Lonely patrol.

Graywing glimlachte oprecht, en was blij dat Future hem wist af te leiden. "En katten zoals jij." Zei hij op een warme toon. "We hebben toch iemand nodig om alles voor ons te bedenken." Deputy, het leek hem een verschrikkelijke baan. De zorgen van de clan, alles plannen, en vooral alle verantwoordelijk. Hij zou het niet aankunnen.

"Ik snap het niet. Ik ben zo jong, ik heb misschien wel Stormstars bloed in me maar... toch." Sprak Futuresong, en Graywing keek haar bemoedigend aan. Hij moest bekennen dat hij haar struggle niet echt begreep. Butterstar's vertrouwen was een hele eer en een teken dat je heel wat was. "Butterstar vertrouwd je." Zei hij alsof dat al heel wat was. "Ze weet wat ze doet, en als zij denkt dat je een goede deputy bent dan vertrouw ik daarop, net als de rest van de clan." Hij glimlachte warm naar haar, en hoopte dat ze zich wat beter zou voelen.

Futuresong knikte, en Graywing hoopte dat hij daadwerkelijk ook een beetje tot haar doorgedrongen was. Een onzekere deputy konden ze niet gebruiken. "Dankje." Zei ze simpel, en gaf hem een kopje in zijn nek. De kater had geen problemen met fysiek contact, maar aangezien de poes deputy was kwam het toch een beetje onverwacht. Grijnzend gaf hij haar een kopje terug, en was blij dat hij ervoor had gezorgd dat ze zich wat beter voelde. Ontspannen tuurde hij naar de boomgrens. "Thunderclan heeft zich rustig gehouden." Merkte hij een beetje onzinnig op.

"Dat is maar goed ook. Anders hadden ze met ons te maken." Zei Futuresong met een wenkbrauwwiebel, en Graywing grijnsde. Een moment dacht hij aan Winterplume, zijn soort van vriend uit Thunderclan, maar toen dacht hij weer aan zijn dode clanleden. "Ze zijn gewoon bang voor de machtige Futuresong en Graywing the Badgerslayer." Zei hij op een serieuze toon. De zwarte kater was niet bang om Thunderclan een lesje te leren.

De deputy lachte hardop, en Graywing was blij om te zien dat ze zich op haar gemak voelde. "Badgerslayer... Juist." Grinnikte ze even na. "Denk het wel ja." De kater keek haar even schuin aan voordat de gebruikelijke grijns zijn lippen weer sierde. "Badgerslayer ja." Zei hij. "Dat ben ik nu toch?"

"Maar natuurlijk. Zo dapper... Badgerslayer to the rescue." Lachte Futuresong en Graywing grijnsde. Graywing the Badgerslayer, dat was toch niet zo moeilijk om te geloven? "Dat klinkt eigenlijk helemaal niet zo slecht." Zei hij grinnikend. "Ik moet Butterstar maar vragen of ze bij de volgende ceremonie mijn naam wil veranderen."

"Moet je doen. Ik zie haar er voor aan om het nog te doen ook." Graywing grijnsde. "Butterstar neemt mij heel serieus hoor." Zei hij met een sarcastische ondertoon. "Maar ik vind Graywing ook wel mooi, het klinkt zo engelachtig." Ging Future verder en Gray keek haar glimlachend aan. "Ik ben toch een engeltje? Ik ben alleen niet meer zo grijs als vroeger." Toen de kater nog jong was had hij een grijze vacht gehad, maar naarmate hij ouder werd was zijn vacht ook donkerder geworden waardoor hij nu tussen het grijs en zwart inzat. "Maar ja, we kunnen niet allemaal gezegend zijn met zo'n poëtische naam als Futuresong."

"Je bent inderdaad een engeltje." Zei Future bevestigend, en Graywing grijnsde zelfvoldaan. "Dat kan, maar mijne zal veranderen." Gray knikte. Hij was alweer vergeten dan Futuresong deputy was. Hij voelde zich op zijn gemak bij haar, en het voelde nog niet formeel zoals bij Butterstar. "Hm, Futurestar." Zei hij bedenkelijk. "Jouw namen worden wel steeds beter. Al is het ook niet zo moeilijk om beter te klinken als Butterstar."

"Graystar zou ook niet verkeerd zijn hoor." Zei Future met een glimlach, en Gray kuchte, alsof hij zich verslikte. Hij had daar zelfs nog nooit aan gedacht. "Dan zou het waarschijnlijk nooit meer goed komen met de clan." Zei hij met een zekere stem. Nee, hij kreeg het niet eens voor elkaar een serieuze warrior te zijn, laat staan leider.

die haar moeder haatte Daar deed ze luchtig over. Toen ze nog leefde was zijn moeder zijn favoriete kat op de hele aardbol geweest. 'My little Robin' Had ze hem altijd genoemd. Zijn ouders waren geweldig geweest, en vader worden was een van de weinige dingen die hij in zijn leven nog echt wilde. Maar dan moest hij eerst een poes zo ver krijgen en dat was de uitdaging. "Je bent inderdaad erg gegroeid." Grijnsde hij luchtig met een glimlach. "Maar het is nog steeds maar een kleine verandering vergeleken bij mij die eindelijk een keer volwassen word."