Emerald (+Zira)

Met haar slanke poten trippelde Zira door het niemandsland. Tenminste, zo beschouwde zij het; een stel katten die van territorium bleven wisselen en voor niets vochten. Niemandsland dus.
Er weerhield haar dus ook niets om erheen te gaan, als ze daar zin in had.
De Bloodclangeur die normaal altijd zo sterk om haar heen hing, begon al lichtjes te vervagen; niet ietss waar ze trots op was. Ze wilde hem niet ontlopen, en voelde soms zo erg de drang om naar hem toe te gaan, maar waar de Bloodclan was, daar was hij. Hij was immers de leider, en zij maar een member. Het zou nooit iets kunnen worden, wat Zira verschrikkelijk irriteerde. En dat maakte haar erg snel op haar teentjes getrapt.
Met een grauw richtte ze zich op een rogue die niet angstig uit de weg ging. De meeste waren wel slim genoeg om te zien dat ze een vijandige uitdrukking had, maar nee hoor, deze moest weer stoer zijn. "Wat?" Snauwde ze en haar rode ogen priemden zich in de groene van de rogue.

+ Tipje, gebruik geen smileys in je posts, dat zie je ook niet in echte boeken :3

'Je bent op mijn territorium,' was het kille antwoord dat Zira ontving en met een scheve grijns keek ze het poesje aan.
"Oh, wat vervelend!" Riep ze uit, waarna ze haar poot sarcastisch en dramatisch tegen haar kop aansloeg. "Maar oh, wat wilde gij eraan doen, oh grote rogue?" Siste ze daarna achter haar dramatische uitspraak aan. De groene ogen van de rogue leken een uitdaging aan te gaan met haar rode, een heus staargevecht met een andere kat, gezellig hoor. Nee, Zira hield meer van de gevechten met klauwen. Haar ogen schoten goedkeurend naar haar netjes onderhouden mesjes. Toch was er wel een nadeel aan zulke lange nagels, Zira kon ze niet goed inklappen, het deed vaak zeer als ze dat deed - net zoals het uitklappen van de nagels. Mede de reden waarom ze ze altijd uithad.

''Goed dan. Je laatste waarschuwing.'' Was het enige wat de rogue zei en met een zachte grinnik en wrede grijns richtte ze haar ogen weer naar de poes. "Ik ben niet degene die bang zou moeten zijn," zei ze daarna met haar rasperige stem, en haar nagels schoten snel en met grote kracht naar voren, waarbij ze probeerde het gezicht van de kattin te raken.
Zira trok haar klauw terug, waarna haar ogen uitdagend naar haar halsband gleden waar tien mooie hondentanden aan hingen te bungelen, glinsterend in het licht van de zon. "Hieraan kan je volgens mij wel zien dat ik toch wel degelijk een sterke kat ben." Siste ze de ander toe.

De ogen van de rode poes gleden naar de nagels van de ander, en ze maakte en zachte "Puh." Alsof dat haar wat deed. "Hieraan zou je moeten zien dat ik een gevaarlijke kat ben." Siste de rogue, en met een grinnikje ontsnapte haar lippen.
Voordat Zira wat terug kon zeggen sprong de ander met scherpe klauwen op haar af, en gaf haar een harde krab in haar gezicht. De Elitepoes ontblootte haar tanden en gromde gevaarlijk. Oké, nu was het oorlog. Vrijwel meteen sprong ze naar voren, gaf een harde klap naar de ander en boorde haar nagels in de bruine rug van de rogue. Hierna stond ze hard op de staart van de ander en gooide ze haar op haar buik.

De rogue gooide zichzelf onder haar poten, waardoor Zira meteen opsprong. Ze kende deze move wel, de ander zou haar op de één of andere manier op haar buik proberen te krabben. Zo snel als ze maar kon sprong ze weg, maar ze voelde één van de nagels toch nog haken aan een oud litteken wat daar al zat; het litteken dat Claw haar gegeven had.
Met een harde grauw duwde ze haar poot op de nek van de kattin, maar die sprong op en beet de Elitepoes in de schouder. Met een harde klap gooide Zira de rogue van zich af en krabde de ander over haar rug heen, waardoor deze wel los moest laten.
Vrijwel meteen draaide de tabby zich om en beet de ander hard in haar nek.