A normal day [SPT]

Zoals altijd wanneer hij langer dan een halve dag in het Elite kamp verbleef verveelde de kater zich. Het was een serieus probleem waar hij wat aan moest doen, maar dat kwam later wel. Nu lag hij gewoon loom in de zon. De afgelopen dagen was het weer niet perfect geweest dus hij was blij met de warmte die hij kreeg. Zijn ogen hield hij half open opzoek naar een geschikt gesprekspartner. Het liefst geen oude kat die hem weer eens vertelde dat hij nuttig moest zijn.

+Flutter 1ste post

De kleine kitten had deze hele dag niks anders gedaan dan liggen. Ze mocht niet uit het kamp. Ze mocht niet teveel bewegen. Ze mocht niet teveel eten. Wat mocht ze wel doen? De kitten was haar Barn uitgegaan en was met haar rare loopje door het kamp gaan lopen. Haar rechterpootje wou nog geen gewicht dragen en daar zakte ze dan ook steeds doorheen, hierdoor was alleen dat pootje helemaal bruin van de modder. Een andere witte kat lag een eindje verderop lekker van de zon te genieten. Deze kater kende ze, Draco. Een jonge member die ze slecht kende. Blij huppelde ze naar hem toe en plofte naast hem neer. "Hey", zei haar zachte lieve stem.

Zijn ogen gingen iets wijder open toen een kitten zijn richting op liep. Flutter als hij zich niet vergiste, al zou het ook een van die kittens van Claw kunnen zijn. Hij had eigenlijk geen idee wie nou wie was. Hij beloofde zichzelf om meer uit te vinden over het jonge bloed in de clan. 'Hey, Flutter toch?' Als hij zich vergiste was het geen ramp. Dan hadden ze in ieder geval een soort van gespreksonderwerp.

De kater begon met een normaal begin van een gesprek, wat haar blij maakte. Alle moordenaars hier waren altijd zo brutaal en wouden nooit met een kitten als zijzelf praten. Draco zou ook wel een brutale kater zijn, maar hoe hij begon beviel haar beter dan andere katten dat hadden gedaan. "Ja, Flutter inderdaad.", zei ze met een glimlach naar de kater. "Hey, Draco toch?", mauwde ze als grapje naar de witte kater. Flutter wist bijna alle namen in dit kamp, al kende de meeste katten haar eigenlijk niet.

Mooi, hij had het goed. Draco grijnsde tevreden met zichzelf. 'De enige echte' antwoordde hij maar zonder zijn gebruikelijke arrogantie. Er was geen punt in opscheppen tegenover een kitten. Al helemaal niet tegenover een schatt- nee, kittens waren niet schattig. Ze waren irritante aandachtstrekkers. De enige reden dat hij met Flutter praatte was verveling. 'Hoe lang nog voor je apprentice word?' vroeg hij om een gesprek te starten.

Flutter lachte zacht om de opmerking van de kater. Dat was wel het leuke aan de moordenaars hier. Ze hadden allemaal wel humor. Het was soms wel een beetje aparte humor, maar het was bijna altijd aanwezig. De witte kater stelde een vraag en de witte kitten dacht er even over na. Eigenlijk wist ze niet hoe lang het nog zou duren. Het zou nog iets van 2 moons moeten duren en dat voelde niet als lang voor haar, maar Claw had gezien hoe ze bijna vermoord werd door een thunderclan-apprentice dus het zou nog langer kunnen duren. "2 moons, maar Bonepaw heeft niet echt het beste van mij laten zien aan Claw, dus ik verwacht nog langer." Zachtjes lachte ze bij haar zin. Ze meende wel echt wat ze zei.

Bij de naam 'Bonepaw' vlogen zijn oren omhoog. Die kater kwam hij iets te vaak tegen. Hmm, hij mocht Flutter, daar ging hij die Thunderclanner nog voor betaald zetten. 'Wel, ik weet zeker dat Claw inziet dat je na een beetje training Bone makkelijk kan verslaan.' Hij hoopte dat zijn oren wat moed inspraken bij het kitten. Dan kon hij eens tonen dat hij ook nog om kittens gaf en niet alleen maar arrogant was, perfect.

De oren van de kater gingen omhoog bij de naam van Bonepaw en daarmee kon je zien dat hij hem kende. Zijn opmerking deed haar zeker goed en ze hoopte met heel haar hart dat Claw dat ook zo zou zien. Als Flutter Bone nu nog tegen zou komen zou ze huilend wegrennen, maar als ze sterker was mocht hij uitkijken. Geschrokken verbeterde ze haar eigen gedachtes. Was aanvallen niet iets teveel? Nou, hij had haar wel erg pijn gedaan. De kleine poes keek naar de grond. "Ik hoop dat hij het ook zo ziet.", mauwde ze vrolijk naar hem. Draco leek tot nu toe een aardige kater te zijn en hopelijk deed hij niet alsof. "En jij Draco? Hoe gaat het met jouw nieuwe rang?", zei ze met een nieuwsgierig blik die op hem gericht was. Als ze het goed had was Draco nog niet super lang een member, maar dat wist ze eigenlijk niet helemaal zeker.

