Lonely patrol.

Graywing verstijfde een beetje. Normaal probeerde hij dit soort serieuze onderwerpen te vermijden, maar nu kwam hij er niet meer onderuit. "Het spijt me." Zei hij eerlijk. "Maar ik ben bang dat ik dat nooit echt zal kunnen begrijpen. Ik heb mijn familie maar een korte tijd om me heen gehad en een van de weinige dingen die ik me daarvan kan herinneren is dat ik ze geweldig vond." Hij zuchte een beetje gespannen. Hij wilde Future niet op stang jagen, maar het zat niet in zijn aard om hier omheen te draaien. "Maar als je erover wilt praten kan ik proberen je te begrijpen."

"Sorry." Was het enige wat ze zei, en ze duwde haar kop in zijn nek. Graywing was vooral verrast dat het totaal niet ongemakkelijk aanvoelde. Ze had het waarschijnlijk gewoon even nodig. Hij bleef stil zitten. "Nee dat hoeft niet. Het spijt me van je ouders." Zei Future vervolgens. "Je hoeft je niet te verontschuldigen." Zei hij zacht. "Het is niet alsof je er iets aan had kunnen doen." Maar ik wel.

"En toch doe ik het." Zei Future met een onschuldige glimlach, en Graywing grijnsde kort. "Misschien nu wel? Kan ik iets voor je doen? Wil jíj er misschien over praten? Als ik ergens goed in ben is het naar anders problemen luisteren." Glimlachend schudde de kater zijn kop. Hij wist dat ze het goed bedoelde, maar hij wilde er niet over praten. Hij wilde niet meer die kater zijn die alleen nog maar aan de dood van zijn ouders kon denken. "Dat hoeft niet." Zei hij terwijl hij probeerde wat opgewekter te klinken. "En trouwens, ik ben een gast. Ik praat eigenlijk niet over mijn gevoelens."

"Een gast.... Maar daarom is het nog niet goed je gevoelens op te proppen. Maar, als je niet wilt dan hoef je niet. Ik ben daar heel gemakkelijk in, zie je." Graywing grijnsde luchtig. "Ik prop niets op." Zei hij alsof er niets aan de hand was. "Het is lang al geleden." Een momentje was hij stil maar toen keek hij weer op. "Maar genoeg over onze jeugdtrauma's"

Futuresong knikte en Gray was opgelucht dat ze het onderwerp lieten vallen. "Ja inderdaad. Ik denk dat ik weer terug naar het kamp zou moeten gaan, als je het niet erg vind. Ik weet niet of jij nog wilt blijven of terug mee loopt?" De kater sprong energiek op. "Ik loop wel even mee." Zei hij met een vrolijke grijns. "Voor het geval je een das tegenkomt, en The Badgerslaer nodig hebt om je te beschermen."

"Right! Voel me nu wel een stuk veiliger." Graywing kon nietgoed bepalen of de poes een grapje maakte of echt serieus was, maar het was fijn te geloven dat het een beetje van beide was. "Maar laten we gewoon hopen er geen tegen te komen." Gray grijnsde. "Dassen kunnen soms best wel gezellig zijn hoor." Zei hij vrolijk. "Buiten het grommen en bijten om hebben ze een geweldig gevoel voor humor." Ontspannen liep de kater verder. Hij voelde zich op zijn gemak bij Future, en het was fijn om bij iemand te zijn die een beetje gevat kon antwoorden op zijn grappen.

Future keek hem even serieus aan, maar grinnikte toen. Misschien was hij te ver gegaan, maar het was beter om naar je angsten te lachen dan om er voortdurend bang voor te zijn. "Oh, natuurlijk! Ik was het even vergeten doordat ze nogal veelkatten hebben verwond." Zei de deputy, en Graywing knikte. "Ja, je merkt het gewoon niet zo snel op." Zei hij op dezelfde toon. "Maar dassen kunnen ook wel echte rotzakken zijn hoor. Stelletje agressieve chagrijnen."

"Inderdaad, ze mogen van mij weer snel hun hol in. Wegwezen." Graywing grijnsde. Zolang hun hol maar heel ver weg was. Hij snapte wel dat dassen ook gewoon dieren waren, maar hij had hun liever niet in de buurt. "Van mij mogen ze Windcan nog wel even blijven pesten." Zei hij. Het was tenslotte hun schuld dat dit probleem nog niet was opgelost.

"Dat kan, het probleem is dat wij dan ook problemen hebben jammer genoeg." Graywing knikte. Jammer, inderdaad. Als die dassen de grenzen nou ook eens konden waarderen. De twee waren aangekomen bij het kamp en Gray keek de poes aan. "Het was me een genoegen u te spreken, Badgerslayer." Zei ze deftig. "Hetzelfde, hooggeachte deputy Futuresong." Zei hij bekakt. "Maar ik ben bang dat ik je zou moeten verlaten. Spreek ik je nog later?" Vroeg Future, maar door de manier waarop ze wegliep vroeg Graywing zich af of ze daar wel echt zin in had.

Topic uit