{DEPUTY CEREMONY} We will rise from the ashes

De knappe apprentice richtte zich op toen Butterstar het woord nam. Respect én nieuwsgierigheid was in de ogen van Sever te lezen toen haar leider begon met praten, en aankondigde dat Wolfgaze aftrad. Hierbij ging de kop van Severpaw toch verbaasd wat schuin naar links, maar natuurlijk snapte ze de reden wel. Het herstel van de voormalige deputy ging niet zoals het eigenlijk gemoeten zou hebben en hij was veel te lang ziek geweest. Nou ja, hij was natuurlijk nog steeds ziek, maar nu zou hij gewoon een zieke warrior zijn. En dat kon de riverclan wel hebben.
Met een glimlach op haar snoet trippelde ze op Futuresong af, een warrior die zijzelf niet al te veel gezien had. "Gefeliciteerd!" Miauwde ze, een keertje niet sarcastisch, en ze glimlachte met een goedkeurende blik in haar ogen. Ja, deze kattin zag er wel sterk uit. "Je zult het vast goed doen!" Miauwde ze opnieuw feliciterend, waarna ze naast haar zusje en Bearpaw ging zitten. "Hey Lucid."

Ze glimlachte liefdevol naar de apprentice, Butterstar had wel eens wat over hem gezegd, maar veel wist ze er niet van. Ze lachte om zijn woorden, een warme lach. "Butter is geweldiger hoor." Haar blik zocht even naar de leider maar die kon ze niet vinden, dus viel haar blik weer op een andere poes die tegen haar ging praten. Een vriendelijke apprentice. "Dankjewel." Ze drukte haar neusje even tegen de hare, als een extra bedankje.

Met een warme blik keek de leader toe hoe Futuresong haar rang aannam en knikte zacht en warm toekijkend hoe iedereen haar begroette. Zeker de reactei van Futuresongs moeder Breakingdawn liet haar zacht grinniken en ze sprong de rots af om Future nogmaals te feliciteren en duwde haar neus even tegen haar schoft. Haar blik gleed naar Panther en Butter zuchtte zachtjes. "Panther je bent nog jong niet zo boos kijken ja." Mompelde ze grinnikend. "Als je wil kan je een patrol leiden langs de Windclan border? Neem een aantal goede warriors mee geen apprentices." Ze hoopte dat met die verantwoordelijkheid hij iets op zou vrolijken en gaapte zichzelf uitrekkend.

Nou, zijn peptalk leek Panthergrowl niet op te beuren. Zelfs toen hij zei; "én, smile!" Nee, dat hielp ook niet. Het leek zelfs alsof Panthergrowl alleen maar kwader werd. Wat hij terug kreeg was een beuk tegen zijn schouder aan waarbij Panthergrowl weg liep. Even bleef Smokegaze staan. Hij rolde met zijn ogen, draaide zich om en liep achter hem aan. Panthergrowl leek het kamp uit te willen stappen, maar Butterstar hield hem tegen.
"Panther je bent nog jong niet zo boos kijken ja." Smokegaze kwam dichterbij en ging weer naast Panthergrowl staan. "Als je wil kan je een patrol leiden langs de Windclan border? Neem een aantal goede warriors mee geen apprentices." Smokegaze grijnsde opnieuw en legde zijn staart op Panthergrowls rug. "Ik wil wel één van die 'goede warriors' zijn, Panthergrowl," bood Smokegaze aan met een grijns op zijn gelaat.

Hij voelde Lucidpaw naast hem zitten. Hij wiebelde een beetje ongemakkelijk met zijn oortjes, maar gaf haar toch een warme glimlach. Bearpaw had deze poes al wel vaak gezien en hij moest toegeven dat ze knap was. -Om het zacht uit te drukken hea.- Severpaw, het zusje van Lucid kwam ook. Bearpaw knikte haar toe. "Butter is geweldiger hoor. Dankjewel." Hij grijnsde en keek toe hoe de nieuwe deputy haar neusje tegen die vriendelijke apprentice drukte. Hij draaide zich naar de zilvere poes. "Zin om iets eh... leuk te doen?"

