An Apprentice meeting

Onderwerp: An Apprentice meeting ma 6 jun 2011 - 16:37

Een jong, zwart wit poesje trippelde over de zachte aarde. Het was voor het eerst dat ze de Nursery uitmocht, onder toezicht van haar moeder. Haar enige ouder. Ze had geen vader; ze wist niet wie hij was. En hij had eigenlijk nooit van haar moeder gehouden, dat bleek uit de zovaak vertelde verhalen van haar moeder. En totdat zij, Dotkit geboren was had ze alleen maar dood gewilt. Maar volgens Dotkit was haar moeder nog steeds verdrietig. Die diep donkere ogen, ze waren ongelukkig. Ze lekten, of zoals haar moeder dat noemde tranen, of huilen, elke keer wanneer haar moeder dacht dat Dotkit niet keek. Maar oh ja, Dotkit kreeg alles mee. Ze lette ze niet op en zag dat een andere moederkat het werk van haar moeder overnam; deze nam een korte pauze. Dotkit had het oke gevonden, niet wetend dat ze haar moeder daar voor de laatste keer het kamp uit zag lopen..

Het was alweer een tijdje geleden dat de jonge gevlekte poes tot Apprentice was benoemd. Ze had haar plek helemaal gevonden in de Apprentice den. Ze heeft een eigen nest, en zelfs haar eigen hoekje. Maar natuurlijk ging ze daar niet alleen maar liggen. Ze speelde, stoeide en rende met andere Apprentices. Ze kreeg les van haar mentor en zorgde voor de Elders. Ze jaagde voor haar Clan, en hoorde de Ceremonies aan, en was ze ondanks haar trieste geschiedenis, een doodgewone Apprentice.

Vrolijk dartelde Dotpaw rond in de Apprentice den. Ze verveelde zich, maar liet het niet merken. Ze had zin om iets te doen met haar mede Apprentices, een ontmoeting. Niet eens zo bijzonder: ze zagen elkaar elke dag. Maar goed, dan let je wat minder op elkaar. Het leek haar eerlijk gezegd wel een goed idee. Een gezellig idee. want, hoevaak ze ook met de anderen hadden gestoeid, Dotpaw wist maar weinig af van ze. Dus ze bedacht dat ze maar eens door het kamp moest gaan lopen, om het rond te vertellen, aan alle Apprentices, degene die zich op dit moment in het kamp bevonden.

~ Voor alle Apprentices open! Vooral voor de wat nieuwere, zoals Greenpaw, Minnowpaw, Littlepaw, Lightningpaw, Snowpaw, Tailpaw, Amberpaw, Patchpaw, Zebrapaw 'nd Brightpaw (gekopieerd van de Ceremonie :3)

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting ma 6 jun 2011 - 16:45

Nog voor zonsopgang was greenkit al vertrokken om te gaan jagen, omdat ze nog niet echt training had gehad ging jagen nogal moeizam dus daarom was ze zo vroeg mogelijk vertorkken . Uiteindelijk was het de kleine zwarte poes toch gelukt om iets te pakken te krijgen. Greenkit sleepte moeizaam een eekhoorn de open plek van het donderclankamp op, toen ze hem eindelijk op de hoop verse prooi had gekregen probeerde ze snel de plukjes vacht van de eekhoorn uit haar mond te krijgen. Vrolijk huppelde ze naar de apprentices den. Soms kon ze het nog altijd niet geloven dat ze nu echt een apprentice was ! Vrolijk huppelde ze naar binnen , mischien was ze niet de enige die nu even niets te doen had . Mischien was dit een moment om de andere iets beter te leren kennen, want veel wist ze niete cht van de andere apprentices. Toen ze biinnen was zag ze Dotpaw zitten en vrolijk trippelde de zwarte poes naar haar toe. "Hallo " mauwde greenkit vrolijk en ze ging bij Dotpaw zitten.

