It will heal. [Ganzenopdracht] {spt}

De kleine witte kitten was boos uit haar barn gelopen. Een stel kittens had gepraat over hoe ze nooit meer zou kunnen lopen door de manke poot van haar. Eerst wou Flutter niet reageren, maar ze kon het niet laten om de ander uit te schelden voor een kale lelijke eend. Normaal had ze dit niet gedaan, maar deze keer kon ze zich niet inhouden. Zo kon je zien dat de Bloodclan haar karakter wel daadwerkelijk beïnvloedde. Echt boos weg lopen was helaas niet gelukt door het hinken dat ze moest doen, haar gezicht zag er echter wel boos uit. De poot die helemaal niks wou doen was de schuld van Bonepaw en ze voelde gewoon haat voor hem omhoogkomen, maar nog niet genoeg om haar angst voor hem te overstemmen. Naast het kamp zag ze een grote boom en met haar manke poot hinkelde ze die richting in. Ja, ze kon niet snel lopen, maar misschien kon ze wel gewoon klimmen? Dit zou dan haar eerste keer zijn, maar als zij het nu al kon kon ze het zeker als haar poot weer beter was. Met haar voorpootjes haakte ze zich vast in de schors. Er was niks mis met de andere drie poten dus optrekken ging prima. Maar zodra ze de andere poten in de boom wou haken schoot ze los en viel op haar rug. Zo bleef ze doorgaan met 'klimmen'. Elke keer viel ze weer en ze kwam niet hoger dan 2 staartlengtes van de grond. Het zou haar lukken. Het maakte haar niet uit dat die poot kapot was. Het zou toch wel helen. De poes was zo druk bezig dat ze niet zag hoe een ander dichterbij kwam.

} OPEN

Het was een aardige morgen, met een zacht zonnetje en licht briesje. Yu geeuwde even, en rekte zich lang uit. Op dit soort momenten kon je het bijna vredig noemen. Dit duurde echter niet lang, toen ze gekibbel hoorde van Barn Two. Kits? Hm, Whatever. Ze kon echter wel iets opvangen. Kale, lelijke eend? De poes grijnsde even, maar ging verder met wassen. Kittens vochten zo vaak, nou en. Die zouden wel leren. Wat wel haar aandacht trok was een sneeuwwitte kitten, die de barn uit hinkte. Was die gewond of mank? Manke katten hielden ze over het algemeen niet in de bloodclan. Maar, hoe kon een kit in vredesnaam gewond raken? Gebiologeerd keek de young-one het katje na, wiens gezicht op onweer stond. Ze keek toe hoe deze in de boom klom met haar manke poot, en steeds viel. En weer. En weer. Deze had wilskracht, dat was duidelijk. Dit interesseerde Yu. Kalm stond ze op en liep lenig naar de kit toe. "Hee." Haar stem was monotoon, ze wou eerst zien hoe de kitten zou reageren. "Lukt t?"

Geschrokken draaide de poes zich om. Yu stond achter haar en vroeg hoe het ging. Ze was helemaal vergeten dat anderen haar makkelijk zouden kunnen zien vanaf haar plek. "Euhm", zei ze een beetje ongemakkelijk. Met een langzame draai kwam ze naar de poes toe staan, maar hierbij voelde ze iets plakkerigs op haar zij. Had ze een oude wond kapot gescheurd? Haar ogen gingen langs haar flank. Ze kon het niet goed zien, maar het leek inderdaad rood te zijn. Misschien was dit toch niet zo'n goed idee geweest. Opnieuw verbeterde ze zichzelf en ging zitten. "Het gaat prima.", zei ze vrolijk, al had ze er niet zo vrolijk uitgezien toen Yu haar richting op kwam. De glimlach verdween dan ook bijna meteen van haar gezicht. "Die kittens waren gewoon niet zo aardig." Deze zin kwam er iets minder vrolijk uit en er was ook zeker geen glimlach op haar gezicht te zien hierna. Flutter klonk nu als een echte kitten. Dat had ze zelf natuurlijk niet door.

"Euhm", De kit draaide zich om. "Het gaat prima." Yu's ogen gleden over haar flank, waar een half geheelde wond te zien was. De poes knikte er naar. "Ziet er niet zo prima uit." Merkte ze op. Hoewel de kit vrolijk was, verdween dat in een seconde. "Die kittens waren gewoon niet zo aardig." Haar glimlach was verdwenen. De young-one schudde haar kop en zuchtte lichtjes. "Aardige katten zijn zeldzaam in bloodclan. Als je sterker wilt worden, moet je dat doen als je geheeld bent." Haar stem was een tikkeltje streng, ze wou niet dat de wond infecteerde en dat ze dan een young-one minder zouden hebben. "Als je het wilt leren, doe t dan met techniek." Yu stapte naar de boom. "Kijk, normaal klim je met voor en achterpoten. Sinds jij dit niet kunt, moeten we iets anders verzinnen." Yu zette haar nagels in de bast, en liet een poot slap hangen. Zelf was ze vaak genoeg in bomen geklommen, maar met twee gezonde poten. Dit was iets anders. Ze dacht even na, en slingerde zichzelf toen langs een kant van de boom, waar ze haar goede poot ook de bast in klauwde. Ze draaide haar kop om. "Kan je het zo?"