^-^~

_{Severpaw
"Dankjewel." Antwoordde de gloednieuwe deputy en een glimlach ontstond op het snoetje van Sever toen Futuresong haar neusje tegen de roze van de apprenice aandrukte.
"Zin om iets eh... leuk te doen?" Verward keek Sever om naar Bearpaw, maar zag toen dat hij het niet tegen haar maar Lucid had. Hij zat met zijn rug naar haar toe, wat haar het voorrecht gaf om achter zijn rug om een goedkeurend gezicht naar haar zusje te trekken. Ze wiebelde met haar wenkbrauwen op enn neer en knikte vervolgens. Als het nu nog niet duidelijk was dat Lucid 'wat leuks moest doen' met Bearpaw wist Sever ' niet meer.

Panthergrowl
"Panther je bent nog jong niet zo boos kijken ja." Met een ruk draaide de grot kater zich om en keek met een nors gezicht naar Butter. Hij spande geërgerd zijn spieren aan, maar bij het voorstel verzachtte zijn blik. Hij moest niet zo chagrijnig zijn, dat wist hij zelf ook wel. "Als je wil kan je een patrol leiden langs de Windclan border? Neem een aantal goede warriors mee geen apprentices." Met een zachte zucht gleden zijn gele ogen naar die van de leider. "Ik wil wel één van die 'goede warriors' zijn, Panthergrowl," zei Smokegaze, die hem achterna gelopen had. "Ik gedraag me echt als een kitten, hm?"}

Het verbaasde Smokegaze hoe nors hij naar Butterstar kon kijken en fronste kort. Deze frons verdween echter meteen, ach, daar kon Panthergrowl ook niets aan doen. Hij begreep hem wel, ergens had Smokegaze zelf namelijk ook hoop gehad op de rang, al wist hij goed dat dit niet mogelijk was. Hij moest geduld hebben; eerst naar een apprentice aan de haak zien te krijgen. Butterstar stelde voor aan hem om een patrouille te leiden met wat goede warriors, waarbij Smokegaze zich in het gesprek voegde en zichzelf als lid aanbood. "Ik gedraag me echt als een kitten, hm?" Zei Panthergrowl. Smokegaze grijnsde breed. "Een grootte kitten, inderdaad," plaagde hij Panthergrowl.

Lucidpaw glimlachte naar Futuresong en wende zich toen tot Bearpaw en Severpaw, haar grote zus. "Zin om iets eh... leuk te doen?" Vroeg Bearpaw toen, tot haar lichte verbazing om haar gericht. Ze keek voorzichtig over zijn schouder naar Severpaw die wild stond te gebaren dat ze er mee in moest stemmen. Waarom reageerde Severpaw daar zo op? Ze glimlachte licht verlegen en knikte vervolgens. "Ja, hoor, natuurlijk," miauwde ze liefelijk, terwijl ze met haar zilveren staart zwaaide. Ze keek even dankbaar naar haar zusje, ze wou haar natuurlijk niet in de steek laten. "Waar dacht je aan?" Vroeg ze vervolgens, met haar vriendelijke, zachte stem.

"Ja, hoor, natuurlijk," miauwde Lucid liefelijk. Bearpaw moest moeite doen om zijn mond dicht te houden. "Waar dacht je aan?" Hij grijnsde ietwat ongemakkelijk. "Eh... Samen jagen? Of anders spelletjes ofzo." Nu kon hij zichzelf wel op de kop kloppen. Spelletjes. Meh...

Bearpaw kwam schattig over op Lucidpaw. Daarnaast had Bearpaw ook weer een stoere houding, vond ze. Ze mocht hem wel. Lucidpaw vroeg waar hij aan zat te denken om te gaan doen. "Eh... Samen jagen? Of anders spelletjes ofzo," antwoordde Bearpaw. "Klinkt goed!" Reageerde het zilveren poesje enthousiast, een korte blik op Severpaw gericht. Ze hoopte dat haar oudere zus het niet vervelend vond dat Lucidpaw wat met het katertje ging doen. Ze verwachtte van niet, tenslotte had Severpaw het zelf aangemoedigd.