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting ma 6 jun 2011 - 16:57

Amberpaw was blij dat ze nu eindelijk een apprentice was geworden, ze was het dan al wel een korte tijd, maar ze was er nog steeds blij mee en zelfs de dingen die ze moest doen waren niet vreselijk. Ze klaagde eigenlijk nooit, zelfs niet als ze de elders nieuwe bedding moest geven. Het was namelijk helemaal niet zo erg, daardoor kon ze het kamp weer uit om de mos te halen en dan was ze vaak even alleen, als ze het alleen moest doen. Nu was ze net teruggekomen van een jacht en ze had twee muizen gevangen en daar was ze best wel blij mee, ze nam zelf nog geen eten, want ze had niet echt honger, dus waarom zou ze dan prooi eten? Ze keek het kamp rond, want misschien viel er nog wat te praten met andere katten, plotseling kreeg ze Dotpaw in het oog en leip naar de andere apprentice toe. "Hey!" Riep ze vrolijk. Ze was niet uit haar stemming te krijgen, want ze had een best goede jacht gehad en het was ook nog eens geen slechte dag geweest, er was nog niks gebeurd dat haar huneur had ongeslagen, want soms waren er nou eenmaal van die dagen en dan kon je er niet om heen, je kon er ook niks aan doen, maar het gebeurde nou eenmaal en je moest ermee leren leven. Ze zag dat ook Greenpaw bij Dotpaw was en groette die ook even snel, ze was wel benieuwd wat iedereen vandaag gedaan had en ze wilde ook wel een paar apprentices beter leren kennen.

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting ma 6 jun 2011 - 17:05

Met een gigantische grijns op zijn gezicht, stuiterde Patchpaw het ThunderClankamp door. Hij was zojuist het kamp uitgeslopen om eens te gaan kijken wat er buiten het kamp wel niet te zien was. Als kit mocht hij nooit het kamp uit - dat had hem er echter niet van weerhouden het toch te doen - en nu hij eindelijk Apprentice was, was het het eerste wat hij had gedaan. Hij vond zijn nieuwe plek in de Apprentices Den geweldig, hij had zijn eigen plekje gezocht, lekker centraal. En hij kon ook niet wachten om met Shadowrose te gaan trainen. Dat hadden ze nog niet gedaan, hij wist dat ze het erg druk had, maar Patchpaw kon het nog steeds niet wachten. Hij was laatst nog terug gegaan naar de Hoogsparren, waar hij samen met Littlepaw een huis voor Steen had gebouwd. Hij had nog naar Steen gezocht, zonder resultaat. Steen was vreemd genoeg verdwenen. Patchpaw had zichzelf voorgenomen dat hij op dat moment aan het jagen was met zijn vrienden, hij zou later nog wel een keer gaan kijken. Steen kon nooit ver zijn, hij was vast niet zo snel, want hij was ook niet zo groot. Ach ja, hij zou Steen zeker weten nog wel een keer zien. Ze waren te goed bevriend geraakt om elkaar nooit meer te zien, ook al was Steen niet zo spraakzaam. Zijn cyaankleurige ogen keken vrolijk de Den rond, terwijl hij rustig verder dartelde. Hij stopte abrupt, want hij knalde bijna tegen iemand aan. Hij keek in de felgele ogen van Dotpaw. "He!" riep Patchpaw vrolijk. Hij zette een stap naar achteren, en zag nog twee andere Apprentices. Het waren Amberpaw en Greenpaw. Patchpaw knikte vrolijk naar ze, ter begroeting.

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting ma 6 jun 2011 - 17:11

Met een nieuwsgierige blik stuiterde Minnowpaw de apprentice den in. Ze was nu al een tijdje apprentice, en het beviel haar zeker heel goed! De enthousiaste, jonge poes was vrolijk en blij met het feit dat ze apprentice was, maar ook met het feit dat ze veel mede apprentices had! Ze had natuurlijk Snowpaw, Lightningpaw en Littlepaw, haar broertjes en zusjes, maar het nestje van Winterstorm was natuurlijk ook apprentice geworden. Niet dat ze nog veel contact had gehad met deze katten.. Maar dat maakte haar niet uit! Ze wou gewoon het liefst dikke vrienden met ze worden. Haar ogen knipperden verrast toen ze zag dat de hele apprentice den al redelijk vol zat met apprentices. Alleen maar beter toch? "Hoi Patchpaw, Amberpaw, Greenpaw en Dotpaw!" Miauwde ze vrolijk, met alle plezier alle namen opnoemende. Haar amberkleurige ogen net zo vrolijk als haar bewoordingen, en leken te soms wel te twinkelen van plezier. Ze wist nog dat ze jammerend bij haar mama had gelegen omdat ze gedroomd had dat Shadowclan zou aanvallen, maar die tijd was nu voorbij, ze zou sterk zijn en dapper vanaf nu. Om een goede zitplaats te krijgen, en om iedereen goed aan te kunnen kijken, ging Minnowpaw in haar nest liggen, haar kop nog steeds alert omhoog gehouden, en haar oren gespitst om alles goed bij te kunnen houden. Nieuwsgierig keek ze in het rond, benieuwd waarover er allemaal gepraat werd.

