My love is doomed to fail!

( Het eerste stuk bestaan een deel uit het topic: My live is a hell. I don't wat to live anymore! )

De zon scheen heerlijk op haar vacht en ze knipperde met haar oogen voor ze deze opende en rond keek. Bijna alle Warriors waren al op of werden net wakker? Moonstream stond op geeuwde luid en liep de warrior den uit waarna zij zich uitrekte en in de richting van de Elder den keek waar ze Honestheart en Lightheart samen zag. Het leek alemaal heel normaal, maar ze voelde zich er niet lekker bij, want een vreemd gevoel borrelde op in haar buik en ze schudden haar kop om weer helder te worden. Toen ze zag dat honestheart Lightheart een liefdevolle lik gaf schrok ze en stapte als door en weps gestoken te zijn achteruit en schudden nogmaals haar kop. Lightheart en Honestheart waren dus geliefden? Moonstream had deze kater eerst gehaat, maar toen hij haar gered had van de vos was ze erg gestelt op hem geworden en steeds wanneer Honestheart met haar sprak of langs liep voelde zij zich vreemd en nu kwam ze er achter dat hij de partner van een van haar beste vriendinnen was! Moonstream voelde zich vreemd en ze wilde het geluk van Lightheart niet op het spel zetten door toch achter honestheart aan te gaan en hem misschien het hof maken. Nee ze moest haar vriendin niet verraden dat zou niet eerlijk zijn tegenover de driepotige poes. Moonstream hoorde haar naam wel vallen, maar was te versuft om er op te reageren. Ze moest alles op een rijtje zetten dit moest ze laten bezinken! Met een ruk draaide Moonstream zich om en renden het kamp uit waar haar poten de zilver/grijze poes heen droegen wist ze niet en ze wilde het ook niet weten. Met snelle passen renden ze langs de rivier op richting de zonnen rotsen. Ze moest even alleen zijn en alles even achter zich laten, hoewel ze nog niet had gegeten voelde haar maag zwaar en draaierig aan. Haar poten kwamen licht op de grond terecht en ze maakten een snelheid die ze normaal nooit had en voelde al snel water om haar poten heen. Maar ze negeere het ongemak en plonste de rivier in zonder echt te zien waar ze heen ging. De rivier was nu best laag en gemakkelijk over te steken zelfs voor een kat buiten haar eigen clan. Moonstream klom op een van de eerste zonnen rotsen en trok haar natte lichaam op de steen waar zij zich uitschudden en half omdraaide en nar het uitzicht keek. Nog verward bleef ze op de steen zitten en ging al snel liggen om haar draaierige gedachten tot bedaren te krijgen, maar helaas bleven die haar nog lang na jagen. Vooral het beeld dat Honestheart Lightheart een liefdevolle lik gaf die alleen twee geliefden teen elkaar deden. Moonstream voelde zich ziek, maar ze wist dat ze niet ziek was! "Is dit wat ze nou noemen Liefdesverdiet?" dacht Moonstream en schudden nog eens met haar kop en gelukkig werd ze nu met elke ademhaling rustiger. Aan haar clangeur had ze niet gedacht, maar Moonstream wilde nu eenmaal even ver weg van het kamp zijn en het rivierclan gebied deed haar overal te sterk aan Honestheart en Lightheart denken. Een enkele traan biggelde over haar wang heen en landen op het rotsblok waar ze op lag en Moonstream legde ook haar kop neer op haar poten om haar draaiderige kop niet langer te laten draaien wat niet echt hielp, maar na een paar minuten was ze gekalmeert en voelde ze een zekere aceptatie waarmee zij zich verzoende met de gedachten dat Honestheart best nog eens gelukkig kon zijn met Lightheart die zijn steun het hardste nodig had en een zachte glimlach verspreiden zich over haar lippen. Moonstream wilde net opstaan toen ze pootstappen hoorde en wist dat ze te laat zou zijn met weg te springen of de rivier over te zwemmen. Ze had immers niks verkeer nog gedaan en ze voelde zich weer misselijk worden bij de gedachten aan een naderde patrouille. Ze had liever een kat die alleen op jacht zou zijn, die zou ze nog kunnen oerhalen om niks te zeggen?

( Voor alle katten open. )

Opeens rook ze de geur van haar zus en ze keek haar verbaasd aan. 'Wa... Wat kom jij hier doen?' vroeg Moonstream en ze schudden haar kop even en likte haar zus over haar oor. Moonstream wist niet dat het Thunderstorm was die haar had geroepen. De zon scheen heerlijk op hun vacht en de haren van Moonstream droogde al vrij snel net als die van haar zusje. Opeens rook ze de geur van de thunderclan en ze wist meteen dat ze problemen zouden krijgen als ze niet snel maakten dat ze weg kwamen! 'Laten we maar gaan voor ze hier zijn.' fluistere Moonstream in het oor van Thunderstorm en stond op. Ze draaide in de richting van vierboom. Als ze snel genoeg zouden zijn konden ze bij de vier eikenbomen zijn nog voor een patrouille hun zou kunnen spotten. Moonstream sprong van de ene rots op de andere en wachten op de een na hoogste rotsblok even op haar zus. Moonstream wilde geen problemen met de thunderclan, maar ze was zo in de war geweest dat ze naar de eerste de beste plek was gerent die in haar kop op kwam en nu moesten ze snel wegwezen!

