woorden. "Ik stond voor jou toen je hier kwam, je naam werd genoemd door je moeder." Even keek ze rond haar heen, waarna ze terug oogcontact maakte met Tallkit. "Ik werd weg gestuurd toen ik kennis wou komen maken." Zuchte ze. Ze had de indruk dat ze nooit iets mocht weten, ze werd elke keer als er iets interessant gebeurde weg gestuurd. Moonkit hoopte stiekem dat ze bevriend kon worden met Tallkit, zodat ze ook iemand had waarmee ze kon spelen. Ookal was Tallkit iets jonger dan haar. "Zullen we je zusje gaan zoeken? Of gaan we het kamp verkennen?" Vroeg ze terwijl ze een steentje voor haar poten weg sloeg.
Ps: Goh, het is moeilijk om in te denken of het eigenlijk wel kan dat Moonkit een ruimere woordenschat heeft. En ik hoop dat het klopt dat Moonkit ouder is dan Tallkit :s.
Rawr. Hij was uit de nursery ontsnapt en niet bang om ieder blaadje of iedere staart aan te vallen. Zijn achterwerk stak in de lucht en hij raakte ieder vallend ding aan met zijn klauwtje, die hij dan snel naar beneden bracht. Continu deed hij hetzelfde, bij een blaadje, stofje, vliegje; het maakte niet uit wat. Alles wat zweefde was geweldig in de ogen van de kitten. En wat had hij een ruimte hier! Zijn blauwe ogen hadden het kamp eerder alleen nog maar vanuit de nursery gezien, maar zo leek het toch allemaal veel groter dan vanuit zijn vertrouwde plekje. Stiekem vond Hazelkit het wel heel spannend, zo alleen op onderzoek uit. Toen zag hij iemand die hij nog niet kende. Wie was dat? Nieuwsgierig liep hij op het andere katertje af en stak zonder blikken of blozen zijn neus in de ander zijn vacht. Hm, geen broertje van hem. Maar hij leek ook een beetje een afwijkende geur te hebben. Ja, dat had Hazel wel opgespoord; zelfs al zou de andere kitten niet van een andere clan zijn, dan had hij nog wel wat 'aparts' opgemerkt. Toen pas merkte de jonge kitten de ander op, die hij herkende als Moonkit; een kitten uit een ander nest, maar niet onbekend voor hem. Hij speelde met iedereen uit de nursery. "Hwooi." Piepte hij naar beide en beukte tegen de schouder van de onbekende aan. "Wie bwen jwij?"
i'm breakable, unbreakable im shakeable, unshakeable and finally it drives me mad
Baneflower
Member
James 347 Actief "There is a firefly loose tonight, better catch it before it burns this place down"
Slaperig opende Banekit haar heldere, amberkleurige oogjes. Dit was gemeen. En stom. Op dit moment zou de bruin-witte kitten alles doen om haar oude thuis terug te krijgen. Toegegeven, het was niet perfect, maar het was niet gevuld met vreemdelingen die telkens weer nieuwsgierig aankeken wanneer je er rondliep. Deze katten waren eng. En niet te vertrouwen. Alleen mama, Tall en Bee waren betrouwbaar. En daar stopte het. Tall deed soms erg stom. Alsof hij de baas was. Het was niet heel erg, maarwel vervelend. Geeuwend trippelde Bane de nursery uit, waar ze juist kon zien hoe een oudere kitten op Tallkit's schouder beukte. "Bwlijf van mijne bwroer af!", piepte ze, waarbij ze aggressief tussen de twee ging staan. Niemand, maar dan ook niemand krenkte ook maar een haar van de katten die ze vertrouwde.
There is a firefly loose tonight, better catch it before it burns this place down
Tallfright
Member
Yanthe 654 Actief It's more fun to be a pirate than to join the Navy.
Tall's oortjes lagen nog steeds naar achteren en hij luisterde in stilte naar wat de oudere kitten tegen hem zei. "Zullen we je zusje gaan zoeken? Of gaan we het kamp verkennen?" Even wiebelde zijn oortjes twijfelend heen en weer. De ene kant van hem zei hem om naar Bane te gaan en zijn échte kitten karakter zei hem om het hier te gaan ontdekken. Nog voor hij kon antwoorden op Moonkit's vraag voelde hij plots een snuit die in zijn vacht werd geduwd. Door de plots actie zette de kleine kater zijn vacht direct op en haalde hij direct zijn lip op, waarna hij wat naar achteren trippelde om te zien wie hem zowaar had 'aangevallen'. "Hé!" piepte hij verontwaardigd. "Hwooi." Het enige antwoord dat hij kreeg was een begroeting van één of andere jonge kater. Wie bwen jwij?" Tallkit's oren schoven nog verder naar achteren toen de kitten zijn schouder tegen hem aan duwde. "Bwlijf van mijne bwroer af!" Zijn oortjes schoten echter direct naar voren toen zijn zusje verscheen. Bane! Zijn lichtelijke onzekere houding verdween direct als sneeuw voor de zon toen zijn zus voor hem stond. Hij moest toegeven, dat hij blij was om haar te zien. Niet dat dat iets veranderde tussen hun communicatie, maar toch. Hij was direct wat opgewekter en een klein grijnsje stond op zijn snoetje bij het zien van haar agressieve houding. "Mhet ons familie valt nhiet te spwotten." mauwde hij lichtelijk geamuseerd, de eerdere vraag van de kater totaal negerend.