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting ma 6 jun 2011 - 17:21

Dotpaw was blij toen ze zag dat haar 'plannetje' met succes geslaagd was. De Apprentice den vulde zich al goed. "Hoi!" mauwde ze tegen Greenpaw die als eerste bij haar was komen zitten. Ook begroette ze Amberpaw en Patchpaw, die al snel volgden. Er begon al een klein gesprekje, maar groots was het nog niet. Ook groette ze vrolijk Minnowpaw. Vele katten die net terug waren van de jacht. Ze wist niet goed hoe ze nu een gesprekspunt moest aanknopen. Ze zat maar gewoon een beetje vrolijk mee te luisteren, wachtend op meer Apprentices. Ze zou maar wat graag iets leuks met ze doen, met z'n allen. Maar zouden ze in het kamp nodig zijn? Ze sprong op en liep wat rond, af en te dingen opvangend van beginnende gesprekken. Ze kwam naast de ingang zitten, wachtend op meer Apprentices. Ze hoopte dat deze meeting de Apprentices en de Clan van de toekomst kon verbeteren. Misschien konden ze wel vaker van dit soort dingen doen..

~ Finished now

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting ma 6 jun 2011 - 17:48

Met een grijns die haar crèmekleurige kop sierde, zette Littlepaw haar klauwtjes in de bruine schors van de net door haar opgeëiste klimboom. Hij was niet zo groot, maar grensde aan het kamp en bood een ruime variatie aan kronkelige takken en ruisende bladeren. Perfect dus om als speelmateriaal te gebruiken, nu ze de tijd na zonhoog even vrij had gekregen van trainingen of klusjes. Littlepaw zwiepte grijnzend met haar staart en hield haar helderblauwe ogen strak op de tak voor haar gericht. Ze wilde zich net afzetten, toen ze plots bekende stemmen opving. Littlepaw draaide haar kop en haar blik viel op de vele leeftijdgenoten die het hol binnen traden. Wat was dit? Een apprentice meeting? Terwijl Littlepaw zich dit afvroeg, voelde ze plots de schors onder haar voorpoten afbreken. Met een geschrokken 'mrrauw!' viel ze voorover en tuimelde ze regelrecht de varens in die een wand van het apprenticehol vormde. Oh, dit was typisch weer een actie voor haar. Ze kreunde, krabbelde toen overeind en stak haar kop naar buiten. Een beetje beschaamd omdat waarschijnlijk alle ogen nu op haar gericht waren liet ze haar oren naar beneden vallen. Green-, Amber-, Patch-, Minnow- en Dotpaw zaten daar. Gelukkig had haar broer Snowpaw* het niet gezien, die had haar misschien wel uitgelachen. "Ghehe, hoi allemaal," miauwde ze, terwijl ze zich snel de varens uit wurmde. Natuurlijk moesten hierdoor de nodige takjes en blaadjes in haar vacht blijven hangen, wat straks wel een nodige wasbeurt ging vereisen. Snel ging Littlepaw naast haar zus Minnowpaw zitten en schudde ze een blad van haar kop. "Waarom zitten we hier? Gaan we iets leuks doen?" fluisterde ze haar zus nieuwsgierig toe.

[[ *Niet dat hij zo'n etter is hoor, maar het blijven broers en zussen. ;p ]]

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting ma 6 jun 2011 - 18:40

Het witte grijs gevlekte jonge katertje voelde zich helemaal op en top. Hij had zichzelf al duizend keer een rondleiding gegeven in het kamp, hij kende het nu helemaal uit zijn kop. Hij had nog geen training gehad met zijn mentor, maar dat deerde hem niet. Het feit dat hij nu Apprentice was, was al genoeg voor hem. Hij voelde zich helemaal het katertje [Ik hou ervan om spreekwoorden te verkatten x3] in Thunderclan. Hij was zelfs vergeten dat sommigen erg veel van hem zouden verwachten omdat hij de oudste zoon was van Bluestar. Hij zou vast wel iets van haar talenten hebben geërfd, maar nu deerde het hem nog niet.
Vele miauwen kwamen uit de Apprentice den, wekten nieuwsgierigheid bij hem op. Zo stil als hij kon sloop hij naar de den. Hij had al gelijk bedacht dat hij de anderen eens de stuipen op het lijf zou jagen, dan kon hij weer eens wat lachen. Niet gemeen bedoeld natuurlijk, ze zouden er later vast samen met hem over lachen. Een grijns verscheen op zijn snoet, en zonder verder nog na te denken sprong hij de den binnen. Zijn poten wisten een staart te pakken te krijgen, wellicht zou dat wel voor wat schrik zorgen… En dat zou de rest aansteken. Met zijn helderblauwe ogen, die hij overduidelijk had geërfd van zijn moeder, keek hij op. Hij wist niet of het hem was gelukt, noch wie zijn staart hij had gepakt. Laat staan of het hem was gelukt om zijn plannetje te voltooien.