Darkfire liep door het territorium. Hij had die dag net een training met Brightpaw acher de rug zitten, hij was nu aan het jagen. Brightpaw begon veel te leren. Al wist hij niet of ze ooit zoals een slechterik zou kunnen zijn. Niet dat Darkfire dat per se wilde. Het maakte hem niet uit. Ze was soms zo bang als een pas geboren muis, ze was klein en nietig, maar haar hart sprak dat kon je zien. Al was dat, waar Darkfire zich over na dacht. Daarom zou ze nooit een slecht persoon kunnen zijn, ze had een gouden hart, wilde leren en zou eeuwig trouw zijn aan haar clan. Darkfire was daarintegen het tegenovergestelde, hij luisterde ook naar.. wat je zijn hart kon noemen, maar die was gevuld met haat. Zijn ogen straalde enkel ellende uit, hij was nooit vrolijk. En liefde? wat was dat. Het gaf je aleen maar nog meer pijn, en het was nergens goed voor. Het maakte je zwak en kwetsbaar. Opeens ving hij een Riverclan geur op, dat zijn humeur aleen maar verslechterde. Darkfire kwam met opgezette vacht de struiken uit waardoor hij nog groter leek dan hij al was. ''Wat moet dat hier?! Dit is Thunderclan Territorium! Dat weten jullie dondersgoed!. Scheer jullie weg of ik rijg jullie aan mijn klauwen! Hij grouwde en blies luid. Het kon hem niet schelen wat ze hier deden, ze moesten weg.

'Wa... Wat kom jij hier doen?' vroeg Moonstream en Thunderstorm beantwoorde dat slechts met een brede glimlach en ze gaf Moonstream een lik terug 'Ik moet toch voor mijn zusje zorgen?' zei ze lachend terwijl haar oren zenuwachtig heen en weer bewogen want ze wou geen Thunderclan tegenkomen. 'Laten we maar gaan voor ze hier zijn.' fluisterde Moonstream in haar oor en opgelucht knikte Thunderstorm en maakte zich klaar om te gaan lopen toen een doordringende stem iets naar hen riep ''Wat moet dat hier?! Dit is Thunderclan Territorium! Dat weten jullie dondersgoed!. Scheer jullie weg of ik rijg jullie aan mijn klauwen!" siste een grote zwarte kater en Thunderstorm boog beleefd haar kop 'Het spijt ons, maar we wouden net gaan, we waren verdwaald' zei ze beleefd en met haar staart gebaarde ze naar Moonstream dat ze echt moesten gaan. Zelf deed ze ook al een paar stappen achter uit en draaide zich na een laatste vlugge blik op de kater geworpen te hebben vliegensvlug om en ging met een flinke vaart terug naar de rivier die ze zo snel mogelijk over zwom. Toen ze weer over de rivier op RiverClan gebied was keek ze om zoch heen, waar was Moonstream? Die was haar toch wel gevolgd.... Een paniek greep haar bij de keel en ze riep luidkeels 'Moonstream!'

Een doordringende stem deed Moonstream bijna haar evenwicht verliezen doordat ze zo snel omdraaide en ze knikte instemmend bij wat Thunderstorm zei. Ze wilde net achter haar zus aan gaan toen ze iets vanuit haar ooghoek zag bewegen. Moonstream draaide haar kop half om en zag een wild vreemde kat recht op haar af komen die geen van alle clangeuren droeg die zij kenden. Moonstream dook weg en de vreemde kat die een andere kleur had dan die van de zwarte kater miste haar op een haar na. Moonstream sprong het water in van de rivier en zwom in een andere richting dan dat Thunderstorm had gedaan. Ze was nog steeds niet helemaal de oude en was van plan om schuin de rivier over te steken. Toen haar poten land voelde onder haar poten ging ze beter staan, maar zag haar zusje nergens? Moonstream draaide rond en besefte dat ze helemaal dit gebied niet kende! Waar was ze nu weer? Ze keek nog eens rond en zag dat de rivierclan gebied aan de overkant was! Spanning boorde zich als mes scherpe klauwen in haar maag. Met een snelle sprong landen ze hernieuwd in de rivier, maar het leek alsof iets haar terug dwong te gaan, maar Moonstream wilde niet langer in de Thunderclan gebied zijn! Ze sloeg krachtig met haar poten, maar de rivier spoelde haar weer terug naar Thunder terretorium. Toen haar poten weer Thunderclan grond onder haar poten voelde schudden ze haar kop eens grondig en kreeg weer het beeld van Honestheart en Lightheart voor zich. Hernieuwd schudden ze haar kop en renden in het water van de rivier naar het stuk dat van Rivierclan was en haar poten voelde nat aan, maar ze zetten door en kwam zo net binnen in het rivierclan gebied waar ze zwaar hijgend ging zitten en verward om zich heen keek. 'Thunderstorm ik ben hier!' riep Moonstream toen ze de stem van haar zus hoorde en keek schrikkerig rond.