Hij glimlachte. 'Hij moet wel, Claw is geen idioot, dat heeft hij wel bewezen tijdens de ceremonie.' Ondanks zijn standaard haat voor leiders moest hij toegeven dat Claw de clan goed had gedaan. Onder zijn leiding waren ze weer bekend geworden onder de clankatten. Hij dacht even na en gaf toen antwoord. 'Honestly? Word nooit member, al die verantwoordelijkheid en dan ook nog de hele dag op een of andere apprentice passen? Het is een ramp.' Hij grijnsde naar Flutter. 'Geloof me, wees maar blij dat je nog een kitten bent.'

Toen de kater begon over al zijn verplichtingen als member begon, begon Flutter te giechelen. Draco kreeg een grijns op zijn gezicht en Flutter luisterde aandachtig naar zijn woorden. Dit had ze wel vaker gehoord, maar nog nooit zo duidelijk als deze kater het had verteld. Er waren veel verplichtingen inderdaad en eigenlijk was ze wel blij om een kitten te zijn, vooral nu ze echt helemaal niks kon doen met haar gewonde poot en wonden op haar lichaam. Begrijp haar niet verkeerd, want ze irriteerde zich enorm aan de pijn van de wonden, maar het pluspunt was dus dat je helemaal niks hoefde te doen. "Ik geloof je.", zei ze lachend. "Ik zal ervoor zorgen dat ik niet ouder word." Met een glimlach bleef ze de witte kater aankijken.  

Hij glimlachte terug. Tenslotte was hij zelf ook nooit echt ouder geworden volgens de meeste dan. Hij hoefde ook niet perse zo'n saaie kat te worden als Claw. Nee, hij overtrad gewoon zo veel mogelijk regels en genoot ervan. 'Mooi zo.' Hij bewoog zich zo dat de zon meer toegang had tot zijn vacht. Nu had hij ook net iets beter zicht op Flutter. De wonden op haar lichaam schokten hem, hoe was ze daaraan gekomen, was het Bonepaw's schuld? Hij besloot er echter stil over te blijven.

De kater antwoordde met een normaal antwoord en Flutter knikte naar hem. Ze keek hoe de kater lekker in de zon ging liggen en zelf bewoog ze ook een beetje om de zon op haar andere zij te krijgen. Ze kreeg zicht op de kater en de kater leek beter zicht op haar te krijgen. Haar eigen ogen richtte ze op haar lichaam en ze glimlachte. Wat een raar beeld moest zijn, want ze vond die wonden niet erg grappig. "Bonepaw.", zei ze terwijl ze nog naar haar zij keek. "Stomme Thunderclanner of hoe je hem ook wil noemen." De poes lachte alsof ze het grappig vond, maar dat was helemaal niet het geval geweest.

Hij gromde in overeenstemming. Oké, hij had geflirt met de kater en mocht hem best, maar alleen als Bone in de problemen zat. Toen ze hem met zijn drieën hadden aangevallen was fun geweest. Maar als de Thunderclanner in zijn eentje een kitten aanviel was minder leuk. 'Alle Thunderclanners zijn stom.' Hij had er genoeg ontmoet om dat te weten. 'Maar dit gaat ze niet nog een keer lukken.' Vooral niet omdat ze tegen die tijd al dood waren door toedoen van zijn klauwen, maar die gedachten hield hij voor zich.

Thunderclanners zijn inderdaad stom, daar had hij zeker gelijk in. Nou, tot nu toe had ze er niet veel ontmoet, maar die ze had ontmoet waren niet lief geweest. En dit ging hem zeker niet nog een keer lukken. Al zou ze hem nu niet willen tegenkomen, want, zoals hij had gezegd, zou ze dan niet blijven leven. Hij had lopen schreeuwen dat ze zijn naam moest onthouden, en al wou ze het niet toegeven, ze wist het nu wel echt. De poes legde haar pootjes netjes over elkaar heen en liet de zon op haar zij komen. Kort sloot ze haar ogen en zuchtte. "Nee, volgende keer sta ik klaar.", zei ze zelfverzekerd terwijl ze haar ogen weer opende. "Als die volgende keer niet te snel is." Flutter moest zacht lachen om haar eigen opmerking en ze keek naar de ogen van de witte kater voor haar.

- Oh gaat Draco vreemd met Bone. x'D -

Hij glimlachte naar de kleinere kat. Waarschijnlijk zou ze tegen die tijd met gemak een hele clan kunnen uitmoorden. Hij hoopte echt voor haar dat ze een goede mentor kreeg, geen watje zoals Spider. Van zijn ex-mentor had hij niks geleerd. Misschien was Raza iets voor haar, tenslotte had hij alles van haar geleerd. 'Vast niet.' Meer had hij niet te zeggen dus ging hij door op een ander onderwerp. 'Wat vind je eigenlijk van' hij keek even om zich heen om te zien of iemand meeluisterde 'de Elite?' Hij was benieuwd naar de verdelingen van meningen in het kamp.

-Maaaybe (A)