* Bepaal maar wie zijn/haar staart hij heeft o3o...
En ik moet eventjes inkomen met hem ><

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting ma 6 jun 2011 - 18:52

Minnowpaw keek nieuwsgierig op toen Littlepaw de apprentice den in stapte, of zeg maar, viel. "Gaat het wel?" Miauwde ze geschrokken, haar amberkleurige ogen wijd open gesperd. Ze was een vrolijke kitten, die veel om haar broertjes en zusjes gaf. Daarom voelde ze zich erg nerveus door dit. Maar toen Littlepaw hun groette, knipperde ze vriendelijk met haar ogen. "Hey zusje!" Miauwde ze vrolijk, met een brede grijns. En toen Littlepaw naast haar ging zitten, trok ze voorzichtig een takje uit haar vacht, "Moet ik helpen?" Bood het sympathieke poesje vriendelijk aan, terwijl ze haar kopje eventjes iets scheef hield. Ze zou serieus alles doen voor haar broertjes en zusje, want komop, daar waren ze toch familie voor? Dotpaw begroette ook iedereen, en Minnowpaw zwaaide eventjes met haar staart om duidelijk te maken dat ze het gehoord had, "Zeker dat je nergens pijn hebt?" Vroeg ze voor de zekerheid nog een keer aan Littlepaw. Maar toen werd er ineens aan haar staart getrokken. Ze keek geschrokken om, en al snel identificeerde ze Snowpaw. "Gah! Snowpaw!" Exclameerde ze geschrokken, en met een zwiep trok ze haar staart los, en wou ze zich met een speelse grauw op hem storten, zelfs al was ze veel kleiner.

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting ma 6 jun 2011 - 19:32

Er kwamen meer en meer Apprentices de Den ingewandeld. Het werd hier steeds drukker, zo'n beetje alle Apprentices in de Clan waren hier! Nou ja, de helft dan. Pachpaw had eigenlijk geen idee hoeveel Apprentices er waren. Hij kon ook amper tellen, dat had hij tijdens het avontuur met Steen en Littlepaw wel bewezen. Hij had drie bomen bij de Hoogsparren aangezien voor Fourtrees. Als hij er zo aan terugdacht, vond hij het best wel een domme actie van zichzelf, en schaamde hij zich er best wel voor. Ach ja, wat gebeurd was, is gebeurd, en hij kon er weinig aan veranderen. Minnowpaw kwam ook vrolijk de Den in gestuiterd, en begroette hem. "Hoi Patchpaw, Amberpaw, Greenpaw en Dotpaw!" zei ze vrolijk. Patchpaw gaf haar een knikje en een brede glimlach als begroeting. Even later kwam ook Littlepaw de Apprentices Den ingevallen. Met grote ogen keek hij naar de bizarre intro van de jonge poes. Hij trippelde naar haar toe. "Gaat het?" vroeg hij bezorgd. Gelukkig kwam ze al snel weer op de been. Ze was een stuk groter geworden sinds het hele gedoe met Steen. Hijzelf was nog niet echt veel gegroeid. Nou ja, volgens sommige katten werden vrouwtjes eerder volwassen dan mannetjes. Het zou wel zo zijn, maar hij vond zichzelf ook al best wel groot. Nou ja, hier viel het tenminste niet echt op dat hij niet zo groot was als de rest van de Apprentices. Tenslotte waren er nog wel een paar die niet echt groot te noemen waren. Patchpaw keek op toen ook Snowpaw de Den kwam binnen gesprongen. Zijn cyaankleurige blik volgde zijn beweging, en Patchpaw zag dat Snowpaw een staart in zijn bekje vast had. Minnowpaw leek geschrokken te zijn, en Patchpaw kon een grote lachbui niet onderdrukken. "Haha!" lachte Patchpaw luid, met een grote grijns op zijn bekje.