Zijn amberen ogen schoten over de menigte, afvragend waarom ze hier nu allemaal zaten. Hij was nog niet klaar om warrior te worden, iets waar hij van baalde. Hij wilde verder maar had nu steeds meer behoefte aan zijn gewilde vrijheid. Toch bleef hij stilletjes zitten en keek even verrast naar zijn mentor zodra die aankondigde dat Wolfgaze terugstapte van zijn rang. De kater was toch nog prima in staat om zijn taken te volbrengen, ookal was hij gezond? Hij haalde zijn schouders op en gaapte even, zijn mentor zou vast wel weten wat ze deed. Maar de volgende woorden die Butterstar sprak deden zijn ogen wijd openvliegen Zijn ogen schoten naar zijn zus en hij kwam meteen al overeind, nog wel wachtend tot zij had gereageerd. Zodra zij haar antwoord had gegeven wilde hij naar haar toe lopen, maar er kwam al teveel menigte, dus wachtte hij. Met elke pas begon er echt een glimlach rond zijn snuit te ontstaan. Ja, jaloers was hij wel maar hij was nog niet eens een warrior en zij was een deputy. Maar hij was bijna bij zijn zus voor zijn amberen ogen een ander spotte. Zijn moeder... Zijn gezicht vertrok maar hij stampte door. ''Gefeliciteerd Future,'' Zijn stem klonk bot maar hij kon niet vriendelijk zijn met zijn moeder daar ook nog. Het enige wat toonde dat hij het meende was de warme blik die hij zijn zus toewierp voor hij doorliep. Hij kon niet blijven hangen en zou later nog wel naar zijn zus toe komen, zodra zij er niet was..

In het kamp was ze niet vaak meer geweest de zoektocht naar haar vader eistte veel van haar mentaal en fysiek. En het had haar gebroken achter gelaten. Ze zou hem nooit meer kunnen vinden hij was verdwenen voor altijd.. met een donkere blik in haar eens stralende ogen stapte ze het kamp in om.vervolgens op te kijken bij de roep van hun nieuwe leidster. Langzaam ging ze zitten in een hoek haar vacht vies en beplakt waarom ze eigenlijk bleef zitten wist ze zelf nieteens maar de naam van haar zus gelinkt aan de titel deputy liet haar omhoog schieten en haar ogen vlogen naar Futuresong. Ze keek toenhoe de kattin gefeliciteerd werd en een grijns vormde om haar lippen bij de liefdevolle aanrakingen van hun moeder. Ze stapte naar haar zus toe en duwde haar kopje voorzichtig tegen die van Future. ''Gefeliciteerd kleine.'' Grinnikte ze speels haar tong uitstekend al lachte haar ogen niet mee. Nee in haar ogen stond voor altijd de zorgen en verdriet gebrand.

Hij keek op van het schoonlikken van zijn crèmekleurige vacht toen Butterstar uit de Medicine Cat’s den kwam. Een vragende blik verscheen in zijn lichtblauwe ogen terwijl hij naar zijn tante keek. De verdrietige glans in haar ogen was hem niet ontgaan en het zorgde voor een frons in zijn voorhoofd, wat was er aan de hand? Zijn bek zakte langzaam open toen ze haar verhaal begon en hij klapte snel zijn kaken weer op elkaar toen ze klaar was. Wolfgaze was afgetreden? Hij kon zich voorstellen hoeveel pijn dat Butterstar deed, hij wist dat die twee een grote vertrouwensband hadden opgebouwd. Hopelijk zou dat ook tussen haar en Futuresong gebeuren, dat gunde hij haar met heel zijn hart. Futuresong had hij nog niet zo heel vaak gesproken, maar hij wist dat ze een vriendelijke en loyale kattin was, zijn tante had de juiste keuze gemaakt. Hij stond op om haar te feliciteren een gemeende vriendelijke glimlach om zijn lippen. “Gefeliciteerd.” Hij gaf haar even een zacht duwtje tegen haar schouder en gaf haar daarna een respectvol knikje, voordat hij doorliep naar Butterstar. “Het spijt me.” Zei hij zachtjes terwijl hij naast haar ging zitten. Eigenlijk verontschuldigde hij zich voor wat er met Wolfgaze was gebeurd, maar ook voor alle dingen die hij de laatste tijd gedaan had. Er zat een ondertoon in zijn verontschuldiging en hij wist dat zijn tante wel begreep wat hij bedoelde. “Je hebt de juiste keuze gemaakt tante. Ze zal het vast net zo geweldig doen als dat jij het doet, nou ja niemand is zo goed als jou.” Er kwam even een ondeugende gloed in zijn ogen, maar daarna verdween die weer. Er ontstond een bemoedigend glimlachje om zijn lippen terwijl hij even zijn neus in haar vacht duwde.