Darkfire sloeg met z,n klouw rakenlings langs een van de poezen. Ze waren alle twee net als hem langharig, maar dat kon hem niet schelen. '' Geef me een reden, waarom ik jullie niet gelijk verscheur! Hij trad hoog op en grauwde vals naar de poezen. 'Het spijt ons, maar we wouden net gaan, we waren verdwaald' Zei een van de poezen. ''Jahja, natuurlijk, en ik moet jullie geloven?! Jullie zijn van The Riverclan, die zijn niet te vertrouwen. Ik ben misschien in de minderheid, maar dat kan me niks schelen. Misschien heb ik wel een hele patrouille achter me zitten.'' De dingen gingen snel, de oranje poes sprong de rivier in, maar de ander niet. Darkfire grauwde giftig naar haar. Hij wist het, het was niet het gedrag van een Thunderclan kat. Maar als hij ze had gevraagd om weg te gaan, zouden ze denken dat ze de volgende keer wel weer een waarschuwing zouden krijgen. Darkfire had dit keer geen genade. Zijn grote zwarte start sloeg kwaad. De oranje poes was nu aan de overkant en schreeuwde om de andere poes die wanhopig naar haar maatje. De zilveren poes kon nu ook ontsnappen, ze sprong in de rivier en maakte dat ze weg kwam. ,,maar goed ook,, dacht Darkfire. Hij schreeuwde nog wat na en draaide zich toen om, om zijn jacht te vervolgen. Enkel keek hij nog over zijn schouder om te kijken of de poezen echt weg bleven.

*Jullie kunnen dit aan Stormtail melden. Ik reageer wel na jullie als jullie n het kamp zijn. &ben Stormtail&*

Haar flanken zwoegde hevig en de poes was totaal van de kaart ze begreep er niets maar van hoe kon de rivier haar niet meer terug laten zwemmen naar haar geboorte grond? Na een paar minuten stil gezeten te hebben werd haar ademhaling wat rustiger, maar Moontream wilde terug naar het kamp om daar weer tot haar zelf te komen, maar ze durfde de rivier niet langer over te zwemmen uit angst dat ze weer terug naar Thunder territorium gedreven zou worden! Langzaam stond ze op en en slenterde in de richting van de stenen waar je over heen kon springen. Die lagen dichterbij het Rivier territorium en ze sprong over de eerste de beste stenen heen, maar midden op de rivier weigerde haar poten diens en bleef ze gevangen op de stenen rots zitten. Haar lichaam begon ook hevig te bibberen en ze begreep er niks van wat was er toch met haar aan de hand? Moonstream probeerde tot rust te komen door rustig in en uit te ademen en uiteindelijk voelde zij zich rustiger worden en kon ze weer een rost verder springen voor ze opnieuw begon te beven. Kop schuddend bleef ze staan en na een paar rustige ademhalingen sprong ze weer verder tot ze Rivierclan grond onder haar poten voelden!
Moonstream zuchten diep, maar ze voelde zich niet erg op haar gemak en bleef nog even zitten, want het was niet haar bedoeling om haar zus van streek te maken en miauwde scherp naar haar, niet omdat ze kwaad op Thunderstorm was, maar omdat ze haar dan zou kunnen horen en vooral waar ze was?

'Thunderstorm ik ben hier!' riep Moonstream en Thunderstorm zuchtte opgelucht en begon naar haar zusje toe te lopen even later klonk er scherp gemiauw eb Thunderstorm begon erheen te rennen. Toen ze bij Moonstream zat die rustig op RiverClan territorium en Thunderstorm liep opgelucht naar haar toe en gaf haar een vriendelschappelijk kopje 'Gaat ie Moon?' vroeg ze terwijl ze naast de zilveren warrior ging zitten en haar eigen vacht begon droog te maken voordat ze kou zou vatten. Toen haar vacht nog maar heel licht vochtig was keek ze opneiuw naar haar zusje en miauwde 'Zullen we terug gaan naar het kamp?' ze stond rustig op en wachtte op reactie.

Thunderstorm kwam naar haar toe en waste zich droog. Moonstream was getroost door haar aanwezigheid en begon zichzelf ook te wassen ookal was haar vacht half gedroogt. Ze trok ook nog een paar velletjes van haar nagels die begonnen te kriebbelen en ze spuwde die uit. Toen Thunderstorm haar vroeg of ze terug wilde gaan naar het kamp begon ze van top tot teen te trillen en ze kon haar poten niet meer bewegen. Even keek Moonstream naar de rivier voor ze haar kop weer naar haar zusje toe draaiden. 'Kunnen we niet beter eerst gaan jagen voor de clan?' vroeg Moonstream met een lichte huivering in haar stem en ze keek Thunderstorm bijna smekend aan. Toen ze op stond en haar hele lichaam uit schudden, waarna ze weer naar haar zus keek. Ze tilde haar poten een voor een op en liep slenterend oer het gras achter Thunderstorm aan. Ze wilde liever nog niet naar het kamp toe gaan en ze bleef even stil staan toen ze een bepaalde geur rook?