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting ma 6 jun 2011 - 20:52

Wow Helly missed a lot xD

Greenpaw bleef gezellig even bij Dotpaw zitten en ondertussen begon de apprentices den vol te stromen met andere apprentices, want ondertussen waren ook Amberpaw , Patchpaw en Minnowpaw erbij komen zitten. Greenpaw begroette hen allemaal even vrolijk en een zacht gesnor ontstond in haar borstkas, eindelijk had ze eens tijd om de andere apprentices wat beter te leren kennen. Opeens klonk er een krak en Littlepaw kwam de den binnengerold, ongeruste kreetjes klonken op vanuit de groep "Is alles oke ?" vroeg Greenpaw vriendelijk en toen ze zag dat alles in orde was met haar mengde ze zich terug in het gesprek. Opeens trok een kreet van Minnowpaw Greenpaw's aandacht . Blijkbaar had Snowpaw haar staart te pakken gekregen. Greenpaw begon te lachen ,"Geslaagde grap hoor" lachtte ze maar ze wist bijna zeker dat hij haar niet hoorde want Minnowpaw had zich lachend op hem gestort. "Mischien kunnen we allemaal samen even het kamp uit" stelde greenpaw vrolijk voor , het leek wel eens leuk om te doen maar wat zouden de andere vinden.

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting ma 6 jun 2011 - 20:55

Moonpaw was vermoeit, na de jacht. Hij legde de prooi op de stapel die zich al goed eon te vullen en liep zonder na te denken naar de apprentices den. Tussen de varens schrok hij. Hij rook de geuren van de verschillende andere onbekende apprentices! Moonpaw sloop argwanend verder. Hij kende alleen Patchpaw en Brightpaw en was dus ook een beetje verlegen. Hij stapte de den rustig. Binnenin zag hij Patchpaw zitten en hij zag ook meteen een katertje met heel blauwe ogen. Hij zwiepte onrustig met zijn staart en keek de anderen aan. Het was stil met hier en daar wat gemurmel. Moonpaw ging naast Patchpaw zitten en vroeg hoe het ging met zijn trainingen. Hij hoorde het antwoord niet echt, als het er al was want hij zat de hele tijd naar de ingang te kijken, wachtend op Brightpaw. Alleen bij haar voelde hij zich echt op zijn gemak. Ze was zijn eerste vriendin in de ThunderClan. Hij draaide zich om en keek naar de andere apprentices. 'Hey, iedereen!' begon hij, 'Ik ben Moonpaw. En jullie zijn..?' maakte hij zijn zin vragend af.

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting ma 6 jun 2011 - 21:19

Een beetje opgelaten legde Minnowpaw haar oortjes eventjes plat toen ze de andere apprentices hoorde lachen. Lachten ze haar nou toe of uit? Ze kon het even niet meer goed beoordelen, overkomen door onzekerheid. Ze zwiepte haar staart wat nerveus en keek om zich heen. Had ze zich soms te kinderachtig gedragen? Langzaam stapte ze toch maar terug naar haar nest en ging ze daar weer in liggen. De nieuwsgierige twinkeling was even uit haar ogen verdwenen, en had plaats gemaakt voor onzekerheid. Ze had helemaal niet gezien dat er nog een apprentice de den in was gekomen. "Oh, hoi Moonpaw!" Miauwde ze vrolijk, maar toch niet zo vrolijk als eerst. Ze was om eerlijk te zijn toch iets geschrokken, en wist nog steeds niet of ze nou uitgelachen was of niet. Voor de zekerheid krulde ze haar staartje toch maar om zich heen, zo zou niemand haar staart aan kunnen vallen, of niet dan? Ze gaf haar borstvacht een paar snelle likken, gewoon omdat ze zich niet zo prettig voelde en iets te doen wou hebben, maar dat wou ze sowieso niet toegeven. Waarom zou ze uberhaupt? Straks zouden de andere apprentices haar flauw vinden. Ze keek weer om zich heen, een beetje stilletjes voor haar doen. Haar gedachten waren gewoon ietwat door elkaar geschud hierdoor. Ze volgde Moonpaw's blik eventjes naar buiten, maar kon niet oordelen over waar hij naar zat te kijken. Maar daarna vroeg Moonpaw wat. Minnowpaw hield haar kopje even scheef, wist hij hun namen dan niet? Was hij niet bij de ceremonie geweest dan? "Oh, ik ben Minnowpaw," Miauwde ze snel, voordat haar stem overspoeld zou worden door de stemmen van de andere voorstellende katten.