Ongeduldig wachte Moonkit op andtwoord, maar ze liet de ongeduldigheid niet merken. Haar oren schoten opzij toen ze gepiep hoorde naast haar. Haar hoofdje schoot naar de zijkant en merkte dat het Hazel was. Een kitten die niet keek naar welke bloedlijn je had. Maar dat kon wellicht later nog veranderen. Moonkit knikte maar verder spende Hazelkit geen aandacht aan Moonkit, want hij richte zich naar Tallkit. Tallkit leek hier helemaal niet tevreden mee te zijn. Voor Moonkit tussen beiden kon komen mengde een ander kitten zich. De kitten moest wel het zusje zijn van Tallkit, want ze ging tussen Tallkit en Hazelkit staan. Moonkit richte haar oren naar achteren. Een ontevreden grauw was te horen uit haar borstkas. Gingen ze nu echt ruzie maken? Waarom kon het gewoon nooit eens gezellig en leuk zijn? Moonkit bracht haar lichaam in beweging en ging naast Hazelkit staan. Haar staart ging wild te keer en gesis kwam uit haar kleine bekje. "Laat hem met rust." Blaasde ze naar Banekit. Haar haren die als piekjes omhoog waren gekomen liet ze weer liggen. " Het was toch Hazel zijn bedoeling helemaal niet om Tall aan te vallen." Piepte ze rustig. Ze wou het gewoon plezant houden, en wou helemaal geen ruzie. Ze keek Tallkit aan, en hoopte niet dat hij het Moonkit kwalijk nam dat ze zo tegen Bane had gedaan. Ze had zo een vermoede dat Tall en Bane redelijk hecht waren, en nu zeker in een vreemde clan. Stiekem was ze jaloers op hen, zij had nooit iemand gehad waar ze die band mee had.
"Laat hem met rust." een oudere, grijze kitten. En Bane's grootste vijand op dit moment. " Het was toch Hazel zijn bedoeling helemaal niet om Tall aan te vallen." vervolgde ze. "Weete ike", piepte de bruin-witte vachtbol. "Maare da mwaakt het ni oké", er waren grenzen. En het werd tijd om duidelijk te maken wat er gebeurde als je ze negeerde. Het was geen goede manier om vrienden te maken, maar ze had ook niet echt zin om vriendschap te sluiten met deze katten.
There is a firefly loose tonight, better catch it before it burns this place down
Ra
Member
Loïs 635 Actief Unravel me
Unravel my soul
Unravel G H O U L
Opeens hoorde hij een hoge stem en geschrokken keek hij op, toen hij de beschuldigende toon in de stem hoorde. "Bwlijf van mijne bwroer af!" Zijn groene ogen staarden naar de nieuwkomer en toen landde zijn blik weer op de ander, die maar wat trots leek op zijn sibling. "Mhet ons familie valt nhiet te spwotten." Miauwde deze dus ook trots. "Nwou, jij isse oowk saaaai!" Miauwde hij en rolde dramatisch met zijn ogen. Hállo, hij wilde spelen! Niet dat er katten boos op hem werden! "Laat hem met rust." Miauwde Moonkit ook tegen de andere kattin. "Het was toch Hazel zijn bedoeling helemaal niet om Tall aan te vallen." Hierbij knikte hij wild. Ja, en hij viel hem toch ook helemaal niet aan. "Weete ike" antwoordde de potige kitten. "Maare da mwaakt het ni oké" Nu werd Hazel toch wel boos. Hij klapte zijn kleine nageltjes uit en maakte zijn lichaam groot. "Jij isse stom!" Piepte hij en zijn blik stond op onweer, waarbij hij de poes hardhandig tegen de grond probeerde te duwen.
i'm breakable, unbreakable im shakeable, unshakeable and finally it drives me mad
Onderwerp: Puppeteer 
do 11 jun 2015 - 22:15
Maar ik wist niet goed met welk van de 2 ik best kon reageren :p