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting ma 6 jun 2011 - 21:23

De jonge kater probeerde eerst zijn lach in te houden, maar zodra hij anderen hoorde lachte hij het hardste van ze allemaal. ‘Minnowpaw… Je… Je had -’ hij kon zijn zin niet normaal uitbrengen doordat hij zo moest lachen. ‘Je gezicht!’ miauwde hij uiteindelijk maar, iedereen zou het vast wel snappen. Nog steeds voelde hij zich helemaal op zijn gemak; hij was een van de grootste en oudste nu. De oudere Apprentices hadden zich nog niet laten zien, dus voelde het alsof hij alles kon doen was hij wou. Omdat hij er niet echt bij was met zijn gedachtes; nog steeds niet helemaal uitgelachen, had hij Minnowpaw niet zien aankomen. Hij hapte één keer naar adem, viel op zijn rug. Ondanks dat zijn zusje kleiner was, had ze hem wel op de grond gekregen. Ze was ook niet zo zwak als ze overkwam.
Een speelse grijns kwam op zijn snoet, en hij wrong zich onder haar vandaan. Schudde zijn vacht uit. ‘Dus we gaan zo beginnen, hè?’ Er klonk niet iets van felheid, nog belediging in zijn stem. Enkel ondeugende speelsheid. Hij wou zich net afzetten, toen zijn beweging werd gestaakt door een kat die de den inkwam. Overduidelijk groter, en ouder. Zijn trots voelde een beetje gekrengd door het feit dat hij niet meer de oudste, noch de grootste was nu. Hij schudde zijn kopje. Ach, kon het hem wat schelen. Het ging om de kwaliteit van je technieken, en de dingen waar je in uitblonk die ervoor zorgden dat je gerespecteerd werd. Niet je grote, of je leeftijd. Zijn moeder was het levende bewijs ervan. ‘Hoi Moonpaw,’ miauwde hij, ‘Ik ben Snowpaw.’ Trots duwde hij zijn borst vooruit en maakte zich wat groter. Hij deed niet de moeite om de anderen voor te stellen; die zouden het vast niet waarderen, zouden denken dat hij weer eens het initiatief nam; denkend dat hij hun vader was of zo. Hij was gewoon beschermend, meer niet. Dus hield hij zich in, stelde alleen zichzelf voor.

* Drukke topic is druk.

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting ma 6 jun 2011 - 23:26

Geschrokken deinsde Dotpaw achteruit toen Littlepaw de den zowat in kwam rollen. Je zou kunnen denken dat het geestig was, maar zo zat Dotpaw zelf niet inelkaar. Na de dood van haar moeder was ze een stuk bezorgder geworden; ze liet het zich niet nog een keer gebeuren. Ze liep naar Littlepaw toe. "Gaat het?" vroeg ze voorzichtig. Ze zag dat Minnowpaw en Patchpaw al naar Littlepaw toeliepen. Haar familie. Dotpaw had geen familie. Ze had niemand. Ze voelde zich licht buitengesloten. Ze deed een stapje achteruit. Op dat moment pakte Snowpaw Minnowpaws staart, waarop deze speels haar grotere broer omvergooide. Veel katten begonnen te lachen, en Dotpaw zag dat Minnowpaw een beetje schrok. Een stuk minder vrolijk als net ging ze op haar nest liggen. Op dat moment kwam Moonpaw binnen. Hij vroeg hen, naar haar mening wat vaag, naar hun namen. Waarom wist hij hun namen niet? Goed, alle namen kon ze nog wel begrijpen.. Nouja. "Uh, hoi Moonpaw. Ik ben Dotpaw!" ze reageerde vrolijk. De den raakte al aardig vol, Moonpaw was de oudste, voor Snowpaw. Dotpaw zag dat Snowpaw zich groot opstelde, hij leek een beetje aan hem te knagel dat hij de oudste niet meer was. Een speels glimlachje vond zijn weg op Dotpaws snoetje. Ze liep naar Minnowpaw. "Druk hè?" zo begon ze haar zin. Ze keek naar het groepje katten. Tot nu toe waren het vooral Apprentices van de wat jongere generatie.

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting di 7 jun 2011 - 13:51

Littlepaw ontblootte haar witte scherpe tandjes in een grijns toen Minnowpaw haar een vrolijke begroeting toewierp. Ze trok een takje uit haar crèmekleurige vacht, en ze gniffelde zachtjes omdat het kietelde. Meerdere apprentices begonnen toen te vragen of het ging en of ze hulp nodig had. Ze vond het lief, maar Littlepaw kon het niet helpen even een rare kop te trekken. Het was niet haar bedoeling om over te komen als een weerloze kitten, of het kleine zusje van, dus sloeg ze de hulp af met een onschuldig gebaar. "Ik heb niks hoor," miauwde ze, haar tandjes weer zichtbaar makend door haar mondhoeken schijnheilig op te trekken. Ze had dit nog niet gezegd, of een snelle beweging achter haar trok haar aandacht. Ze zag de zwart/witte gedaante van Snowpaw die zojuist de staart van Minnowpaw als slachtoffer had uitgekozen van zijn sprong. Minnowpaw schreeuwde geschrokken, en stortte zich toen op haar lachende broer. Nadat ze hem op de grond had gekregen, om haar eer weer een beetje te herstellen, liep ze naar haar nest terug en ging ze weer naast Littlepaw zitten. Die gaf haar een speelse zet met haar poot in een poging haar wat op te vrolijken. 'Hey, iedereen!' klonk er plots door het hol. Littlepaw spitse haar rossige oortjes en bracht haar blik naar de opening. Een zilvere, en duidelijk ook oudere apprentice kwam naar binnen gelopen. Hij stelde zichzelf voor als Moonpaw en vroeg toen naar hun namen. Vragend bracht Littlepaw haar kop in een scheve houding. Had hij niet opgelet bij de ceremonie, en hun namen mee geroepen toen ze hun apprenticenaam kregen? Oké, zij had ook niet geweten wie hij was, maar dat was iets anders. Uiteindelijk kwam ze maar overeind en groette ze Moonpaw met een vrolijke zwiep van haar staart. "Littlepaw," stelde ze zich vrolijk voor, terwijl ze haar voorpootjes even verplaatste en weer neerzette. Haar helderblauwe ogen vielen op Snowpaw, die zich groot opstelde. Lachend wierp ze zich op haar broeder, de tweede vandaag. "Nu ben je niet zo groot meer, he broer?" miauwde ze plagend, terwijl ze een speelse knauw in zijn oor gaf. Het was over het algemeen bekend dat Littlepaw één van de kleinste katten van Thunderclan was, waardoor haar woorden een tint vol sarcasme kregen.

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting di 7 jun 2011 - 19:39

Moonpaw kon zichzelf wel voor de kop slaan! Nu zou iedereen raar opkijken dat hij hun namen niet wist en niet had meegeroepen bij de ceremonie! Hij probeerde echt om de namen te onthouden, maar het ging niet. Gelukkig namen de andere apprentices het niet raar op. Het katertje bleek Snowpaw te heten. De anderen waren Minnowpaw, Dotpaw, Littlepaw en nog twee apprentices, Greenpaw en Amberpaw. Patchpaw kende hij natuurlijk al. Hij maakte zich wat kleiner zodat hij niet opviel tussen al de apprentices. Snowpaw, die na hem de oudste was in de den, maakte zich met opzet wat groter. Moonpaw kreeg een brede grijns op zijn gezicht. Hij begon zich al op zijn gemak te voelen! Vrolijk begon hij een gesprek met Minnowpaw. 'En, hoe is het leven als apprentice?' vroeg hij nog steeds grijzend om Snowpaw. Hij draaide zich om naar Minnowpaw. 'Sorry dat ik jullie namen niet wist, maar jullie zijn met zoveel!' kwam er uit zijn mond. Moonpaw voelde zich plots nog stommer en hij werd rood. Hij zwiepte onrustig met zijn staart, wat was dat nu voor excuus? Het werd echt druk in de den. Bijna iedereen was er. Voor hij binnenkwam was Littkepaw blijbaar uit de boom gerold want haat vacht zat nog vol met pluisjes. Plots voelde Moonpaw zich olkomen gelukkig. Zijn clan stond achter hem en hij was nieuwe vrienden aan het maken! Littlepaw storte zich op Snowpaw, die nog steeds indruk probeerde te maken. Moonpaw was met hun ongeveer geceremonieerd en even gniffelde hij bij zichzelf om dat zelf verzonnen woord. Maar hij was een maand en een half te laat. Daardoor was hij nu de oudste bijna!

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting di 7 jun 2011 - 20:06

Minnowpaw legde haar oren iets achteruit toen Snowpaw nog het hardste lachte van allemaal, het liefst zou ze haar broer nu hoogstpersoonlijk het zwijgen op leggen, maar nee, toch maar niet. Haar grote broer was veel groter, ze was zelf de jongste van het nest. Betekende dat dat ze ook de jongste hier was? Ze hield haar kopje eventjes scheef, maar Snowpaw's bulderende lach en opmerkingen galmde na in haar oren. Duidelijk voelde ze zich ongemakkelijk, maar ze zei er niks van. Ze hapte eventjes geschrokken naar adem, toen ze weer een duw kreeg. Ze was zo diep in zichzelf getrokken voor zichzelf, dat ze helemaal niet opgelet had. Ze keek eventjes op naar haar zusje Littlepaw, duidelijk degene die haar geduwd had. "Pas op he!" Miauwde Minnowpaw, die nu zelf in de lach schoot. Maar toen zag ze dat Littlepaw Snowpaw een kopje kleiner ging maken, speelde een kleine grijns op haar lippen. Ze moest de neiging onderdrukken om Littlepaw luidkeels toe te juichen. Haar oren spitsten zich weer toen Dotpaw naar haar toe kwam, met een opmerking dat het druk was. Minnowpaw knikte instemmend, "Ja, nogal, maar het is ook ergens wel weer gezellig," Miauwde Minnowpaw, vriendelijk knipperend met haar ogen, "Niet dan?" Vroeg ze erachteraan, haar kop iets scheef houdend. Daarna kwam Moonpaw naar haar toe, en ze hield haar kop even scheef toen ze hem zag grijnzen naar Snowpaw. "Oh! Het leven als apprentice is leuk!" Miauwde ze vrolijk, "Ik heb een hele aardige mentor, en ik hoop dat we heel snel kunnen gaan trainen!" Haar amberkleurige ogen twinkelden enthousiast terwijl ze dit miauwde. "En dat geeft toch niet? Ik weet ook niet iedereens naam!" Probeerde Minnowpaw hem op te beuren, sympathiek zoals altijd.

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting di 7 jun 2011 - 20:20

Hij had wel door dat Minnowpaw het niet leuk had gevonden dat hij haar staart had gepakt, en daarna ook nog om haar reactie moest lachen. Dat iedereen er eigenlijk wel om moest lachen. Maar het was maar een grapje, toch? Dat zou ze toch ook wel inzien; vast wel. Ze was een vrij optimistische poes, en voor zover hij wist, had zijn zusje absoluut geen pessimistische noch depressieve buien. Ze kwam er wel weer bovenop. Iedereen stelde zich rustig voor, hij was de enige die zichzelf een houding had gegeven toen hij zichzelf voorstelde. Maar hij had van de anderen ook niet echt verwacht dat ze dat zouden doen. Zijn zusjes maakten zich daar niet zo druk om, Dotpaw blijkbaar ook niet. En Patchpaw schijnbaar ook niet.
Hij opende geschrokken zijn mond, kon zich nog net weerhouden om een kreet van schrik uit te slaan. Littlepaw had hem tegen de vlakte geduwd. Hij glimlachte zijn scherpe tandjes bloot, kneep eventjes zijn ogen dicht door de knauw aan zijn oor. Vervolgens duwde hij met een van zijn witte poten tegen haar wang, deed niet meer moeite om haar van zich af te krijgen. ‘Zo zo, zusje! Dat had ik niet van je verwacht,’ miauwde hij, liet zijn verbazing over haar actie duidelijk doorschemeren in zijn stem. ‘Jij was wel de laatste die ik had verwacht zich op mij te storten, en je weet wel waarom!’ Hij liet een speelse ’grrauww’ horen terwijl hij probeerde onder haar vandaan te rollen, en haar met zich meer te trekken zodat ze de den een beetje door zouden rollen; hield daarbij geen rekening met het feit dat het erg druk was in de den en dat hij dus werkelijk tegen iedereen aan zou kunnen botsen.

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting do 9 jun 2011 - 21:05

Minnowpaw was een heel sympatithiek poesje. Met haar bleke vacht en grote bleke ogen was ze best wel mooi. Ze probeerde hem op te beuren over zijn onwetenheid. Moonpaw haalde zijn schouders op, dat zou toch nooit veranderen. Al onthield hij wel al een paar namen. Snowpaw was ondertussen in schijngevechtpose aan staan. Samen met euhm.. Littlepaw? Ja, zij was het. Ze konden de hele den doorrollen, hadden ze daar niet aan gedacht? Hij hield zijn staart een beetje weg, zodat die niet een slachtoffer van Snowpaw zou worden. 'Zullen we anders een beetje dichter bij de ingang gaan zitten' Vroeg hij aan niemand in het bijzonder, bedoelend op Snowpaw en Littlepaw. Hij begon zijn vacht glad te strijken wat jammerlijk mislukte. Het bleef gewoon niet plat liggen en gedroeg zich altijd weerbarstig en ging alle kanten op. Moonpaw gaf het maar op. 'Heb jij eigenlijk al gegeten?' Vroeg aan de kat naast hem. 'Ik nog niet.'

Onderwerp: Re: An Apprentice meeting